Miniaturowe kozy wyróżniają się w różnych rasach w oryginalny sposób. Kameruńskie kozy karłowate stały się bardziej powszechne w gospodarstwach. Według hodowców są to zdyscyplinowane, nieszkodliwe zwierzęta, które praktycznie nie chorują i dobrze rozwijają się w różnych warunkach klimatycznych. Zwierzęta są czyste, nie wymagają szczególnej uwagi i dają pyszne pożywne mleko.
Historia wystąpienia
Kontynent afrykański to miejsce narodzin zwierząt karłowatych. Uważa się, że pochodzenie kóz kameruńskich wynika z ras karłowatych i nigeryjskich, które do dziś są hodowane na mięso i mleko.Dzięki podróżnikom morskim do Europy dotarły miniaturowe zwierzęta. Wiele rodzin trzyma kozy kameruńskie jako zwierzęta domowe.
Opis i charakterystyka kóz kameruńskich
Zwierzęta należą do grupy kóz karłowatych. Średnio długość ciała w kształcie klina wynosi 66-70 cm, wysokość w kłębie nie przekracza 50 cm, samce ważą 20-23 kg, a samice 12-16 kg. Małe zwierzęta mają przyjazne usposobienie, dobrze dogadują się z ludźmi. Kolorystyka zwierząt jest dość zróżnicowana - futro przybiera białe, kremowe, szare, brązowe, a nawet czarne.
Sierść nie jest zbyt długa, ale niektórzy rolnicy hodują zwierzę na wełnę.
Rasa wyróżnia się wielością. Koza może mieć nawet pięcioro dzieci. Zdrowa dorosła koza daje mleko w ilości 1,5-2 litrów. Są osobniki, od których można doić do 3 litrów tłustego mleka dziennie, pod warunkiem dojenia trzy razy dziennie.
Główne zalety i wady
Kozy kameruńskie nie są wymagające w utrzymaniu, są odporne na choroby zakaźne. Pokazuje rasę i inne pozytywne cechy:
- bezpretensjonalność w diecie. Zwierzętami można karmić nawet opadłe liście i cierniste krzewy;
- przystosowanie do różnych warunków klimatycznych. Dlatego rasa jest hodowana w regionach o różnych warunkach temperaturowych;
- kobiety mogą rodzić dzieci przez cały rok;
- zwierzaki dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, aktywnie kontaktują się z człowiekiem. Jeśli cierpliwie obchodzisz się z kozami, nauczą się wykonywać polecenia, reagować na przezwisko.
Przy hodowli rasy trzeba brać pod uwagę również cechy negatywne: zwierzęta są bardzo płochliwe, więc wymagają spokojnego obchodzenia się, źle rozwijają się w warunkach samotności, dlatego zaleca się mieć przynajmniej parę zwierząt.
Subtelności trzymania i opieki nad zwierzętami
Jeśli w gospodarstwie jest inne małe bydło, to dla zwierząt miniaturowych przeznaczony jest osobny wybieg. Dla każdego pupila przewidziano boks z leżakiem.
Opinia eksperta
Kozy rasy kameruńskiej nie tolerują wilgoci, dlatego pomieszczenie musi być suche, optymalna temperatura to 17-19°C.Cecha rasy - zdolność do skakania. Dlatego, aby zachować zdrową formę fizyczną na pastwiskach, kozy muszą wyposażyć się w „tor przeszkód” – pagórki, zjeżdżalnie, a nawet drabinki. Ze względu na wzmożoną aktywność kóz konieczna jest regularna pielęgnacja ich kopyt - strzyżenie i dezynfekcja.
Co karmić tą rasę
Dietę można warunkowo podzielić na letnią i zimową. W ciepłym sezonie kozy pasą się na pastwisku, podstawą wyżywienia jest zielona trawa, gałązki, siano.
Zwierzęta są również karmione świeżymi owocami i warzywami. Podstawą zimowej diety są:
- mieszanki paszowe, odpady żywnościowe (stawka dzienna na osobę - 150-250 g);
- owoce, świeże warzywa - 800-900g;
- silos - 200-350 g.
Pojemniki zawsze powinny być wypełnione sianem, słomą. Aby uzupełnić rezerwę witamin i minerałów, kredę i sól wlewa się do osobnych pojemników. Kozy też lubią biesiadować na miotłach - rolnicy przechowują wiązki brzozy, dębu, klonu. W poidłach zawsze powinna być świeża woda, którą zimą warto trochę podgrzać.
Cechy hodowli
Praktycznie nie ma problemów z hodowlą zwierząt, ponieważ samice mogą rodzić potomstwo dwa razy w roku. Ciąża trwa 5 miesięcy, poród odbywa się zwykle bez patologii. Pożądana jest obecność hodowcy, który w razie potrzeby udzieli samicy pomocy.Dzieci rodzą się silne i już po 3-4 godzinach potrafią się samodzielnie poruszać. W ciągu pierwszych 7-10 dni niemowlęta jedzą mleko, ale w wieku jednego miesiąca stopniowo przechodzą na dietę dla dorosłych.
Zwierzęta z tego samego miotu nie są zalecane do krycia, ponieważ zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia nieprawidłowości dziedzicznych. Do zapłodnienia stosuje się metody sztucznego zapłodnienia, ręczne krycie. Najlepszą opcją jest krycie ręczne, do którego hodowca specjalnie wybiera osobniki. Ważne jest, aby procedurę można było zaplanować z wyprzedzeniem, kontrolując liczbę zwierząt gospodarskich. Jeśli w gospodarstwie znajdują się kozy innych ras, należy zapobiegać ich krzyżowaniu z kozami kameruńskimi.
Choroby i zapobieganie im
Utrzymanie kóz kameruńskich nie stanowi problemu, ponieważ zwierzęta są odporne na infekcje i mało wymagające w jedzeniu.Ale trzeba wziąć pod uwagę ich skłonność do przejadania się. Zwierzęta, przybierając na wadze, stają się bierne i ospałe. Również w diecie ogranicz ilość pokarmów z dużą zawartością białka, którego nadmiar może wywołać reakcję alergiczną.
Zwierzęta nie tolerują wilgoci w pomieszczeniach. W kojcu musisz stale zmieniać ściółkę, aby zgnilizna nie pojawiała się na brudnych kopytach. Objawami infekcji są stany zapalne między palcami, powodujące ból i kulawiznę. Podczas leczenia chore kopyto jest odcinane, łapa jest leczona antybiotykiem, specjalnymi maściami.
Kozy kameruńskie są popularne wśród rolników, co nie jest zaskakujące. W końcu oczekiwana długość życia zwierząt wynosi 17-20 lat, nie są one kapryśne w opiece i diecie. A dzięki swoim miniaturowym rozmiarom i przyjaznemu zachowaniu kozy mogą być zwierzętami domowymi.