Grzybica w medycynie nazywana jest również rzęsistkowicą. Jest to dość powszechna patologia grzybicza, która atakuje skórę. Wywołuje zespół bólowy u zwierząt, który szybko wpływa na całe ciało. W przypadku braku odpowiedniej terapii istnieje ryzyko infekcji i ludzi. Dlatego w przypadku wystąpienia grzybicy u cielęcia lub osoby dorosłej zaleca się natychmiastowe zastosowanie maści do leczenia.

Co to za choroba

Rozwój tej patologii jest związany z ekspozycją na szkodliwe mikroorganizmy grzybicze. Patologii zwykle towarzyszy zapalenie skóry. Jednocześnie mikromycety stanowią zagrożenie dla zwierząt i ludzi. Ryzyko rozwoju patologii wzrasta wraz z osłabieniem układu odpornościowego.

Patologia może wystąpić u młodych i dorosłych zwierząt. Najczęściej wywołuje wyczerpanie i powoduje spadek produktywności. Dla cieląt patologia jest realnym zagrożeniem, ponieważ powoduje opóźnienie rozwojowe. Jednocześnie zwierzęta przestają tyć i doświadczają zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego.

Opinia eksperta

Wraz z rozwojem rzęsistkowicy obserwuje się pierwotne zmiany skórne, które są wysiewane przez gronkowce i inne bakterie. W miarę rozprzestrzeniania się choroby wzrasta jej zjadliwość.

Czynniki przyczyniające się do infekcji

Jeśli na fermie zostaną naruszone standardy higieny, ryzyko infekcji wzrasta do 90%. Choroba może szybko się rozprzestrzeniać. Łatwo przenosi się z zakażonych osób na zdrowe.

Istnieje szereg czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia rzęsistkowicy. Należą do nich:

  • niewystarczająca dezynfekcja narzędzi służących do pielęgnacji i utrzymania cieląt;
  • nadmierna wilgotność;
  • znudzona zawartość zwierząt;
  • słabe światło;
  • niedobór witamin;
  • naruszenie zasad opieki.

Rozprzestrzenianie się infekcji jest możliwe nawet w okresie inkubacji, jeśli na ciele zwierzęcia nie ma objawów choroby.

Nieprzyjemne i niebezpieczne objawy

Patologia charakteryzuje się wyraźnymi objawami, dlatego trudno ją pomylić z innymi dolegliwościami. W razie wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który powie jak wygląda grzybica i postawi właściwą diagnozę.

Zakażenie zwierząt gospodarskich infekcją grzybiczą można rozpoznać po następujących objawach:

  • złuszczanie naskórka w miejscu dotkniętym patogenem;
  • pojawienie się szarego nalotu na sierści – następnie miejsca te stają się łyse;
  • wypadanie włosów w postaci ściętych włosów u nasady - jest to spowodowane porażką mieszków włosowych przez grzyby;
  • wygląd łysin – mają okrągły lub owalny kształt i różnią się wielkością.

W miarę rozwoju patologii zwierzęta stają się bardziej agresywne i drażliwe. Wiąże się to z ciągłym swędzeniem. Ponadto zakażone cielęta wyglądają na wychudzone. Jest to spowodowane utratą apetytu i pogorszeniem funkcji trawiennych.

Jeśli nie rozpoczniesz terapii na czas, twoje zdrowie się pogorszy. Jeśli do porostów dołączy się wtórna infekcja, istnieje możliwość śmierci chorego zwierzęcia.

Środki diagnostyczne

Aby postawić prawidłową diagnozę wystarczy zbadać cielę.Grzybica ma typowe objawy. Czasami wymagane jest wykluczenie innych patologii dermatologicznych. W takim przypadku należy pobrać próbki chorych tkanek do analizy. W tym celu zaleca się stosowanie łusek włosów i skóry. Zwykle diagnostykę różnicową przeprowadza się w przypadku świerzbu, ponieważ te patologie mają podobny obraz kliniczny.

Podczas diagnozowania lekarz weterynarii interesuje się postacią przebiegu choroby - może być wymazana, głęboka, powierzchowna, pęcherzykowa. Należy pamiętać, że u zwierząt dorosłych choroba charakteryzuje się łagodniejszym przebiegiem. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy jest w stanie poradzić sobie z infekcją. Młode zwierzęta mają słabszą odporność.

Ponieważ grzyb jest w stanie przeniknąć do głębokich warstw skóry właściwej. To prowokuje pojawienie się głębokiej lub pęcherzowej postaci patologii.

Zasady leczenia porostów u bydła

Leczenie rzęsistkowicy odbywa się na różne sposoby. Terapię dobiera się z uwzględnieniem rodzaju patologii i jej ciężkości. Na początkowym etapie wystarczające jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych i keratolitycznych. W trudnych przypadkach przeprowadza się szczepienie.

Środki przeciwgrzybicze

Przed zastosowaniem maści przeciwgrzybiczych u cielęcia lub krowy należy usunąć brud, strupki i inne substancje, które uniemożliwią przedostanie się substancji czynnej do miejsca zapalenia. Przed nałożeniem maści najlepiej oczyścić, zmiękczyć i odparować skórę.

Zwykle w leczeniu CRS stosuje się następujące środki zaradcze:

    Maść "Yam" - to lek przeciwgrzybiczy, który zawiera składniki przeciwgrzybicze i ściągające. Już po 2 zabiegach skórki złuszczą się w ciągu 1 tygodnia. Odrost włosów świadczy o skuteczności terapii.
  1. "Zoomikol" - aktywnym składnikiem produktu jest tiabendazol. Pod jego wpływem mikromycety przestają się rozmnażać. Substancja jest produkowana w formie sprayu. Należy go równomiernie nałożyć na bolące miejsce i uchwycić 1-2 centymetry zdrowej skóry. Zaleca się ponowne potraktowanie zwierzęcia po 3-5 dniach. Przebieg terapii obejmuje 3-4 aplikacje substancji.
  2. "Imaverol" - produkowany jest w postaci gęstego koncentratu do sporządzania emulsji. W tym celu substancję miesza się z wodą w stosunku 1:5. Kompozycję zaleca się stosować codziennie. W takim przypadku zaleca się 4-krotne leczenie zwierzęcia w odstępie 3 dni.

Keratolityka

Takie leki służą do odbudowy naskórka. Należy to zrobić w połączeniu ze środkami przeciwbakteryjnymi. Do najskuteczniejszych keratolityków należą:

  • maść dziegciu;
  • 10% roztwór jodu;
  • roztwór zieleni brylantowej o stężeniu 10%;
  • maść siarkowa.

Szczepienie

Szczepienia mogą być stosowane w celu zapobiegania i przyspieszania powrotu do zdrowia osób dotkniętych chorobą. Dziś do tych celów używa się następujących środków:

  • TF-130;
  • SP-1;
  • LTF-130.

Szczepionka zawiera sterylną kulturę grzyba. Kiedy cielę wchodzi do organizmu, rozwija odporność na czynnik sprawczy patologii. Zwierzęta należy zaszczepić przed ukończeniem 6 miesiąca życia. Odporność rozwija się w ciągu 2 tygodni i utrzymuje się przez 7 lat.

Terapia chorób współistniejących

Czasami oprócz grzybicy wymagane jest leczenie chorób współistniejących.Pod wpływem mikromycetów dochodzi do znacznego osłabienia organizmu zwierzęcia. W takiej sytuacji istnieje ryzyko zarażenia cielęcia pasożytami lub kleszczami. Ivermek pomaga radzić sobie z zaburzeniami pokrewnymi.

Środki do dezynfekcji

Aby zabieg był skuteczniejszy, ważna jest dezynfekcja boksu i karmników. Zarodniki grzybów utrzymują się w środowisku zewnętrznym przez wiele dni. Aby zapobiec ich rozwojowi zaleca się dezynfekcję karmników, sprzętu, podłóg, ścian. W tym celu dopuszczalne jest użycie:

  • roztwór formaliny - jego stężenie powinno wynosić 5%;
  • roztwór chloru - zrób stężenie 20%;
  • roztwór karbolowy.

Środki ludowe

W leczeniu grzybicy w domu dopuszczalne jest stosowanie następujących środków:

    Maść smołowa – do jej wykonania zaleca się mieszanie smoły z wazeliną w stosunku 1:5. Nakładaj kompozycję dwa razy dziennie - rano i wieczorem.
  1. Maść terpentynowa - w tym celu wymieszaj terpentynę ze smołą w stosunku 2:1.
  2. Skład na bazie siarczanu miedzi - miesza się go z wapnem i siarką w stosunku 1:2:3.

Zapobieganie

Aby uniknąć grzybicy, wykonaj następujące czynności:

  • utrzymuj wybieg w czystości;
  • niszczyć gryzonie;
  • od czasu do czasu przeprowadzać badanie cieląt w celu szybkiego wykrycia patologii;
  • terminowo szczepić zwierzęta ze strefy ryzyka.

Szczepionkę zaleca się podawać 2-3 razy w odstępie 10-14 dni. W przypadku osób zakażonych warto zastosować podwójną dawkę.

Grzybica stanowi poważne zagrożenie.Wynika to z szybkiego rozprzestrzeniania się po całym ciele zwierzęcia. Pod wpływem infekcji grzybiczej osłabiona zostaje odporność cielęcia, co zwiększa ryzyko zakażenia bakteryjnego. Dlatego przy pierwszych objawach patologii wskazane jest podjęcie natychmiastowych działań.

Kategoria:

Zwierzęta