Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wszystkim zajmującym się rolnictwem zaleca się zwracanie uwagi na właściwości wodne gleby. Gleboznawcy zwracają uwagę na znaczenie problematyki dopływu, przemieszczania się i akumulacji wilgoci. Wiążą się one z cechami gromadzenia, przemieszczania i wymywania substancji organicznych, będących produktami procesów glebotwórczych. Pod reżimem wodnym rozumie się całokształt wszystkich procesów wnikania wilgoci do struktury gleby, jej stan w glebie i proces wydatkowania

Kategorie wody glebowej, charakterystyka, dostępność roślin

Woda w strukturze ziemi ma niejednorodną budowę, w związku z czym znacznie różni się właściwościami fizycznymi.

Solidny

Ta forma wody to lód. Jest uważany za potencjalne źródło wilgoci w postaci cieczy i oparów. Tworzenie się lodu ma charakter sezonowy lub wieloletni. W temperaturach powyżej 0 stopni staje się cieczą lub parą.

Związany chemicznie

Ten rodzaj wody występuje w składzie minerałów w postaci grupy hydroksylowej lub całych cząsteczek. W pierwszym przypadku wilgoć nazywa się konstytucyjną. Jest usuwany z gleby przez kalcynację do 400-800 stopni. Woda prezentowana w postaci cząsteczek nazywana jest wodą krystalizacyjną. Można go usunąć podgrzewając ziemię do 100-200 stopni.

Woda związana chemicznie jest uważana za najważniejszy parametr, dzięki któremu można poznać skład gleby. Substancja ta jest obecna w składzie fazy stałej ziemi i nie należy do niezależnych ciał fizycznych. Kompozycja nie porusza się, nie ma właściwości rozpuszczalnika i jest niedostępna dla roślin.

Zaparowany

Ta substancja jest obecna w powietrzu glebowym iw porach w postaci pary wodnej. Wilgoć parowa może przemieszczać się wraz z przepływem powietrza glebowego i zależy od wilgotności gleby.

Mimo, że wilgoć w postaci pary stanowi nie więcej niż 0,001% masy gleby, jest ona bardzo ważna dla właściwej redystrybucji wilgoci w glebie i pomaga chronić włośniki upraw przed wysychaniem. Po skropleniu para zamienia się w ciecz.

Sorbowany

Ta substancja powstaje w wyniku sorpcji wody w postaci pary i cieczy na powierzchni stałych elementów gleby. Nazywa się to również fizycznym wiązaniem. Wodę taką dzielimy na silnie związaną i luźno związaną. Ta gradacja opiera się na sile wiązania z fazą stałą ziemi.

Woda silnie związana lub higroskopijna powstaje w wyniku adsorpcji cząsteczek ze stanu pary na powierzchni gleby.Zdolność ziemi do przepuszczania i wchłaniania pary wodnej nazywana jest higroskopijnością. Silnie związana woda jest utrwalana na powierzchni przez zwiększone ciśnienie. Tworzy to cienką warstwę na cząsteczkach gleby.

Podczas kontaktu cząstek gleby z wodą obserwuje się jej dodatkowe wchłanianie i powstaje woda luźno związana. Nie jest tak mocno zamocowany i powoli przesuwa się od fragmentów z większym filmem do cząstek z mniejszym.

Darmowy

Woda ta znajduje się w aktywnej warstwie gleby na powierzchni luźno związanej. Nie łączy się z fragmentami gleby siłami przyciągania. Wolna woda w glebie może być kapilarna lub grawitacyjna.

Kapilara

Ten rodzaj wilgoci znajduje się w cienkich naczyniach włosowatych ziemi. Porusza się pod wpływem sił kapilarnych, które występują na styku wszystkich faz – stałej, ciekłej i gazowej. Ten rodzaj wilgoci uważany jest za najbardziej dostępny dla roślin.

Właściwości wodne gleb

Gleby różnią się pewnymi właściwościami i cechami. Ogrodnicy zdecydowanie powinni wziąć to pod uwagę.

Zdolność zatrzymywania wody

Termin ten rozumiany jest jako zdolność gleby do zatrzymywania wilgoci związana z wpływem sił sorpcyjnych i kapilarnych. Maksymalna objętość wody, która może zatrzymać glebę przy pomocy określonych sił, nazywana jest pojemnością wilgoci.

W zależności od postaci, w jakiej występuje wilgoć zatrzymywana przez glebę, rozróżnia się całkowitą, kapilarną, minimalną i maksymalną pojemność cząsteczkową wilgoci.

Przepuszczalność gleby

Ta koncepcja obejmuje zdolność ziemi do wchłaniania i przepuszczania wody przez siebie. Istnieją 2 stopnie przepuszczalności wody:

    Infiltracja - reprezentuje wchłanianie wody przez glebę i jej przejście w glebie nienasyconej.
  1. Filtracja - pod tym pojęciem rozumiane jest przemieszczanie się wilgoci w glebie pod wpływem grawitacji i gradientu ciśnienia, gdy gleba jest w pełni nasycona wilgocią.

Przepuszczalność wody jest mierzona objętością wody, która przepływa przez określoną jednostkę powierzchni gleby w jednostce czasu przy ciśnieniu wody równym 5 centymetrom. Wskaźnik stale się zmienia. Bilans przepuszczalności wody zależy od składu granulometrycznego i właściwości chemicznych gleby. Wpływa na to również ich struktura, gęstość, wilgotność.

Gleby o dużej teksturze mają niższą przepuszczalność wody w porównaniu z glebami lekkimi. Obecność sodu lub magnezu w składzie ziemi, które powodują jej szybkie pęcznienie, czyni konstrukcję niemal wodoodporną.

