Rzęsistkowica bydła: przyczyny i objawy, leczenie i profilaktyka

Rzęsistkowica to niebezpieczna choroba wywoływana przez pierwotniaki, które szybko się namnażają i są wytrwałe. W przypadku rzęsistkowicy u bydła reakcje zapalne i zniszczenie tkanek występują w organizmie pod wpływem produktów przemiany materii pasożytów. Choroba atakuje narządy płciowe zwierząt obu płci, co negatywnie wpływa na funkcje rozrodcze. Nieleczone krowy zachodzą w ciążę, a byki stają się bezpłodne.

Historia rzęsistkowicy

Czynnik sprawczy choroby - najprostszy mikroorganizm Trichomonas fetus - został zidentyfikowany w 1888 roku w pochwie krowy. Trichomonas, które rozmnażają się przez prosty podział komórek, zakażają bydło na wszystkich kontynentach.

Środowisko życia prymitywnych pasożytów:

• źródła wody;
• odchody owadów;
• krwiopijne owady;
• odchody zwierząt stałocieplnych;
• zgniła pościel w stodole;
• mocz;
• niesterylne artykuły weterynaryjne;
• sprzęt inwentarski, który nie jest dezynfekowany.

Głównym siedliskiem Trichomonas są genitalia bydła. Nabłonek pochwy krowy zawiera skrobię, cewka moczowa, gruczoł krokowy i jądra byków zawierają bogaty w składniki odżywcze sekret - są źródłem pożywienia dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Trichomonas również żywią się nasieniem byka.

Przyczyny i objawy choroby

Trichomonas są wyposażone w ruchome wici, za pomocą których poruszają się przez pochwę i kanał cewki moczowej, przyczepiając się do błon śluzowych.Byki i krowy są równie narażone na rzęsistkowicę, infekcja bezpłciowa może nawet dotknąć cielęta. Pasożyty jednokomórkowe są aktywne i wytrwałe. Poza ciałem nosiciela zachowują żywotność do miesiąca, chronione przed negatywnymi czynnikami zewnętrznymi przez gęstą błonę, aw narządach płciowych bydła dożywają do 2 lat.

Opinia eksperta

Komórki chronione przez błonę nazywamy cystami. W optymalnie wilgotnym środowisku w temperaturach powyżej +20°C osłona ochronna znika, cysta ponownie staje się komórką zdolną do aktywnego rozmnażania.

Zarażenie bydła jest możliwe zarówno przy naturalnym kryciu jak i sztucznym zapłodnieniu, jednak w pierwszym przypadku ryzyko jest znacznie większe. W sztucznej inseminacji instrumenty są dezynfekowane, a materiał siewny jest badany laboratoryjnie pod kątem infekcji. Dlatego zarażenie rzęsistkowicą jest możliwe tylko przy nieprzestrzeganiu zasad higieny i dezynfekcji.

Kiedy krowa zostaje zarażona przez byka, Trichomonas zaczyna się intensywnie namnażać na zewnętrznych narządach płciowych, następnie wnika do środka. Rozmnażanie jest tak szybkie, że reakcja zapalna pojawia się już następnego dnia, a pierwsze objawy pojawiają się już po kilku godzinach.

W rzadkich przypadkach okres inkubacji trwa do 2-3 tygodni. Szybkość rozwoju rzęsistkowicy zależy od odporności, płci i wieku zwierzęcia. Diagnozę stawia lekarz weterynarii po badaniu laboratoryjnym, ale sam właściciel może zrozumieć, że jego krowa jest chora na rzęsistkowicę po następujących objawach:

• niespokojne zachowanie zwierząt;
• często patrząc na tył ciała;
• źle się czuję;
• brak apetytu;
• spuchnięty srom;
• zapalenie błony śluzowej pochwy (po około 2 dniach);
• wypryski na ścianach pochwy;
• małe guzki na śluzowej powierzchni dróg rodnych;
• śluzowe i łuszczące się upławy (po około 2 tygodniach).

