Owce Muflony to dzikie owce, które można spotkać w różnych częściach świata. Ich udomowienie rozpoczęło się 7-11 tysięcy lat temu. Stało się to w południowo-zachodniej Azji. Obecnie populacja tych zwierząt stopniowo maleje. Muflony mają charakterystyczne rogi, które przyciągają myśliwych. Jednak niektórzy rolnicy hodują te zwierzęta w swoich gospodarstwach.

Opis zwierzęcia

Te barany są średniej wielkości. Długość ich ciała wynosi 150 centymetrów, a wysokość w ramionach może osiągnąć 92 centymetry. Cechą charakterystyczną tych zwierząt są duże rogi skręcone w spiralę. Mają 3 twarze i tworzą maksymalnie 1 turę.

Latem muflony mają kolor żółto-czerwony lub czerwonawo-brązowy. Zimą sierść staje się brązowawa. Na grzbiecie jest ciemny pasek. Jest bardziej wyraźny u dorosłych zwierząt. Na dole szyi znajduje się grzywa. Obejmuje białe i czarno-brązowe włosy. Młode jagnięta mają brązowoszarą sierść.

Opinia eksperta

Zwierzęta zaczynają linieć pod koniec lutego, a kończą w maju. Od września zimowe futro zaczyna rosnąć. Proces ten trwa do grudnia.

Odmiany i siedliska

Muflon to jedna z najmniejszych owiec górskich. Występują w Armenii, na Bałkanach, na Krymie, w północnym Iraku. Niewielka liczba zwierząt występuje również na Cyprze, Korsyce i Sardynii.

Naukowcy identyfikują 3 najsłynniejsze rodzaje muflonów:

    Cypryjski - żyje tylko w lasach i ma mniejsze rozmiary w porównaniu do osobników innych gatunków. Kolor może być inny - złoty lub brązowy. Jednocześnie brzuch, nos i spód kopyt mają biały odcień.
  1. Europejska - charakteryzuje się krótkimi włosami. Z tyłu ma czerwonawo-brązowy kolor. Na brzuchu futro jest białe. Zimą górna część kadłuba staje się brązowo-kasztanowa.
  2. Zakaukazia - trochę więcej niż owca domowa. Zwierzę ma mocne ciało i czerwonawe futro. Klatka piersiowa jest ciemnobrązowa.

Zachowanie muflona

Mufflony wychodzą na jedzenie wieczorem lub wczesnym rankiem. Nie pozostają długo w jednym miejscu. W ciągu dnia zwierzęta odpoczywają pod krzakami lub chowają się pod skałami. Pomaga im to chronić się przed drapieżnikami. Owce te charakteryzują się dobrze rozwiniętym instynktem stadnym. Gromadzą się w dużych grupach do 1000 osobników. Zwierzęta potrafią także nawiązywać bliskie więzi. Po rozstaniu przeżywają ogromny stres.

Co je dzikie zwierzę

Owce żyją w górzystym terenie, gdzie rośnie minimum trawy. Dlatego zwierzęta nauczyły się wykopywać korzenie roślin i znajdować pożywienie na skałach. W zależności od dostępności wody i pożywienia owce mogą przemieszczać się z miejsca na miejsce. Muflony żywią się głównie następującymi pokarmami:

  • zboża;
  • gałązki i owoce roślin;
  • korzenie;
  • jagody;
  • zielona trawa;
  • listowie drzew owocowych.

Mufflony latem jedzą całkiem sporo. Jest to konieczne do przybrania na wadze przed zimą. Żołądek zwierząt może wchłaniać kultury stałe, co jest bardzo ważne w zimnych porach roku. Zimą owce znacznie tracą na wadze, a niektóre z nich w ogóle giną. Muflony rzadko doświadczają niedoborów wody.Mogą nawet pić słony płyn. Dlatego zwierzęta często osiedlają się w miejscach, gdzie brakuje wody. To pomaga im uniknąć drapieżnika.

Rozmnażanie i długowieczność

Podczas rykowiska samce spotykają się z samicami na równinach. W tym samym czasie barany organizują turnieje, aby mieć możliwość łączenia się w pary. Takie walki to starcie dwóch samców z rogami. Czasami słabe samce doznają poważnych obrażeń, a nawet umierają.

Ruch może mieć miejsce w różnych momentach. Może to nastąpić w marcu lub grudniu. Samice tworzą małe stada liczące 10-15 osobników. Przychodzi do nich 4-6 samców. Najpierw rozchodzą się na odległość 20 metrów, a następnie zderzają się z dużą prędkością.

Dojrzewanie suczek następuje w wieku 1,5 roku, a samców w wieku 3-4 lat. Ciąża trwa 5 miesięcy. Następnie rodzą się 1-2 jagnięta. Już w pierwszych 2 godzinach są na nogach.Przez 4 tygodnie młode żywią się mlekiem. Mogą wtedy jeść miękkie rośliny. W wieku 3 lat samce opuszczają stado samic i szukają swojego miejsca w hierarchii. W warunkach naturalnych średnia długość życia owiec wynosi 8 lat, w niewoli wzrasta do 10-15 lat.

Naturalni wrogowie muflonów

Zwierzęcy wrogowie są różni. Wszystko zależy od siedliska. Zwierzęta azjatyckie często spotykają pantery, rysie, gepardy. Mogą również ucierpieć z powodu ataków niedźwiedzi brunatnych, tygrysów zakaukaskich, lisów.

Europejskim muflonom grozi spotkanie z lisami, rysiami sardyńskimi, kunami. W rzadkich przypadkach barany zderzają się z wilkami.

W regionach europejskich muflony są bardziej chronione przed drapieżnikami, ponieważ polowanie jest utrudnione ze względu na górzysty krajobraz. Jednocześnie orły stepowe, orły przednie, sępy czarne są niebezpieczne dla nowonarodzonych jagniąt. Mogą też zostać zaatakowane przez myszołowa lub latawca. Muflony nie mogą walczyć z drapieżnikami.Agresję wykazują tylko podczas rykowiska. Samice nie są w stanie chronić młodych. Gdy są zagrożone, uciekają.

Stan populacji i gatunku

W ubiegłym stuleciu na muflony aktywnie polowano, w wyniku czego europejski gatunek był zagrożony wyginięciem. Aby przywrócić populację poszczególnych osobników, rozprowadzono je w południowej Europie. Ze względu na brak naturalnych wrogów udało się odbudować populację. Muflony są uważane za źródło pysznego mięsa i mocnej skóry, dlatego poluje się na nie do dziś. Jednocześnie muflony azjatyckie nie były na skraju wyginięcia. Wynika to z braku wartości handlowej. Takie zwierzęta są wykorzystywane jako obiekt polowań sportowych. Ich rogi są sprzedawane jako pamiątki.

Czy mogę trzymać w domu

W niewoli zwierzęta są hodowane głównie w celu stworzenia hybryd ze zwykłymi owcami.W ten sposób można zwiększyć ich cenne właściwości. Faktem jest, że potomkowie mieszańców są wysoce żywotni i dobrze się rozwijają. Są w stanie rozwinąć odporność na różne choroby.

Zaleca się montaż obudowy muflona na suchym, kamienistym podłożu. Surowo zabrania się używania drutu kolczastego. W domu możesz hodować odmiany korsykańskie, cypryjskie, azjatyckie. Jednocześnie zwierzęta charakteryzują się dość dużą gęstością zaludnienia. Zmniejsza to koszty hodowli i zmniejsza tempo reprodukcji. Normalnie na 1 hektarze można zasiedlić 15 dorosłych muflonów. Zaleca się stosowanie nowoczesnych metod intensywnego wypasu. Naturalne odżywianie to podstawa.

W celu zaopatrzenia muflonów w trawę zaleca się wyrównanie gleby, ustalenie zasobności w składniki pokarmowe, profilaktykę zachwaszczenia oraz dezynfekcję gleby. Zimą muflonom należy podawać siano, mieszanki zbożowo-warzywne, karmę dla owiec.

Przy wprowadzaniu nowych osobników kwarantanna musi trwać minimum 1 miesiąc. W tym okresie zwierzęta wymagają starannego monitorowania. Zaleca się, aby woliera znajdowała się na nierównym terenie ze stromymi zboczami. Pożądane jest, aby były pokryte krzakami. Muflony to dość rzadkie i niezwykłe zwierzęta. Jednocześnie niektóre odmiany tych owiec można hodować w domu. Jednak w tym celu muszą zapewnić staranną opiekę.

Kategoria:

Zwierzęta