Kolibakterioza dotyka cieląt w pierwszych dniach po urodzeniu - to poważna choroba o etiologii zakaźnej, która wymaga natychmiastowego leczenia. Czynnikiem sprawczym patologii jest Escherichia coli, która powoduje ciężką biegunkę, wyczerpanie, odwodnienie i ogólne zatrucie organizmu zwierzęcia. Bez odpowiedniego leczenia cielę może umrzeć w ciągu kilku dni, a przy bardzo ostrej postaci choroby w ciągu kilku godzin.

Co to za choroba

Kolibakterioza ma kilka innych nazw - escherichiosis, colidiarrhea, colisepsis. Młode zwierzęta są podatne na tę chorobę już od pierwszych dni życia.Najczęstszą drogą zakażenia jest droga pokarmowa, rzadziej zwierzę może zachorować in utero lub drogą kropelkową. Do zakażenia cieląt dochodzi poprzez kontakt z patogenem:

  • przez zainfekowane przedmioty;
  • siara matki i naczynia, z których cielę pije mleko;
  • zanieczyszczone powietrze;
  • brudne ręce personelu opieki nad zwierzętami i ubrania z bakteriami na powierzchni;
  • w wyniku kontaktu z gryzoniami (myszami, szczurami) - w związku z niestabilnością organizmu nowonarodzonego bydła przed infekcjami;
  • w przypadku nieprzestrzegania norm sanitarnych dotyczących trzymania zwierząt w boksie;
  • z powodu naruszenia zasad żywienia, opieki nad dorosłymi krowami i młodymi zwierzętami w okresie odsadzenia.

Choroba jest uszkodzeniem jelit, w którym zwierzę nagle zaczyna biegunkę, po której następuje odwodnienie. Patologia nie rozwija się u młodych zwierząt z silną odpornością i pełnoprawną mikroflorą jelitową, która jest odporna na penetrację śluzu Escherichia coli.

Kiedy równowaga mikroflory zostaje zaburzona, czynnik sprawczy choroby zostaje wprowadzony do tkanek jelit i aktywnie się namnaża. W wyniku wzrostu kolonii mikroorganizmów chorobotwórczych uruchamia się proces zapalny. Zatrucie endotoksynami (produktami odpadowymi patogenu) oraz brak fagocytozy to główne przyczyny ciężkiego obrazu klinicznego kolibakteriozy.

Opinia eksperta

Czynnik sprawczy z błony śluzowej jelit przenika do układu limfatycznego i krążenia, wywołując proces septyczny. Na tle zatrucia i rozkładu tkanek wpływa na układ nerwowy zwierzęcia, który bez szybkiego leczenia objawia się ciężką śpiączką.

Czynniki zakaźne

Biała biegunka, czyli kolibakterioza, rozwija się u cielęcia zakażonego czynnikiem wywołującym kolibakteriozę - patogenną Escherichia coli. Odnosi się do pałeczek Gram-ujemnych. Posiada zaokrąglone końce, osiąga wielkość 20,6 mikrona, nie tworzy zarodników ani kapsułek.

Escherichia spokojnie rozmnażają się w swojej zwykłej pożywce - jest to gleba, obornik, woda, mleko, powierzchnie budynków inwentarskich, artykuły do pielęgnacji inwentarza. Sprzyjające warunki do istnienia czynnika wywołującego kolibakteriozę - temperatura 37оС, pH 7,2-7,4, w której bakteria może przetrwać do dwóch miesięcy.

Czynniki przyczyniające się do kolibakteriozy

Celęta są narażone na zachorowanie na kolibakteriozę w pierwszych 3-7 dniach po urodzeniu oraz w okresie poodsadzeniowym. Ogniska patologii notuje się o każdej porze roku, częściej jednak w okresie zimowo-wiosennym.

Czynniki predysponujące:

  • zmniejszona odporność noworodka na choroby zakaźne;
  • brak odporności biernej u cieląt - ignorowanie karmienia siarą zawierającą przeciwciała przeciwko czynnikowi wywołującemu kolibakteriozę, które wytwarzane są u krów podczas rutynowego szczepienia preparatami zawierającymi warianty serologiczne Escherichia coli;
  • słabo rozwinięta funkcja barierowa wątroby cielęcej, wysoka przepuszczalność ścian jelita;
  • złe żywienie ciężarnych krów;
  • zatłoczone stragany;
  • naruszenie optymalnych wskaźników temperatury i wilgotności w oborze.

W boksach, gdzie nie przestrzega się norm sanitarno-weterynaryjnych, hoduje się myszy i szczury, istnieje zwiększone ryzyko zarażenia młodych zwierząt.

Jakie są objawy choroby

Istnieją trzy formy kolibakteriozy:

    Septyczny. Po uszkodzeniu jelit patogen przenika do układu krążenia i limfatycznego, narządów wewnętrznych. Jeśli w organizmie cielęcia nie ma wystarczającej ilości naturalnych immunoglobulin, następuje gwałtowny stan zapalny całego organizmu.
  1. Enterioza. Przejawia się, gdy atakujące formy wirusowe dostają się do organizmu. Nagromadzenie toksyn prowadzi do powstania dużej ilości płynu w jelitach i gwałtownej zmiany równowagi elektrolitowej.
  2. Enterotoksyczność. Mieszana postać choroby.

Okres inkubacji choroby wynosi od 1-2 godzin do 3 dni, w zależności od odporności organizmu cielęcia, warunków żywieniowych, utrzymania i wieku. Przy przedwczesnej diagnozie i terapii śmiertelność zwierząt gospodarskich może sięgać 60-70%.

Stan podostry

Oznaki stadium podostrego:

  • przedłużająca się biegunka;
  • zawartość śluzu i krwi w kale;
  • odwodnienie;
  • retrakcja boków i powiek.

Częściej faza podostra występuje w postaci jelitowej.

Ostra faza

W ostrym stadium kolibakteriozy najczęściej manifestują się objawy postaci septycznej. Na początku choroby temperatura cielęcia wzrasta o 0,5-1оС, następnie wskaźniki maleją. Następnie dodaje się wyraźne objawy:

  • słabość;
  • przyspieszone tętno i oddech;
  • faliste skurcze ciała;
  • biegunka.

W wyniku uwolnienia dużej ilości produktów przemiany materii bakterii i zniszczenia części kolonii patogenu dochodzi do wstrząsu septycznego. Objawia się zapaścią naczyniową.

Superostre stadium

W stadium nadostrym obserwuje się enterotoksemiczną postać kolibakteriozy. Wszystkie powyższe objawy są obecne, aż do drgawek i początku ciężkiej śpiączki. Terapia w większości przypadków nie ma sensu, zwierzę po 2-3 dniach umiera.

Jak diagnozuje się chorobę

Często młode cielęta cierpią na salmonellozę, biegunki wibracyjne i wirusowe, infekcje diplokokowe, dlatego ważna jest diagnostyka różnicowa kolibakteriozy. Oprócz obrazu klinicznego oceniane są wyniki badań laboratoryjnych. Zbadaj odchody kilku zakażonych zwierząt, w których zasiano patogen. W obecności martwych głów bydła bada się serce, głowę, wątrobę i węzły chłonne zwłok.

Jak leczyć kolibakteriozę u bydła

W terapii stosuje się podejście zintegrowane - połączenie leków przeciwbakteryjnych, immunoglobulin, detoksykacji organizmu, diety.

Ważne jest przywrócenie gospodarki wodno-solnej, usunięcie toksyn, uzupełnienie zapasów węglowodanów i białek w organizmie zwierzęcia.

Usuń zarazę

Leczenie rozpoczynamy od izolacji chorego zwierzęcia. Jest to konieczne, aby zapobiec chorobie całego inwentarza żywego. Cielę jest wprowadzane na dietę z całkowitym wykluczeniem mleka. Ważna jest dezynfekcja pomieszczenia, w którym namnożył się czynnik sprawczy kolibakteriozy.

Usunięcie zatrucia

W celu wyeliminowania objawów zatrucia zwierzę jest lutowane roztworami alkalicznymi w celu usunięcia produktów rozpadu patogenu z organizmu. Zakraplacze stosuje się z roztworem soli fizjologicznej, roztworem trisolu, glukozą. Zastosowanie bakteriofagów, serum hiperimmunizacyjnego escherichiozy, serum antytoksycznego przeciwko kolibakteriozie i salmonellozie, gamma globulin pomoże uniknąć śmierci.

Terapia rehabilitacyjna

Obowiązkowo należy przepisać antybiotyki, które dobierane są w zależności od wrażliwości patogenu:

  • " Sulfazol" ;
  • " Sulfadimetoksyna" ;
  • Enroxil;
  • Gentamycyna;
  • Furazolidon;
  • " Lewomycetyna" ;
  • " Tetracyklina" ;
  • Flumekin.

Antybiotyki podaje się trzy razy dziennie z wodą lub siarą, zmieniając leki, aby uniknąć rozwoju oporności patogenów na nie. Połącz działanie antybakteryjne i przeciwhistaminowe.

Tonik objawowy i ogólny

Cele terapii objawowej:

  • przywraca metabolizm wody i soli;
  • normalizuje równowagę kwasowo-zasadową;
  • neutralizują działanie toksyn;
  • wyrównuje niedobory witamin i minerałów.

Przydatne domięśniowe zastrzyki preparatów witaminowych, terapia nawadniająca roztworem "Regidron" , zakraplacze Orsol, Ringer-Locke.

Zapobieganie

Aby nowonarodzone cielę nie zachorowało na kolibakteriozę, należy w porę zadbać o środki zapobiegawcze, w tym:

  • szczepienie planowe lekami inaktywowanymi - 4 tygodnie przed kryciem krowy (2 szczepienia w odstępie 14 dni);
  • terminowe szczepienie nowonarodzonego bydła;
  • przestrzeganie higieny porodu, picie mleka;
  • przestrzeganie norm higienicznych przez personel opiekujący się zwierzętami;
  • czystość sprzętu używanego do pielęgnacji i karmienia zwierząt;
  • regularna dezynfekcja boksu.

Działania profilaktyczne nie są uciążliwe i kosztowne, ale pozwalają zminimalizować czasochłonne i nie zawsze skuteczne leczenie kolibakteriozy u młodych zwierząt.

Escherichia są wrażliwe na roztwór wybielacza o stężeniu 3%, 20% świeżo gaszonego wapna, gorący roztwór wodorotlenku sodu o stężeniu 4%. Należy to uwzględnić w profilaktyce kolibakteriozy u cieląt w postaci regularnej dezynfekcji pomieszczeń. Zainfekowane bydło wymaga pilnego leczenia, aby uniknąć poważnych powikłań i śmierci.

Kategoria:

Zwierzęta