Czarno-biała rasa krów od dawna jest używana na terenach krajów byłej WNP. Rolnicy na całym świecie wybierają tę rasę ze względu na bezpretensjonalność, wytrzymałość i wysoką wydajność mleczną. Krowy mają dobroduszne usposobienie, a mięso ma wysokie walory smakowe. Czarno-biała krowa to świetny wybór dla początkującego, niedoświadczonego rolnika.
Opowieść o początku
Po raz pierwszy rasa została wyhodowana i opisana na początku lat 40. XX wieku. Przeprowadzono krzyżowanie miejscowego bydła z importowanymi buhajami rasy holenderskiej i szwedzkiej. Dodatkowo wprowadzono linie bydła fryzyjskiego czarno-białego.Po ostatecznym ustaleniu typu budowy, z księgi rodowodowej usunięto zwierzęta o umaszczeniu czerwonym i pozostawiono tylko czarno-białe.
Rasa została oficjalnie uznana dopiero na początku lat 60-tych. Był szeroko rozpowszechniony w ukraińskim i białoruskim ZSRR, ale obecnie jest stopniowo zastępowany importowanymi rasami zagranicznymi.
Siedliska hodowlane
Kraje byłych republik radzieckich, w tym Ija, Ukraina, Białoruś i Kazachstan, nadal są głównymi obszarami lęgowymi krów rasy czarno-białej. Młode przyrosty - buhaje i jałówki, są dobrze przystosowane do warunków klimatu umiarkowanego i znoszą nawet surowe zimy na ubogim pożywieniu. Wydajność stada towarowego przy obfitym karmieniu sięga 5 000 tysięcy litrów mleka rocznie. Do księgi hodowlanej pasują tylko krowy o charakterystycznym umaszczeniu.
Opis i charakterystyka czarno-białej krowy
Rasa ma średnią wagę i mleczność.Dorosłe krowy osiągają wagę 500 kg, a buhaje hodowlane ważą ponad tonę. Kierunek hodowli to nabiał, ale w razie potrzeby młode zwierzęta można hodować na mięso. Mięso jest delikatne, nie twarde, o niskiej zawartości tłuszczu. Stada dobrze wykorzystują pastwiska i przybierają na wadze nawet bez stosowania pasz treściwych.
Rasa mało wymagająca dla warunków środowiskowych. Na zimę krowy zarastają grubą wełną, co pozwala im przetrwać surowe zimy. Już w wieku dwóch lat krowa jest całkowicie gotowa do krycia i otrzymywania mleka, dlatego rasa jest uważana za przedwcześnie rozwiniętą. Waga cieląt przy urodzeniu to 50-60 kg.
Za i przeciw
Rasy tej nie można nazwać idealną: jak każdy owoc selekcji ma swoje plusy i minusy.
Zalety i wadyBezpretensjonalność i zdolność przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych.Przy dobrym karmieniu daje przyzwoitą ilość mleka.Krowy i byki są odporne na choroby.Przedstawicieli rasy można łatwo znaleźć w dowolnym regionie kraju.Zwierzęta nie są zbyt duże, dają mało mięsa o niskiej zawartości tłuszczu.Wydajność mleka jest niska w stosunku do ras selekcji zagranicznej.Zawartość tłuszczu w mleku nie przekracza 4%.Nie ma ogólnie przyjętego typu rasy, więc krowy z różnych regionów są bardzo różne.Trwa selekcja, zarówno na Ukrainie, jak i na Ukrainie, w celu doprowadzenia rasy do jednego standardu, a także zwiększenia wydajności mlecznej. W celu uzyskania wyższych wydajności mlecznych zaleca się krzyżowanie krów z buhajami pochodzenia duńskiego i holenderskiego.
Jak prawidłowo pielęgnować i pielęgnować
Pielęgnacja bydła czarno-białego nie różni się od trzymania innych krów. Obora musi być czysta, sucha i jasna. Dominuje naturalne oświetlenie. Zimą sztuczne oświetlenie powinno być włączone przynajmniej na 6 godzin dziennie.Zwierzęta dobrze przystosowują się do poza sezonem, zarośnięte wełną, dzięki czemu można na przemian pastwisko i zawartość na uwięzi.
Opinia eksperta
Dojenie odbywa się codziennie: rano i wieczorem. Przed zabiegiem dojenia zwierzęta są badane i natychmiast opatrywane są najmniejsze siniaki czy otarcia, szczególnie na wymionach. Opóźnione leczenie może prowadzić do utraty produktywności krów i zmniejszenia zysków rolników.Pożądane jest łączenie karmy soczystej i treściwej. Nową trawę należy wprowadzać do diety ostrożnie – wypas stopniowo zwiększa się od kilku minut do kilku godzin. Bydło jest szczególnie wrażliwe nie na zimno, ale na przeciągi. Dlatego pęknięcia i dziury w stodole należy uszczelnić materiałem termoizolacyjnym. Krowy mleczne przechodzą regularne badania weterynaryjne, zwłaszcza jeśli mleko jest przeznaczone na sprzedaż. Zabrania się sprzedaży produktów niecertyfikowanych.
Dieta
Dieta chrząszcza srokatego zależy od stanu fizjologicznego zwierzęcia. Właściciel musi regulować zaopatrzenie w żywność przez cały rok. Krowy mleczne potrzebują dużej ilości białka, dlatego w swojej diecie zwiększają udział procentowy siana, otrębów, makuchów. Latem można przenosić zwierzęta na lucernę, koniczynę, zioła. Im bardziej zróżnicowana dieta, tym większe zapotrzebowanie na składniki odżywcze i minerały. Dlatego zaleca się dodanie świeżych warzyw - buraków, marchwi i rzepy.
Celęta są wprowadzane do pokarmów stałych tak szybko, jak to możliwe. Zwiększa to przyrost masy ciała, a także oszczędza więcej mleka na sprzedaż. Najpierw siano i mieszankę paszową miesza się w równych proporcjach do stanu jednorodnej, półpłynnej masy i podaje cielętom w wiadrze. Stopniowo mieszanka staje się coraz bardziej zwarta, aż na końcu zostaje tylko siano.
Konkretna hodowla
Głównym celem selekcji ras jest poprawa wydajności mlecznej i mięsnej. Aby cielę było duże i odporne, zaleca się krzyżowanie krów z przedstawicielami rasy holenderskiej lub fryzyjskiej. Główna selekcja jest rasowa, dlatego główną wartość mają zwierzęta hodowlane bez zanieczyszczeń krwi obcej. Księgi stadne są otwarte, ale dopuszczalna jest tylko krew ras wymienionych powyżej.
Chów wsobny lub blisko spokrewnione krycie jest stosowane tylko w eksperymentalnych gospodarstwach hodowlanych. W komercyjnych gospodarstwach mlecznych chów wsobny może prowadzić do gwałtownego spadku wydajności i masowej śmierci cieląt.
Zgodnie z teorią hodowlaną byki powinny być ulepszaczami, a krowy zwierzętami ulepszonymi. Dlatego byk musi spełniać wszystkie standardy rasy, mieć prawidłową wagę, budowę; mieć dobre zdrowie, wytrzymałość i bezpretensjonalność, a co najważniejsze - przewyższać krowę we wszystkich wymienionych cechach.Nie ma sensu krzyżować pierwszorzędnej krowy ze złym buhajem dla samego mleka - takie krycie znacznie degraduje klasę rasy i ostatecznie prowadzi do strat.
Choroby i profilaktyka
Skrzynie są odporne na choroby, ale wśród krów występują powszechne dolegliwości, o których każdy rolnik powinien wiedzieć. Patologie często rozwijają się z powodu naruszenia technologii zbioru i podawania żywności. Krowy mają skomplikowany układ pokarmowy, więc każdy pokarm niskiej jakości jest szkodliwy dla zdrowia.
Zatkanie przełyku występuje, gdy krowa otrzymuje zbyt duże kawałki warzyw korzeniowych, których nie jest w stanie przeżuć.
Jedzenie zatrzymuje się w przełyku i powoduje nadmierne ślinienie, niepokój, odmowę jedzenia i picia. Znaki są jasne i trudne do przeoczenia. Jedyną pomocą w przypadku niedrożności przełyku jest natychmiastowe wezwanie lekarza weterynarii, a następnie zmielenie pokarmu przed podaniem.
Inną częstą patologią jest tympania bliznowata. Blizna jest jednym z odcinków żołądka krowy. Z powodu niewłaściwego karmienia żołądek przepełnia się gazami i powoduje silny ból. Powodem jest wypasanie się na mokrej trawie, przekarmianie, podawanie cielętom sfermentowanych produktów mlecznych. Przed przybyciem weterynarza można złagodzić stan zwierzęcia – masować brzuch, posmarować język niewielką ilością kreoliny lub smoły.
Typowe objawy choroby u bydła to letarg, odmowa karmienia, gorączka. Zwykle temperatura w odbytnicy zwierzęcia wynosi 38,5-39,5 stopni. Wzrost wskazuje na zatrucie, alergie lub początek procesu zapalnego. Możesz zobaczyć stan zwierzęcia i inne zewnętrzne oznaki. Zdrowa krowa stoi nieruchomo, zjada lub przeżuwa pokarm, mięśnie nie są napięte, sierść jest gruba i błyszcząca.
Odchylenia od normy powinny zaalarmować hodowcę i wezwać weterynarza. Pielęgnacja i prawidłowe żywienie jest kluczem do długowieczności zwierzęcia i wysokiej mleczności. Pestrushka jest w stanie zapewnić właścicielowi wydajność 5-6 tys. litrów mleka.