Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Karakul jest uważana za jedną z najpowszechniejszych ras owiec na świecie. Zwierzęta te są hodowane zarówno dla wełny, jak i mleka i mięsa. Co więcej, częściej rasa owiec Karakul jest hodowana właśnie w celu uzyskania futra wyciętego z jagniąt. Wełna młodych jest miękka i ma atrakcyjny wygląd, dlatego jest często wykorzystywana do produkcji odzieży.

Historia

Owca Karakul pojawiła się kilka tysięcy lat temu. Historia tej rasy jest nieznana. Uważa się, że pierwsi przedstawiciele tego gatunku pojawili się na terytorium dzisiejszego Uzbekistanu.Uważa się, że rasa została wyhodowana w Azji Środkowej. Rasa Karakul różni się od innych odmian tym, że szybko przystosowuje się do nowych warunków życia, dobrze toleruje zmiany klimatu i wykazuje dużą wytrzymałość.

Selekcja przeprowadzona na terenie krajów azjatyckich przyniosła pewne zmiany w rasie owiec karakuł. Te zwierzęta mają gruby ogon powstały w wyniku zmieszania z grubymi liniami.

Wygląd i cechy

Owce Karakul są średniej wielkości. Wysokość w kłębie dorosłego zwierzęcia sięga 78 centymetrów. Owce ważą 70-75 kilogramów, samice - ponad 50 kilogramów. Zewnętrznie przedstawiciele tej rasy wyróżniają się następującymi cechami:

  • gruszka i mocne ciało;
  • prosty grzbiet, ale u baranów z czasem pojawia się garb;
  • głęboki mostek z workowatą wypukłością (nie u wszystkich);
  • wydłużone kończyny z mocnymi kopytami;
  • długa szyja;
  • garbaty nos;
  • Gruby ogon w kształcie litery S.

Długość sierści, która z wiekiem twardnieje, osiąga u dorosłych osobników 20 centymetrów. Kolor 60% zwierząt jest czarny. Ale w 25% przypadków sierść staje się szara, aw 5% - biała lub różowa. Warto również zauważyć, że pigmentacja koloru utrzymuje się do 1,5 roku. W przyszłości wełna stanie się biała.

Opinia eksperta

Charakterystyczną cechą rasy Karakul jest to, że rogi rozwijają się wyłącznie u tryków.

Rodzaje karakul

Istnieje wiele rodzajów astrachania. Następujące są uważane za najczęstsze:

    Valek, czyli uzbecki astrachań. Futro takich zwierząt jest cienkie, o specyficznym wzorze, który tworzą zwijające się włosy. Wełna uzbeckiego astrachania nie ma żadnej wartości. Dlatego futro rolowane jest wykorzystywane do masowej produkcji odzieży.
  1. Astragan lub afgański astrachań. Owce te mają gęstą i szorstką wełnę, o intensywnym i normalnym połysku. Futro astragana jest cenione na rynku ze względu na podwyższoną odporność na zużycie.
  2. Swakara, czyli afrykański astrachań. Futro takich zwierząt jest ciasno skręcone w małe grudki i charakteryzuje się dużą wytrzymałością, lekkością i plastycznością. W związku z tym do produkcji różnych ubrań wykorzystywana jest afrykańska wełna karakul.

Przedstawiciele ras o surowym umaszczeniu również są poszukiwani. Ten kolor występuje tylko u 10% owiec Karakul.

Główne zalety i wady

Wśród zalet rasy Karakul są:

  • zdolność do szybkiej adaptacji;
  • bezpretensjonalność zarówno w treści jak i w diecie;
  • mocny szkielet;
  • odporność na temperatury do +40 stopni;
  • wysoki odsetek przeżywalności wśród młodych zwierząt przy gwałtownym pogorszeniu warunków życia;
  • wełna jagnięca jest ceniona w branży futrzarskiej;
  • szeroka gama kolorów skóry;
  • nadaje się do hodowli na mięso i mleko.

Karakul nie toleruje dużej wilgotności. W takich warunkach ogólne wskaźniki maleją: zmniejsza się objętość wełny i mleka. Nie zaleca się również przekarmiania zwierząt, ponieważ doprowadzi to do siekania zwierząt gospodarskich. Podobne konsekwencje wywołuje wysoka wilgotność.

Wymogi konserwacji i pielęgnacji

Zaleca się trzymanie owiec Karakul w izolowanych i suchych kojcach z dobrą wentylacją.Minimalna temperatura tolerowana przez zwierzęta wynosi + 6-8 stopni. Pomieszczenie, w którym trzymane są gryzmoły, musi być okresowo dezynfekowane. Zwierzęta te wymagają regularnej ściółki (głównie słomy).

Doodle potrzebują codziennego spaceru. Jednocześnie można wyjechać na pastwiska dopiero po wyschnięciu rosy.

Jak i czym karmić rasę

W ciągu roku codzienna dieta owiec Karakul powinna zawierać:

  • fasola;
  • trawa;
  • siano;
  • słoma;
  • owies, żyto, kukurydza lub pszenica;
  • świeże warzywa lub warzywa korzeniowe;
  • sól.

Dietę zimową zaleca się składać ze zbóż (stanowią co najmniej 25% pokarmów uzupełniających) i makuchów (13%).Również w tym okresie zaleca się podawanie soli (1%) i fosforanu dwuwapniowego (1%). Zabrania się karmienia zwierząt dorosłych kwaśnymi zbożami, burakami i trawami bagiennymi, młodych - chlebem.

Dodatkowo owce muszą mieć swobodny dostęp do czystej wody (tryki zużywają do litra dziennie).

Cechy hodowli owiec Karakul

Dojrzewanie płciowe u owiec karakulskich następuje w wieku 6-8 miesięcy, ale pierwsze krycie zaleca się nie wcześniej niż 1,5 roku. Samice w ciągu swojego życia i poddane ciągłemu spacerowi po pastwisku są w stanie wyprowadzić do 130-150 jagniąt. Sprawa prowadzona jest w okresie polowań. Ta ostatnia objawia się agresywnym zachowaniem, obrzękiem i zaczerwienieniem narządów płciowych, wydzielaniem charakterystycznych płynów. Ponadto okres ten trwa nie dłużej niż dwa dni. Krycie zaleca się nie częściej niż raz w roku.

Jeżeli zwierzę jest zdrowe to poród odbywa się bez udziału człowieka. Każdy baranek pojawia się w odstępie około 15 minut. 1-1,5 tygodnia przed porodem (przychodzi 5 miesięcy po zapłodnieniu) konieczne jest przygotowanie osobnego pomieszczenia dla suczki.

Częste choroby

Doodle mają silną odporność, więc chorują głównie z powodu nieprzestrzegania zasad przetrzymywania. W szczególności u młodych zwierząt obserwuje się zaburzenia trawienia. Choroby zakaźne nie są typowe dla bazgrołów. Rasa ta nie jest jednak w pełni chroniona przed rozwojem wścieklizny, brucelozy, gruźlicy i innych chorób zakaźnych.

obszary lęgowe

Rasa Karakul jest hodowana w 50 krajach świata. Przeważnie zwierzęta te trzymane są w regionach o ciepłym i suchym klimacie: w Azji Środkowej, na terytorium Ukrainy i USA. Doodle farmy znajdują się również w Europie i Afryce.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta