Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Niektórzy ogrodnicy uważają, że mięta nie wymaga opieki: posadzona i zapomniana. Ta błędna opinia - podobnie jak inne rośliny uprawne, pachnąca trawa reaguje na dbanie o wysokie plony i nie stwarza problemów. Jeśli w ogóle nie zwrócisz uwagi na sadzenie, mogą zachorować i zostać zaatakowane przez szkodniki. Na przykład pojawienie się białej płytki nazębnej na mięcie sygnalizuje obecność wspólnej choroby - mączniaka prawdziwego. Tylko pomoc na czas uratuje sytuację i pozwoli cieszyć się niepowtarzalnym smakiem napoju ze świeżych liści, a także przygotować je na przyszłość.
Choroby mięty pieprzowej i metody radzenia sobie z nimi
Osoba docenia miętę za smak, przyjemny zapach i zawartość składników odżywczych. Jednak ta kultura przyciąga również wiele szkodników i patogenów. Po posadzeniu pikantnej trawy na stronie, nie pozostawiaj jej bez odpowiedniej uwagi.
Środki zapobiegawcze:
- nie pozostawiaj roślin przez długi czas w jednym miejscu;
- odetnij łodygi po zbiorach i spal je;
- niższa zawartość azotu w glebie;
- produkować nawozy fosforowo-potasowe.
Rdza
Niebezpieczna choroba grzybicza jest wszechobecna. Wyraża się to wyglądem z tyłu liści pomarańczowych płatków, które ostatecznie brązowieją.
Początek choroby wiąże się z chłodną pogodą, wysoką wilgotnością, nadmiarem azotu w glebie.
Zainfekowane nasadzenia należy spryskać fungicydami, co jest dopuszczalne tylko na początku rozwoju rośliny. Stopień ryzyka wystąpienia choroby zależy również od rodzaju mięty.
Mączniak prawdziwy
Mączniaka prawdziwego nie można mylić z niczym: biaława powłoka na liściach i łodygach otacza rośliny, jak sieć. Zjawisko to jest charakterystyczne dla dorosłych roślin. W przyszłości obserwuje się pojawienie się czarnych owocników wypełnionych zarodnikami. Choroba stymuluje sierpniowe chłodzenie, obfite rosy i podwyższoną wilgotność powietrza. Walka polega na spryskaniu krzaków słabym roztworem siarki koloidalnej i zapyleniu szarym młotem. Jesień pokazuje głęboką orkę terenu. Co ciekawe, odmiany mięty pieprzowej podatne na mączniaka prawdziwego nie są dotknięte rdzą i odwrotnie.
Fusarium więdnie
Atak grzyba powoduje spowolnienie wzrostu rośliny, utratę elastyczności, ciemnienie dolnej części łodygi. W czasie upałów rośliny wysychają, w deszczu - gniją. Ryzyko więdnięcia Fusarium jest zwiększone w chłodne lub suche lata przy braku podlewania. Źródłem infekcji są szczątki roślin i zanieczyszczona gleba. Bez leczenia większość plonów umiera.
Phyllosticosis
Infekcja jest wskazywana przez liście pokryte małymi okrągłymi białymi plamami z brązową obwódką. Później w środku plamki tworzą się czarne kropki - piknidia, a liście zaczynają opadać. Patogen grzybowy pozostaje zimujący w szczątkach roślin i jest aktywowany w temperaturze + 23 … + 28 stopni.
Antracnoza
Chorobę wyrażają brązowe plamy, stopniowo wybielające pośrodku liści, które pokrywają wszystkie narządy rośliny. Poważne uszkodzenia prowadzą do opadania liści, skrzywienia i przerzedzania łodyg.
W większości przypadków infekcja czai się w szczątkach roślin.
Mięta wyhodowana z sadzonek ma większe ryzyko zakażenia antraknozą. Jednak ta choroba nie jest tak powszechna, że powoduje znaczne szkody w uprawie.
Ascochitosis
Podczas choroby na łodygach i liściach widoczne są plamy z brązowymi owczarkami, łącząc 2-3. Wzrost krzewów zwalnia, łodygi wyginają się, a liście wysychają i opadają. Często grzyb przenosi się z kocimiętki lub matki, więc należy unikać bliskości tych upraw.
Septoria
Przejawem choroby grzybowej są jasne plamy o ciemnym brzegu, okrągłe lub trójkątne. Pośrodku plam tworzą się czarne kropki z piknikami. W tym miejscu pojawiają się pęknięcia, a materiał z czasem wypada. Infekcja najczęściej dotyka nasadzeń znajdujących się na terenach podmokłych i miejscach o bliskim występowaniu wód gruntowych, w temperaturze powietrza + 22 … + 27 stopni.
Peronosporoza
Niebezpieczna choroba, która atakuje liście i kwiatostany. Objawy to słaby, szaro-fioletowy kwiat na kwiatach i zielonkawe, bezkształtne plamy na zewnątrz liści. Rozwój choroby prowadzi do deformacji i opadania liści, zmiany koloru kwiatostanów na brązowe i ich wysuszenia. Deszczowa pogoda aktywuje rozkład mięty. Zakażenie zachodzi poprzez zachowanie zarodników i grzybni grzyba w pozostałościach po zbiorach. Szanse na wystąpienie choroby są zmniejszone w suchych, podwyższonych obszarach otwartych na wiatry.
Kiełkowanie
Choroba wywołana przez mikroorganizmy mikroplazmatyczne objawia się od momentu pojawienia się sadzonek. Rośliny są malowane w odcieniu antocyjanu, opóźniają wzrost i nie tworzą systemu korzeniowego. W przeciwnym razie powstaje wiele przerzedzonych pędów z przerośniętymi kwiatostanami.
Szkodniki miętowe i metody ich zwalczania
Owady szkodników przyciągane przez jasny aromat mięty niekorzystnie wpływają na rozwój nasadzeń.
Ta kultura ma wielu niebezpiecznych wrogów, w tym:
- pchła mięty pieprzowej;
- chrząszcz liści mięty pieprzowej;
- kleszcz miętowy.
Pchła mięta
Drażni nasadzenia mięty od momentu wzrostu, perforując liście. Żółte robaki i larwy aktywują się w ciepłej, suchej wiośnie. W sprzyjających porach roku powodują znaczne szkody w kulturze. Do zwalczania owadów podczas liści stosuje się roztwór „Actellika”.
Chrząszcz liści mięty
Mały zielony robak z brązowym odcieniem i jego larwami gryzie liście na krawędziach i robi w nich dziury. Duże nagromadzenie szkodnika może zniszczyć plantacje mięty. Dla celów zapobiegania pokazano sadzenie roślin na redlinach z szerokimi przejściami. Skuteczne leczenie za pomocą naparu z rumianku, ostrej papryki. W zaawansowanych przypadkach stosuje się Metaphos lub Chlorophos.
Kleszcz miętowy
Obejmuje głównie terytoria południowe. Na powierzchnię gleby trafia w maju, a przed sierpniem zjada sok z górnej części łodyg.
Głębokie jesienne kopanie grzbietów, palenie szczątków roślin, przeszczep mięty co dwa lata i leczenie środkami roztoczobójczymi pomaga radzić sobie z owadami.
Oprócz tych rodzajów szkodników owadzich niebezpieczeństwo dla mięty to:
- Cykady Wolą ssać soki z młodych sadzonek.
- Chrząszcze Weevil. Larwy zjadają system korzeniowy, dorosłe osobniki gryzą brzegi liści.
- Ćmy łąkowe Pojedyncza instancja jest w stanie zniszczyć całą roślinę.
- Śliniące się grosze. Szkody wyrządzają dorosłe owady i larwy, które deformują pędy kultury. Oddają się jako spienione grudki znajdujące się na łodygach i zatokach liści.
- Drutowe. Larwy chrząszcza dziadka do żucia kłącza. Pozostają w glebie z ziemniaków lub przenoszone z trawy pszenicznej.
- Niedźwiedzie Zniszczenie korzeni i śmierć mennicy.
Gąsienice sadzonki łopianu, ćmy okrągłolistnej, ćmy łąkowej i szuflady kapusty denerwują.
Typowe środki zwalczania szkodników obejmują stosowanie insektycydów, jeśli uszkodzenie nasadzeń jest zbyt duże .
Dozwolone jednorazowe opryskiwanie na miesiąc przed zbiorem. Ta metoda jest stosowana w ostateczności!
Jeśli postępujesz zgodnie z praktykami rolniczymi, wystarczy procedur zapobiegawczych, aby zminimalizować ryzyko chorób i szkodników związanych z miętą pieprzową. Oprócz metod opisanych powyżej sadzenie można traktować bulionem glistnika przygotowanym z 200 g liści w wiadrze z wodą (w wieku 24 godzin, po czym dodaje się roztwór mydła i bulion jest gotowy). Niektóre owady odstrasza napar z igieł sosnowych i wywar z gałęzi czeremchy.
Napary można dodać do listy przyjaznych dla środowiska preparatów do zwalczania szkodników ogrodowych:
- cebula;
- czosnek
- tytoń
- mniszek lekarski;
- krwawnik pospolity
