Ogromna różnorodność ras baranów i owiec zaspokaja zapotrzebowanie ludzi na mięso, wełnę, skóry, mleko, z którego powstają wyśmienite sery. Są to zwierzęta, które przez cały rok jedzą tylko trawę i siano. Koszty utrzymania są minimalne. W wieku dorosłym tryki ważą od 65 do 180 kilogramów (w zależności od rasy). Ponadto niektóre odmiany tych zwierząt dają najlepszą wełnę wysokiej klasy.
Rasy mięsne
Od wieków owce były hodowane dla mięsa. W toku selekcji ludowej (naturalnej) wyhodowano najbardziej produktywne zwierzęta. Rasy mięsne wyróżniają się dużą wagą, muskularnym ciałem i przedwczesnością. Wydajność rzeźna mięsa po uboju przekracza 50%.
Każde zwierzę o kierunku mięsnym intensywnie regeneruje się w pierwszych miesiącach życia. W tym okresie cała żywność spożywana przez owce idzie na przyrost masy ciała. Owce dorastają do 2-3 lat, po czym ich wzrost zatrzymuje się. Zwierzęta domowe wysyłane są zazwyczaj na rzeź w wieku 8-12 miesięcy. W tym momencie przybierają na wadze 50-70 kilogramów.
Rasy mięsne: Suffolk, Romanov, Gorky, Kuibyshev, Romney March. Ta grupa obejmuje: północno-kaukaski, łotewski ciemnogłowy, południowoafrykański dorper, francuski wandejski, zvartbles, texel, prekos. Wszystkie te zwierzęta łączą takie główne cechy, jak duża waga (75-130 kg), muskularna (mięsna) budowa ciała, wysoka wydajność rzeźna mięsa (50-55%). Samice są zwykle mniejsze niż tryki. Ale rodzą 1-3 młode, których waga przy urodzeniu wynosi 3-5,5 kilograma.
Zalety i wadyformy mięsne, rozwinięta masa mięśniowa;wczesny rozwój;wydajność rzeźna mięsa powyżej 50%;odporność na przeziębienia i bezpretensjonalność wobec warunków przetrzymywania.wełna niskiej jakości;niska płodność.
Tłusta od mięsa owca
Zwierzęta o kierunku mięsno-tłuszczowym są hodowane na mięso i tłuszcz z ogona. Ta grupa z reguły obejmuje azjatyckie rasy owiec. Najsłynniejszy szorstkowłosy: Hissar, Edilbaev, Jaidara. Półgrube: saraja, tadżycki, alay, degeres.
Wszystkie tryki o kierunku mięsno-tłuszczowym są spokrewnione takimi cechami jak: duże kształty, duża waga (70-130 kg), obecność grubego ogona z tyłu ciała. Wełna tych zwierząt jest zwykle złej jakości. Tłuszcz z ogona gromadzi od 5 do 35 kilogramów tłuszczu z ogona.
Zwierzęta hodowane są w republikach Azji Środkowej oraz w regionach stepowych, gdzie głównym kierunkiem hodowli zwierząt jest hodowla owiec.W krajach azjatyckich istnieją nawet odrębne obszary hodowli owiec mięsnych i smalcowych. Zwierzęta hodowlane są bardzo produktywne. Mięso, gruby ogon i kierunek mięsa i tłuszczu są różne.
Zalety i wadyformy mięsne;wszechstronność (mięso i tłuszcz z ogona);wczesny rozwój;doskonała adaptacja do warunków środkowego pasa;odporność na przeziębienia.wełna niskiej jakości;niska płodność.
Kierunek mleczarski
Owce po urodzeniu jagniąt dają od 1 do 3 litrów mleka dziennie. Pod względem zawartości tłuszczu jest półtora raza wyższy niż koza i trzykrotnie krowa. Zawartość tłuszczu wynosi 5-7 procent, białka - 6 procent. Z mleka owczego wytwarza się wykwintne sery (roquefort, feta, pecorino, ricotta), jogurty i sery.Oczywiście wszystkie owce mleczan po jagnięcinie. Są jednak zwierzęta o najwyższej mleczności. Naukowcy pracują nad hodowlą ras produkcyjnych, a hodowla owiec mlecznych w niektórych krajach cieszy się wsparciem państwa.
Opinia eksperta
Rasowe samice kierunku mlecznego są prawdziwymi mistrzami. Mogą wyprodukować do 5 litrów pełnotłustego mleka dziennie.Owce mleczne ras: niemiecka wschodniofryzyjska, biała sardyńska, lakońska, brytyjska mleczarnia, chios z czarnymi plamami na rogatej głowie i uszach, arab aussian z brązową głową, izraelski asaf z długimi uszami, holenderski zwartbles. Samice są dojone po ocieleniu. Owce zwykle rodzą jagnięta na wiosnę. Do jesieni pozostają w okresie laktacji. Kiedy jagnięta dorastają, mleko znika. Kolejna laktacja następuje po kolejnym porodzie.
Wszystkie zwierzęta mleczne łączą następujące cechy wspólne: do laktacji od jednej owcy uzyskuje się do 300-600 litrów mleka, samice są płodne, waga zwierząt wynosi średnio 50-70 kilogramów .
Zalety i wadymleko 5-7% tłuszczu, odpowiednie do wyrobu serów;wszechstronność (mięso i mleko);wysokiej płodności.niska wydajność rzeźna mięsa (poniżej 40%);krótki okres laktacji (3-5 miesięcy).
Owca z wełny mięsnej
W trosce o najwyższą jakość wełny hodowana jest wełna cienka i półcienka. Te dwie główne grupy zwierząt są podzielone na podgrupy zgodnie z dominującą produktywnością. Cienka wełna to wełna (Grozny, merynos australijski, Salskaya), wełna-mięso (Ałtaj, Askanian), wełna mięsna (Wołgograd, Wiatka).
