Choroby zakaźne krów mogą powodować znaczne szkody w hodowli zwierząt, ponieważ pogarszają stan zdrowia zwierząt i mogą prowadzić do śmierci. Zastanów się nad przyczynami i objawami paratuberkulozy u bydła, metodami diagnozowania choroby i środkami zapobiegawczymi, które należy podjąć, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się infekcji w Twoim gospodarstwie domowym.
Co to jest paratuberkuloza
Paratuberkuloza bydła to przewlekła choroba zakaźna przeżuwaczy. Czynnikiem sprawczym jest bakteria Mycobacterium paratuberculosis, pasożyty bezwzględne, odporne na negatywne działanie czynników zewnętrznych i środków dezynfekujących.Choroba przebiega głównie w postaci utajonej, czyli bez wyraźnych objawów, w przebiegu klinicznym choroba może zakończyć się śmiercią zwierzęcia w ciągu 2-4 miesięcy.
Źródła i drogi zakażenia
Bakterie dostają się do organizmu krów wraz z pokarmem zanieczyszczonym odchodami i wydzielinami chorych zwierząt, ponieważ u krów z paratuberkulozą zaatakowane są jelita. Mykobakterie mogą znaleźć się na sprzęcie do pielęgnacji zwierząt, pastwiskach, źródłach wody, paszach i budynkach. Cielęta zarażają się mlekiem od chorych matek, mogą też urodzić się już zakażone.
Izolacja pasożytów z organizmu chorych zwierząt rozpoczyna się po 3-5 miesiącach od zakażenia. Paratuberkuloza jest niebezpieczna, ponieważ wiele zwierząt przechodzi bezobjawowo, dlatego nie różnią się one wyglądem od zdrowych, ale są nosicielami bakterii.
Ogniska paratuberkulozy mogą wystąpić o każdej porze roku. Duża liczba chorób notowana jest w regionach, gdzie występują gleby kwaśne, wilgotne lub zasolone, co tłumaczy się tym, że rośliny uprawiane na takich glebach są ubogie w sole wapnia i fosforu.
Prawdopodobieństwo wystąpienia paratuberkulozy wzrasta, gdy krowy karmione są paszą kwaśną, np. kiszonką, z inwazją robaków, po hipotermii lub przegrzaniu zwierząt. Krowy mogą zachorować w okresie aklimatyzacji lub trzymane w nietypowych warunkach.
Objawy choroby
Okres inkubacji paratuberkulozy może trwać od kilku miesięcy do 1 roku. Utajone chore krowy opóźniają się we wzroście, tracą na wadze, a otłuszczenie nie zostaje przywrócone. Te zwierzęta, które wyróżniają się dobrą odpornością organizmu, są normalnie karmione i zadbane, mogą same dochodzić do siebie. Utajona choroba staje się kliniczna z różnych powodów, które zmniejszają odporność krów.
Kliniczne objawy paratuberkulozy pojawiają się głównie u młodych zwierząt w wieku 3-5 lat, które miały już 1 lub 2 wycielenia.
Paratuberkulozę można rozpoznać po jej pierwszych objawach, takich jak spadek wydajności mlecznej, pojawienie się obrzęku pod żuchwą iw okolicy podgardla oraz postępujące wyczerpanie. Od czasu do czasu u zwierząt pojawia się biegunka, z czasem staje się uporczywa. Kał o płynnej konsystencji, ma nieprzyjemny zapach, widać w nich grudki śluzu, rzadko - pęcherzyki krwi i gazu. Zwierzęta jedzą normalnie, nie tracą apetytu, ale z powodu odwodnienia zaczynają pić więcej wody. Nie ma wzrostu temperatury ani bólu.
Krowa traci na wadze, maleje masa mięśniowa, szczególnie na zadzie i tylnych łapach. Zmniejsza to wartość ekonomiczną zwierzęcia.
Diagnoza choroby
Diagnoza - paratuberkuloza - stawiamy na objawy epizootyczne i kliniczne, na podstawie wyników testów alergicznych oraz laboratoryjnych badań bakterioskopowych na obecność patogenu. Dodatkowo wykorzystuje się inne badanie - reakcję wiązania dopełniacza.
Opinia eksperta
Podczas diagnozowania ważne jest rozróżnienie niektórych innych chorób - niezakaźnego zapalenia jelita grubego, którego przyczyną jest nieregularne i niewłaściwe karmienie, kokcydioza, węgorczyca, gruźlica, inwazje robaków.Patologiczne zmiany w paratuberkulozie dotyczą jelita cienkiego, jego tylnej części. Charakterystyczne objawy - 5-10-krotne zgrubienie błony śluzowej w zajętym obszarze. Na przekroju poprzecznym wyraźnie widoczne zwężenie światła jelita. Na podłużnym widoczne jest wyraźne fałdowanie wzdłużne i poprzeczne, po rozciągnięciu fałdy nie znikają. Węzły chłonne na krezce i zastawce krętniczo-kątniczej powiększone, elastyczne, na rozcięciu wilgotne, szarożółte.
U niektórych chorych zwierząt może wystąpić obrzęk błony surowiczej krezki i jelit, powiększone węzły chłonne, częściowe powiększenie i częściowy zanik kosmków jelitowych.
Leczenie paratuberkulozy u bydła
Nie znaleziono specyficznego leczenia paratuberkulozy, leczenie tej choroby uważa się za nieskuteczne, ponieważ nie ma powrotu do zdrowia. Chore zwierzęta są zabijane, uszkodzone narządy usuwane, mięso nadaje się do spożycia. Zgodnie z instrukcją zwierzęta z pozytywną reakcją na tuberkulinę są oddzielane od stada ogólnego i hodowane oddzielnie. Uzyskane z nich młode mogą być hodowane na mięso, ale nie nadają się do hodowli.
Zapobieganie
Na obszarach występowania paratuberkulozy krowy są badane okresowo. Zwierzęta z widocznymi objawami choroby kierowane są do uboju. Cała reszta, która ma już 1,5 roku, jest diagnozowana za pomocą RSK. Te, które mają dodatnie próbki, również trafiają do uboju, z wynikiem ujemnym zostają w stadzie. Krowy te są następnie badane dwa razy w roku tą samą metodą.
Celęta do 1,5 roku odchowywane są oddzielnie od reszty stada. Karmią mlekiem od zdrowych zwierząt lub mlekiem od tych, które mają pozytywne próbki, ale nie ma klinicznych objawów paratuberkulozy. Takie mleko jest wstępnie pasteryzowane.
Nowe zwierzęta do uzupełnienia stada należy pozyskiwać tylko z gospodarstw bezpiecznych dla tej choroby, ponieważ nie zawsze wiadomo, czy dana krowa czy cielę jest chore. Zwierzęta powinny być żywione i pielęgnowane zgodnie z wymogami zoohigienicznymi. Po zbiorze obornik należy wysuszyć i spalić lub odkazić biotermicznie w pryzmach kompostowych.
Zdezynfekuj pomieszczenia, w których trzymane są krowy, inwentarz i sprzęt udojowy. Jako środki dezynfekujące można stosować wapno hydratyzowane, wodorotlenek sodu, roztwór formaldehydu, kreolinę, fenol. Obory dezynfekuje się po zbadaniu bydła i po wycieleniu.Gospodarstwo uważa się za wolne od paratuberkulozy, jeżeli zostało poddane sanityzacji i nie wykryto żadnych chorych zwierząt w ciągu 3 lat od ostatniego przypadku choroby.
Paratuberkuloza bydła nie jest leczona, chore zwierzęta albo umierają, albo trafiają na rzeź. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby w gospodarstwie, należy przeprowadzać kontrole inwentarza żywego, wykonywać badania, upewnić się, że krowy mogą być hodowane oddzielnie od stada ogólnego, jeśli to konieczne.