Aby zwalczać wszelkiego rodzaju pasożyty i szkodniki, eksperci stworzyli wiele narzędzi. Wszystkie leki mają inną zasadę działania, więc każdy właściciel wybiera metodę leczenia według własnego uznania. Ze względu na względne bezpieczeństwo "Eprimek" jest popularny wśród hodowców zwierząt gospodarskich, a instrukcje jego stosowania w leczeniu kóz skutecznie pomogą zwierzętom domowym.

Skład i forma uwalniania leku "Eprimek"

Dzięki substancji czynnej zwanej eprinomektyną lek ma działanie przeciwpasożytnicze. Aktywny składnik zaburza funkcjonowanie komórek nerwowych i mięśniowych w organizmie pasożyta. Prowadzi to do paraliżu i śmierci szkodnika.

Jako składniki pomocnicze to alkohol benzylowy, dimetyloacetamid i triglicerydy. Lek "Eprimek" jest wytwarzany w postaci klarownego żółtawego roztworu do wstrzykiwań. Szklane buteleczki z lekami pakowane są w kartonowe pudełko.

Remedium należy do leków o szerokim spektrum działania. Substancje czynne działają na pasożyty znajdujące się w fazie rozwoju larwalnego i dorosłego. Lek jest szczególnie skuteczny w niszczeniu nicieni pasożytujących w płucach i przewodzie pokarmowym chorego zwierzęcia.

Opinia eksperta

" Eprimek" działa szkodliwie na larwy kleszczy i bąków, pasożytując na zwierzętach przez wiele miesięcy.

Środek jest łatwo wydalany z organizmu z moczem i kałem. Pomimo faktu, że Eprimek należy do grupy 4 substancji o niskim ryzyku (GOST 12.1.007-76), lek należy stosować ostrożnie. Produkt może powodować śmierć pszczół i ryb.

Wskazania do stosowania

Roztwór służy do pozbywania się różnego rodzaju pasożytów ze zwierząt domowych. Lek skutecznie zwalcza nieprzyjemne choroby:

    Dictiocaulosis. Chorobę wywołują nicienie z gatunku Dictyocaulus. Szkodniki pasożytują w oskrzelach rogatych piękności. Mimowolne „współżycie” prowadzi do chorób zwierząt z zapaleniem oskrzeli i zapaleniem płuc. Dictyocaulosis jest częstym problemem. Kłopoty najczęściej dopadają młodsze pokolenie zwierzaków.
  1. Trichostrongyloidoza. Sprawcami problemu są nicienie zwane Trichostrongylus i Haemonchus contortus. Pasożyty powodują procesy zapalne w okolicy narządów trawiennych. Złe samopoczucie grozi zwierzakom utratą wagi, aw zaawansowanym przypadku nawet śmiercią zwierzęcia.
  2. Strongyloides. Robaki o dźwięcznej nazwie Strongyloides papillosus powodują u kóz zapalenie skóry, zaburzenia jelitowe, a nawet zapalenie oskrzeli i płuc. Młode kozy są często opóźnione we wzroście i rozwoju.
  3. Glistnica. Choroba występuje z powodu nicieni Parascaris equorum. Szkodniki infekują obszar jelita cienkiego zwierzęcia. Kozę dręczy ciągły kaszel, nudności, obfite ślinienie. Na skórze zwierzęcia pojawiają się swędzące wysypki, zwierzę traci apetyt. Przy dużym nagromadzeniu pasożytów w organizmie zwierzęcia grozi śmierć z powodu poważnych powikłań, takich jak niedrożność jelit, ropień wątroby czy ostre zapalenie trzustki.
  4. Bunostomioza. Chorobę wywołują nicienie zwane Bunostomum trigonocephalum i Bunostomum phlebotomum. Zainfekowane kozy szybko tracą na wadze, a młode kozy są znacznie opóźnione w rozwoju od swoich rówieśników. Przy zaawansowanej chorobie zwierzę dręczy przedłużająca się biegunka. Zwierzę wykazuje objawy anemii i obrzęku. Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, koza może umrzeć.
  5. Thelasiasis. Chorobę wywołują małe nicienie z rodzaju Thelazia z gatunku Rhodes. Pasożytują na błonie śluzowej oka zwierzęcia. Szkodniki infekują rogówkę i prowadzą do zmętnienia narządu. W wyniku infekcji u zwierzaka dochodzi do zapalenia spojówek i uszkodzenia soczewki.

"Eprimek" jest z powodzeniem stosowany do niszczenia larw szkodników i roztoczy. Lek skutecznie radzi sobie również z chorobami:

    Hipodermatoza. Czynnikiem sprawczym jest larwa bąka podskórnego. Larwy dostają się do organizmu zwierzęcia przez skórę, a następnie przez naczynia wnikają do kanału kręgowego. Tam szkodniki wiercą przetoki i wychodzą na zewnątrz. W rezultacie wydajność mleka zwierząt jest zmniejszona, a młode zwierzęta nie przybierają dobrze na wadze.
  1. Psoroptoza. Choroba jest znana jako świerzb. Kłopoty powodują kleszcze z rodzaju Psoroptes. Powodują nieznośne swędzenie skóry. W dotkniętych obszarach skóra jest w stanie zapalnym, włosy zwierzęcia wypadają. Na dotkniętych obszarach ciała tworzą się żółte strupy.
  2. Syfunkuloza. Czynnikami sprawczymi nieprzyjemnej choroby są wszy. Szkodniki z powodzeniem pasożytują na wszystkich typach ssaków. Wszy żywią się krwią zwierząt, powodując nieznośne swędzenie u ofiar.Zwierzę przeczesuje dotknięte obszary, raniąc dotknięte obszary skóry. W rezultacie zwierzę rozwija zapalenie skóry, włosy wypadają. Dorosłe zwierzęta tracą apetyt i chudną, a młode kozy są opóźnione w rozwoju.

Lek jest również używany do zwalczania padlinożerców. Obrzydliwe owady chętnie osiedlają się w ranach zwierząt i często stają się przyczyną chorób pasożytniczych.

Instrukcja stosowania preparatu weterynaryjnego dla kóz

Zgodnie z instrukcją stosowania preparatu weterynaryjnego dla kóz roztwór podaje się podskórnie lub domięśniowo. Dawkę leku przyjmuje się na podstawie wyliczenia: 200 μg substancji czynnej na każdy kg masy ciała zwierzęcia lub 1 ml roztworu na 50 kg masy ciała zwierzęcia.

Aby pozbyć się nicieni z kozy, podaje się 2 razy zastrzyk. Pierwszy - na wiosnę, zanim zwierzę wyjdzie na pastwisko. Druga procedura jest wykonywana pod koniec lata, przed wysłaniem zwierząt do „apartamentów zimowych”. W celu zwalczania larw bąka pod koniec sezonu letniego wykonuje się zastrzyk.

W razie potrzeby powtórz procedurę. Odstęp między wstrzyknięciami powinien wynosić co najmniej 14 dni. Nie wolno mieszać leku z innymi substancjami w tej samej strzykawce. Zwierzęta przeznaczone na mięso ubija się dopiero po 28 dniach od ostatniego zastrzyku. W przeciwnym razie mięso chorych kóz jest wykorzystywane wyłącznie jako pasza dla zwierząt futerkowych, a także do produkcji nawozów (mączka mięsno-kostna). Mleko pozyskane od zwierzaka można jeść bez obaw w okresie kuracji.

Podczas pracy z rozwiązaniem należy przestrzegać ogólnych zasad. Po zastosowaniu leku należy dokładnie umyć ręce wodą z mydłem. W przypadku dostania się produktu na delikatną błonę śluzową oczu przemyć je wodą. Nie używaj pustego pojemnika po lekach na potrzeby gospodarstwa domowego.

Skutki uboczne

Przekroczenie dawki leku powoduje pogorszenie stanu zwierzaka. Koza ma skutki uboczne: przedłużającą się biegunkę i niekontrolowane wydzielanie śliny. Zwierzę jest podekscytowane.

W przypadku indywidualnej nietolerancji niektórych składników leku u kozy pojawiają się rozstrój jelit, częste parcie na mocz i zaburzenia koordynacji ruchowej.

W obu przypadkach nie jest wymagana pomoc medyczna, skutki uboczne będą stopniowo ustępować, a samopoczucie kozy wróci do normy. W przypadku wyraźnego ataku alergicznego zwierzę otrzymuje lek przeciwhistaminowy.

Przeciwwskazania

Lek nie powinien być podawany osobom z nietolerancją awermektyn (pochodnych produktów przemiany materii grzyba Streptomyces avermitilis). Preparatu nie należy również podawać młodym kozicom (poniżej 4 miesiąca życia).

Jak przechowywać i ile przechowywać

Eprimek można przechowywać w ciemnym, suchym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania wynosi od 5 do 25 stopni. Otwarte fiolki są przechowywane do 28 dni. Po upływie terminu ważności pozostały roztwór jest usuwany.

Podobne produkty

Lek "Eprimek" z powodzeniem zastępuje podobne leki: "Alezan" (ia), "Equisect" (ia), "Panacourt" (Francja), "Ivermek" (ia).

Kategoria:

Zwierzęta