- Czy w środkowej Rosji można uprawiać orzeszki ziemne?
- Najlepsze odmiany dla tego regionu
- Subtelności uprawy roślin
- Na środku pasa znajduje się pielęgnacja orzeszków ziemnych
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Orzeszki ziemne są rzadką rośliną w większości regionów kraju. Pomimo niskiego rozpowszechnienia uprawa roślin nie wymaga specjalnego szkolenia i zaawansowanej technologii rolniczej. Po ustaleniu, jak prawidłowo uprawiać orzeszki ziemne w kraju na środkowej linii, możesz łatwo uzyskać dużą plon.
Czy w środkowej Rosji można uprawiać orzeszki ziemne?
Cechy klimatyczne i rodzaj gleby w środkowej strefie kraju nadają się do sadzenia orzeszków ziemnych. Aby bezpiecznie uprawiać rośliny, wystarczy przestrzegać standardowych zasad uprawy, wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia i zapewnić odpowiednią pielęgnację.
Najlepsze odmiany dla tego regionu
Wybierając różnorodną kulturę, musisz zdecydować o celu uprawy. Jeśli planujesz wylądować w celu dalszej produkcji masła orzechowego, powinieneś zwrócić uwagę na takie odmiany, jak Valencia, Runner, Olin, Virginia, Tamrun Oil. Aby wyhodować rośliny ze względu na same orzechy, zaleca się sadzenie odmian Adyg, Stepnyak, Bayan, Acorn, Zagatala.
Jeśli posadzisz jedną z wymienionych odmian i rozmnożysz ją w przyszłości z uprawianych roślin, kultura z czasem dobrze dostosuje się do warunków klimatycznych i lepiej będzie owocować.
Subtelności uprawy roślin
Aby zmniejszyć ryzyko problemów podczas uprawy orzeszków ziemnych, należy wziąć pod uwagę kilka niuansów. Kultura będzie się lepiej rozwijać, jeśli nasiona zostaną odpowiednio przygotowane, wybrany teren jest odpowiedni, gleba jest uprawiana i obserwuje się subtelność siewu sadzonek.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Przed siewem orzeszków ziemnych należy dokładnie sprawdzić i wybrać próbki bez uszkodzeń, zgnilizny lub innych wad. Wybrane nasiona dezynfekuje się przez 15-20 minut, umieszcza w słabo stężonym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie orzechy moczy się przez 24 godziny w ciepłej wodzie do kiełkowania.
Jak wybrać odpowiednie miejsce do lądowania
Orzeszki ziemne należy sadzić na stale oświetlonym miejscu, gdzie cień nie pada w słoneczny dzień. W miejscu umieszczenia łóżek woda gruntowa nie powinna leżeć wysoko. Powinieneś także wybrać terytorium, na którym nie ma dmuchania.
Niuanse przy wyborze
Oprócz standardowych warunków przy wyborze miejsca dla kultury orzeszków ziemnych ważne jest, aby zwrócić uwagę na wiele niuansów. Aby uzyskać dużą plon, ważny jest rodzaj gleby, poprzednia kultura i prawidłowe wykonanie prac siewnych.
Gleba
Uprawa orzeszków ziemnych w regionie moskiewskim na otwartym terenie, podobnie jak w innych regionach środkowej linii, jest zalecana do prowadzenia na lekkiej, gliniastej i gliniastej glebie. Kwasowość ziemi powinna być neutralna, ponieważ kultura nie zakorzenia się w obszarach zakwaszonych i solnych. Jeśli gleba jest zbyt zakwaszona, przed sadzeniem konieczne będzie potraktowanie mąką dolomitową lub suchym wapnem.
Poprzednicy
Uprawy buraków, pomidorów, kukurydzy, dyni i cebuli najlepiej nadają się jako prekursory orzeszków ziemnych. Po wyhodowaniu tych roślin w glebie są one nasycone składnikami odżywczymi, które mają pozytywny wpływ na wzrost i rozwój orzeszków ziemnych. Ważne jest również przestrzeganie zasad płodozmianu i nie sadzenie upraw fasoli w jednym miejscu przez kilka lat z rzędu.
Siew
Do siewu sadzonek orzeszków ziemnych wymagany jest przestronny pojemnik o średnicy co najmniej 30 cm. Siew odbywa się w następującej kolejności:
- zwilżoną glebę wlewa się do przygotowanego pojemnika;
- wykiełkowane nasiona sadzi się pośrodku na głębokości 2-2, 5 cm;
- Aby utrzymać komfortowy mikroklimat, pojemnik jest przykryty folią lub pokrywką.
Specyfika metody sadzonek
Przed pojawieniem się pierwszych pędów sadzonki orzeszków ziemnych są okresowo wentylowane i nawilżane w miarę wysychania ziemi. Po uformowaniu pierwszej pary liści folię usuwa się z pojemnika. Następnie sadzonki pozostawia się w jasnym miejscu, na przykład na izolowanym parapecie. Po 2 tygodniach rozwoju od momentu wykrycia kiełków sadzonki są przenoszone do stałego miejsca w niezabezpieczonej glebie. Jeśli rośliny strączkowe są uprawiane w torfowych doniczkach lub tabletkach, można je nurkować bez wyjmowania z pojemnika.
