Białe indyki szerokopiersiowe: opis i charakterystyka rasy, tabela wagi

Hodowlę indyków w domu zaleca się rozpocząć od wyboru do hodowli ras uniwersalnych. Do tej grupy ras należą indyki szerokopiersiowe białe, charakteryzujące się szybkim przyrostem masy ciała, smacznym mięsem wysokiej jakości oraz umiejętnością przystosowania się do warunków przetrzymywania. Indyki są bardzo produktywne i mają dobrą odporność na choroby.

Historia stworzenia

Podstawą powstania rasy było skrzyżowanie ptaka brązowego z szeroką klatką piersiową i białego holendera. Prace krzyżowe prowadzili amerykańscy specjaliści przez 10 lat.Powstała rasa wykazała efekt heterozji. Heterozja to jakość powstałej linii przewyższająca wszystkie cechy linii macierzystej pod względem wydajności, produktywności, odporności na infekcje.

Rasa indyków szerokopiersiowych białych stała się podstawą do dalszych krzyżówek. Z nich uzyskano takie rasy produkcyjne jak Stawropol Victoria, Grade Meytor i inne.

Opis i charakterystyka rasy

Białe indyki z szeroką klatką piersiową można rozpoznać po śnieżnobiałym upierzeniu, które ma błyszczący połysk. Cechą charakterystyczną rasy jest obecność czarnej plamki w postaci medalionu na centralnej górnej części mostka.

Charakterystyka rasy:

• gęste upierzenie w okolicy ogona;
• umięśniona szeroko rozwinięta klatka piersiowa;
• półowalne ciało;
• obecność narośli na szyi i głowie;
• częściowo odsłonięta górna część ciała.

Indyki wyglądają na mniejsze niż samce. Maksymalna waga samicy to 11 kilogramów, waga indyka dochodzi do 25 kilogramów.

Tabela wagi według wieku.

Wiek2 miesiące1 rokwięcej niż 1 rok

	Maksymalny wynik
	2-3 kilogramy
	5-7 kilogramów
	od 7-9 kilogramów

Pisklęta indycze przybierają kilogram czystej masy mięsnej w kilka dni. Ta rasa różni się tym, że młode zwierzęta można łatwo doprowadzić do wymaganej masy ciała, jeśli dieta zawiera wysokokaloryczne pokarmy. Najlepszym rozwiązaniem do uboju jest osiągnięcie przez osobnika wieku 2 miesięcy. W tym czasie indyk waży 2 kilogramy lub więcej. 6 miesięcy to najkorzystniejszy czas uboju dla trzymania drobiu na produkcję mięsa.

Dojrzałość płciowa rasy przypada na 8-9 miesięcy, co oznacza, że od tego wieku indyczki są gotowe do składania jaj. Produkcja jaj charakteryzuje się produktywnością, przeciętną pod względem wskaźników. Samica przynosi do 120 jaj rocznie. Średnia waga jaja wynosi 80 gramów. Gęsta skorupa pozwala zapewnić do 75 procent wykluwalności piskląt. Wskaźnik przeżycia sięga 90 procent.

Opinia eksperta

Informacja! Wśród 10 jaj co drugie jajo jest zapłodnione.

Wady i zalety białych skrzyń

Indyki należą do kategorii ras uniwersalnych, mają wady i zalety.

Zalety i wadywykazują dobrą nieśność, okres nieśności trwa od 24 do 54 tygodni;przy uboju wydajność netto mięsa wynosi 70-80 procent całkowitej masy ciała;wysokie wskaźniki wczesności, indyki zaczynają nieść się po ukończeniu 9 miesiąca życia;pomimo dużych rozmiarów pizze dobrze rosną w małych gospodarstwach domowych.

Wadą tej rasy jest możliwa heterogeniczność, która występuje przy krzyżowaniu udomowionych różnych typów indyków.

Pomocy! Indyki tej rasy dobrze latają, dlatego hodowcom zaleca się budowanie wysokich płotów w celu zachowania i ochrony inwentarza.

Podgatunek rasy

W obrębie rasy istnieje kilka podgatunków, które różnią się wagą:

Płuca. Są to indyki, których masa ciała waha się od 5 do 9 kilogramów. Dobrze przystosowują się do różnych warunków przetrzymywania, przybierają na wadze na każdym rodzaju diety.
1. Średni. Indyki tego podgatunku dorastają do 17 kilogramów, indyki do 9 kilogramów.
2. Ciężki. Największe indyki w wieku 2 lat mogą ważyć 25 kilogramów. Właściciele osiągają tę wagę poprzez celowe tuczenie ptaków.

Pomocy! Rasa białych indyków szerokopiersiowych to grupa ptaków linii mięsno-mlecznej. Oznacza to, że ptaki są hodowane dla jaj i mięsa.

Cechy konserwacji i pielęgnacji

Uprawa indyków w domu „od podstaw” zaczyna się od aranżacji terenu przeznaczonego do wsadzenia.

Indyk musi być wyposażony zgodnie z wymaganiami:

Ułożenie grzęd. Grzędy są umieszczone na wysokości co najmniej 70 centymetrów. Dla każdego ptaka przewidziano do 40 centymetrów wolnej przestrzeni.
1. Układ gniazda. Na 5 ptaków zrób jedno gniazdo. Gniazdo dla indyków to konstrukcja z dostępnym wejściem i obrzeżami ograniczającymi przestrzeń wewnętrzną.
2. Ułożenie karmników i poideł. Pamiętaj, aby umieścić konstrukcje z podłożem. Podkład chroni przed utratą paszy. Poidła są umieszczone na wysokości 80 centymetrów, aby ptak nie chlapał wodą.

Aby indyki mogły się w pełni rozwijać, zapewniają oświetlenie w indyczniku, utrzymują temperaturę i przeprowadzają wentylację. Zimą włącza się sztuczne światło dla ptaków, tak aby dzień trwał 12-13 godzin. Aby do indyka wpadało więcej światła, konieczne jest wycięcie okna obok drzwi. Jedno okno wystarczy na 1 metr kwadratowy powierzchni.

Indyki domowe źle znoszą przeciągi, dlatego przed nadejściem mrozów należy uszczelnić szczeliny w indyku, ocieplić drzwi i zamknąć różnego rodzaju otwory.

Optymalna temperatura powietrza, w której indyk jest komfortowy, to temperatura od +18 do +25 stopni. Gdy temperatura spada, konieczne jest docieplenie pomieszczenia, gdy temperatura powietrza wzrasta, należy zapewnić dodatkowe źródła picia.

Latem ptak potrzebuje spaceru. Zagrody są specjalnie zbudowane dla indyków, aby mogły bezpiecznie poruszać się po terenie bez opuszczania swojej strefy widoczności.

Informacje! Do produkcji okoni zaleca się stosowanie trwałego drewna, ponieważ indyki dużo ważą. Pod ich ciężarem delikatne okonie mogą się złamać.

Czym karmić ptaki

Uprawa indyków wiąże się z zapewnieniem ptakowi pełnowartościowej, zbilansowanej diety.

Funkcje karmienia:

• dorosłe osobniki są karmione 3 razy dziennie, ale w okresie godowym częstotliwość karmienia jest zwiększona do 5;
• latem w menu pojawia się soczysta, świeża trawa;
• zimą uzupełnienie diety w tarte warzywa (buraki, marchew);
• oprócz pokarmu ptak powinien mieć swobodny dostęp do poideł.

Dieta indyków składa się z następujących elementów:

• różne mieszanki paszowe produkowane fabrycznie;
• zboża takie jak kukurydza, jęczmień, owies;
• gotowany groszek;
• otręby pszenne;
• mączka słonecznikowa;
• dodatki mineralne takie jak drożdże, kreda, mączka mięsno-kostna, sól, żwir czy muszle;
• suplementy witaminowe.

Pomocy! Pokarmy soczyste wpływają na wskaźnik suchości/soczystości mięsa. Im bardziej soczyste jedzenie, tym bardziej soczyste mięso.

Subtelności hodowli

Rasy indyków to dobre kury. Jedna samica wysiaduje do 20 piskląt. Indyk jest w stanie wysiadywać wyrzucone jaja kurze lub kacze bez stosowania zasady wyboru. Proces wylęgu trwa od 28 do 32 dni. Oprócz metody naturalnej w hodowli domowej stosuje się metodę inkubacji jaj.Jest skuteczny w 90 procentach.

