Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Świerk kłujący to wiecznie zielona roślina iglasta, która zachowuje swoje właściwości dekoracyjne przez cały rok. Ta kultura jest bardzo popularna wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ wygląda bardzo nietypowo. Jednocześnie ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę do uprawy i zapewnić kulturze odpowiednią pielęgnację. Pomoże to uzyskać mocne drzewko o doskonałych właściwościach dekoracyjnych.
Opis drzewa
Świerk kłujący ma różne odmiany - kłujący Hermann Naue, Nimetz, Glauka Prostrata. Wszystkie różnią się wyglądem. Można jednak zidentyfikować pewne wspólne cechy.
Wygląd
Według opisu świerk kłujący w naturze osiąga 30 metrów, ale zdarzają się drzewa jeszcze wyższe. Pień osiąga wysokość 1,5 metra. Kora świerka kłującego jest cienka i łuszcząca się. Korona z czasem zmienia kształt. U młodych drzew ma kształt stożka, u starszych jest cylindryczny.
Korona ma kolor niebieski z niebieskawym, zielonkawym lub srebrnym odcieniem. Igły mają 4 krawędzie, które są wyraźnie widoczne. Długość osiągają 1,5-3 centymetry. Igły zachowują ten sam wygląd przez około 4 lata.
Cechy szyszek
Różne odmiany świerka kłującego charakteryzują się czerwono-fioletowymi szyszkami, które w miarę wysychania zmieniają kolor i stają się bladobrązowe. Owoce osiągają 6-11 centymetrów długości i 2-4 szerokości. Nasiona szyszek są koloru czarnego. Każde ziarno ma rozmiar 3-4 mm i ma jasnobrązowe skrzydła o długości 10-15 mm.
Odmiany świerka
Obecnie istnieje wiele odmian świerka kłującego różniących się wyglądem. Do najpopularniejszych odmian należą:
- Glauka - uprawiana przez wielu ogrodników. Odmiana ta ceniona jest za atrakcyjną symetryczną koronę o stożkowatym kształcie. Dojrzałe drzewa dorastają do 20 metrów wysokości. Jednocześnie szerokość korony wynosi 6-8 metrów.
- Blue Diamond to stosunkowo młoda odmiana wyhodowana w 1990 roku. Roślina ta charakteryzuje się pięknym niebieskim kolorem igieł. Dojrzałe drzewa osiągają wysokość 5-7 metrów. Charakteryzują się gęstą i gęstą koroną o stożkowatym kształcie. Ważną zaletą rośliny jest odporność na choroby i wpływ czynników klimatycznych.
- Edith - Ta kultura rozwija się powoli. Charakteryzuje się srebrzystoniebieskim kolorem igieł, który pozostaje niezmienny przez cały rok.W wieku 10 lat drzewo osiąga 2-3 metry, aw wieku 30 lat - 7-10. Odmiana odporna na mróz. Jednocześnie jest bardzo wymagający w terenie.
- Hupsi - to jeden z najpiękniejszych niebieskich świerków, którego korona ma kształt regularnego stożka. Roślina osiąga wysokość 15 metrów. W tym przypadku szerokość korony wynosi 4,5 metra. Młode świerki charakteryzują się jasnoniebiesko-białymi igłami. Z wiekiem nabierają pięknego srebrnego odcienia. Kultura charakteryzuje się odpornością na suszę. Nie toleruje dużej wilgotności gleby. W upały roślinę trzeba podlewać.
- Oldenburg - roślina ta ma szerokostożkowy kształt korony z wyraźnymi rzędami i długimi srebrno-niebieskimi igłami. Kultura rozwija się powoli. W wieku 10 lat drzewo dorasta do 2-3 metrów. Maksymalna wysokość wynosi 12-15 metrów. Ta odmiana świerka jest uważana za bardzo światłolubną. Charakteryzuje się dużą wrażliwością na nadmierną wilgoć.Drewno świetnie nadaje się do miast, ponieważ z łatwością znosi suszę i zanieczyszczenie powietrza.
- Fat Albert - ta kultura charakteryzuje się atrakcyjną bujną koroną o zgrabnym stożkowatym kształcie. Ma piękne srebrno-niebieskie igły. Gruby Albert jest mrozoodporny. Dobrze czuje się zimą, a jednocześnie jest w stanie wytrzymać zanieczyszczenie powietrza. Odmiana jest uważana za bardzo światłolubną. Jednak może również rosnąć w cieniu. W tym przypadku igły ciemnieją.
- Kaibab - wyróżnia się kolumnową koroną, która ma bogaty srebrny kolor. Dojrzałe drzewa osiągają wysokość 5-7 metrów. Jednocześnie z każdym rokiem igły stają się bardziej srebrno-turkusowe. Młode drzewa są asymetryczne i mają zielonkawe igły. Ale gdy rosną, te niedociągnięcia są eliminowane. Dorosłe jodły charakteryzują się bujną koroną o szerokości 3 metrów. Ta odmiana jest uważana za dość światłolubną.Jednocześnie charakteryzuje się mrozoodpornością.
- Waldbrun - ta odmiana należy do roślin karłowatych. Ma luźną koronę, która z wiekiem staje się stożkowata. Drzewo wolno rośnie. Osiąga wysokość 80 centymetrów. W tym przypadku szerokość rośliny wynosi 1 metr. Natychmiast po posadzeniu świerki tej odmiany wyróżniają się jasnymi srebrno-niebieskimi igłami. Jednak z wiekiem zanika. Odmiana jest odporna na mróz i bardzo swiatlolubna. Jednak dobrze rozwija się również w półcieniu.
- Bialobok to zwarte drzewo o powolnym wzroście. Na wysokości osiąga maksymalnie 2-3 metry. W tym przypadku szerokość korony wynosi około 1 metra. Charakterystyczną cechą kultury są srebrno-niebieskie igły. Wczesną wiosną staje się dwukolorowy. Na nowych przyrostach pojawiają się słomiane lub jasnożółte igły. Korona jest dość gęsta i ma nieregularny kształt.Dotyczy to zwłaszcza młodych jodeł. Odmiana uważana jest za odporną na mróz i kochającą słońce. Jest mało wymagająca dla warunków uprawy i nadaje się do sadzenia w mieście.
Obszar
Świerk kłujący zwykle rośnie na wysokości 1800-3000 metrów nad poziomem morza. Dlatego występuje głównie w górach i na obszarach podgórskich - w pobliżu rzek i strumieni. Roślina pochodzi z Ameryki Północnej. Tam występuje najczęściej. Jednocześnie kultura jest uważana za bardzo wybredną, ponieważ często jest uprawiana na innych obszarach.
Jak rosnąć
Uprawa świerka kłującego ma pewne cechy. Z pewnością należy je wziąć pod uwagę, aby uzyskać roślinę wysokiej jakości.
Funkcje dopasowania
Aby wyhodować roślinę o wymaganej wysokości i dekoracyjności, ważne jest prawidłowe wykonanie prac sadzenia. Zaleca się wykonanie następujących czynności:
- W połowie kwietnia umieść nasiona w gotowym stymulatorze wzrostu i potraktuj Fundazolem. Jednocześnie zaleca się przyjmowanie 20 gramów produktu na 10 litrów wody. Następnie zaleca się wysuszenie materiału siewnego i można przystąpić do przygotowania gleby do sadzenia.
- Posadź nasiona w torfie z nawozami. Na 1 wiadro torfu należy zużyć 20 gramów amofosu i 35 gramów wapna.
- Tak przygotowaną kompozycję przełóż do plastikowych doniczek z otworami drenażowymi. Jednocześnie zaleca się ułożenie najpierw 15 centymetrów drenażu na dnie.
- Dociśnij ziemię, umieść do 5 nasion w każdej doniczce i posyp 5 centymetrami torfu. Najpierw trzeba je wymieszać z trocinami.
- Po 25 dniach pojawią się kiełki. Spośród nich zaleca się pozostawienie najsilniejszego i usunięcie reszty.
Sadzonki zaleca się codziennie opryskiwać przez 2 tygodnie po posadzeniu.Następnie należy to zrobić w razie potrzeby - wszystko zależy od suchości gleby. Przesadzanie do gruntu powinno odbywać się każdej wiosny. Do przeszczepu zaleca się przygotowanie wnęki o wymiarach 60x70 centymetrów. Na dnie warto położyć warstwę drenażową - na przykład wapień o wielkości 5-10 centymetrów.
Zaleca się wsypanie do dołu mieszanki torfu, ziemi liściastej, torfu i piasku w równych proporcjach. Warto zrobić wgłębienie w ziemi, posadzić tam świerk i ubić ziemię. Następnie posyp sadzonki trocinami, mieszając je z torfem.
Wymagania dotyczące opieki
Świerk kłujący wymaga pogłównego nawożenia przez pierwsze 5-7 lat. Potem rośnie sam. W pierwszych latach wymagane są preparaty mineralne.
Ta roślina iglasta wymaga podlewania. Szczególną uwagę należy zwrócić przy uprawie młodych drzewek. Jednoroczne świerki należy nawilżać do 6 razy dziennie, ale niezbyt często.Ważne jest, aby wziąć pod uwagę strukturę niebieskich korzeni świerka. Korzenie znajdują się powierzchownie, ponieważ roślina zimozielona nie jest w stanie wchłonąć dużej ilości wody naraz.
W upały dorosłe świerki należy podlewać raz dziennie. Na 1 drzewo warto zużyć 10 litrów wody. Sadzonki należy podlewać wieczorem. Zaleca się stosowanie ciepłej wody. Świerk kłujący dobrze reaguje na opryskiwanie i zraszanie. Dzięki temu igły pozbywają się kurzu, a świerk staje się bardzo piękny.
Aby uformować piękną koronę, świerk musi zostać przycięty. Najpierw ogrodnik usuwa suche gałęzie, po czym odcina zdrowe pędy. Korona powstaje w ciągu 8 lat. Następnie drzewo samodzielnie nadaje koronie pożądany kształt. Do cięcia użyj ostrego narzędzia. W takim przypadku zaleca się potraktowanie skrawków kompozycją leczniczą.
Choroby i szkodniki
Świerk kłujący często cierpi z powodu ataków szkodników i rozwoju chorób. Mogą pogorszyć wygląd rośliny, a nawet spowodować jej śmierć.Aby zapobiegać patologiom i chronić uprawę przed pasożytami, zaleca się systematyczną kontrolę świerka i w razie potrzeby obróbkę uszkodzonych fragmentów.
Zastosuj w projektowaniu
Świerki niebieskie są często wykorzystywane do celów dekoracyjnych. Służą do dekoracji ogrodu, ogródka czy ulicy. W zależności od formy kultura służy do ozdabiania klombów lub dużych domków letniskowych. Roślina świetnie prezentuje się z kamieniami i ozdobnymi figurami.
Świerk kłujący to roślina pospolita, która idealnie wpasowuje się w różnorodne kompozycje ogrodowe. Aby pomyślnie wyhodować drzewo, należy je starannie pielęgnować.