W przypadku braku leczenia cykliczne funkcjonowanie narządów rozrodczych zostaje zakłócone. U krowy rozwija się ropno-nieżytowe zapalenie błony śluzowej macicy - ostre zapalenie błony śluzowej macicy.

Kiedy pasożyty dostają się do pochwy krowy wraz z zakażonym nasieniem byka, rzęsistkowica rozwija się równolegle z rozwojem macicy cielęcia.

Poronienie zwykle występuje w 2-4 miesiącu ciąży, po czym następuje zapalenie macicy i jajników. Krowa staje się bezpłodna. Czasami embrion nie jest usuwany, ale po obumarciu zaczyna gnić w łonie matki, niosąc śmiertelne niebezpieczeństwo dla życia krowy.

Środki diagnostyczne

W przypadku wykrycia przynajmniej jednej krowy z rzęsistkowicą rolnik musi niezwłocznie wprowadzić kwarantannę. Zabrania się wprowadzania nowych zwierząt do gospodarstwa, wyprowadzania z niego żywego inwentarza. Wszystkie zwierzęta w gospodarstwie są dokładnie badane, każdy osobnik jest pobierany do analizy:

Kobiety niebędące w ciąży mają upławy. 2-3 dni po zakażeniu maksymalne stężenie mikroorganizmów chorobotwórczych stwierdza się w śluzie pochwy.
1. Poronione krowy mają martwy płód. Do analizy wybiera się tkanki brzuszne i zamostkowe.
2. U byków - nasienie i wydzieliny śluzowe z kanału cewki moczowej.

Pobrany biomateriał umieszcza się w soli fizjologicznej i bada pod mikroskopem. Wskazane jest przeprowadzenie badania laboratoryjnego 2 razy w odstępie 10 dni. Pozwoli to nie tylko dokładnie zidentyfikować chore zwierzęta, ale także zapobiegnie powikłaniom wynikającym z chorób współistniejących. Potykacz krów wywołany przez Trichomonas, objawowo niewiele różni się od innych chorób zakaźnych: chlamydii, toksoplazmozy. Dlatego analiza laboratoryjna jest niezbędna.

Leczenie rzęsistkowicy bydlęcej

Zainfekowane bydło jest trzymane oddzielnie od zdrowych. Boksy są regularnie i dokładnie dezynfekowane środkami dezynfekującymi (wodorotlenek sodu, soda kalcynowana, wapno). Konieczne jest kompleksowe leczenie rzęsistkowicy bydła. Przede wszystkim chore krowy poddawane są zabiegom mającym na celu oczyszczenie dróg rodnych z nagromadzonej infekcji. Aby to zrobić, użyj leków powodujących skurcze ścian macicy:

• " Oksytocyna" ;
• " Prozerin" ;
• Pituitryna.

Pochwę przemywa się 10% roztworem ichtiolu z dodatkiem gliceryny, roztworu soli jodowej, „Furacyliny” lub innego preparatu nitrofuranu. Do douching roztwór ogrzewa się do 38-40 ° C. Do leczenia pochwy jednej krowy potrzeba 0,5 litra płynu leczniczego.

Codziennie przez 5 dni podaje się jeden zastrzyk podskórny leku "Metronidazol" .Na 100 kg masy ciała krowy pobierają 5 g substancji. Rozcieńczyć solą fizjologiczną lub nowokainą. Jeśli po cyklu iniekcji wynik testu na obecność rzęsistkowicy pozostaje pozytywny, terapia jest kontynuowana.

Aby zabić patogeny, krowom obu płci podaje się antybiotyki. Odpowiednie preparaty „Trichopolum”, „Trichomonacid”. Byki są dodatkowo leczone zewnętrznymi środkami antyseptycznymi, genitalia są traktowane roztworem leku „Furazolidon”, a następnie nakładana jest maść antyseptyczna.

Jeśli krowa ma silną odporność, to cierpi na łagodną rzęsistkowicę, wraca do zdrowia bez farmakoterapii, a czasem wcale nie choruje. Ale takie przypadki są rzadkie.

Środki zapobiegawcze

Nie ma szczepionki przeciwko rzęsistkowicy, więc nie da się uchronić bydła przed infekcją. Ale możliwe jest zdiagnozowanie choroby zakaźnej w odpowiednim czasie, zapobieganie jej rozprzestrzenianiu się i stworzenie warunków zmniejszających prawdopodobieństwo infekcji.Podstawowe środki zapobiegawcze:

Każdy przywieziony do gospodarstwa inwentarz jest poddawany kwarantannie, która powinna trwać około miesiąca. Każde zwierzę jest badane pod kątem rzęsistkowicy. Po otrzymaniu wyników analizy wskazujących, że bydło nie jest zarażone, przywiezione zwierzęta są dodawane do reszty stada.
1. Kupowanie bydła powinno odbywać się tylko w dobrze prosperujących, renomowanych gospodarstwach, w których sytuacja sanitarna nie jest zadowalająca.
2. Jeśli podejrzane objawy wystąpią choćby u jednego osobnika, cały inwentarz, od 6-miesięcznych cieląt po starsze osobniki, jest badany pod kątem zmiany zakaźnej. Niedopuszczalne jest zniesienie kwarantanny, wznowienie normalnego trzymania zwierząt do czasu uzyskania negatywnego wyniku testu z laboratorium weterynaryjnego.
3. Głównym sposobem zapobiegania rzęsistkowicy u bydła jest okresowe badanie nasienia buhajów na obecność pasożytów. Buhaje, które przeżyły chorobę, biorącą udział w inseminacji krów, są badane w kierunku rzęsistkowicy przez kolejne 2 miesiące w odstępach 10-dniowych.
4. Sprzęt do hodowli bydła jest okresowo dezynfekowany w dowolny dogodny sposób. Terminowo wymieniaj ściółkę w boksach.
5. Narzędzia do sztucznej inseminacji bydła są przed zabiegiem dokładnie sterylizowane zgodnie z instrukcją. Nasienie pobrane od byka jest sprawdzane pod kątem braku infekcji.
6. Bydło z wolnego wybiegu nie może mieć kontaktu ze zwierzętami przywiezionymi na pastwisko z innych gospodarstw.

Zagrożenie dla ludzi

Rzęsistkowica bydła nie jest przenoszona na ludzi. Choroba jest jedna, ale wywołują ją różne patogeny należące do rodzaju Trichomonas u krów i ludzi:

• pasożyt człowieka - Trichomonas vaginalis (Trichomonas vaginalis);
• pasożyt bydła - Trichomonas fetus (Trichomonas foetus).

Dlatego rolnik nie może obawiać się, że poprzez kontakt z chorym bydłem zarazi się rzęsistkowicą. Ale nie wolno zapominać o zasadach higieny, ponieważ zaniedbane zwierzęta mogą zarazić się kolejną infekcją, która jest niebezpieczna dla człowieka.

Człowiek nie zachoruje na rzęsistkowicę nawet po spożyciu skażonego mleka i mięsa. Ale po uboju tuszy bydła weterynarz bada obecność ropnej masy pochwy i zapalenia błony śluzowej macicy. Jeśli te diagnozy się potwierdzą, to zaognione i wypełnione ropą narządy podlegają usunięciu i utylizacji.

Gdy krowa ma ropne upławy, rolnik powinien natychmiast wezwać lekarza weterynarii. Jeśli badania diagnostyczne potwierdzą rzęsistkowicę, nie należy zwlekać z leczeniem, w przeciwnym razie choroba spowoduje znaczne straty materialne w gospodarstwie domowym.