Udźwig

Termin ten rozumiany jest jako zdolność gleby do wywoływania ruchu wilgoci w górę w wyniku działania sił kapilarnych. Na wysokość wzrostu wilgoci w glebie i szybkość jej przemieszczania się ma wpływ skład granulometryczny i strukturalny gleby.

Również o szybkości wzrostu wilgoci decyduje stopień mineralizacji wód gruntowych. Wody wysokozmineralizowane charakteryzują się mniejszą wysokością i tempem wezbrania. Jednak wysokie położenie wód zmineralizowanych zwiększa ryzyko szybkiego zasolenia gleby. Niebezpieczeństwo to powstaje, gdy znajdują się one na poziomie 1-1,5 metra.

Rodzaje ustroju wodnego gleby

Reżimy wodne występują w różnych formach, z których każda ma określone cechy.

Wieczna zmarzlina

Ten reżim wodny jest powszechny w warunkach wiecznej zmarzliny. Jednocześnie zamarznięta część gleby jest wodoodporna. Jest to aquiclude, nad którym znajduje się wieczna zmarzlina. Prowadzi to do nasycenia wodą górnej części rozmrożonej gleby. Ten tryb regulacji obserwuje się przez cały sezon wegetacyjny.

Zaczerwienienie

Zgodnie z teorią reżim ten obserwuje się w regionach, w których suma rocznych opadów przewyższa ich parowanie. Corocznie cały profil glebowy narażony jest na zawilgocenie do wód gruntowych i szybkie wypłukiwanie produktów glebotwórczych. Pod wpływem rodzaju mycia tworzą się gleby czerwone, żółte, bielicowe.

Jeżeli występuje bliskie położenie wód gruntowych, a gleby charakteryzują się słabą przepuszczalnością wody, powstaje bagienny podtyp reżimu wodnego. Prowadzi to do powstawania gleb torfowiskowych i bielicowo-bagiennych.

Okresowe zaczerwienienie

Gatunek ten charakteryzuje się średnim bilansem opadów i parowania. Jednocześnie ograniczone zwilżanie gleby w latach suchych przeplata się z nadmiernym zwilżaniem w okresach wilgotnych.

Podmywanie ziemi przez nadmierne opady występuje 1-2 razy na przestrzeni kilku lat. Ten typ reżimu wodnego jest typowy dla gleb leśnych szarych, wyługowanych i bielicowych czarnoziemów. Gleby charakteryzują się niestabilnym zaopatrzeniem w wilgoć.

Bez zaczerwienienia

Ten tryb wyróżnia się rozkładem opadów, głównie w górnych warstwach gleby. Nie dociera jednak do wód gruntowych. Wilgoć jest wymieniana poprzez przemieszczanie jej w postaci pary. Ten typ ustroju wodnego jest typowy dla gleb stepowych. Należą do nich kasztany, szaro-brązowe pustynie, brązowe gleby półpustynne i czarnoziemy.

W takich glebach następuje spadek opadów i wzrost parowania. Aby ocenić reżim wodny, opracowano współczynnik wilgotności. W tym przypadku spada z 0,6 do 0,1.

Zapasy wody, które nagromadziły się w glebie stepowej wiosną, są aktywnie wydawane na transpirację i parowanie fizyczne. Zanim nadchodzi jesień, stają się bardzo niskie. W regionach pustynnych i półpustynnych uprawa roli jest niemożliwa bez nawadniania.

Wyczerpany

Ten reżim zasolonych gleb jest typowy dla stref stepowych, pustynnych i półpustynnych. Posiada wysoki poziom wód gruntowych. Gleby o dobrej przepuszczalności wody charakteryzują się przepływem wilgoci ku górze. Przy zwiększonej mineralizacji wód gruntowych łatwo rozpuszczalne sole wnikają w głąb gruntu, co powoduje jego zasolenie.

Nawadnianie

Ten reżim wodny powstaje w wyniku dodatkowego zwilżenia gleby wodą nawadniającą. Przy odpowiednim racjonowaniu wody do nawadniania możliwe jest uzyskanie typu niespłukującego o najwyższym współczynniku wilgotności bliskim jedności.

Jak regulować reżim wodny

Właściwa regulacja reżimu wodnego ma ogromne znaczenie w warunkach intensywnego rolnictwa. Jednocześnie ważne jest stosowanie specjalnych technik, które mają na celu eliminację niekorzystnych czynników.

Aby osiągnąć pożądane rezultaty, ważne jest, aby spróbować zrównoważyć ilość wilgoci, która dostaje się do gleby, z jej zużyciem na fizyczne odparowanie. W konsekwencji współczynnik wilgotności powinien być jak najbardziej zbliżony do 1.

Regulacja reżimu wodnego odbywa się na podstawie uwzględnienia warunków klimatycznych i glebowych. Duże znaczenie ma również potrzeba uprawy w wilgoci.

W celu poprawy reżimu wodnego słabo odwodnionych gruntów na terenach o nadmiernym zawilgoceniu konieczne jest zaplanowanie powierzchni i wyrównanie różnego rodzaju zagłębień. To właśnie w tych miejscach obserwuje się stagnację wilgoci.

W glebie z przejściowym nadmiarem wilgoci należy usunąć nadmiar wilgoci. Aby to zrobić, zaleca się wykonywanie grzbietów jesienią. Gleby bagienne wymagają rekultywacji melioracji.

Właściwości wodne gleby mają ogromne znaczenie dla udanego rolnictwa. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z nimi przed sadzeniem niektórych roślin.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka