Domowy baran to niesamowity widok. Natura obdarzyła zwierzę wyjątkową zdolnością do gromadzenia składników odżywczych na przyszłość. Mechanizm ten pozwala zwierzakowi przetrwać trudne czasy. Starożytni koczownicy z czasem zauważyli niezwykłą właściwość owiec. Jako dostawca mięsa, smalcu, mleka i wełny, gruboogoniasty ma szczególną wartość dla ludzi.

Pochodzenie

Furnily barany od dawna cieszą się popularnością w krajach azjatyckich. W tych odległych czasach terytorium Azji Środkowej zamieszkiwali koczownicy. Dla wiecznych podróżników istniał jedyny dostępny handel - hodowla bydła.Ludność stanęła przed trudnym zadaniem, ponieważ suchy klimat i brak wody wpłynęły negatywnie na jakość trawy, co utrudniało hodowlę.

W wyniku ewolucji pojawiły się zwierzęta, które mogą długo żywić się skąpym pożywieniem, ale jednocześnie szybko przybierają na wadze i magazynują tłuszcz. W ten sposób ludzie otrzymywali dużo mięsa, wełny i cennego tłuszczu z ogona. Z pomocą tych ostatnich podróżnikom udało się zachować mięso przez długi czas. Tłuszcz działał jako środek konserwujący.

Opinia eksperta

W Europie zwierzęta nie były popularne - dotknęły różnice w warunkach klimatycznych i mentalności ludzi.

Dziś owce gruboogoniaste występują na Północnym Kaukazie, w Kazachstanie, Pakistanie, na Krymie iw Afganistanie. Coraz częściej barany znajdują się w gospodarstwach Afryki Północnej. Ze względu na swoją specyfikę owce nie zyskały rozpowszechnienia w krajach europejskich, ponadto zwierzęta są słabo przystosowane do nowoczesnych metod chowu zwierząt.

Ogólny opis i charakterystyka

Złogi tłuszczu skoncentrowane w kości krzyżowej różnią się od kręconych odpowiedników barana gruboogoniastego. Te rezerwy tłuszczu tworzą dużą torbę - gruby ogon. Jego wymiary zależą od gatunku i płci zwierzęcia, waga tłustego ogona swobodnie sięga 5-10 kg. Kurdyuk zawiera wiele przydatnych substancji, wilgoci i pożywnego tłuszczu. Podobnie jak wielbłądy, zwierzęta domowe mogą korzystać z naturalnego magazynu na wypadek suszy lub głodu.

Tłusty tłuszcz z ogona bardzo różni się od tłuszczu trzewnego dostarczanego przez normalne zwierzęta. Łatwo się topi, ma przyjemną maślaną konsystencję i jest zdrowszy niż zwykły smalec.

Przedstawiciele różnych ras zwierząt gruboogoniastych mają wspólne cechy i cechy:

    Owce są imponujących rozmiarów. Wzrost tryka hodowlanego sięga 100-110 cm, samica dorasta do 80-90 cm.
  1. Kurdyuk jest integralną częścią ciała wszystkich przedstawicieli niezwykłego gatunku owiec.
  2. Zwierzęta są bardzo masywne. Waga samca często dochodzi do 150 kg, owca przybiera na wadze około 60 kg. Jagnięta szybko przybierają na wadze i do 1,5 roku życia osiągają wagę 40 kg.
  3. Przeważnie zwierzęta są bezrogie (bezrogie), ale czasami spotyka się zwierzęta z rogami.
  4. Wąska głowa z haczykowatym nosem i długie wiszące uszy nadają zwierzakowi wzruszający wygląd.
  5. Szorstkie, szorstkie, pozbawione puchu.
  6. Ogon zwierzęcia jest niewielkich rozmiarów, tylko 8-10 cm.
  7. Kolor zwierzaka jest często czerwony lub jasnobrązowy. Często są to osobniki białe, czarne lub szare.

Tycze gruboogoniaste są genetycznie przystosowane do ograniczonych zasobów żywności, więc z łatwością radzą sobie z skarłowaciałą roślinnością i, jak wiele wieków temu, wędrują ze swoimi właścicielami.

Rasy baranów gruboogoniastych

W miejscach, gdzie tradycyjnie hoduje się zwierzęta gruboogoniaste, występuje wiele odmian niezwykłych owiec. Niektóre z nich są szczególnie popularne:

    Owca Hissara. Zwierzęta są z powodzeniem hodowane na terytorium Uzbekistanu i Kazachstanu. Masywni przystojni mężczyźni rzadko chorują i szybko przybierają na wadze. Bardziej powszechne są barany czerwono-brązowe i czarne. Wełna jest bardzo twarda, szorstka. Owca łatwo przybiera na wadze 86-89 kg, masa dorosłego tryka dochodzi do 150 kg. Na jedno strzyżenie usuwa się ze zwierzaka około 2 kg wełny.
  1. Edilbaev owca. Barany Edilbaev wyróżniają się mocnymi kośćmi, ale są nieco mniejsze niż przedstawiciele rasy Hissar. Maksymalna waga samców sięga 120 kg, samice przybierają na wadze 57-60 kg. Edilbayevs znajdują się w bezkresie Kazachstanu, Baszkirii i Tatarstanu. Pomyślnie hoduj zwierzęta w regionie Saratowa. Wełna baranów jest barwiona na ciemnoczerwono lub czarno.Za każdym razem od zwierzęcia ścina się do 3 kg surowca. Mięso młodych zwierząt ma delikatny smak. Podczas laktacji owce oddają do 100-110 litrów tłustego, pożywnego mleka. Zwierzęta w kolorze czarnym są lepsze od krewnych w kolorze czerwonym pod względem wielkości grubego ogona i ilości wełny.
  2. rasa kałmucka. Zwierzęta są powszechne w gospodarstwach w Mongolii i Chinach. Masa tryka nie przekracza 115 kg, owca waży 73-75 kg. Rasa słynie z doskonałej jakości mięsa i miękkiej struktury sierści. Najlepsze surowce są pobierane z czarno-białych zwierząt domowych. Każde cięcie daje do 4 kg runa.
  3. Owca Saraja. Owca saradzha rozpowszechniła się w Turkmenistanie. Zwierzęta nie mogą pochwalić się dużymi rozmiarami (waga barana - do 90 kg, owca - do 59 kg), ale dają wełnę wysokiej jakości. Z każdego cięcia właściciele otrzymują 2-3 kg runa.
  4. rasa Tushino. Owce półogoniaste występują głównie na terenie Gruzji. Zwierzę jest dobrze zbudowane, wytrzymałe, rzadko choruje. Waga dorosłego tryka sięga 70 kg, owca przybiera na wadze 37-40 kg.Charakterystyczną cechą zwierząt domowych jest gruby ogon, który wygląda jak pulchna poduszka. Tushinos mają falistą, elastyczną sierść. Linia włosów dorasta do 25 cm i zawiera do 70% puchu. Reszta runa zawiera włosie ochronne i przejściowe. Każde cięcie od jednego zwierzaka przynosi do 4 kg surowców. Mleko owcze i mięso są doskonałej jakości.

Za i przeciw

Hodowla owiec grubogoniastych to obiecujący biznes, który obiecuje spore dochody. Jednak przed przystąpieniem do pracy należy wziąć pod uwagę wszystkie zalety i wady zwierząt.

Zalety i wadyZwierzęta są niezwykle odporne. Niestraszne im duże odległości, kaprysy pogody i zmiany temperatury powietrza.Jagnięta są zadowolone ze skromnej paszy pastwiskowej.Owce natychmiast przybierają na wadze. Już w wieku sześciu miesięcy jagnięcina przybiera na wadze do 50 kg. W niesprzyjających warunkach waga i wygląd zwierzęcia nie cierpią. Jagnięcina uzupełnia brak składników odżywczych z zapasów - grubym ogonem.Owce łatwo tolerują poród.Każda osoba daje imponującą ilość wełny.Zwierzę z grubym ogonem natychmiast daje 3 przydatne produkty: mleko, mięso i smalec.Kobiety nie są bardzo płodne. Tę cechę należy wziąć pod uwagę przy tworzeniu stada.Słaba jakość wełny. Surowce są wykorzystywane do produkcji wyrobów filcowych (plety, buty filcowe, dywany, koce).Zwierzę jest całkowicie bezradne, źle zorientowane na terenach otwartych.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

W ciepłym sezonie zwierzęta są wysyłane na pastwiska. Tam spędzają większość swojego życia. Pastwisk nie należy urządzać w miejscach podmokłych, w przeciwnym razie zwierzęta będą żerować na roślinach rosnących na kwaśnej glebie. Takie jedzenie nieuchronnie prowadzi zwierzęta domowe do ciężkiego zatrucia. Na wypadek złej pogody na oddziałach przygotowany jest baldachim. Zwierzęta spędzają tam noc.

Wraz z nadejściem mrozu tryki przenoszone są do ciepłej szopy.Każde przestronne, a co najważniejsze suche pomieszczenie jest odpowiednie dla zwierząt. Pomieszczenia dla owiec muszą być chronione przed szkodliwymi przeciągami i wyposażone w dobrą wentylację. W przeciwnym razie zwierzęta mogą cierpieć z powodu oparów amoniaku.

Oddzielne przedziały są zbudowane dla ciężarnych i karmiących owiec z jagniętami. Powinno być tu cieplej niż w pokoju dla reszty zwierzaków. Nowonarodzone jagnięta dobrze czują się w temperaturze 16 stopni. Temperatura powietrza w szopie głównej nie powinna spaść poniżej +10 stopni.

Podłoga pokryta suchą trawą lub trocinami. Ta pościel musi być zmieniana codziennie. Boksy wyposażone są w wygodne poidła. Wodę należy wymieniać dwa razy dziennie. Pomieszczenia są sprzątane codziennie. Okresowo zwierzęta są badane przez lekarza weterynarii. Specjalista ocenia stan owiec i przeprowadza rutynowe szczepienia.Latem baranki są kąpane. Procedury wodne są wykonywane nie więcej niż 1 raz w ciągu 1,5 miesiąca. Kilka razy w roku zwierzęta są strzyżone i przycinane są im kopyta. Wełna owcza jest regularnie leczona przeciwko wszelkiego rodzaju pasożytom.

Co karmić zwierzęta

Latem podopieczni chętnie się pasą. Zimą zwierzęta przechodzą na dietę domową. Rano zwierzęta otrzymują pokarm stały, obiad składa się z koncentratów, a wieczorem zwierzęta zadowalają się sianem. Eksperci zabraniają dawania podopiecznym buraków cukrowych. Przysmak może powodować cukrzycę u zwierząt domowych. Nie można traktować owiec mrożonymi warzywami – stosowanie tych produktów grozi zwierzętom śmiercią.

Subtelności hodowli

Owce osiągają dojrzałość płciową w wieku 6-7 miesięcy. Aby zapewnić udaną hodowlę, stado składa się z pary buhajów. Do krycia wybiera się zdrowe, wysokie osobniki. Ciąża trwa 5 miesięcy. Z reguły poród jest łatwy i bezbolesny.Nowonarodzona jagnięcina jest badana, nos i usta dziecka są oczyszczane ze śluzu, a następnie wracają do matki. W pewnym momencie owca przynosi 1-2 młode. Po 2 dniach jagnię pewnie rusza się za matką.

Na co oni chorują?

Pomimo godnej pozazdroszczenia wytrzymałości zwierzęta domowe mogą zachorować. Jeśli na czas wykryjesz objawy choroby i skontaktujesz się z lekarzem weterynarii, możesz uniknąć wielu problemów.

    Robaczyca. Zwierzęta domowe często padają ofiarą robaków, które pasożytują na narządach wewnętrznych zwierząt domowych. Diagnozę stawia się na podstawie wyników badań. Objawy choroby: depresja, brak apetytu, biegunka, włosy wypadają małymi kawałkami. W leczeniu stosuje się środki przeciwpasożytnicze.
  1. Blizna wzdęcia. Jedna z najczęstszych dolegliwości u zwierząt domowych. Przyczyna choroby leży w niewłaściwym żywieniu podopiecznych. Objawy: wzdęcia i ostre stwardnienie brzucha, utrata apetytu, niepokój.Jeśli pomoc nie zostanie udzielona na czas, zwierzę umrze. Problem został rozwiązany za pomocą gumowej sondy. To proste narzędzie usuwa nagromadzony gaz i niestrawione jedzenie.
  2. Zatrucie. Kłopoty pojawiają się w wyniku zjadania przez barana trujących roślin. Objawy: wysoka gorączka, wymioty, biegunka, utrata apetytu. Leczenie polega na doraźnym płukaniu żołądka specjalnym roztworem. Produkt przygotowany z 0,5 szklanki oleju roślinnego, 0,5 l wody i 50 g soli.

Zastosowanie grubego ogona w kosmetyce i medycynie

Fat tail fat od dawna z powodzeniem stosowany jest do produkcji kosmetyków. Przydatne substancje pomagają wygładzić i odmłodzić delikatną skórę twarzy.

Smalec stosuje się w walce z przeziębieniem. Dodaje się go do wywarów ziołowych, a także stosuje się do zabiegów owijania. W przeciwieństwie do tłuszczu wewnętrznego, zawartość grubego ogona nie jest solona. Tłuszcz z ogona skutecznie radzi sobie z chorobami wątroby i pęcherzyka żółciowego.Narzędzie ma pozytywny wpływ na potencję, łagodzi wrzody i zapalenie błony śluzowej żołądka, a także obniża poziom cukru we krwi. Tłuszcz z ogona zawiera rekordową ilość witamin i aminokwasów.

Kategoria:

Zwierzęta