Hodowla owiec wiąże się z procesem wyprawiania baranich skór, czasem trzeba to zrobić samemu w domu. Proces ten zajmuje dużo czasu, wymaga pewnych umiejętności i wysiłku. Skóra owcza jest jednym z produktów, dla których trzyma się i hoduje owce, dlatego praca nad materiałem ma strategiczne znaczenie. Dochód ze sprzedaży garbowanych skór może stanowić znaczną część budżetu.

Cechy opatrunkowych skórek

Wielu hodowców nie ubiera się samodzielnie. Surowe skóry przekazują specjalnym odbiorcom, a następnie zabierają gotowy materiał lub pozostawiają go do dalszej sprzedaży.

Skóra owcza, baranina lub kożuch to wełna pozyskana od zwierzęcia ze skórą, która jest dodatkowo obszyta i zabezpieczona powłoką antybakteryjną. Skóra jest usuwana z owcy lub barana po uboju i ubierana przez 2-6 miesięcy. Ubieranie obejmuje kilka głównych kroków:

    Mezdrenie. Jest to celowe usunięcie warstwy podskórnej z powierzchni surowca.
  1. Zbieranie. Jest to opcja obróbki, która pozwoli na zachowanie walorów dekoracyjnych materiału w przyszłości.
  2. Pranie. Oczyszczanie otrzymanego materiału z przetwarzanych cząstek.
  3. Opalanie. Zabieg zwiększający trwałość skóry owczej i poprawiający jej jakość.
  4. Suszenie. Suszenie owczej skóry, całkowite wykluczenie pozostałości wilgoci po praniu lub garbowaniu.

Oprócz wykonania głównych etapów dodatkowo przerabiana jest kożuch w celu poprawy wykonania.

Kto powinien to zrobić?

Kuśnierz to osoba, która zawodowo zajmuje się garderobą. Osoba musi mieć specjalną wiedzę i siłę fizyczną, aby móc pracować z ciężkimi pojemnikami, przewracać mokrą owczą skórę, układać ją do dalszego suszenia.

Pomocy! Średnia waga mokrej skóry to 10 kilogramów.

Narzędzia i wyposażenie

Do każdego etapu ubierania potrzebny jest specjalny sprzęt. Jeśli podczas suszenia lub prania można użyć improwizowanych środków, podczas skórowania potrzebne są specjalne urządzenia o wąskim skupieniu:

  • pokład;
  • paleta;
  • mezdriak;
  • maszyna pomiarowa lub nóż mezdrilny;
  • pojemności.

Metody konserwowania skór

Konserwowanie pomaga zachować materiał. Jest to jedyna metoda stosowana przez kuśnierzy, ponieważ suszenie lub zamrażanie nie ma wpływu na zachowanie jakości.

W dużych gospodarstwach surowce przetwarzane są całymi partiami, dlatego odpowiednia konserwacja pomaga zachować surowce tak długo, jak to konieczne.

Opinia eksperta

Informacja! Na etapie puszkowania materiał nie może być rozciągany.

Mokre-słone

Metodę konserwowania solą na mokro stosuje się zimą. Stosuje się go po wysuszeniu skóry pobranej z barana lub owcy. Najpierw materiał jest rozprowadzany na płaskiej powierzchni, tak aby rdzeń znajdował się na wierzchu. Następnie posypać solą. Obliczenia są przeprowadzane, koncentrując się na wadze. Zwykle na jeden dressing potrzeba około 800 gramów soli. Solenie trwa 8 dni. Po soleniu powstały opatrunek składa się w taki sposób, aby mezdra znajdowała się w środku.Następnie składają się, zaczynając od krawędzi i przesuwając się w kierunku środka. Powstały pakiet jest przeciągany sznurkiem i odkładany do przechowywania.

Wytrawno-słony

Metoda solona na sucho różni się od metody solnej na mokro dodatkowym dodatkiem naftalenu. Ten element pozwala odstraszyć szkodniki, uniknąć uszkodzenia materiału. Naftalen jest pobierany w ilości 0,8% całkowitej masy owczej skóry.

Skórki posypane solą i kulki na mole są ułożone w stos. Po 2-3 dniach solenia surowce są suszone w sposób naturalny. Jednocześnie należy unikać bezpośredniego światła słonecznego.

Pomocy! Zimą skóry owcze suszy się w pomieszczeniu, latem wiesza się je na zewnątrz w cieniu.

Kwaśna sól

Ta opcja konserwowania jest nazywana jedną z najlepszych. Polega na wcieraniu w mezrę specjalnie przygotowanej mieszanki.

Skład mieszanki:

  • ałun glinowo-potasowy - 75 procent;
  • sól - 85 procent;
  • chlorek amonu - 75 proc.

Całkowita waga mieszanki na standardową kożuch to 1,5 kilograma. Mieszankę należy dokładnie potraktować powierzchnią z owczej skóry. W wyniku tych działań zachodzi reakcja chemiczna. Powstały kwas siarkowy całkowicie eliminuje rozwój szkodliwych mikroorganizmów i jednocześnie rozpoczyna proces opalania skóry.

Świeżo wytrawne

Odbiór świeżo-wysuszony to tradycyjne suszenie skór owczych. Używa się go, gdy nie ma czasu lub możliwości na konserwację soli.

Pomocy! Świeżo-suchą metodę konserwowania stosuje się latem lub wczesną jesienią.

Kroki ubierania się

Na każdym etapie ubierania należy przestrzegać zestawu specjalnych zasad. Odejście od kanonu może zniweczyć włożone wysiłki kuśnierza i zamienić skórę w towar bezużyteczny.

Namaczanie

Zaleca się opatrunek skóry bezpośrednio po usunięciu. Przed skórowaniem konieczne jest namoczenie surowca w celu ułatwienia kolejnego kroku.

Do namaczania przygotuj roztwór soli kuchennej, formaliny, kwasu octowego. Moczenie trwa 12 godzin. Metoda pomaga wykluczyć rozmnażanie się mikroorganizmów na powierzchni mezry, a także zwiększa wytrzymałość materiału.

Pomocy! Kuśnierze radzą dodać do roztworu do namaczania wywar z kory brzozowej.

Mezdrenie

Efektem oskórowania jest skóra pozbawiona skóry i tłuszczu. Na maszynie lub płaskiej powierzchni skóra jest układana i zaczynają ją czyścić tępą stroną noża, przesuwając się od dołu do góry. Zabrania się używania ostrych przedmiotów jako narzędzia do skórowania, aby nie przebić skóry. Skórowanie wymaga pewnych umiejętności i zręczności.

Odtłuszczanie

Odtłuszczanie, czyli mycie, to proces polegający na zanurzeniu owczej skóry w pojemniku z roztworem soli kuchennej i proszku do prania. Po umyciu skórę należy w miarę możliwości wycisnąć ręcznie.

Zrywanie

Peklowanie - wystawianie otrzymanego materiału w przygotowanej marynacie. Proces pozwala na znaczną poprawę jakości surowców. Ten etap jest często określany jako fermentacja.Przygotowano dla niego specjalne rozwiązanie z esencji octowej, soli i wody. Obliczenie na 1 litr wody: 2 łyżki esencji, 4 łyżki soli. Woda jest podgrzewana do 23 stopni.

Peklowanie to proces moczenia skórek w przygotowanym roztworze. W przypadku opatrunków cienkich czas marynowania wynosi 6 godzin, w przypadku opatrunków grubych - 12 godzin. Co 3 godziny skórki ugniata się długim drewnianym patykiem w taki sposób, aby całkowicie zmienić ich położenie wewnątrz pojemnika.

Opalanie

Prawidłowo przeprowadzone garbowanie zwiększa wytrzymałość owczej skóry. Proces ten wymaga użycia związków pomocniczych. W domu biorą korę dębu lub wierzby. Należy pamiętać, że roztwór kory dębu nadaje owczej skórze czerwonawy odcień. Aby zachować biel dressingu, należy użyć kory wierzby.

Kożuch jest impregnowany roztworem garbującym przez 48 godzin.Wynik można określić na podstawie cięcia. Jednolity kolor cięcia wskazuje, że opalanie jest zakończone. Roztwory do opalania przygotowuje się na bazie 2 litrów wody. Weź korę dębu lub wierzby w ilości 500 gramów. Dla ułatwienia impregnacji użyj średniej wielkości pędzla.

Tłuczenie

Utwardzona opalona skóra staje się bardziej elastyczna i sprężysta dzięki impregnacji emulsjami tłuszczowymi. Skórę naciąga się i naprzemiennie pokrywa kilkoma warstwami mieszanki emulsyjnej.

Przepis na emulsję na 1 litr wody:

  • mydło do prania - 100 gramów;
  • tłuszcz wieprzowy - 1000 gramów;
  • alkohol amoniakalny - 10 mililitrów.

Stare mydło do prania i wodę gotuje się na małym ogniu. Po całkowitym rozpuszczeniu tłuszcz wieprzowy stopniowo dodaje się do mieszaniny mydła. Amoniak dodaje się dopiero po ostygnięciu emulsji.

Pomocy! Skórę traktuje się emulsją, unikając kontaktu z sierścią.

Suszenie

Suszenie to ostatni, ale najważniejszy etap. Aby wysuszyć kożuch, potrzebujesz temperatury powietrza 30-40 stopni. W okresie suszenia skóra jest rozciągana, ugniatana, stale przewracana. Przy zachowaniu optymalnej temperatury wysychanie trwa 2-3 dni.

Co można zrobić z owczej skóry

Powszechnym zastosowaniem kożuchów jest dekoracja wnętrz. Dywany z owczej skóry rozłożone są na podłodze przed łóżkiem, w łazience, w pokoju dziecięcym. Kożuch jest również powszechnie używany do szycia kamizelek, butów czy czapek.

Kategoria:

Zwierzęta