Thelaziosis bydła rozumiana jest jako niebezpieczna patologia, która może wywołać ślepotę zwierzęcia. Przyczyną rozwoju choroby są pasożyty. Wpływają na oczy zakażonego osobnika, co wywołuje rozwój ropnego zapalenia spojówek. Oprócz upośledzenia wzroku inwazja powoduje ogólny spadek wydajności i naruszenie jakości mleka. Przenoszą chorobę muchy krowiej, więc zapobieganie jej rozwojowi może być dość problematyczne.

Przyczyny telazjozy u bydła

Aby zrozumieć zasadę zarażenia bydła, należy zapoznać się z biologią rozwoju pasożytów. Przed wejściem do ciała zwierzęcia larwa przechodzi przez szereg etapów:

    Na początku samica telazii produkuje pewną liczbę larw, które uważa się za nieinwazyjne. Nie są niebezpieczne dla zwierząt.
  1. Następnie larwy są zjadane przez kowbojki, w których rozpoczyna się ich rozwój. Dzięki krótkim modyfikacjom, które trwają około miesiąca, larwa staje się inwazyjna. Na tym etapie może rozwinąć się w organizmie nosiciela.
  2. Cowflies podlatują do poszczególnych zwierząt i siadają na miejscu, które znajduje się jak najbliżej oczu. Następnie rozprowadzają larwy wzdłuż powiek i w pobliżu szpary powiekowej. Wiele młodych cieląt można wykryć już na początku lipca.
  3. Po zakażeniu rozpoczyna się tzw. okres inkubacji. W tym czasie larwy nabierają sił do wzięcia udziału w rozmnażaniu.

Telyazia, które osiągnęły dojrzałość płciową, żyją maksymalnie 1 rok, a następnie umierają. Są w stanie pozostać aktywne w zimie. Jednak w tym okresie pasożyty nie produkują potomstwa. Wiąże się z tym brak ognisk choroby w zimnych porach roku.

Objawy problemu

Leczenie telazjozy bydlęcej charakteryzuje się specyficznym rozwojem. Ponadto każdy etap wyróżnia się pewnymi etapami. Na początkowym etapie patologia jest rzadko zauważalna. W pierwszym etapie pojawiają się znaki:

  • zwiększone łzawienie, błyszczenie w oczach zakażonych zwierząt;
  • zapalenie spojówek, pojawienie się czerwonego zabarwienia.

Drugi etap choroby jest bardziej oczywisty niż pierwszy. Wielu ranczerów wykrywa patologię na tym etapie. Charakteryzuje się następującymi objawami:

  • obrzęk i powiększenie zapalnej spojówki;
  • wypływ białawego płynu z oczu – obejmuje to śluz i ropę sączące się z kanalika łzowego.

W drugim etapie lazjozę łatwo pomylić z zapaleniem spojówek. Leczenie farmakologiczne daje rezultaty tylko w dwóch pierwszych etapach.

Czasami udaje się wyleczyć zwierzę nawet przy przejściu do kolejnego etapu. Jednak im dłużej pasożyty pozostają w oczach krowy, tym gorsze rokowania.

W trzecim etapie w ciele zwierzęcia rozpoczynają się nieodwracalne zmiany, które mogą spowodować ostateczną ślepotę. O zaniedbaniu procesu świadczą następujące przejawy:

  • zmętnienie rogówki - może wystawać lub perforować;
  • ogólny ucisk zwierząt;
  • wzrost temperatury.

Na tym etapie u wielu zwierząt rozwija się ropna postać zapalenia spojówek. U zakażonych zwierząt obserwuje się spadek wydajności mlecznej oraz znaczne pogorszenie jakości mleka. Jeśli cielęta są dotknięte przez cielęta, pozostają w tyle w rozwoju i powoli przybierają na wadze. Istnieje opinia, że im młodsze zwierzę, tym gorzej znosi lazjozę, dlatego leczenie należy rozpocząć przy pierwszych objawach.

Jak zdiagnozować chorobę

Możliwe jest postawienie diagnozy po badaniu weterynaryjnym wywiadu. Metody diagnostyczne zależą od stadium choroby. Kiedy pojawiają się pierwotne objawy, przeprowadza się badanie laboratoryjne płynu łzowego. U niektórych osób pierwszy etap przebiega prawie bezobjawowo. W takim przypadku niemożliwe jest zidentyfikowanie choroby za pomocą badania zewnętrznego. W laboratorium pod mikroskopem specjaliści badają płyn łzowy. W obecności patologii możliwa jest identyfikacja dojrzałych płciowo nicieni i ich larw.

Opinia eksperta

Po ich wykryciu lekarz weterynarii dobiera terapię. Jeśli choroba jest bardziej zaawansowana, nie ma potrzeby wykonywania badań laboratoryjnych.

