Gruszka to soczysty owoc przekłuty południowym słońcem. Jeszcze kilka lat temu mieszkańcy regionów centralnych i północnych mogli tylko pomarzyć o jej uprawie we własnym ogródku. Dzięki zmianom klimatycznym i pracy hodowców pojawiły się odmiany, które są w stanie wytrzymać śnieżne mroźne zimy oraz niezbyt ciepłe i długie lata. A dzisiaj porozmawiamy o najlepszych odmianach gruszek dla regionu Leningradu.
Cechy regionu
Obwód leningradzki charakteryzuje się krótkim chłodnym latem. Wiosną dni ciepłych jest niewiele, pokrywa śnieżna odchodzi późno, jesień jest deszczowa i długa, a zima śnieżna i mroźna.Cechą regionu są gleby kwaśne z niewielką ilością warstwy żyznej. Natura zrobiła wszystko, aby ten obszar był niesprzyjający uprawie gruszy.
Aby uzyskać plony, odmiany odpowiednie dla tego regionu muszą być bezpretensjonalne, mrozoodporne, wcześnie dojrzewające, aby owoce miały czas dojrzeć, a drzewa mogły wytrzymać zimno i mieć silną odporność na infekcje. Dlatego nawet odmiany gruszek o przeciętnym smaku, zdolne do wzrostu w tak trudnych warunkach, cieszyły się popularnością wśród miejscowych ogrodników.
Najlepsze odmiany gruszek dla regionu leningradzkiego
Sadzonki gruszy należy kupować u renomowanych sprzedawców lub szkółek. Wtedy będą odpowiadały deklarowanym cechom odmiany.
Dulya Novgorodskaya
Drzewa o potężnym pniu i gęstej koronie. Odmiana znana na północnym zachodzie, uprawiana na Uralu. Dziś ogrodnicy preferują inne rodzaje gruszek, o lepszym smaku.
Zalety i wadyodporność na infekcje grzybicze;zdolność do znoszenia zimna;bezpretensjonalność.małe owoce;przeciętne właściwości smakowe;nie samopłodne.Jeśli plon nie zostanie zebrany na czas, dojrzałe owoce popękają, nie są długo przechowywane i bardzo warunkowo można je nazwać pysznym deserem owocowym. Tonkovetka jest sadzona w pobliżu w celu zapylania.
Cienki płaszcz
Odmiana powstała w wyniku selekcji ludowej. Drzewa są wysokie, z piramidalną koroną, cechy gałęzi dały tej odmianie nazwę.
Opinia eksperta
Ważne: jest to najbardziej mrozoodporna odmiana gruszki, wytrzymuje ekstremalnie niskie (do -60 stopni) temperatury.Owoce są małe, po 50-70 gramów, wysoko plonujące, gruszki są kwaśne i cierpkie, nie są używane świeże, ale nadają się na dżemy, konfitury, konserwy, mają niską kaloryczność. Owoce o żółtym odcieniu z bordową beczką. Początek owocowania - 5-6 lat po posadzeniu.
Zalety i wadydaje niezmiennie wysokie plony;nie wymaga opieki.jest dotknięty strupem;nie spożywane świeże;zaczyna owocować w wieku 8-10 lat.
W regionach południowych Tonkovetka często rośnie w opuszczonych ogrodach. Konieczne jest posadzenie Dulya Novgorodskaya w pobliżu Tonkovetki, dla stabilnego owocowania drzew obu odmian.
Puszkinskaja
Ta gruszka należy do odmian wczesnojesiennych, zbiory dojrzewają w pierwszej dekadzie września. Drzewo nie jest zbyt wysokie, rozłożyste. Owoce są małe, 65-70 gramów, z żółtawą skórką. Z boku może pojawić się rumieniec. Owoce są słodkie, soczyste, drzewo zaczyna owocować po 5 latach od posadzenia.
Zalety i wadyzimotrwalość;odporność na parcha, infekcje grzybicze;wydajność.krótki okres przechowywania owoców (7-10 dni);słaba transportowalność owoców.Owoce są pyszne, je się je świeże i przetworzone. Owoce o cierpkim smaku, z nich wychodzą smaczne kompoty i dżemy. Sadzenie młodych gruszek jest możliwe jesienią (po zbiorach), pod koniec września, aby drzewka wzmocniły się i zapuściły korzenie przed chłodem. Lub wiosną (na przełomie kwietnia i maja).
Pamięć Odmiana Jakowlewa
Jesienna odmiana gruszy, odpowiednia dla Uralu i regionów północno-zachodnich. Drzewa są niskie, do 2 metrów wysokości. Owoce średniej wielkości (125 g), o gęstej, błyszczącej skórce. Kolor owocu jest żółtawy, gdy jest w pełni dojrzały, bok staje się intensywnie czerwony. Smak jest słodko-kwaśny, z delikatnym aromatem.
Zalety i wadywydajność;zimotrwalość;przedwczesna dojrzałość;samopłodność.nie toleruje suszy;• na owocach starych drzew pojawiają się zwarte narośla.Drzewo staje się doskonałym zapylaczem dla innych odmian, może rosnąć samotnie, ale z sąsiadem (np. Ładą) znacznie zwiększa plon.
Odmiana nadaje się do przetwórstwa. Owoce są suszone, konserwowane, robi się dżem.
Severyanka
Odmiana zimotrwała. Drzewa są wysokie, z gęstą piramidalną koroną. Owoce średniej wielkości, od 90 do 120 gramów. Barwa gruszek jest żółtozielona, po osiągnięciu pełnej dojrzałości złocista, boki owocu różowieją. Owoce są soczyste, o słodkim miąższu, kremowym odcieniu.Osiągając pełną dojrzałość, szybko się kruszą.
Zalety i wadywydajność;aromat owocowy;skrupulatność;mrozoodporność.krótki termin przydatności do spożycia owoców (10-15 dni);wrażliwość na mróz.Severyanka jest uprawiana na Uralu, w obwodzie leningradzkim i nowogrodzkim. Młode drzewo zaczyna owocować 4 lata po posadzeniu.
Owoce są odporne na jabłkownicę i gruszę. Siewierianka nie jest dziś uprawiana w szkółkach, na jej bazie powstały nowe odmiany.
Sukces hodowców pozwala nam uprawiać pyszne owoce w różnych regionach kraju. Najważniejsze jest, aby wybrać odmiany strefowe i odpowiednio dbać o sadzonki.