Kiedy pojawiają się indyki, musisz przestrzegać pewnych zasad, które pomogą Ci wyhodować pełnoprawne potomstwo:

• Na początku indyki karmione są zbożami wymieszanymi z gotowanymi jajkami;
• po pewnym czasie pisklęta zaczynają być karmione pokarmami bogatymi w błonnik, wynika to z faktu, że jelita młodych układają się jak długa zakrzywiona pętla, co wymaga dodatkowej pomocy przy opróżnianiu;
• nie dawaj pisklętom karmy brudnej lub niskiej jakości; ze względu na specyfikę budowy pokarm długo pozostaje w żołądku i może wywołać infekcję;
• Przez pierwsze 10 dni pisklęta są karmione 8 do 10 razy dziennie, potrzebują dużo płynów i dodatkowego źródła witaminy C, która pomaga budować odporność;
• w 4-5 dniu życia pisklętom podaje się twaróg, który uzupełnia braki minerałów i witamin u indyków;
• karmniki są wyposażone dla piskląt w taki sposób, że ptaki nie mogą do nich wpaść, ponieważ umierają, gdy są bardzo mokre;
• przez pierwsze 10 dni życia indyki są sztucznie oświetlane specjalnie zainstalowanymi lampami.

Informacje! Pierwszego dnia po pojawieniu się piskląt nie karmią się, tylko dają wodę.

Choroby i profilaktyka

Głównym zagrożeniem dla hodowcy indyków jest rozwój choroby u jednego zwierzaka lub rozprzestrzenienie się epidemii na cały inwentarz.

Indyki są podatne na następujące choroby:

Wole twarde. Ten stan rozwija się ze względu na fakt, że ptak zaczyna chętnie chwytać pokarm. Zjawisko to obserwuje się po przymusowej lub spontanicznej głodówce, gdy jednostka przez długi czas nie otrzymywała pokarmu.Pęcznienie ziaren w jednej z części gardła prowadzi do rozwoju wola. Możesz określić proces, utwardzając wole, odmawiając jedzenia lub picia. Zatkane wole leczy się chirurgicznie. Wole otwarte, oczyszczone.
1. Gruźlica. Niebezpieczna choroba, która grozi utratą ptaka. Prątek gruźlicy ukrywa się w brudnych naczyniach do karmienia, w resztkach pokarmu, który pozostaje na podłodze indyka, w ściółce, która nie została oczyszczona po zarażonych ptakach. Zarażony ptak zaczyna się powoli poruszać, traci apetyt, a na skórze pojawia się niewielka wysypka. Chorego ptaka nie da się wyleczyć. Jak najszybciej należy odizolować indyka, przetworzyć i przewietrzyć pomieszczenia.
2. Robaczyca. Robaki często przeszkadzają indykom. Rozprzestrzeniają się przez kał, glebę, zanieczyszczoną ściółkę. Robaki często pojawiają się u piskląt. Pasożyty można wykryć po zachowaniu indyków. Piszczą, zachowują się niespokojnie, zaczynają w niekontrolowany sposób wchłaniać pokarm, u wielu z nich pojawia się biegunka.Aby pozbyć się robaków, używają środków przeciwrobaczych, specjalnych technik usuwania.
3. Ospa. Jest to niebezpieczna choroba, na którą podatne są indyki. Wirus dostaje się do kurnika z zewnątrz przez wszystkie pory roku. Noszą go zwierzęta domowe, a także gryzonie i duże owady. Ospa objawia się zapaleniem błon śluzowych, wypadaniem oczodołów, pojawieniem się i rozprzestrzenianiem się wysypki. Ospie prawdziwej można zapobiegać poprzez obowiązkowe szczepienia.

Środki wsparcia zapobiegawczego:

• zapewnić dobre warunki życia;
• utrzymywanie temperatury i wilgotności;
• terminowe szczepienie;
• regularna kontrola zwierząt gospodarskich;
• komponowanie zbilansowanej diety z dodatkiem niezbędnych witamin i minerałów.

Hodowcy twierdzą, że hodowla indyków szerokopiersiowych białych zwraca się średnio po 5 miesiącach.