Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Świerk to dość pospolita roślina, która służy jako godna dekoracja podmiejskiego obszaru. Ta kultura jest często używana w projektowaniu krajobrazu. Obecnie znanych jest ponad sto odmian ogrodowych świerków, co pomaga każdemu ogrodnikowi wybrać odpowiednią opcję. Aby roślina uzyskała pożądany efekt dekoracyjny należy ściśle przestrzegać zasad sadzenia.

Co to za drzewo

Zgodnie z opisem świerk pospolity to wiecznie zielona roślina z rodziny sosnowatych. Charakteryzuje się szeroką piramidalną koroną ze spiczastym wierzchołkiem.Dojrzałe drzewa osiągają wysokość 30-50 metrów i szerokość 6-8 metrów. Gałęzie są skierowane w różnych kierunkach lub opadają. Jednocześnie ich końcówki pięknie się unoszą.

Świerk charakteryzuje się błyszczącymi igłami o bogatym zielonym odcieniu. Ma 4 boki i ma 2,5 cm długości. Kwitnienie świerka rozpoczyna się wiosną. Dzieje się to w wieku 25 lat. W tym przypadku drzewo jest pokryte szyszkami męskimi i żeńskimi. Męskie wyróżniają się czerwono-żółtym odcieniem i mają długość około 2 centymetrów. Szyszki żeńskie charakteryzują się wydłużonym kształtem i osiągają długość 15 centymetrów.

Świerk charakteryzuje się dość długą żywotnością. Może to być 250-300 lat. Liczba przeżytych lat jest obliczana na podstawie liczby poziomów korony. Każdy z nich jest dodawany raz w roku. Utworzenie pierwszego poziomu zajmuje 3-4 lata.

Świerk szkocki przyrasta rocznie około 50 centymetrów wysokości.W ciągu pierwszych 10 lat kultura charakteryzuje się bardzo powolnym rozwojem i wzrostem korzeni. Następnie roślina zaczyna rosnąć szybciej. System korzeniowy jest raczej słaby, ponieważ drzewa często cierpią z powodu wiatrochronów. Podczas sadzenia roślin ważne jest, aby wziąć pod uwagę tę cechę i preferować miejsca chronione przed wiatrem.

Odmiany odmian

Świerk pospolity wygląda inaczej - wszystko zależy od jego odmiany. Do najczęstszych rodzajów takich roślin należą:

    Nidiformis - to karłowy podgatunek świerka pospolitego. Jest to zwarta roślina, często stosowana w małych ogrodach. Przypomina krzew i ma niezwykłą płaskookrągłą koronę o dużej gęstości. Odmiana ma wysoki stopień mrozoodporności i jest w stanie wytrzymać temperatury do -40 stopni. Odmiana mało wymagająca pod względem składu gleby, ale najlepiej rośnie na świeżej, wilgotnej glebie.
  1. Acrocona - to jedna z najbardziej malowniczych odmian, która znana jest od końca XIX wieku. Roślina charakteryzuje się nieregularnym kolumnowym kształtem korony i łukowato zwisającymi gałęziami. Kultura dorosła osiąga wysokość 3 metrów. Szerokość korony ma te same wymiary. Świerk wyróżnia się również krótką ciemnozieloną koroną, która utrzymuje się na gałęziach przez 12 lat.
  2. Inverse - to jedna z najciekawszych odmian tzw. świerka płaczącego. Drzewo ma wąską koronę i opadające gałęzie. Kultura jest uprawiana jako wolno rosnący krzew na podporze lub szczepiona na wysokiej łodydze. Wiszące gałęzie wyróżniają się ciasnym dopasowaniem do pnia. Dlatego nawet w uprawach dorosłych średnica korony nie przekracza 2,5 metra.
  3. Wills Zwerg to odmiana niskorosnąca, charakteryzująca się powolnym wzrostem. W wieku 30 lat dorasta do 2 metrów. Jednocześnie szerokość dorosłej rośliny nie przekracza 1 metra.Świerk charakteryzuje się piękną gęstą koroną, która wygląda bardzo efektownie w początkowej fazie rozwoju pędów. Mają żółto-pomarańczowy kolor i kontrastują z ciemnozielonymi igłami gałęzi. Odmiana odporna na mróz. Roślina jest w stanie wytrzymać temperatury do -40 stopni. Jest uważany za bardzo światłolubnego, ale może również rozwijać się w cieniu.
  4. Little Gem jest jedną z najmniejszych roślin i wolno rośnie. Charakteryzuje się gęstą koroną w kształcie poduszki i krótkimi gałęziami. Roślina ma cienką i delikatną koronę o ciemnozielonym odcieniu. W wieku 10 lat świerk rośnie tylko o 20 centymetrów. Maksymalna wysokość to 50 centymetrów.

Dystrybucja

W warunkach naturalnych świerk pospolity występuje w północno-wschodniej Europie. Rośnie również w Karpatach i Alpach. Ponadto kulturę można znaleźć w górskich regionach Półwyspu Bałkańskiego. W tajdze syberyjskiej świerk rośnie razem z drewnem liściastym i sosną.Niewielka liczba drzew o ciemnozielonych igłach występuje w Pirenejach, Ameryce Północnej i na Wyspach Brytyjskich.

Funkcje dopasowania

W krajach europejskich sadzenie świerka pospolitego, który rośnie w pojemniku, można prowadzić od początku wiosny do końca jesieni. Kultura iglasta zakorzenia się szczególnie dobrze jesienią. W takim przypadku wnęka do lądowania musi być większa niż objętość pojemnika. Podczas sadzenia kilku roślin odległość między nimi powinna wynosić około 2 metrów.

Podczas przenoszenia rośliny z bryłą ziemi do dołka zaleca się wypełnienie pustek luźną ziemią ogrodową i kompostem. Dopuszczalne jest również wykorzystanie do tego celu biohumusu. Jako opatrunek wierzchni warto zastosować nitroammofoskę. Nie zaleca się pogłębiania szyjki korzeniowej. Powinien zrównać się z powierzchnią gruntu. Posadzone drzewo wymaga obfitego podlewania.W tym przypadku lepiej się zakorzenia.

Wymagania dotyczące opieki

Aby uprawa świerka pospolitego odniosła sukces, należy zapewnić mu odpowiednią pielęgnację. Zawiera jednak następujące komponenty:

    Wybór gleby. Uprawa tego gatunku dobrze rośnie na glebie o umiarkowanej wilgotności, dobrze odwodnionej i dostatecznej żyzności. Wynika to z faktu, że korzenie rośliny są krótkie. Lekko kwaśne gliny są uważane za najbardziej odpowiednią opcję. Niektóre odmiany wymagają gleby lekko zasadowej. Jednak generalnie świerki dobrze rozwijają się na glebach lekko kwaśnych i obojętnych. Przy uprawie rośliny na ubogiej glebie piaszczystej do składu należy dodać glinę i próchnicę.
  1. Wystarczający poziom światła. Większość odmian świerka dobrze znosi bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jednak w ciągu pierwszych 2 zim zaleca się cieniowanie odmian karłowatych. Wiele odmian jest odpornych na cień. Jednocześnie piękna korona powstaje tylko przy wystarczającej ilości światła słonecznego.
  2. Regularne podlewanie. W warunkach naturalnych świerk tego gatunku rośnie na glebie umiarkowanie wilgotnej. Podczas sadzenia na miejscu roślina musi być podlewana. Jest to szczególnie prawdziwe w pierwszym roku. Zwilż glebę raz w tygodniu. Na jedną sadzonkę warto zużyć 10-12 litrów wody. W upalne poranki i wieczory warto zorganizować prysznic do jedzenia. Po 1-2 latach większość odmian świerka nie wymaga podlewania.
  3. Zapłodnienie. Podczas sadzenia zaleca się stosowanie fosforu i potasu. Przydatne jest również stosowanie trocin z gatunków iglastych. W takim przypadku stosowanie obornika lub świeżego kompostu jest zabronione. Nie zaleca się również wytwarzania substancji azotowych i popiołu. Podczas uprawy świerka na żyznej glebie przez pierwsze 2-3 lata nie można go karmić. Następnie do koła tułowia wprowadzane są specjalne opatrunki. Jeśli igły żółkną i opadają, w pierwszym roku warto spryskać koronę Epinem lub Ferrovitem.

Reprodukcja

Świerk tego gatunku rozmnaża się na różne sposoby:

    Nasiona - w tym przypadku cechy odmianowe rośliny nie są zachowane. Jednak ta metoda jest często stosowana przez osoby, które potrzebują dużej ilości materiału do sadzenia i dysponują odpowiednią ilością czasu. Ważne jest, aby używać świeżych nasion, które zostały poddane stratyfikacji.
  1. Szczepienie - ta metoda jest odpowiednia dla upraw odmianowych. Z jego pomocą możliwe jest zachowanie głównych cech rośliny matecznej.
  2. Sadzonki - ta metoda służy do rozmnażania świerków odmianowych. Jednak w tym przypadku należy przestrzegać kilku ważnych zasad.

Choroby i szkodniki

Nie zaleca się sadzenia świerka po uprawach psiankowatych. Cierpią na infekcje grzybicze, które mogą wpływać na rośliny iglaste. Wraz z rozwojem choroby pędy stają się brązowe i suche. W takim przypadku wymagane są fungicydy.

Opinia eksperta

Ponadto kultura często cierpi z powodu ataków szkodników. Larwy pasożyta często zjadają młode igły. Insektycydy pomagają zwalczać szkodniki.

Aplikacja

Świerk jest często używany do tworzenia różnych kompozycji. Odmiany karłowate są zwykle łączone z paprociami i roślinami okrywowymi. Wykorzystywane są również do ozdabiania alpejskich zjeżdżalni i skalniaków. Ponadto świerki dobrze komponują się z uprawami zielnymi.

Świerk to dość popularna roślina, często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Aby kultura jak najdłużej pozostała ozdobą, należy ją odpowiednio pielęgnować.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Drzewa