Świerk Ohlendorffy to pospolita odmiana uprawiana jako tasiemiec lub wykorzystywana do ozdabiania ogrodów skalnych, mixborderów i innych kompozycji. Ta kultura karłów ma wysokość 2-5 metrów i charakteryzuje się powolnym wzrostem, który nie przekracza 6 centymetrów rocznie. Ciekawą cechą rośliny jest złocisto-zielony kolor igieł.

Różne funkcje

Ta kultura ma swoją nazwę na cześć hodowcy Ohlendorfa. W połowie XIX wieku wyhodował niezwykłego karłowatego świerka. Do zdarzenia doszło w niemieckim Hamburgu. Na początku ubiegłego wieku niemiecki botanik Shpet nadał odmianie opis i nazwę.

Świerk Olendorffi należy do odmian karłowatych. Drzewo ma regularną symetryczną półkulistą koronę. Jednocześnie w jego środku znajduje się małe gniazdo.

Ta kultura charakteryzuje się dość kłującymi igłami, których długość wynosi 5-8 milimetrów. Mogą być okrągłe lub w kształcie rombu w przekroju. Igły są gęste i raczej sztywne. Młode drzewa i najsilniejsze pędy mają promieniste igły. Jednak jego kolor może wahać się od oliwkowego do złocistozielonego.

Młode pędy drzewka mają odcień kawy z mlekiem lub żółtawy kolor. W tym przypadku dolne gałęzie mają zwykle jaśniejszy kolor niż górne. Nerki są brązowe lub ochrowe. Mają kształt wrzeciona. Pąki wyrastające z góry osiągają długość 3 milimetrów, podczas gdy pozostałe są mniejsze. Czasami tworzą grupy po 4-6 sztuk. Na silnych pędach naraz może być obecnych 8-10 pąków.

Pąki mają atrakcyjny fioletowy kolor. W miarę dojrzewania stają się czekoladowe. Kolejną cechą kultury jest wysoki stopień odporności na mróz. Roślina może wytrzymać temperatury do -40 stopni. Żywotność rośliny to 300-500 lat.

Ważną zaletą tej kultury jest jej niewymagająca składu gleby. Jednocześnie źle postrzega piasek lub glinę. Wilgotna gleba jest uważana za najlepszą opcję, ale drzewo może wytrzymać ciężką krótkotrwałą suszę. Przy przedłużającym się braku wilgoci drzewo stopniowo traci igły.

Podobnie jak inne drzewa iglaste, świerk Ohlendorfi wymaga kwaśnego środowiska. W glebie alkalicznej drzewo nie zapuszcza korzeni. Ważną zaletą jest możliwość samozakwaszenia gleby. Dlatego nie są do tego wymagane specjalne procedury. W pobliżu świerka warto sadzić rośliny, które pilnie potrzebują kwaśnej gleby.Należą do nich jagody i rododendrony.

Aplikacja

Świerk Olendorfi jest często używany do dekoracji działek ogrodowych. Kultura ma kompaktowe rozmiary, które pozwalają umieścić drzewko w otwartym terenie lub hodować je w pojemnikach.

Roślina świetnie wygląda jako tasiemiec i świetnie nadaje się do nasadzeń grupowych. Dzięki swojemu rozwojowi świerk Ohlendorffy może być łączony z większymi drzewami iglastymi lub stać się centralnym elementem kompozycji. W drugim przypadku należy go łączyć z bardziej zwartymi świerkami lub jodłami.

Kultura doskonale uzupełnia skalniaki i alpejskie zjeżdżalnie. Można go bezpiecznie stosować do dekoracji ogrodów wrzosowych i skalniaków. Drzewo może również służyć jako mur oporowy.

Opinia eksperta

Roślina dobrze komponuje się z innymi drzewami iglastymi - jodłami, tujami, cyprysami. Można go łączyć z sosnami i innymi świerkami. Ponadto drzewo świetnie wygląda w połączeniu z szarymi kamykami. Może być również używany jako żywopłot.

Odmianę można stosować do uprawy w miejscach ze spadkiem. W takich strefach nie ma ryzyka stagnacji wilgoci w obszarze korzeni. Dodatkowo żywopłot z takiego świerka pomaga wyrównać linię nachylenia ogrodu.

Ponieważ wierzchołki drzew znajdują się na tym samym poziomie co oczy, są swego rodzaju punktem orientacyjnym. Tak posadzone rośliny, przy odpowiednim uformowaniu korony, mogą korzystnie wpływać na postrzeganie spadków i nierówności.

Lądowanie

Świerk Ohlendorffii można rozmnażać na różne sposoby - generatywnie i wegetatywnie. W takim przypadku metoda nasion zwykle nie jest stosowana, ponieważ jest uważana za zbyt pracochłonną. Ponadto kultura może nie dziedziczyć cech odmianowych. To samo dotyczy wypłat. Aby uzyskać gwarantowany efekt, najlepiej kupić sadzonkę w specjalistycznej szkółce.

Jak znaleźć miejsce

Roślina jest uważana za całkowicie mało wymagającą dla rodzaju gleby. Świerk Olendorffy można sadzić w glebie o umiarkowanej zawartości składników odżywczych. Może być lekko kwaśny lub zasadowy. Należy pamiętać, że drzewo nie toleruje zbyt suchej lub zasolonej gleby. Również stojąca wilgoć w systemie korzeniowym nie będzie mu odpowiadać.

Świerk Olendorffy dobrze znosi dużo słońca, ale radzi sobie też z lekkim cieniem. Podczas sadzenia roślin ważne jest, aby pamiętać o powierzchniowym położeniu korzeni i wziąć tę cechę pod uwagę przy wyborze miejsca. Stanowisko powinno być osłonięte od wiatru, ponieważ młode korzenie pod wpływem jego impulsów nie będą w stanie utrzymać drzewa w glebie.

Jak sadzić

Aby posadzić świerk Ohlendorffy, należy wykonać następujące czynności:

    W wybranym miejscu należy zrobić wgłębienie do sadzenia. Jego głębokość powinna wynosić 60-70 centymetrów, a średnica 1 metr. Dołek należy przygotować nie później niż kilka tygodni przed sadzeniem.
  1. Przy sadzeniu kilku roślin wymagane jest zachowanie między nimi odstępu 2,5 metra. Podczas sadzenia żywopłotu odległość zmniejsza się do 1,8-2 metrów.
  2. Wlej do dołu warstwę drenażu o grubości 20 centymetrów. W tym celu dopuszczalne jest użycie kruszonej cegły, ekspandowanej gliny, piasku rzecznego.
  3. Przygotuj podłoże. Wymaga to użycia darni, ziemi liściastej, torfu i piasku w stosunku 2:2:1:1. Sadząc drzewo z otwartymi korzeniami na 1 wiadrze podłoża należy dodać 2 łyżki saletry amonowej i superfosfatu.
  4. Ułóż warstwę ziemi na drenażu i ostrożnie przenieś roślinę z pojemnika do wnęki. Ważne jest, aby jego szyjka korzeniowa była równo z ziemią.
  5. Po posadzeniu zwilż drzewo obficie ciepłą wodą. Wymaga to użycia 3-4 wiader płynu.
  6. Podczas sadzenia rośliny z otwartym systemem korzeniowym można ją dokarmiać. Aby to zrobić, dodaj do wody 6-7 łyżek nitroammofoski i 10 gramów Kornevinu.
  7. Przykryj koło pnia warstwą ściółki. Jego grubość powinna wynosić 60-80 centymetrów. Jako ściółkę należy używać torfu i trocin. Z góry należy je posypać korą iglastą.

Wymagania dotyczące opieki

Świerk Olendorffi to roślina łatwa w pielęgnacji. Aby jednak zachować efekt dekoracyjny, nadal należy przestrzegać kilku zaleceń.

Jak podlewać

Nawadnianie świerka należy wykonywać systematycznie, ale należy pamiętać o wyczuciu proporcji. Na 1 roślinę należy użyć 1,5-2 wiader wody tygodniowo. Przy suchej pogodzie musisz codziennie podlewać drzewo. W takim przypadku wymagane jest użycie 1 wiadra na sadzonkę. Równie ważne jest nawadnianie korony uprawnej.

Po podlaniu ważne jest aby spulchnić glebę. Ponieważ kultura ma powierzchownie położony system korzeniowy, należy to zrobić na maksymalnej głębokości 5-6 centymetrów.Konieczne jest poluzowanie kultury, aby zapewnić oddychanie korzeni. W przypadku zaniedbania tego zalecenia na ziemi pojawia się skorupa, która uniemożliwia prawidłowe napowietrzenie.

Jeśli torf jest używany jako ściółka, nie trzeba go usuwać. Podczas spulchniania materiał naturalny należy wymieszać z glebą.

Karmienie

Świerki z pojemnika oraz drzewa karmione przy nasadzeniu nie powinny być nawożone w pierwszym sezonie. Następnie wymagane jest przestrzeganie określonego schematu. Tak więc wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, pod każdym drzewem należy zastosować 1,5-2 łyżki nitroammofoski. Zaleca się robić to na sucho lub podczas podlewania, mieszając opatrunek wierzchni z wodą.

Raz na 2 lata w tym samym okresie zamiast substancji azotowej warto zastosować uniwersalne środki. Najbardziej skuteczne środki to „Aquarin”, „MicroMix”, „Kemira-universal”. Takie substancje powinno się stosować dwa razy w tygodniu.

Azot azotanowy należy stosować w niewielkich ilościach do lipca. Aby to zrobić, możesz użyć azotanu potasu i wapnia. Wtedy warto zrobić magnez, potas i fosfor. Warto zaznaczyć, że magnez pomaga w utrzymaniu dekoracyjnego efektu korony.

W sierpniu i wrześniu zaleca się stosowanie magnezji. Jednocześnie na 1 drzewo należy użyć 1 łyżkę stołową substancji. Możesz również karmić kulturę azotanem potasu.

Czy powinienem przycinać

Przycinanie formujące przeprowadza się niemal natychmiast po posadzeniu w otwartym terenie. Następnie ta manipulacja musi być wykonana do połowy lata. Dzięki temu uszkodzone obszary będą miały czas na zarośnięcie przed mrozami. Aby przyspieszyć ten proces, zaleca się użycie naparu ogrodowego.

Przy systematycznym wykonywaniu cięcia formującego ze świerka tej odmiany możliwe jest wyhodowanie bardzo gęstego żywopłotu. Jeśli na drzewie znajdują się dwa wierzchołki, zaleca się usunięcie jednego z nich.

Zwalczanie Szkodników

Świerk tej odmiany charakteryzuje się dość silną odpornością. Kultura jest odporna na większość patologii i ataków pasożytów. Jednak przy nadmiarze wilgoci i stojącej wodzie w obszarze systemu korzeniowego istnieje ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych. Mogą również rozwijać się przy silnym pogrubieniu nasadzeń.

Do najczęstszych patologii spotykanych przez świerk Ohlendorffy należą:

  • gnicie korzeni;
  • fusarium;
  • zamknij;
  • rdza;
  • wrzodziejący rak;
  • martwica korowa.

Podczas wykrywania patologii w początkowych stadiach rozwoju zaleca się stosowanie płynu Bordeaux, Fundazol, Alirin-B. Również Fitosporin-M, Abika-Peak, Hom mają wysoką wydajność. Podczas korzystania z takich narzędzi ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji.

Zaawansowanej choroby grzybiczej nie można wyleczyć. W takim przypadku dotknięte drzewo musi zostać wyrwane z korzeniami i spalone. I musisz to zrobić z dala od ogrodu. Rośliny, które są w pobliżu, zdecydowanie zaleca się traktować fungicydami.

Również kultura może ucierpieć z powodu ataków szkodników. Do najgroźniejszych pasożytów zarażających świerk Ohlendorffy należą:

  • Mszyca świerkowa Sitka;
  • roztocza;
  • ulotka.

W walce z owadami pomogą narzędzia takie jak „Decis” i „Karbofos”. Najczęściej insektycydy stosuje się do podwójnego traktowania roślin. Należy to zrobić pod koniec czerwca i na początku lipca. Odstęp między opryskami powinien wynosić 2 tygodnie.

Przygotowanie do zimnej pogody

Świerk Olendorffi uważany jest za roślinę bardzo mrozoodporną. Jest w stanie wytrzymać temperatury do -40 stopni. Oznacza to, że w większości kultura nie wymaga przygotowania do zimnej pogody. Jednak doświadczeni ogrodnicy nadal zalecają ocieplenie młodych roślin.

Po obfitym zimowym podlewaniu zaleca się ułożenie w pobliżu pnia grubej warstwy ściółki o wielkości 8-10 centymetrów. Od góry trzeba ją posypać korą iglastą, a na niej położyć sosnowe gałązki świerkowe.

Pod koniec lutego i wczesną wiosną świerki tej odmiany mogą ulec poparzeniom słonecznym. Aby uniknąć takich problemów, przed nadejściem wiosny drzewko należy okryć włókniną. W tym celu dopuszczalne jest użycie spanbond.

Świerk Olendorffy to bardzo popularna kultura ozdobna, która często wykorzystywana jest do dekoracji domków letniskowych. Roślina jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Aby jednak zachować efekt dekoracyjny, należy zapewnić kulturze pełną i wysokiej jakości pielęgnację. Powinien obejmować terminowe podlewanie, nawożenie, przycinanie. Równie ważna jest wysokiej jakości ochrona nasadzeń przed chorobami i szkodnikami.

Kategoria:

Drzewa