Odmiany półdelikatne wełniane: długowłose (Kuibyshev, Romney-March, North Caucasian), krótkowłose (Gorky), wełniano-mięsne (Tsigai, Gorno-Ałtaj).
Jagnięta strzyżone są od 3 do 15 kilogramów wysokiej jakości wełny rocznie. Wełna owiec ras drobno i półcienkowłosych jest puszysta, cienka i miękka. Wełna zwierzęca jest wykorzystywana w przemyśle dziewiarskim. Podczas hodowli ras mięsno-wełnianych uzyskuje się nie tylko runo, ale także mięso. To prawda, że \u200b\u200bwaga dorosłych zwierząt jest gorsza od ras mięsnych i wynosi średnio 50-70 kilogramów.
Zalety i wadynajlepsza wełna;wysoka wydajność wełny;wszechstronność (mięso i wełna);szybka adaptacja do każdych warunków klimatycznych.wydajność rzeźna mięsa - 45%;niska płodność.
Jak wybrać odpowiednią rasę
Owce i tryki dobierane są w zależności od celu hodowli. W celu pozyskania mięsa lepiej kupować zwierzęta ras mięsnych.Zwykle kupują barany hodowane na danym terenie od wielu lat. Zwierzęta są hodowane na sprzedaż przez gospodarstwa hodowlane i zwykłych rolników. Owce ras mięsnych już w wieku 5 miesięcy powinny ważyć 40-45 kilogramów. Zwykle są to osobniki bez rogów z dobrze rozwiniętą masą mięśniową.
Lepiej kupować młode zwierzęta w wieku 6-12 miesięcy. Dorosłe owce są rzadko sprzedawane, tylko jeśli są chore, stare lub mają niską wydajność (mało wełny, mleka, słaby przyrost masy ciała, niska płodność).
Wiek owiec można poznać zaglądając do ich pysków. U młodych zwierząt wszystkie zęby są zdrowe, białe i nienaruszone. Z wiekiem zaczynają wypadać. Bezzębne zwierzęta pozbawione są najważniejszego – nie mają co żuć trawy i siana. Oczywiście takie owce długo nie pożyją.
Zdrowe zwierzę powinno mieć proporcjonalnie rozwinięte części ciała.Zwróć uwagę na klatkę piersiową, plecy, kończyny, kształt głowy. Zdrowe zwierzę domowe o prostokątnym wyglądzie ma muskularne ciało, proste i szeroko rozstawione nogi, krótką szyję i podłużną, pozbawioną rogów głowę. Niektóre rasy (nabiał, cienka wełna) są rogate.
Kupując wełnę z tryków (cienkiej lub półcienkiej) zwracaj uwagę na ilość i jakość wełny. Należy pamiętać, że duża ilość sierści u zwierząt powinna znajdować się wszędzie, nawet na brzuchu. Owce z krótką delikatną wełną mają fałdy na skórze, optymalna liczba to 3 na szyi i kilka na tułowiu. Delikatność runy określa się na podstawie oka, upewniając się, że na 1 cm jest co najmniej 6 loków. Długość płaszcza musi wynosić 6 cm lub więcej. Przy wyborze owiec mlecznych zwraca się uwagę na kształt wymion oraz liczbę jagniąt urodzonych w tym samym czasie. Im wyższa płodność, tym więcej mleka dają samice.
Nie zaleca się kupowania owcy, która ma twarde lub zapalne wymię. Najprawdopodobniej samica ma zapalenie sutka, a choroba ta może wpływać na płodność zwierzęcia.
Kupując młode jagnięta należy zapytać czy były szczepione przeciwko wąglikowi, pryszczycy, ospie, brucelozie. Warto zapytać, kiedy trykom podano leki przeciwrobacze. U początkujących hodowców owiec zwierzęta te giną z powodu robaków.
Jakie rasy owiec najbardziej opłaca się hodować w naszym kraju?
Każdy kraj hoduje owce przystosowane do lokalnego klimatu i pastwisk. Zwierzęta te zostały udomowione wiele tysięcy lat temu. Każdy region ma swoje lokalne rasy owiec. To prawda, że nie oznacza to, że zwierzęta nie mogą zakorzenić się w innym obszarze. Najważniejszą rzeczą przy hodowli owiec jest obecność pastwiska, zbiornika lub wody do picia oraz pomieszczenia, w którym będą trzymane w mroźną zimę.
Bardziej opłaca się hodować owce ras mięsnych. Koszt hodowli takich zwierząt jest minimalny. Owce jedzą trawę latem i siano zimą.Mięso można łatwo sprzedać na rynku. Aby uzyskać kożuch, hoduje się owce Romanowów. Rasa ta jest dobrze znana w regionach jarosławskim, kostromskim, nowogrodzkim, a także na Białorusi. Smushki pozyskiwane są z rasy Karakul, która od dziesięcioleci jest hodowana w rejonie Astrachania i Kałmucji.
Mięso-tłuste owce są hodowane na mięso i tłuszcz z ogona. Są to duże zwierzęta, które szybko rosną iw wieku dorosłym przybierają na wadze do 180 kg (Hissar). Uprawiane są w regionach Kałmucji, Astrachania, Saratowa, Wołgogradu oraz w republikach Azji Środkowej.
Owce ras drobno i półcienkowłosych (salskaja, rosyjska, merynos) są hodowane w miarę możliwości sprzedaży runa. Tradycyjnie owce te są hodowane w regionach Północnego Kaukazu, Stawropola, Kałmucji, Terytorium Ałtaju, Transbaikalii. Zwierzęta te są hodowane w regionach Samara, Ryazan, Orel.