Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Krowy Montbeliarde to elitarne bydło z Francji. Popularność Montbeliardes wśród rolników wynika z ich wszechstronności, wytrzymałości i bezpretensjonalności. Ci rogaci przedstawiciele bydła potrafią szybko zaaklimatyzować się i przystosować do warunków każdego klimatu. Kolejną zaletą jest zwiększona wydajność mięsa i mleka. Rasa Montbéliarde jest dość rzadka: na świecie żyje około 2 milionów głów.

Historia powstania rasy

Ukierunkowany proces hodowlany rozpoczął się w XVIII wieku. Rolnicy ze Szwajcarii i Francji chcieli opracować nową rasę krów, której przedstawiciele korzystnie różniliby się trwałością i cechami produkcyjnymi.W tym celu krzyżowano krowy szwajcarskie z przedstawicielami pstrokatych, charolais i innych ras. Praca hodowlana rozciągnięta na sto lat.

Montbeliardy zostały oficjalnie zaprezentowane w 1889 roku na wystawie francuskiej. W tym samym roku osobniki zostały wpisane na urzędową listę zwierząt gospodarskich. Ci przedstawiciele bydła byli najpierw trzymani w górskich regionach Francji. Później rasa rozprzestrzeniła się na wszystkie kontynenty świata.

Siedliska

Montbeliarde można spotkać w każdym zakątku świata: od kalifornijskich farm mlecznych po zielone łąki Irlandii. Najwyższa koncentracja głów utrzymuje się we Francji wśród producentów serów. Montbeliardowie żyją również w krajach afrykańskich. Na przykład w Chile jest około 3000 przedstawicieli rasy.

Eksportuj krowy do różnych krajów. Najczęściej rolnicy nabywają Montbéliardes, aby poprawić walory jakościowe istniejącego inwentarza żywego. Rzadziej - do hodowli czystej rasy bez zanieczyszczeń.Koszt dorosłego, dojrzałego płciowo zwierzęcia waha się od 100 000 rubli. Krowy Montbéliarde są z powodzeniem hodowane i hodowane w różnych regionach:

    Regiony Bliskiego Wschodu.
  1. państwa europejskie.
  2. Wyspy Kanaryjskie.
  3. Brazylia.
  4. Chiny.

Opis i charakterystyka krów Montbéliarde

Przedstawicieli rasy Montbeliarde łatwo rozpoznać po jasnych danych zewnętrznych. Średnia wielkość dorosłego osobnika to 1,5 metra wysokości w kłębie, długość ciała 1,6 metra. Waga byka dochodzi do tony, dojrzała płciowo samica - 600-650 kilogramów.

Montbeliardy mają wyjątkowe ubarwienie: mlecznobiały brzuch, czerwono-brązowe plamki na grzbiecie, jasny włos na głowie.

Wygląd

Właściwa budowa ciała i oryginalna kolorystyka sprawiły, że Montbeliardes byli częstymi bohaterami reklam.Krowy mają wygładzone linie ciała, ich kręgosłup nie odstaje. Łopatki przylegają równomiernie, plecy są proste, a nogi masywne. Sierść krów jest gęsta, krótka. Inne wzorce rasy Montbéliarde:

    Duże głowy. Kształt jest okrągły, lekko rozszerzony wokół oczu.
  1. Symetryczny pysk.
  2. Byki Montbéliarde mają wyraźne podgardle.
  3. Dojrzałe krowy Montbéliarde mają większe wymiona niż przeciętne.
  4. Na końcu ogona charakterystyczny puszysty chwost.

Wydajność mleka

Samica rasy Montbéliarde produkuje rocznie 7500-9000 litrów produktów mlecznych. Czas trwania laktacji wynosi 305 dni. Osobliwością mleka jest stały skład, wysoki procent białka w składzie, stabilny poziom tłuszczów.Są to idealne wskaźniki do gotowania wyższych gatunków sera.

Charakterystyka mięsa

Krowy montbeliarde mają silną odporność, są też w stanie strawić nawet najgrubszy pokarm. Ma to korzystny wpływ na jakość mięsa. Wydajność netto na sztukę przy uboju wynosi co najmniej 68%. Jednocześnie mięso jest soczyste, ma mało tłuszczu i dużo białka zwierzęcego. Krowy Montbéliarde są ekonomicznie opłacalne w hodowli, ponieważ szybko przybierają na wadze (średni miesięczny przyrost to 45 kg).

Opis mięsa Montbéliarde:

    Jednolity szkarłatny kolor.
  1. Brak obszarów mieszkalnych.
  2. Delikatny wyraźny aromat.
  3. Grzbiet to mięso premium.

Za i przeciw

Do zalet rasy Montbeliarde należy wysokiej jakości smaczne mięso i mleko, wytrzymałość, bezpretensjonalność. Krowy mają niski procent komórek somatycznych – znacznie zmniejsza to ryzyko zachorowania na mastitis. Osobniki wyróżniają się łatwym wycieleniem i wysokim procentem płodności.

Opinia eksperta

Wśród minusów jest złożony charakter Montbéliardes. Okresowo stwarza to trudności w hodowli i dojeniu..

