Rozwój anaplazmozy bydła jest dość powszechny i może powodować poważne szkody dla zdrowia zwierząt. Choroba rzadko kończy się zgonem, ale charakteryzuje się ciężkim przebiegiem. Radzenie sobie z tym może być dość trudne. Dlatego zaleca się łączenie walki z chorobą z działaniami profilaktycznymi mającymi na celu zapobieganie ponownemu zakażeniu.

Co to jest anaplazmoza: patogeny i wektory

Termin ten rozumiany jest jako patologia przenoszona przez małe mikroorganizmy. Ich wymiary to 0,2-2,2 mikrona. Dostają się do krwinek czerwonych i tam się rozmnażają.Anaplazmy powodują zaburzenia metaboliczne i upośledzają dystrybucję tlenu w organizmie. Powoduje to anemię u zwierząt.

Strefy i warunki rozprzestrzeniania się infekcji

Ta patologia jest wszechobecna. Za czynniki sprawcze uważa się bakterie wewnątrzkomórkowe. Pasożyty tworzą kolonie i rozmnażają się przez podział lub pączkowanie. Nosicielami bakterii mogą być komary, kleszcze ixodid, gzy. Rozprzestrzeniają się również przez gryzące chrząszcze, muszki, muchy-zhigalki. Czasami infekcja następuje przez zainfekowane instrumenty. Szczyt zachorowań przypada na wiosnę i lato – to właśnie w tym okresie nosiciele patologii budzą się i stają się bardziej aktywni.

Cechy rozwoju pasożyta

Anaplazmy to pasożyty z dwoma żywicielami. Pochłaniają składniki odżywcze z krwi bydła. Jednak rozprzestrzeniają się z jednej osoby na drugą za pomocą różnych owadów. Gdy nosiciel patologii przyczepi się do zwierzęcia, niebezpieczne bakterie dostają się do jego krwioobiegu.

Jakiś czas po zakażeniu anaplazmy zaczynają aktywnie rozwijać się w komórkach krwi - najczęściej w erytrocytach. Chociaż czasami penetrują również płytki krwi i leukocyty. W rezultacie w ciągu kilku dni we krwi zwierząt powstają całe kolonie. Bakterie rozmnażają się przez pączkowanie lub podział.

Drobnoustroje bakteryjne dostają się do organizmu kleszczy lub innych owadów podczas wysysania krwi zakażonych osobników. W organizmie owadów szkodniki namnażają się głównie w jelitach i naczyniach Malpighiego. Stamtąd mogą być przekazywane potomstwu.

Opinia eksperta

W rezultacie można stwierdzić, że anaplazmy są w stanie namnażać się w ciele owadów, które są głównymi nosicielami choroby, oraz w ciele bydła.

Oznaki i objawy infekcji

Kluczowe objawy patologii związane są z zaburzeniami krzepliwości krwi. Jednocześnie u bydła dominują następujące cechy:

  • gwałtowny wzrost temperatury ciała;
  • zmiana zabarwienia błon śluzowych - nadmiar bilirubiny we krwi zakażonych zwierząt powoduje zażółcenie błon śluzowych;
  • przyspieszone tętno;
  • silna duszność spowodowana niedoborem tlenu;
  • utrata apetytu;
  • kaszle;
  • problemy w pracy narządów trawiennych;
  • wyczerpanie fizyczne, szybka utrata wagi;
  • ogólne osłabienie i apatia;
  • spadek wydajności mlecznej;
  • obrzęki na kończynach iw okolicy podgardla - obserwowane w zaawansowanych przypadkach;
  • ogólna słabość;
  • anemia;
  • konwulsje;
  • gorączka;
  • poronienia u ciężarnych;
  • męska bezpłodność.

Jako dodatkowy znak możemy wyznaczyć zmianę nawyków żywieniowych osób chorych. Z powodu zaburzeń metabolicznych zwierzęta mogą próbować jeść niejadalne przedmioty. W przewlekłym przebiegu choroby występuje okresowa gorączka. U zwierząt zmniejsza się masa ciała, obserwuje się niedociśnienie w przewodzie pokarmowym. Błony śluzowe pozostają blade.

Diagnozowanie problemu

Wykrycie patologii może być dość trudne. Jej objawy w dużej mierze pokrywają się z innymi chorobami, co stwarza trudności w diagnostyce. W takiej sytuacji istnieje ryzyko wyboru niewłaściwego schematu terapii.

Najczęściej patologia mylona jest z następującymi zaburzeniami:

  • piroplazmoza;
  • babeszjoza;
  • leptospiroza;
  • wąglik;
  • theilerioza.

W celu postawienia trafnej diagnozy zaleca się wykonanie badania laboratoryjnego rozmazu krwi zakażonego zwierzęcia.

Jak leczyć anaplazmozę u bydła

Przy pierwszych objawach anaplazmozy u bydła zaleca się odizolowanie zakażonego zwierzęcia od reszty inwentarza. Ważne jest, aby potwierdzić diagnozę i wybrać leczenie. Aby poradzić sobie z chorobą, stosuje się całą gamę leków. Najczęściej przepisywanymi lekami są:

    „Terramycyna”, „Tetracyklina”, „Morfycyklina” - zaleca się mieszanie ich z roztworem nowokainy o stężeniu 2% i wstrzykiwanie domięśniowe. Na 1 kilogram masy ciała zaleca się podanie 5-10 tysięcy jednostek leku. Lek należy stosować przez 4-6 dni.
  1. „Oksytetracyklina-200” to lek o długotrwałym działaniu. Musi być podawany raz dziennie w odstępie 4 dni.
  2. " Sulfapyridazine-Sodium" - produkt ten zaleca się mieszać z wodą destylowaną w stosunku 1:10. Na 1 kilogram wagi należy zużyć 0,05 grama produktu. Zaleca się stosowanie przez 3 dni.
  3. „Biomycyna” - na 1 kilogram masy ciała zaleca się stosować 10 miligramów produktu. Należy to zrobić w ciągu 7 dni.
  4. „Mleczan etakrydyny” - zaleca się wymieszać 200 miligramów produktu z 60 mililitrami alkoholu medycznego i 120 mililitrami wody destylowanej. Kompozycję należy podawać 1 raz dziennie.

W leczeniu objawowym zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Zwierzęta z tą diagnozą cierpią z powodu naruszenia procesów metabolicznych w organizmie. Dlatego zdecydowanie muszą zapewnić dietę dietetyczną. Podstawą menu powinny być soczyste warzywa. Picie dużej ilości wody jest ważne.

W zimnych porach roku rozwój anaplazmozy prowadzi do braku witamin i składników mineralnych w paszach dla zwierząt. Jednocześnie sama choroba wywołuje zaburzenia metaboliczne. Dlatego tak ważne jest podawanie zwierzętom suplementów witaminowych i mineralnych. Pamiętaj, aby używać następujących substancji:

  • fosfor, wapń, witamina D - niedobór tych substancji powoduje pogorszenie apetytu, powoduje płochliwość i opóźnienie w rozwoju zwierząt;
  • miedź - powinna być obowiązkowym elementem każdej zbilansowanej diety;
  • mangan, witamina A, kob alt – brak tych substancji powoduje problemy trawienne i prowadzi do wyczerpania;
  • cynk, jod - brak tych pierwiastków powoduje spadek wydajności mlecznej;
  • witamina E - niedobór tego pierwiastka często wywołuje anemię, a nawet dystrofię.

Możliwe niebezpieczeństwo

Wraz z rozwojem anaplazmozy często pojawia się wyraźny zespół niedokrwistości. Jej pojawienie się prowadzi do znacznego zmniejszenia objętości krwinek czerwonych w organizmie. W takim przypadku parametry są przywracane bardzo wolno. Bolesny proces ma długi przebieg.

Mimo złożonego przebiegu patologia rzadko powoduje śmierć. Wynika to z biologicznych właściwości pasożytów - przede wszystkim ich zjadliwych właściwości.

Jak zapobiegać wystąpieniu choroby

Aby zminimalizować ryzyko rozwoju patologii, zaleca się podjęcie działań profilaktycznych.

Należy przestrzegać następujących zasad:

    Kontroluj stan pastwisk dla wypasanych zwierząt.
  1. Poddaj nowe osoby kwarantannie. Powinien trwać 1 miesiąc. W tym okresie należy wykonać badania diagnostyczne, które pomogą upewnić się, że pasożyty nie występują.
  2. Okresowo traktuj sierść zwierząt środkami roztoczobójczymi. Zabieg zaleca się wykonywać co tydzień.
  3. Odizoluj na czas chore osobniki od reszty inwentarza.
  4. Kupując zwierzęta koniecznie sprawdź świadectwo weterynaryjne.
  5. Systematycznie dezynfekuj pomieszczenia, w których przebywają zwierzęta.

Istnieją również specjalne szczepionki, które pomagają rozwinąć odporność na patogeny anaplazmozy. Pozwala to zabezpieczyć zwierzęta przed rozwojem choroby przez 10-11 miesięcy.

Anaplazmoza jest uważana za niebezpieczną chorobę, która często występuje u bydła. Jest ona wywoływana przez mikroskopijne pasożyty, które prowadzą do rozwoju anemii. Powoduje to różne problemy u zwierząt. Dlatego przy pierwszych objawach naruszenia zaleca się kontakt z lekarzem weterynarii.

Kategoria:

Zwierzęta