Wymagana jest diagnostyka różnicowa. Zaleca się odróżnianie telazjozy od zapalenia nosa i tchawicy, riketsjowego zapalenia rogówki i spojówki, niedoboru witaminy A.Należy go również różnicować z niezakaźnym zapaleniem spojówek i zakażeniem wirusem opryszczki. Patologię charakteryzują następujące zmiany patologiczne:

  • rozwój zapalenia rogówki i spojówek;
  • zmętnienie rogówki;
  • powstawanie owrzodzeń na rogówce.

Metody leczenia choroby

Biorąc pod uwagę stopień zaawansowania lazjozy, lekarz weterynarii dobierze schemat terapii. Powinna być kompleksowa i obejmować antybiotyki, środki przeciwrobacze o szerokim spektrum działania i immunomodulatory. Również bydłu często przepisuje się homeopatię, maści lecznicze i krople.

Antybiotyki

Leki przeciwbakteryjne z grupy makrolidów pomagają uzyskać dobre wyniki w terapii telazjozy.Zaleca się umieszczanie ich jednorazowo w jamie worka spojówkowego. Korzystanie ze środka kosztuje 5 dni. Najpopularniejszym lekarstwem jest azytromycyna. Dla bydła dawka wynosi 0,9-1,1 grama. Przy pierwszych objawach telazjozy należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii, nie czekając na pojawienie się kolejnych stadiów.

Krople, maści

Aby przyspieszyć powrót do zdrowia, należy stosować specjalne roztwory i krople.

Do najskuteczniejszych leków należą:

    Roztwór jodu z jodkiem potasu. Aby go przygotować, należy zmieszać 1 gram krystalicznego jodu z 1,5 grama jodku potasu. Rozcieńczyć powstałą kompozycję 2 litrami oczyszczonej wody. Przemywaj chore oko trzy razy dziennie. Zaleca się to zrobić za pomocą strzykawki z gumową końcówką. Na 1 zabieg potrzeba 75 mililitrów roztworu.
  1. Roztwór kwasu borowego o stężeniu 3%. Zaleca się zwilżenie w nim wacika i przetarcie ścianek jamy oka oraz wewnętrznego kącika oka. Wykonuj zabieg 3 razy dziennie przez 5-7 dni.
  2. Antybakteryjne krople penicyliny za 50 tys. sztuk. Stosuje się je na receptę lekarza weterynarii.
  3. Novocaine-penicylina maść. Ten środek jest stosowany, gdy na rogówce pojawiają się wrzodziejące defekty. Przed użyciem zaleca się przetrzymywanie kompozycji przez 5-7 dni w temperaturze +2-4 stopni.
  4. Napary z rumianku, ledum, nagietka w proporcji 1:100.

Dodatkowo terapia główna jest uzupełniona o blokadę pozagałkową z użyciem roztworu nowokainy. W tym celu należy wstrzyknąć 15-30 mililitrów od dołu i od góry oka. Zaleca się robić to przez co najmniej 5 dni, aż objawy ustąpią.

Środki przeciwpasożytnicze

W celu całkowitego wyeliminowania patologii i zapobieżenia występowaniu thelazjozy u innych zwierząt, przeprowadza się leczenie przeciwpasożytnicze dla całego stada. Do najskuteczniejszych leków przeciwpasożytniczych należą:

    " Iwomek" - wpisz raz. W takim przypadku zaleca się stosowanie 1 mililitra leku na 50 kilogramów wagi osobnika.
  1. „Levamisol” - wstrzyknięty raz. Na 1 kilogram masy ciała warto zużyć 0,0075 grama produktu.
  2. "Rivertin" - warto wpisać 2 dni po 0,2 grama na 1 kilogram wagi.
  3. "Fascoverm" - wstrzyknięty raz. W takim przypadku zaleca się stosowanie 0,005 grama na 1 kilogram wagi.
  4. Roztwór cytrynianu ditrazyny o stężeniu 25% - podaje się podskórnie w odstępie jednego dnia. Dawka wynosi 0,016 grama na 1 kilogram wagi.

Zapobieganie telazjozie krów

Aby uniknąć talazjozy, zaleca się profilaktyczne odrobaczanie i próbę tępienia much pastwiskowych. Profilaktyczne odrobaczanie przeprowadza się u zwierząt w momencie umieszczania ich w boksie oraz przed wypasem.

Do tępienia much zaleca się użycie:

  • " Ectomin" w stężeniu 0,1%;
  • „Neostomazan” w stężeniu 0,25% w odstępie 2-3 tygodni;
  • " Neocidol" w stężeniu 0,1%.

Do walki z muchami w pomieszczeniach zaleca się stosowanie preparatu „Ectomin” w stężeniu 1-2%. Można również stosować emulsję Neocidol w stężeniu 0,5%. Na 1 metr kwadratowy użyj 50-100 mililitrów produktu. Zaleca się wejście zwierząt do pokoju nie wcześniej niż 2 godziny później.

Telazjoza bydła to dość niebezpieczna patologia, która może doprowadzić do całkowitej ślepoty. Radzenie sobie z zaawansowanymi postaciami choroby jest prawie niemożliwe. Dlatego przy pierwszych objawach warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Kategoria:

Zwierzęta