Utrzymanie i opieka nad zwierzętami

Ciepłe, przestronne pokoje są odpowiednie dla Montbéliardes. Minimalna powierzchnia stodoły dla samicy z cielakiem wynosi 18 metrów kwadratowych. Odpowiednia wysokość stodoły to 2-3 metry. Wymagany jest ścisły podział na strefy: karmnik, boks, toaleta. 10% powierzchni należy przeznaczyć na okna, pamiętaj o oświetleniu stodoły. Pożądane jest, aby w miesiącach zimowych temperatura powietrza w oborze nie spadała poniżej -10 stopni. Aby chronić ściany, są one izolowane trocinami, żużlem. Odpowiedni poziom wilgotności to 40-70%. Zalecana wentylacja.

Posprzątaj rano i wieczorem. Obornik jest czyszczony do wyposażonych kanałów lub prowadzony w wiadrach. Po żniwach układana jest nowa posadzka, w ciągu dnia dosypywane jest siano/słoma w miarę jak się brudzi. Poidła i karmniki dla krów są czyszczone i myte przed każdym nowym napełnieniem.Ogólne czyszczenie i dezynfekcję przeprowadza się co miesiąc (leczenie wodnym roztworem formaliny 2% i podobnymi związkami)

Karmienie i pojenie

Zaleca się podawanie Montbeliardes pełnowartościowej paszy z wysoką zawartością pierwiastków śladowych. Nakarm osoby powinny być 2 razy w regularnych odstępach czasu. W przypadku krów mlecznych liczba ta wzrasta do 3-4. Ulubionymi przysmakami Montbeliardes są świeże, soczyste warzywa, pasza dla zwierząt, kolby kukurydzy, wierzchołki warzyw, siano. Zwierzęta powinny mieć zawsze otwarty i swobodny dostęp do poideł z czystą wodą.

Noworodki montbeliardów po pierwszych 7 dniach życia otrzymują przegotowaną wodę, a do trzeciego tygodnia życia całkowicie przestawiają się na wodę oczyszczoną lub surową. Już w wieku 6 miesięcy młode Montbéliardes jedzą tak samo jak dorosłe krowy.Dieta cieląt powinna zawierać kiszonkę z kukurydzy, świeże soczyste warzywa, różnorodne rośliny okopowe niegnijące. Siano z grubymi włóknami jest również przydatne dla młodych zwierząt w celu pobudzenia procesu trawienia.

Jak wyhodować rasę

Płyn nasienny buhajów Montbéliarde służy do sztucznego zapłodnienia krów tej lub innej rasy. Proces odbywa się na 2 sposoby. Ta krzyżówka absorpcyjna jest kombinacją różnych ras w celu zwiększenia nieproduktywnych wskaźników. Drugi typ to zmienne nawożenie Montbéliardes. Celem jest wyhodowanie wysoce produktywnego potomstwa.

Montbeliardes osiągają dojrzałość płciową w wieku 9-12 miesięcy. Krowy nie mają określonego sezonu lęgowego; krycie odbywa się przez cały rok. Ciąża samicy Montbéliarde trwa 280-285 dni i kończy się wycieleniem. Zwykle rodzi się 1 cielę (20-50 kg), rzadziej - bliźniaki. Po wycieleniu rozpoczyna się okres laktacji: matka karmi młode przez 1-3 miesiące, po czym cielęta przechodzą do samodzielnego żywienia.

Częste choroby

Krowy Montbeliarde mają dobrą odporność. Ale przy niewłaściwej konserwacji i braku elementarnych warunków istnieje ryzyko zakażenia patologiami zakaźnymi, w tym:

    Nekrobakterioza lub choroba racic - procesy ropno-martwicze na skórze, błonach śluzowych i narządach wewnętrznych krowy.
  1. Leptospiroza - patogeny atakują narządy wewnętrzne i ośrodkowy układ nerwowy, procesowi towarzyszy silne zatrucie.
  2. Actinomycosis to infekcja grzybicza tkanek i narządów z powstawaniem charakterystycznych ognisk na ciele krowy.
  3. Bruceloza jest zaburzeniem funkcjonowania układu płciowego, nerwowego, kostnego i sercowo-naczyniowego krowy.

W przypadku zauważenia pierwszych niepokojących objawów należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii.Rolnika należy zaniepokoić zmniejszeniem objętości mleka, apatią, częściową lub całkowitą odmową przyjmowania pokarmu oraz podwyższeniem ogólnej temperatury ciała krowy. Wykrycie choroby na wczesnym etapie to gwarancja skutecznej i szybkiej terapii. W większości przypadków zwierzę można całkowicie wyleczyć.

Montbeliardowa rasa krów należy do kategorii „elitarnych”. Osobniki wyróżniają się wszechstronnością w zakresie mięsa i nabiału, co jest odpowiednie zarówno dla małych gospodarstw, jak i całych fabryk. Rasa jest szeroko rozpowszechniona na wszystkich kontynentach świata. Cechy i zalety Montbeliardes - bezpretensjonalność, wytrzymałość, odporność. Ale odpowiednie warunki przetrzymywania i dobra opieka to gwarancja wysokich mleczności i smacznego mięsa na końcu.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta