Krowy Montbeliarde to elitarne bydło z Francji. Popularność Montbeliardes wśród rolników wynika z ich wszechstronności, wytrzymałości i bezpretensjonalności. Ci rogaci przedstawiciele bydła potrafią szybko zaaklimatyzować się i przystosować do warunków każdego klimatu. Kolejną zaletą jest zwiększona wydajność mięsa i mleka. Rasa Montbéliarde jest dość rzadka: na świecie żyje około 2 milionów głów.
Historia powstania rasy
Ukierunkowany proces hodowlany rozpoczął się w XVIII wieku. Rolnicy ze Szwajcarii i Francji chcieli opracować nową rasę krów, której przedstawiciele korzystnie różniliby się trwałością i cechami produkcyjnymi.W tym celu krzyżowano krowy szwajcarskie z przedstawicielami pstrokatych, charolais i innych ras. Praca hodowlana rozciągnięta na sto lat.
Montbeliardy zostały oficjalnie zaprezentowane w 1889 roku na wystawie francuskiej. W tym samym roku osobniki zostały wpisane na urzędową listę zwierząt gospodarskich. Ci przedstawiciele bydła byli najpierw trzymani w górskich regionach Francji. Później rasa rozprzestrzeniła się na wszystkie kontynenty świata.
Siedliska
Montbeliarde można spotkać w każdym zakątku świata: od kalifornijskich farm mlecznych po zielone łąki Irlandii. Najwyższa koncentracja głów utrzymuje się we Francji wśród producentów serów. Montbeliardowie żyją również w krajach afrykańskich. Na przykład w Chile jest około 3000 przedstawicieli rasy.
Eksportuj krowy do różnych krajów. Najczęściej rolnicy nabywają Montbéliardes, aby poprawić walory jakościowe istniejącego inwentarza żywego. Rzadziej - do hodowli czystej rasy bez zanieczyszczeń.Koszt dorosłego, dojrzałego płciowo zwierzęcia waha się od 100 000 rubli. Krowy Montbéliarde są z powodzeniem hodowane i hodowane w różnych regionach:
- Regiony Bliskiego Wschodu.
- państwa europejskie.
- Wyspy Kanaryjskie.
- Brazylia.
- Chiny.
Opis i charakterystyka krów Montbéliarde
Przedstawicieli rasy Montbeliarde łatwo rozpoznać po jasnych danych zewnętrznych. Średnia wielkość dorosłego osobnika to 1,5 metra wysokości w kłębie, długość ciała 1,6 metra. Waga byka dochodzi do tony, dojrzała płciowo samica - 600-650 kilogramów.
Montbeliardy mają wyjątkowe ubarwienie: mlecznobiały brzuch, czerwono-brązowe plamki na grzbiecie, jasny włos na głowie.
Wygląd
Właściwa budowa ciała i oryginalna kolorystyka sprawiły, że Montbeliardes byli częstymi bohaterami reklam.Krowy mają wygładzone linie ciała, ich kręgosłup nie odstaje. Łopatki przylegają równomiernie, plecy są proste, a nogi masywne. Sierść krów jest gęsta, krótka. Inne wzorce rasy Montbéliarde:
- Duże głowy. Kształt jest okrągły, lekko rozszerzony wokół oczu.
- Symetryczny pysk.
- Byki Montbéliarde mają wyraźne podgardle.
- Dojrzałe krowy Montbéliarde mają większe wymiona niż przeciętne.
- Na końcu ogona charakterystyczny puszysty chwost.



Wydajność mleka
Samica rasy Montbéliarde produkuje rocznie 7500-9000 litrów produktów mlecznych. Czas trwania laktacji wynosi 305 dni. Osobliwością mleka jest stały skład, wysoki procent białka w składzie, stabilny poziom tłuszczów.Są to idealne wskaźniki do gotowania wyższych gatunków sera.
Charakterystyka mięsa
Krowy montbeliarde mają silną odporność, są też w stanie strawić nawet najgrubszy pokarm. Ma to korzystny wpływ na jakość mięsa. Wydajność netto na sztukę przy uboju wynosi co najmniej 68%. Jednocześnie mięso jest soczyste, ma mało tłuszczu i dużo białka zwierzęcego. Krowy Montbéliarde są ekonomicznie opłacalne w hodowli, ponieważ szybko przybierają na wadze (średni miesięczny przyrost to 45 kg).
Opis mięsa Montbéliarde:
- Jednolity szkarłatny kolor.
- Brak obszarów mieszkalnych.
- Delikatny wyraźny aromat.
- Grzbiet to mięso premium.
Za i przeciw
Do zalet rasy Montbeliarde należy wysokiej jakości smaczne mięso i mleko, wytrzymałość, bezpretensjonalność. Krowy mają niski procent komórek somatycznych – znacznie zmniejsza to ryzyko zachorowania na mastitis. Osobniki wyróżniają się łatwym wycieleniem i wysokim procentem płodności.
Opinia eksperta
Wśród minusów jest złożony charakter Montbéliardes. Okresowo stwarza to trudności w hodowli i dojeniu..Utrzymanie i opieka nad zwierzętami
Ciepłe, przestronne pokoje są odpowiednie dla Montbéliardes. Minimalna powierzchnia stodoły dla samicy z cielakiem wynosi 18 metrów kwadratowych. Odpowiednia wysokość stodoły to 2-3 metry. Wymagany jest ścisły podział na strefy: karmnik, boks, toaleta. 10% powierzchni należy przeznaczyć na okna, pamiętaj o oświetleniu stodoły. Pożądane jest, aby w miesiącach zimowych temperatura powietrza w oborze nie spadała poniżej -10 stopni. Aby chronić ściany, są one izolowane trocinami, żużlem. Odpowiedni poziom wilgotności to 40-70%. Zalecana wentylacja.
Posprzątaj rano i wieczorem. Obornik jest czyszczony do wyposażonych kanałów lub prowadzony w wiadrach. Po żniwach układana jest nowa posadzka, w ciągu dnia dosypywane jest siano/słoma w miarę jak się brudzi. Poidła i karmniki dla krów są czyszczone i myte przed każdym nowym napełnieniem.Ogólne czyszczenie i dezynfekcję przeprowadza się co miesiąc (leczenie wodnym roztworem formaliny 2% i podobnymi związkami)



Karmienie i pojenie
Zaleca się podawanie Montbeliardes pełnowartościowej paszy z wysoką zawartością pierwiastków śladowych. Nakarm osoby powinny być 2 razy w regularnych odstępach czasu. W przypadku krów mlecznych liczba ta wzrasta do 3-4. Ulubionymi przysmakami Montbeliardes są świeże, soczyste warzywa, pasza dla zwierząt, kolby kukurydzy, wierzchołki warzyw, siano. Zwierzęta powinny mieć zawsze otwarty i swobodny dostęp do poideł z czystą wodą.
Noworodki montbeliardów po pierwszych 7 dniach życia otrzymują przegotowaną wodę, a do trzeciego tygodnia życia całkowicie przestawiają się na wodę oczyszczoną lub surową. Już w wieku 6 miesięcy młode Montbéliardes jedzą tak samo jak dorosłe krowy.Dieta cieląt powinna zawierać kiszonkę z kukurydzy, świeże soczyste warzywa, różnorodne rośliny okopowe niegnijące. Siano z grubymi włóknami jest również przydatne dla młodych zwierząt w celu pobudzenia procesu trawienia.
Jak wyhodować rasę
Płyn nasienny buhajów Montbéliarde służy do sztucznego zapłodnienia krów tej lub innej rasy. Proces odbywa się na 2 sposoby. Ta krzyżówka absorpcyjna jest kombinacją różnych ras w celu zwiększenia nieproduktywnych wskaźników. Drugi typ to zmienne nawożenie Montbéliardes. Celem jest wyhodowanie wysoce produktywnego potomstwa.
Montbeliardes osiągają dojrzałość płciową w wieku 9-12 miesięcy. Krowy nie mają określonego sezonu lęgowego; krycie odbywa się przez cały rok. Ciąża samicy Montbéliarde trwa 280-285 dni i kończy się wycieleniem. Zwykle rodzi się 1 cielę (20-50 kg), rzadziej - bliźniaki. Po wycieleniu rozpoczyna się okres laktacji: matka karmi młode przez 1-3 miesiące, po czym cielęta przechodzą do samodzielnego żywienia.



Częste choroby
Krowy Montbeliarde mają dobrą odporność. Ale przy niewłaściwej konserwacji i braku elementarnych warunków istnieje ryzyko zakażenia patologiami zakaźnymi, w tym:
- Nekrobakterioza lub choroba racic - procesy ropno-martwicze na skórze, błonach śluzowych i narządach wewnętrznych krowy.
- Leptospiroza - patogeny atakują narządy wewnętrzne i ośrodkowy układ nerwowy, procesowi towarzyszy silne zatrucie.
- Actinomycosis to infekcja grzybicza tkanek i narządów z powstawaniem charakterystycznych ognisk na ciele krowy.
- Bruceloza jest zaburzeniem funkcjonowania układu płciowego, nerwowego, kostnego i sercowo-naczyniowego krowy.
W przypadku zauważenia pierwszych niepokojących objawów należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii.Rolnika należy zaniepokoić zmniejszeniem objętości mleka, apatią, częściową lub całkowitą odmową przyjmowania pokarmu oraz podwyższeniem ogólnej temperatury ciała krowy. Wykrycie choroby na wczesnym etapie to gwarancja skutecznej i szybkiej terapii. W większości przypadków zwierzę można całkowicie wyleczyć.
Montbeliardowa rasa krów należy do kategorii „elitarnych”. Osobniki wyróżniają się wszechstronnością w zakresie mięsa i nabiału, co jest odpowiednie zarówno dla małych gospodarstw, jak i całych fabryk. Rasa jest szeroko rozpowszechniona na wszystkich kontynentach świata. Cechy i zalety Montbeliardes - bezpretensjonalność, wytrzymałość, odporność. Ale odpowiednie warunki przetrzymywania i dobra opieka to gwarancja wysokich mleczności i smacznego mięsa na końcu.