Na środku pasa znajduje się pielęgnacja orzeszków ziemnych
Po posadzeniu orzeszków ziemnych w stałym miejscu, należy zachować ostrożność na plantacjach przez cały sezon wegetacyjny. Ważnym warunkiem wzrostu w środkowym paśmie jest zapewnienie zrównoważonego reżimu temperaturowego. Orzeszki ziemne są uprawami termofilnymi, a uprawa powinna odbywać się w temperaturze w zakresie 20–27 stopni.
Temperatury poniżej 15 i powyżej 30 stopni prowadzą do śmierci roślin.
Podlewanie, rozluźnianie i pielenie
Konieczne jest regularne nawilżanie łóżek roślinami, sprawdzając stan gleby przed każdym nawadnianiem. Susze i podlewanie nie powinny być dozwolone, aby nie zakłócać rozwoju korzeni orzeszków ziemnych. W momencie aktywnego tworzenia kwiatostanów wymagana jest zwiększona wilgotność. W czasie upałów, oprócz podlewania, zaleca się spryskiwanie części ziemi roślinami dwa razy dziennie - wczesnym rankiem i po zachodzie słońca.
Każdemu podlewaniu towarzyszy rozluźnienie ziemi. Konieczna jest technika agrotechniczna, aby woda lepiej przepływała do korzeni znajdujących się poniżej i trwała dłużej w ziemi. Jednocześnie z rozluźnieniem wykonuje się pielenie orzeszków ziemnych, usuwając trawę i resztki roślin.
Podczas uprawy ziemi wymagane jest dodatkowo hilling. Potrzeba pojawia się 1, 5-2 miesiące po posadzeniu, kiedy zaczynają się zginać do ziemi, a jajniki wpadają do ziemi. Ważne jest, aby śledzić ten moment i posypać nasadzenia poluzowaną i wilgotną glebą. Podczas całego procesu wegetacji orzeszków ziemnych hilling odbywa się dwukrotnie - 10 i 20 dni po kwitnieniu. Alternatywnie do hillingowania można pozostawić warstwę ściółki z trocin, próchnicy i piasku na łóżku.
Top dressing
Pierwszy nawóz nakłada się na ziemię 2-3 tygodnie po przeniesieniu orzeszków ziemnych do stałego miejsca wzrostu. Jako górny opatrunek stosuje się złożoną mieszaninę soli potasowej, superfosfatu, wody i azotanu amonu. Zastosowanie górnego opatrunku pozwala aktywować wzrost sadzonek, pomaga budować zieloną masę i pozytywnie wpływa na cechy smakowe uprawy.
Drugi górny sos jest wprowadzany na początku owocowania. Jeśli orzeszki ziemne są sadzone na żyznej glebie, druga dawka nawozu jest opcjonalna. W przypadku powolnego rozwoju i niekorzystnych warunków środowiskowych dozwolone jest dodatkowo stosowanie stymulatorów wzrostu.
Ochrona przed dolegliwościami i owadami
Choroby takie jak mączniak prawdziwy, fuzarioza, szara zgnilizna i filostictoza są niebezpieczne dla orzeszków ziemnych. Po odkryciu objawów chorób konieczne jest leczenie roślin preparatami grzybobójczymi. Nadmiernie dotknięte części nasadzeń są cięte i usuwane. W zaawansowanych przypadkach może być konieczne całkowite usunięcie krzaków, aby zatrzymać rozprzestrzenianie się infekcji.
Wśród szkodliwych owadów gąsienice, wciornastki i mszyce wpływają na kulturę. Ochronne spryskiwanie środkami owadobójczymi pomaga w zwalczaniu szkodników. Duże pasożyty można zbierać ręcznie z łóżek.
Zbieranie Orzeszków Ziemnych
Okres zbiorów przypada na wrzesień. W oczekiwaniu na kopanie orzechów należy przerwać podlewanie i poczekać, aż górna warstwa ziemi wyschnie, co ułatwi proces zbierania. Z reguły na każdym krzaku tworzy się do 50 strąków zawierających 6-7 orzechów.
Dokładna ilość plonu zależy od cech odmiany, warunków klimatycznych, żyzności gleby i jakości technologii rolniczej.
Po wykopaniu roślin należy odwrócić krzewy do góry nogami i otrząsnąć resztę ziemi. Następnie strąki orzechowe są przechowywane w zaciemnionym, suchym miejscu. Pożądane jest, aby przestrzeń była dobrze wentylowana. Orzechy suszy się, aż orzeszki ziemne uzyskają nieco ciemniejszą skorupę z wyraźnymi wtrąceniami. Następnie można pozostawić kilka strąków orzeszków ziemnych do dalszego rozmnażania, a pozostała część rośliny jest gotowa do użycia.