Wągrzyca bydlęca rozumiana jest jako poważna inwazja pasożytnicza, która występuje dość często. Jest również nazywany Finnosem. Choroba stanowi realne zagrożenie dla zwierząt. Wynika to z faktu, że pasożyty mogą atakować ważne narządy i powodować zaburzenia w ich pracy. Aby poradzić sobie z chorobą, należy w odpowiednim czasie skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Co to jest Finnoz
Bovis wągrzyca to uszkodzenie mięśni zwierząt przez bydlęce tasiemce, które są w stadium larwalnym. W rezultacie cierpią mięśnie języka i serca.Jeśli zwierzę ma osłabiony układ odpornościowy, uszkodzone są również komórki wątroby, mózgu i płuc. Ponadto istnieje ryzyko uszkodzenia tkanki tłuszczowej. Wągrzyca może być ostra lub przewlekła.
Przyczyny i mechanizmy rozwoju
Czynnikiem wywołującym wągrzycę jest larwa tasiemca. Charakteryzuje się szeregiem charakterystycznych cech:
- obecność owalnego pęcherzyka - ma szary odcień, jest pokryty mikroskopijnymi kosmkami i wypełniony płynem;
- obecność głowy - jej rozmiar nie przekracza 2 milimetrów;
- 4 silne przyssawki z podstawową trąbą;
- korpus wstążki z wieloma segmentami.
Najczęściej tasiemiec bydlęcy jest zlokalizowany w ciele osoby zakażonej. W tym przypadku zwierzęta są uważane za pośrednich nosicieli robaków. Aby zapobiec wzajemnemu zakażeniu, zaleca się ścisłe przestrzeganie zasad higieny oraz systematyczne odrobaczanie osób i zwierząt mających z nimi kontakt.
Czynniki sprawcze wągrzycy mają określone cechy w cyklu życiowym:
- żywiciel pośredni to zwierzak;
- gospodarz ostateczny - osoba, w której dorosły może osiągnąć 10 metrów i nie pokazuje się w żaden sposób;
- uformowana onkosfera po 6 miesiącach przekształca się w pełnoprawną larwę - czasami dzieje się to nawet wcześniej;
- maksymalną aktywność obserwuje się po 7-10 miesiącach – w tym okresie mogą pojawić się charakterystyczne objawy;
- larwy giną po 10 miesiącach - okres ten może trwać nawet do sześciu miesięcy.
Oznaki i symptomy problemu
Podstępność wągrzycy u bydła polega na tym, że przy łagodnym stopniu zakażenia patologia przebiega bezobjawowo.
Opinia eksperta
Jednocześnie spożycie dużej liczby patogenów do organizmu zwierząt wywołuje ostrą postać wągrzycy.Może to potrwać 2 tygodnie. Jednocześnie w ciągu pierwszych 5-6 dni wągrzyca ma wyraźny przebieg, a następnie znikają charakterystyczne objawy.



Zwykle wągrzycy u zwierząt towarzyszą następujące objawy:
- nagła utrata apetytu u zwierzęcia lub całkowita odmowa jedzenia;
- niepokój zwierzęta - za bardzo się ekscytują;
- wzrost temperatury ciała;
- silna suchość i bladość błon śluzowych zwierzęcia;
- częste biegunki;
- zaburzenia w pracy serca zwierzęcia - objawiają się ciągłą dusznością i częstymi postojami podczas jazdy na pastwisko;
- ból w tkance mięśniowej;
- ból przy dotykaniu obszaru siatki i trawieńca.
U zwierzęcia z wągrzycą temperatura może wzrosnąć do 39,8-41,7 stopni. Jednocześnie nie musisz nawet tego mierzyć - różnica będzie zauważalna przy zwykłym dotknięciu dłoni. Powikłania w postaci świądu skóry, ślepoty czy wodobrzusza zdarzają się niezwykle rzadko. Najbardziej niebezpieczny objaw lekarze weterynarii nazywają spadkiem temperatury - po 1-2 dniach istnieje ryzyko śmierci zwierzęcia.
Diagnoza choroby
Aby postawić trafną diagnozę zwierzęcia, stosuje się następujące testy:
- Badania systematyczne i palpacyjne jamy ustnej i języka zwierząt. Procedury te pomagają wykryć robaki znajdujące się na powierzchni.
- Diagnostyka podskórna alergii. Aby to zrobić, tuberkulinę wstrzykuje się w okolice szyi, okolicę pod ogonem lub pod łopatką.Jego ilość dobierana jest w zależności od wieku. Dla młodych osób wystarczy 0,15 mililitra substancji, dorośli potrzebują 0,2 mililitra. U niezainfekowanego zwierzęcia obrzęk pojawi się w miejscu wstrzyknięcia po 24 godzinach i będzie się narastał przez kolejne 2 dni. Kiedy reakcja zwalnia, wstrzyknięcie podaje się ponownie. Poniższa reakcja pozwoli na postawienie trafnej diagnozy.
- Badanie surowicy za pomocą testu hemaglutynacji pośredniej. Jednocześnie zaleca się umieszczenie 5 mililitrów surowicy w specjalnej probówce i umieszczenie na płytce z czerwonymi krwinkami. Jeśli pojawi się osad, można ocenić obecność robaków w ciele zwierzęcia.
- Metoda aglutynacji lateksowej. Jednocześnie zaleca się podgrzanie surowicy krwi, dodanie zawiesiny lateksowej i kilku innych substancji. Następnie umieszcza się go na aparacie z migawką w celu wymieszania. Następnie możesz wyciągnąć wnioski na temat obecności robaków. Jeśli pojawi się znak z 2 lub 4 plusami, oznacza to, że zwierzę jest zarażone pasożytami.
Leczenie wągrzycy u bydła
Leczenie wągrzycy jest dość trudne. Wynika to ze specyficznego działania patogenu. Tylko doświadczony lekarz weterynarii może dobrać odpowiednie leki. Silne leki przeciwhistaminowe w tym przypadku nie będą działać. Doprowadzą do masowej śmierci pasożytów, ale może to wywołać stan zapalny i zatrucie we włóknach mięśniowych. Dlatego w leczeniu zwierząt stosuje się substancje na bazie prazikwantelu. Należą do nich w szczególności Droncit i Mebendazol. Dawkę pierwszego leku powinien dobrać lekarz uwzględniając dane z badań laboratoryjnych.
Podczas stosowania „Mebendazolu” zwykle przepisują 50 miligramów środków na 1 kilogram masy ciała zwierzęcia.
Zapobieganie chorobom
Aby uniknąć rozwoju i szerokiego rozprzestrzeniania się wągrzycy u zwierząt, zaleca się przestrzeganie następujących zasad:
- Zakaz uboju domowego bydła i sprzedaży produktów mięsnych bez kontroli władz weterynaryjnych.
- Poinformuj opinię publiczną i hodowców o ryzyku infekcji robakami.
- Kontrola stanu ferm i miejsc uboju przez służby weterynaryjne i sanitarne.
- Oznacz bydło.
- Usuwaj zwłoki zakażonych zwierząt, jeśli podczas cięcia tkanki mięśniowej mają więcej niż 3 cysticerci.



Standardy zdrowotne są ważne w zapobieganiu wągrzycy:
- służby medyczne i weterynaryjne powinny ściśle ze sobą współpracować;
- konieczne jest prowadzenie działań profilaktycznych i terapeutycznych dla zwierząt i ludzi;
- przestrzeganie norm sanitarno-higienicznych w gospodarstwach rolnych, co pomaga uniknąć zarażenia robaczycami – obejmuje to wyposażenie łazienek, badanie kału pracowników, mycie rąk, systematyczne działania mające na celu odrobaczanie;
- kontrola ścieków przez państwo - muszą być filtrowane i dezynfekowane.
Zapobieganie rozwojowi wągrzycy wymaga ścisłej współpracy służb medycznych i weterynaryjnych. Nie bez znaczenia jest przestrzeganie prostych zasad higieny podczas pracy ze zwierzętami oraz w ogrodzie. Pamiętaj również o myciu rąk podczas przygotowywania i spożywania mięsa.
Czy człowiek może zarazić się chorym zwierzęciem
Człowiek może zarazić się wągrzycą od zarażonych zwierząt. Zwykle dzieje się to w następujący sposób:
- Jedzenie fińskiego mięsa. Najczęściej taka sytuacja występuje w przyrodzie, podczas gotowania mięsa z krwią, czyli potraw, które nie mogą być poddane wystarczającej obróbce cieplnej.
- Zaniedbaj mycie rąk, które miały kontakt z surowym mięsem.
- Picie surowej wody z otwartych zbiorników wodnych zawierających jaja robaków.
Nosiciel wągrzycy może przez długi czas nawet nie być świadomy obecności pasożytów w organizmie. Wągrzyca charakteryzuje się różnym czasem trwania okresu inkubacji. W niektórych przypadkach trwa to kilka lat. Jeśli człowiek nie myje rąk po pracy w ogrodzie, jaja robaków z gleby dostają się do jamy ustnej i prowokują rozwój wągrzycy.



Główne objawy inwazji to:
- ciągłe bóle głowy;
- rozwój ślepoty;
- konwulsje;
- ataki epilepsji;
- objawy zapalenia opon mózgowych;
- wygląd demencji;
- wodogłowie;
- zaburzenia mowy;
- zaburzenia psychiczne - mogą objawiać się majaczeniem, depresją, halucynacjami, wzmożonym pobudzeniem;
- niedowład;
- zawroty głowy.
Czasami dochodzi do wągrzycy skóry. Charakteryzuje się wyglądem strzelistych formacji. Zlokalizowane są głównie w górnej części mostka i na wewnętrznej powierzchni barków. Wągrzyca bydlęca jest poważną patologią, która stanowi zagrożenie nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi. Aby poradzić sobie z chorobą, musisz natychmiast zabrać zwierzę do weterynarza.