Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wielu ogrodników docenia miętę za wyjątkowy aromat i przyjemny smak. Ponadto, jego świeże liście zawierają wystarczającą ilość życiodajnych witamin niezbędnych dla ludzkiego organizmu.

Cechy mięty ogrodowej

Mięta ogrodowa to bylina, której wysokość zależy od aktualnych warunków rozwoju i uprawy. Jego rozmiar sięga od 30 cm do 1 m. Jego pędy są proste, elastyczne. Owalne liście z ząbkowanymi krawędziami. W przeciwieństwie do tradycyjnej mięty pieprzowej, ta odmiana ma lekki słodkawy aromat. Jej kwiaty są białe lub różowawe.

W jakich warunkach rośnie

Pachnąca mięta rozwija się w jednym miejscu przez ponad rok. Ale jeśli witryna nie będzie okresowo wykopywana, bylina stopniowo degeneruje się i zniknie. Uprawa mięty nie jest obarczona pewnymi trudnościami, ponieważ ta bylina jest bezpretensjonalna dla warunków zewnętrznych.

Daty sadzenia

Mięta pieprzowa jest mrozoodporną byliną, dlatego sadzi się ją jesienią, wczesną wiosną lub latem. Wybrane nasiona wysiewa się wczesną wiosną, aby próbki nie zamarzły podczas zimy. Podczas siewu nasion w lecie istnieje ryzyko, że młode sadzonki nie zdążą się wzmocnić jesienią przed początkiem pierwszej zimnej pogody .

Metoda sadzenia wegetatywnego jest wdrażana późną wiosną, gdy dojrzewa wybrany materiał.

Sadzenie łodyg i dojrzałych sadzonek odbywa się o każdej porze roku - wiosną, latem lub jesienią. W północnych częściach kraju sadzenie bylin jest zakończone w sierpniu, podczas gdy istnieją rezerwy na dalsze ukorzenienie.

Przygotowanie nasion

Zbieranie dojrzałych nasion z rośliny to czynność, która wymaga pewnego wysiłku. Sztucznie uprawiane byliny nie dają w rezultacie rośliny matecznej, ale uzyskiwana jest tylko próbka użyta przez hodowców do hodowli mieszańca.

Z tego powodu zaleca się kupowanie gotowych nasion mięty w wyspecjalizowanych sklepach. Podobne próbki dają silniejsze, dobre pędy.

Jak przygotować łóżko

Życiodajna mięta jest mało wymagająca dla związków glebowych, idealna gleba dla niej ma następujące cechy:

  • lekki;
  • porowata kompozycja, z wolnym dostępem powietrza do korzeni;
  • wilgotny, ale nie bagienny;
  • kompozycja gliniasta, ale nie gliniasta.

Zwiększona zawartość wapna w glebie nie spowoduje problemów dla intensywnego wzrostu i rozwoju tradycyjnej mięty, ale tylko słaby aromat będzie pochodził z liści. Gęstej gliny, na której obserwuje się stagnację wody, nie należy używać do sadzenia mięty. Nawet kompetentna opieka według wszystkich zasad nie uratuje bylin.

Przed posadzeniem mięty strona jest przygotowywana w następujący sposób: chwasty są usuwane, są wykopywane, stosowane są nawozy. Rośliny wieloletnie dobrze reagują na substancje organiczne i minerały życiodajne.

Wysokość łóżek ogrodowych zależy od różnorodności gleby. Jeśli skład gleby szybko wysycha, lepiej jest je obniżyć. Aby zwilżyć glebę i chronić korzenie przed rozkładem, wykonaj wysokie łóżka.

Jak siać

Najpierw wysiej wybrane nasiona w przygotowanych doniczkach, musisz wyhodować sadzonki i posadzić je w otwartym terenie. Gotowe nasiona wysiewa się na sadzonki w lutym. W tym celu są one rozrzucone na powierzchni pudełka z wysokiej jakości torfem. Następnie pudełko jest szczelnie przykryte folią, umieszczoną w oświetlonym miejscu, ale nie w pobliżu okna.

Małe kiełki pojawią się za 15 dni. Następnie pudełka są w pełni otwarte, umieszczone na parapetach. Pełnoprawne byliny rosną w warunkach domowych przez 2 miesiące. Podczas siewu dają delikatne młode warzywa, których nie można powiedzieć, gdy są rozmnażane przez sadzonki.

Zasady nawadniania

Mięta uwielbia wilgoć, dlatego zapewnia umiarkowane podlewanie, zapobiegając stagnacji wilgoci. W czasie silnej suszy wymagane jest prawie codzienne podlewanie. Oprócz nawadniania wymagane jest regularne opryskiwanie krzaka.

Poluzowanie i pielenie

Nie zapomnij o regularnym poluzowaniu i odchwaszczaniu młodej mięty. Chwasty muszą być stale usuwane, aby zapobiec pogrubieniu pędów. Regularna uprawa pachnącej mięty jest niezwykle konieczna, ponieważ dostarcza ona dodatkowego tlenu do korzeni.

Choroby i szkodniki

Podczas uprawy mięty musisz być w pogotowiu, ponieważ może być atakowana przez różne choroby przez cały czas. W prawie wszystkich obszarach wieloletniej uprawy występuje jego powszechna dolegliwość - rdza. Ten śmiertelny grzyb rozwija się z powodu wysokiej wilgotności. Niebezpieczną rdzę można przezwyciężyć za pomocą natrysku zapobiegawczego.

Często bylina cierpi na mączniaka prawdziwego, gdy na młodych łodygach pojawia się biała powłoka. Zapylanie siarką zmieloną pomaga radzić sobie z chorobą.

Antraknoza pojawia się jako brązowe plamy na dotkniętych liściach byliny. Rozpylanie płynu Bordeaux pomoże uratować piękną miętę.

Plamienie liści - brązowawe plamy na liściach z czarnymi kropkami i ciemną obwódką wokół krawędzi. Wyeliminowanie tej uciążliwości pomoże w rozwiązaniu płynu Bordeaux, który musi spryskać liście.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się dolegliwości, podejmowane są w odpowiednim czasie środki zapobiegawcze: roślina jest przesadzana, dotknięte części są spalane.

Aby uniknąć mączniaka prawdziwego, rośliny są cięte w lipcu, przed rozprzestrzenieniem się śmiertelnej dolegliwości.

Oprócz chorób niebezpieczne szkodniki atakują niezabezpieczoną miętę. Roślina wieloletnia w południowym regionie cierpi na kleszcz miętowy, który żywi się sokiem z górnej części rośliny. Oszczędza życiodajne leczenie mięty pieprzowej z akarycydami całego materiału do początkowego sadzenia.

Cyrk wysysa sok z liści i sprawia wiele kłopotów. Spryskiwanie silnymi środkami owadobójczymi eliminuje ten problem.

Zbiór i przechowywanie

Życiodajna mięta w pierwszym roku aktywnej wegetacji zapewnia dobre zbiory. Jeśli spodziewane jest spożycie świeżej mięty pieprzowej, świeże liście są zbierane z łodygi. Świeżo dodaje się go do różnych zup, do mięsa, gotowanych owoców morza, zup grochowych. Obróbka cieplna usuwa świeżość mięty, więc dodaje się ją pod koniec gotowania.

Aby cięta łodyga nie blakła szybko podczas upalnego czasu, jest owinięta wilgotną gazą, umieszczoną w lodówce.

Życiodajna mięta dobrze znosi suszenie. Zbiór do suszenia odbywa się w lipcu i sierpniu, na początku bujnego kwitnienia, kiedy to liście mają najlepszy skład olejków eterycznych i składników odżywczych. Odcięte młode łodygi są suszone w schludne pęczki, odcinane liście i kwiatostany, mielone na drobny proszek.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Przyprawy