Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Dla koneserów ras pulchny królik kalifornijski znajduje się na szczycie listy najlepszych zwierząt do hodowli. Kalifornijczyk, stały dostawca mięsa i futra, nie wymaga szczególnej troski i czujnej uwagi. Dla miłośników zwierząt królik może stać się rodzinnym zwierzakiem. Jego potulne, wesołe usposobienie i figlarność wywołają uśmiech nawet kompletnego pesymisty.

Historia rasy

Pierwsza wzmianka o cudownych królikach pojawiła się w latach 20-tych ubiegłego wieku. Założycielem rasy był utalentowany amerykański naukowiec, George Weston. Ojczyzną hodowcy była słoneczna Kalifornia, więc nikogo nie zdziwiło pragnienie George'a, aby nazwać rasę na cześć swojego rodzinnego stanu.Droga do sukcesu była długa, prace selekcyjne trwały kilka lat. Naukowiec stanął przed trudnym zadaniem - wyhodować specjalną rasę królików, która może służyć jako źródło dietetycznego mięsa i cennego futra.

Czasami naukowiec krzyżował przedstawicieli najlepszych ras. Uczestnikami doświadczenia były króliki rasy szynszyla olbrzymia, nowozelandzka biała, gronostaj rosyjski. Starania George'a zostały uwieńczone sukcesem iw połowie lat 20. rasa ujrzała światło dzienne.

Uszane piękności zostały oficjalnie uznane w 1828 roku. Od tego momentu króliki kalifornijskie zaczęto uważać za odrębną rasę. Jednak zwierzę trafiło na terytorium Federacji Yi dopiero w latach 70. ubiegłego wieku.

Rasa nie od razu zyskała popularność wśród sowieckich specjalistów. Uważano, że Kalifornijczycy to zwierzęta rozpieszczone, więc trudno je hodować w surowym klimacie. Z biegiem czasu rolnicy utwierdzili się w przekonaniu, że zwierzęta dobrze przystosowują się do każdych warunków życia.Dziś trudno sobie wyobrazić hodowlę bez kalifornijskich zwierzaków.

Opis i charakterystyka królika kalifornijskiego

Dobrze utkane ciało królika przypomina równy cylinder. Krótka szyja i mała głowa ze stojącymi uszami nadają zwierzęciu zwarty, schludny wygląd. Mocne, grube łapy niezawodnie podtrzymują dobrze odżywiony organizm. Główna część grubej sierści królika jest farbowana na biało. Brązowe plamy zdobią tylko obszar nosa, łap i ogona zwierzęcia. W rzadkich przypadkach zdarzają się osobniki w niebieskim, przydymionym garniturze.

Początkujący często mylą Kalifornijczyków z przedstawicielami rasy Butterfly. Rozwiązanie wątpliwości jest proste: kalifornijskie piękności są właścicielami czerwonych oczu, podczas gdy motyl ma ciemne oczy. Małe króliki stopniowo nabywają plamy. Początkowo kolor futra niemowląt jest zbliżony do jasnoniebieskiego odcienia.

Kalifornie to idealne zwierzaki. Spokój, potulne usposobienie i bezpretensjonalność to cechy charakterystyczne rasy amerykańskiej.

Zwierzę rozwija się równomiernie, jego przyrost masy liczony jest dosłownie w miesiącach. Jeśli w wieku 1 miesiąca królik waży 0,9-1 kg, to po 30 dniach masa zwierzęcia wzrasta do 1,8 kg. Dodając 700-800 g co miesiąc, do szóstego miesiąca życia zwierzę przybiera na wadze 4-4,2 kg.

Pomimo tego, że Kalifornijczycy są zwierzętami przemysłowymi, króliki mogą być trzymane jako zwierzęta domowe. Figlarny charakter i przyjazne usposobienie przystojniaka z uszami niezmiennie wzbudzają sympatię ludzi. Ale nawyk gryzienia wszystkiego, co jest w zasięgu ręki, jest dużą wadą zwierzęcia.

Główne zalety i wady

Legendarna rasa ma wiele zalet, ale nawet króliki kalifornijskie mają swoje wady. Pozytywne cechy zwierząt:

    Krótki czas do pełnej dojrzałości.
  1. Wysokie tempo przybierania na wadze.
  2. Kalifornijskie kobiety są bardzo płodne i kochają dzieci. Cechy te pozwalają samicy na sprowadzenie i wykarmienie ponad 30 młodych królików rocznie.
  3. Wady genetyczne u zwierząt są niezwykle rzadkie.

Wadą królików amerykańskich jest ich szczególna wrażliwość na sposób żywienia i jakość mieszanki paszowej.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Kalifornijczycy słyną z umiejętności błyskawicznego przystosowania się do każdych warunków przetrzymywania. Aby jednak osiągnąć dobry wynik, trzeba zapewnić zwierzętom przestronny dom i miejsce do spacerów.

Dla zwierzaków mobilnych dołączamy wolierę, w której mogą się ogrzać i pospacerować. Aby to zrobić, użyj metalowej siatki. Wielkość komórek nie powinna przekraczać 5 cm.Biorąc pod uwagę, że króliki są niezrównanymi mistrzami w budowie tuneli, siatka jest zakopana w ziemi o 0,5 m. Z góry woliera jest zamknięta tą samą siatką. Pomoże to chronić zwierzęta przed nagłymi atakami drapieżników.

Podłoga w części spacerowej zalana cementem. Dla 5 osób dorosłych optymalna powierzchnia pomieszczenia to co najmniej 5 metrów kwadratowych. m. Minimalna wysokość wybiegu to 1 m. Raz w tygodniu zwierzęta są skrupulatnie badane. Zdrowe króliki są czesane specjalną szczotką. Sploty są starannie przycięte.

W klatkach

W domu zwierzaki żyją wygodnie w klatce. Dom dla przystojnego mężczyzny z uszami jest wykonany z drewna lub siatki. Wysokość apartamentów dla królików powinna umożliwiać zwierzęciu swobodne stanie na tylnych łapach. Do komfortowego bytowania 5 dorosłych osób wystarczy klatka o powierzchni 0,5 m. Dno należy przykryć grubą warstwą słomy lub trocin.

Dla samic budowana jest osobna macica. W tym kącie królik urodzi i wychowa liczne potomstwo. Klatka wyposażona jest w karmnik i poidło. Dom dla zwierząt jest regularnie dezynfekowany środkiem bakteriobójczym lub lampą lutowniczą. Przy słonecznej pogodzie wskazane jest suszenie klatki na powietrzu.

W dołach

Zwolennikom naturalnych warunków trzymania królików spodoba się sposób hodowli zwierząt w dole. Ta metoda jest częściej stosowana w chowie przemysłowym królików. Aby to zrobić, kopią duży dół o wymiarach 221 m. Ziemne ściany są wzmocnione łupkiem. Podłoga pokryta jest tą samą siatką lub deskami. Jama musi być przykryta dachem. Aby uniknąć ataku drapieżników, wokół domu Kalifornijczyków instalowane jest ogrodzenie.

Ten rodzaj treści ratuje siły właścicieli, w dole zwierzaki żyją prawie samodzielnie. Ludzie mogą przynosić królikom tylko jedzenie i wodę. Aby zapobiec wybuchowi chorób zakaźnych, doły są okresowo czyszczone.

Co karmić króliki kalifornijskie?

Dieta zwierząt powinna być urozmaicona i pełnowartościowa, ponieważ Kalifornijczycy szybko tyją. Wymagane zwierzęta domowe:

    Zboża, rośliny strączkowe i rośliny oleiste.
  1. Rośliny okopowe.
  2. Liście i gałązki roślin dozwolonych (jesion, klon, lipa, drzewa owocowe).
  3. Zioła (łąka, pole, las). Zimą - siano, kiszonka.
  4. Przysmaki owocowo-warzywne.
  5. Mączka rybna lub mięsna.
  6. Suplementy witaminowe.

Dorosłe króliki należy karmić 2-3 razy dziennie, małe króliki 5-6 razy dziennie.

Hodowla

Do hodowli wybierane są zwierzęta różnych linii hodowlanych.Króliki muszą mieć cechy rodowodowe, więc nie wszystkie osobniki nadają się do hodowli. Kalifornijczycy osiągają wiek rozrodczy już w wieku 5 miesięcy. Od tego momentu samica jest gotowa do krycia i może rodzić potomstwo 4-5 razy w ciągu roku.

Ciąża trwa około 30 dni. Za każdym razem królik rodzi 8-10 królików. Aby samica mogła aktywnie rozmnażać się, musisz monitorować dietę zwierzęcia. Królik otyły nie nadaje się do hodowli. W celu krycia samicę umieszcza się w klatce z samcem.

W pierwszym miesiącu króliki żywią się mlekiem matki, w wieku 3 tygodni króliki zaczynają dawać niewielką ilość pokarmu dla dorosłych zwierząt. Gdy króliki osiągną wiek 45 dni, potomstwo zostaje oddzielone od matki.

Choroby, ich profilaktyka i leczenie

Uszy są podatne na wirusową chorobę krwotoczną. Chorobie towarzyszy krwawienie, biegunka, przyspieszone bicie serca i gorączka.

Zwierzęta odmawiają jedzenia i wkrótce umierają. Choroba jest przenoszona przez kontakt z chorymi osobami. Niestety choroba jest nieuleczalna.

Śmiercią całego inwentarza grozi choroba zwana myksomatozą. Infekcję sygnalizują opuszczone uszy zwierzęcia, opuchlizna i turlanie się sierści wokół oczu. Nosicielami choroby są wszechobecne owady. W przypadku rozprzestrzeniania się infekcji wszystkie zwierzęta są niszczone.

Choroby takie jak pasteerioza i kokcydioza można leczyć antybiotykami. Działania zapobiegawcze pomogą uniknąć tragicznych zdarzeń:

  • utrzymuj klatkę w czystości;
  • terminowe szczepienie;
  • cotygodniowa kontrola;
  • wysokiej jakości jedzenie;
  • regularna dezynfekcja klatki, karmników i poideł.

Kiedy ubić na mięso?

Optymalny wiek do uboju to 6 miesięcy. W tym czasie królik osiąga masę 4,5-5,5 kg. Po tym wieku trzymanie zwierzęcia staje się nieopłacalne, a jakość mięsa pogarsza się.

Perspektywy hodowli

Królik kalifornijski to idealne zwierzę do rozwijania własnego biznesu. Uniwersalne przeznaczenie rasy pozwala uzyskać maksymalny zysk z hodowli zwierząt. Na początkowy etap wystarczy pozyskać stado jednego samca i 4-5 królików. Produktywność zwierząt jest niezaprzeczalna, ponieważ Kalifornijczycy szybko przybierają na wadze i łatwo się rozmnażają.

Gdzie i jak najlepiej kupić królika kalifornijskiego?

Króliki lepiej kupować w dużych gospodarstwach specjalizujących się w hodowli kalifornijczyków. Ważne jest, aby kupować zwierzęta z różnych linii hodowlanych. Zwierzęta nie mogą być blisko spokrewnione.

Wybieraj króliki w dobrej kondycji, z wyraźnymi oznakami rasy. O dobrym samopoczuciu zwierzaka świadczy otłuszczenie, lśniąca sierść, jasne oczy. Zdrowy królik aktywnie interesuje się innymi, dużo się rusza i dobrze je.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta