Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Cenuroza dotyka owce w wieku poniżej 2 lat. Najczęściej chorują osoby z osłabionym układem odpornościowym. Roznosicielami choroby są pomocnicy człowieka – psy, a także wilki, szakale czy lisy. Zakażenie występuje niezależnie od pory roku, ponieważ bakterie chorobotwórcze wywołujące chorobę nie boją się ani mrozu, ani upału. Istnieją 4 etapy koenurozy.

Biologia patogenu

Czynnikiem sprawczym koenurozy jest bakteria Coenurosis cerebralis, która „zagnieżdża się” w mózgu lub rdzeniu kręgowym zwierzęcia. Z zarodka tasiemca rozwija się larwa, która w procesie wzrostu przybiera postać bańki wypełnionej klarownym płynem.Na wewnętrznej warstwie skorupy znajdują się skoleksy zarodkowe w ilości 700 lub więcej.

Nauka parazytologii, która bada biologię i etiologię szkodliwych bakterii, odkryła, że półdorosły pasożyt osiąga 60-80 cm długości i składa się z 200-250 segmentów. Rozwój następuje u żywiciela pośredniego, którym częściej są psy.

Opinia eksperta

Scolexy pasożytują w cienkiej części zwierzęcia przez 45-50 dni. Dorosłe tasiemce mogą przebywać w ciele psa od 6 do 8 miesięcy.

Rodzaje chorób

Istnieją 3 rodzaje koenurozy:

    Serial. Wpływa na zwierzęta z rodziny Zaitsev. Koenuroza koncentruje się w tkance łącznej mięśniowej, kanale kręgowym, jamie brzusznej i klatce piersiowej, gałkach ocznych lub w sercu.
  1. Skriabin. Larwy tasiemców penetrują i rozwijają się w tkance mięśniowej owiec.
  2. Mózgowy. Inwazyjna choroba owiec atakująca ośrodkowy układ nerwowy. Zlokalizowane w mózgu (rzadziej w rdzeniu kręgowym).

Zakażenie następuje na pastwisku lub wodopoju, gdy zwierzę połyka jaja pasożytów wraz z jedzeniem lub piciem.

Oznaki i objawy zmian

Choroba objawia się po 16-22 dniach od momentu zakażenia. Ryzyko zakażenia znacznie wzrasta, jeśli owce są trzymane w niehigienicznych warunkach lub karmione paszą złej jakości. Pasożyty po dostaniu się do organizmu zwierzęcia wraz z krwią przenoszone są do tkanek mózgu.

Chorzy ludzie długo wyglądają zdrowo. Ale bańka rośnie, atakuje mózg, prowadzi do zaburzeń w ośrodkowym układzie nerwowym: zanik, anemia.

W zależności od umiejscowienia coenur, ich liczby i wielkości, objawy choroby są różne. Oznaki choroby u owiec:

  • przy uszkodzeniu móżdżku zaburzona koordynacja, możliwy paraliż;
  • helminth osiadł w płacie czołowym - ssak ze spuszczoną głową opiera się o coś i stoi nieruchomo;
  • tsenur osiadł z tyłu głowy - owca, wysoko podnosząc głowę, cofa się;
  • jeśli larwy znajdują się w rdzeniu kręgowym – zwierzę ma chwiejny chód, przy lekkim nacisku na zad opada na tylne łapy;
  • zmianie płata skroniowego towarzyszą okrężne ruchy głowy chorego.

Istnieją 4 etapy:

Fazy chorobyI - początkowyII - ostraIII - okres rozwoju bakteriiIV - zaostrzenie
Czas trwania, dzieńObjawy
1-21Brak zewnętrznych objawów choroby
2 do 30Zwierzę traci apetyt, opóźnia się w rozwoju. Owca stoi z rozstawionymi nogami, głową w dół
7-8 miesięcyOsoby zarażone nie różnią się niczym od zdrowych
30-45Gdy mózg jest uszkodzony, owce podnoszą lub opuszczają głowy, pojawiają się problemy ze wzrokiem. Jeśli pasożyty zagnieżdżą się w rdzeniu kręgowym, następuje paraliż, możliwe są konwulsje

Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, chorzy umierają 1-2 miesiące po rozpoczęciu fazy zaostrzenia.

Metody diagnostyczne

Diagnozę stawia się na podstawie objawów choroby, a także na podstawie badania palpacyjnego czaszki zwierzęcia. W miejscach, w których pasożyt był zlokalizowany, kości stają się cieńsze i bardziej miękkie. Jeśli cenura osiadła w górnych błonach mózgu, pęcherz może wystawać.

W celu potwierdzenia poprawności diagnozy należy zbadać nosogardło zwierzęcia. W przypadku koenurozy śledzi się obecność śluzu i ropnej wydzieliny. 1-2 miesiące przed aktywnym rozwojem bakterii (III faza rozwoju choroby) chorobę rozpoznaje się na podstawie oczu zwierzęcia:

  • zmiana wielkości i koloru nerwu wzrokowego;
  • białka oczu robią się czerwone od licznych krwotoków.

Najdokładniejszą diagnozą jest alergiczna metoda diagnozy. W skórę górnej powieki wstrzykuje się antygen. Jeśli zgrubienie skóry nie ustąpi po 6 godzinach od wstrzyknięcia, bada się dno zwierzęcia, pobiera się płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) do analizy.

Przysmaki

Koenurozę owiec leczy się na 2 sposoby:

    Chirurgiczne. Wykonuje się trepanację kości czaszki, przekłuwa się pęcherz, odsysa się płyn i usuwa się skorupę coenur. Brak płynu jest kompensowany przez środek antyseptyczny. W 8 na 10 przypadków dochodzi do całkowitego wyzdrowienia zwierzęcia.
  1. Leki. Terapię prowadzi się na każdym etapie choroby u owiec. Chemioterapia chorych odbywa się za pomocą leków („Albendazol”, „Niklosamid”, „Prazikwantel”, „Fenbendazol”, „Sipicur”, „Finkur”), które powodują śmierć robaków. Następnie, aby usunąć stan zapalny, przepisuje się leki glukokortykoidowe.

Operowane są tylko owce rodowodowe lub wartościowe rasy. W innych przypadkach albo przeprowadzana jest terapia lekowa, albo zabijane są zarażone osoby.

Zapobieganie

Niezbilansowana dieta, brud w owczarni prowadzą do osłabienia odporności zwierząt, zwiększają prawdopodobieństwo zarażenia koenurozą. W celu ochrony stada konieczne jest przestrzeganie wymogów sanitarnych dotyczących utrzymania owiec. Środki zapobiegawcze:

    Regularne odrobaczanie psów, jeśli pomagają w wypasie i chronią owce. Zabrania się karmienia ich mięsem zakażonych zwierząt. 1 czworonożny stróż może zrzucić do 10 milionów jaj robaków dziennie.
  1. Chroń pastwiska przed bezpańskimi zwierzętami.
  2. Ponieważ na coenurozę najczęściej zarażają się młode owce, należy uważnie monitorować ich dietę. W jadłospisie jagniąt powinny znaleźć się suplementy mineralne i witaminowe.
  3. Systematyczne czyszczenie i odkażanie stodoły.

W celu wczesnego wykrycia koenurozy i innych dolegliwości należy regularnie zapraszać lekarza weterynarii na badanie zwierząt gospodarskich.

Zagrożenie chorobami dla ludzi

Cenurosis to choroba groźna nie tylko dla zwierząt, zachorować może również człowiek. Larwy przez długi czas (do 6 miesięcy) nie tracą zdolności do zarażania. Nie mają na nie wpływu zmiany temperatury, niekorzystne warunki klimatyczne.

Umyj dokładnie ręce po opiece nad chorymi owcami. W przeciwnym razie, gdy znajdą się w ciele, larwy doprowadzą do rozwoju koenurozy u ludzi. Według statystyk przypadki infekcji u ludzi są niezwykle rzadkie.

Nadal nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy mięso chorego zwierzęcia może być spożywane. Niektórzy parazytolodzy zalecają palenie zwłok chorych owiec, podczas gdy inni zalecają poddanie jagnięciny głębokiej obróbce cieplnej. Ale aby powiedzieć z całą pewnością, że podczas użytkowania nie będzie infekcji robakami, nie mogą jeszcze. Przestrzeganie środków zapobiegawczych i zasad utrzymania owiec pozwoli uniknąć strat ekonomicznych związanych z leczeniem i utylizacją chorych zwierząt.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: