Niebezpieczne choroby melona pozbawiają uprawy, niwelują wszelkie trudności z ich sadzeniem i opieką. Szkody spowodowane przez szkodniki melonów są nie mniejsze. Jeśli przyczyną choroby może być infekcja wirusowa, bakteryjna lub grzybowa, lista szkodników jest dłuższa:

  • mszyce tykwy;
  • przędziorek;
  • drutowaty;
  • miarka;
  • mucha melona.

Zapobieganie chorobom melona, terminowa kontrola nad nimi i szkodniki owadzie pomagają uratować rośliny.

Szkodniki melonowe

Wszelkie owady, które osiadają na melonie, powodują jego uszkodzenie. Objawy infekcji nie powinny być przygnębiające. Posiadając informacje o niebezpiecznych szkodnikach melona i skuteczne sposoby ich niszczenia, możesz uratować plony.

Mucha melona

W naszym trudnym klimacie mucha melona jest egzotyczna. Niedawno dostosowała się w naszym chłodnym klimacie. Wcześniej ciepłe kraje (Indie, Egipt) i nasze Zakaukazie były regionem siedliskowym. Z larw muchy płód cierpi wraz z zawartymi w nim nasionami.

Mucha melona jest jednym z najniebezpieczniejszych szkodników tej tykwy. W regionach południowych szkody spowodowane jej inwazją są ogromne. Owad może zniszczyć do 50% całkowitej uprawy. Owad składa jaja w miazdze płodu, gryząc dziury w skórze i wnikając do środka. Liczne larwy przynoszą dalsze szkody.

Jak radzić sobie z muchą melona?

Powstaje naturalne pytanie: jak poradzić sobie z muchą melona, jakie środki zapobiegawcze mogą uchronić cię przed szkodnikiem? Przede wszystkim musisz wiedzieć, jak wygląda taka niebezpieczna mucha melona. Pomoże to dowiedzieć się o infekcji na początkowym etapie i zapobiegnie masowej infekcji melonów.

Rozpoznanie niebezpiecznego owada nie jest trudne, mucha ma skrzydła z żółtymi poprzecznymi paskami, ciało jest małe (5–7 mm), podłużne, żółte. Jeśli widziałeś żółtego owada i ma skrzydła z czterema poprzecznymi paskami czarnego koloru, oznacza to, że masz imago muchy melona. Prawie wszyscy członkowie owada są koloru żółtego, z tyłu widoczne są tylko okrągłe plamy o ciemnym kolorze.

Samice składają do 120 jaj o podłużnym kształcie, zwężonych na jednym końcu, mlecznobiałych, o długości do 1 mm. Lata owadów melonowych pokrywają się z powstawaniem owoców tykwy i trwają od pierwszych dni czerwca do października. Samica składa jaja pod skórką melona płodu 7 dni po kryciu.

Larwy przenikają do melona i żywią się sokiem owocowym. Kiedy nadejdzie pora poczęcia, pozostawiają owoc melona i wnikają w glebę. W fazie poczwarki owad przebywa latem przez 3 tygodnie, a jesienią do 1, 5 miesiąca. Za rok jedna samica wyhoduje do 3 pokoleń szkodnika.

Kultura dotknięta muchą melonową ma zewnętrzne oznaki: dziury w skórce i brązowe plamy na jej powierzchni. Następnie owoce melona:

  • stracić znajomą formę;
  • gnijący;
  • wydzielać nieprzyjemny zapach;
  • cierpią na wtórne infekcje.

Nie zidentyfikowano wyraźnego niebezpieczeństwa dla ludzi związanego z jedzeniem owoców dotkniętych przez muchy melona, ale nie zaleca się ich spożywania. Nie można wykluczyć obecności infekcji w zainfekowanych owocach. Najbardziej nieszkodliwą chorobą po zjedzeniu zainfekowanych owoców jest biegunka.

Mszyce melonowe na melonach

Dorosłe mszyce nie tyle boją się melona, co melony. Pytanie brzmi, czy można jeść owoce, jeśli na melonie nie ma mszyc. Larwy w melonie (owocach) nie żyją. Żyją na wewnętrznej powierzchni liści, a także dorosłych.

Jak leczyć krzaki, jeśli na melonach pojawiły się mszyce:

  • karbofosom - na 8 l wody 60 g produktu;
  • roztwór mydła - dodaj 10 g mydeł do 10 litrów wody;
  • Actellic - zgodnie z instrukcjami.

Mszyce muszą być zwalczane na wczesnych etapach, zapobiegając ich aktywnemu rozmnażaniu.

Pająk

Rośliny melonowe i warzywne cierpią na przędziorków. Małe szkodniki żyją po wewnętrznej stronie liści. Duża liczba szkodników hamuje rozwój roślin. Ze względu na dużą utratę soku stopniowo wysychają. Znakiem przędziorków są żółte liście i biała pająk na liściach.

Pierwsze zainfekowane rośliny można usunąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się owada na zdrowe rośliny. Chore krzewy można leczyć środkami roztoczobójczymi lub preparatami zawierającymi siarkę i fosfor. Oznacza naprzemiennie, aby utrzymać efekt. Spryskaj wszystkie części rośliny, nawet w najbardziej niedostępnych miejscach.

Miotła

Broomrape to roślina pasożytnicza. Nie ma korzeni, zastępują je przyssawki, za pomocą których miotła może przykleić się do systemu korzeniowego tykwy i odżywiać się sokiem. Roślina jest bardzo płodna - 1, 5 miliona nasion na sezon. Co więcej, zachowują kiełkowanie przez ponad rok.

Sposoby radzenia sobie z miotłą:

  • płodozmian;
  • wykorzystanie dziewiczej ziemi pod melon;
  • głęboka orka;
  • zawartość terenu jest czysta;
  • biologiczne metody walki.

Biologiczna wersja walki to mucha fitomizująca. W okresie aktywnego kwitnienia na melonie pojawia się miotła. Wylęgające się larwy z jaj złożonych w kwiatach niszczą nasiona rośliny pasożyta.

Gryzące miarki

Scoop - motyl, którego gąsienice mają nieprzyjemny szary kolor, żyją w górnej warstwie gleby i powodują znaczne uszkodzenie krzaków melona. Obgryzają miąższ łodyg, co powoduje ich obumieranie, stopniowe obumieranie, co prowadzi do śmierci rośliny.

Standardowe metody radzenia sobie z gryzącą gałką:

  • rozluźnienie odstępów między rzędami zmniejsza populację poczwarek i larw;
  • stosowanie chemikaliów zgodnie z instrukcjami i w dopuszczalnych terminach;
  • stosowanie Bazudin podczas przedsiewnego przygotowania gleby.

Z gryzących szufelek stosuje się lek Decis Profi, 0, 4 g produktu w 5 litrach wody jest hodowane do rozpylania rzęs. W sezonie możesz spędzić nie więcej niż 2 zabiegi (przed kwitnieniem i po). Narzędzie jest toksyczne dla pszczół.

Bazudin dodaje się do gleby podczas okresu sadzenia melona. Użyj zalecanego stężenia 15 g na sto metrów kwadratowych. Tę dawkę miesza się z 0, 5 l piasku rzecznego, aby równomiernie rozprowadzić produkt na całym obszarze grzbietu.

Choroba melona

Melon jest podatny na różne infekcje, które wpływają na plon, zbywalność i smak owoców. Główne źródła infekcji: nasiona niskiej jakości, zanieczyszczona gleba. Dodatkowymi czynnikami wywołującymi choroby są złe warunki pogodowe i zła jakość opieki nad roślinami.

Fusarium więdnięcie (fusarium)

Niebezpieczna choroba rozprzestrzeniająca się przez zarodniki grzybów. Zagrożone są odmiany melonów o średnim i późnym okresie dojrzewania. Owoce o niskiej zawartości cukru powstają na chorych roślinach, nie soczystych, po utracie aromatu i zachowaniu jakości.

Młode rośliny w fazie 2-3 prawdziwych liści i już owocujących krzewów są zarażone. Objawy sugerujące, że więdnięcie fusarium wpływa na roślinę:

  • jasne liście;
  • powolne łodygi i liście;
  • szare plamki na ostrzach liści.

Chore rośliny należy zniszczyć, a glebę zdezynfekować dowolnym środkiem grzybobójczym. Zapobieganie pomaga zmniejszyć ryzyko infekcji:

  • zgodność z płodozmianem;
  • głębokie jesienne kopanie gleby z całkowitym usunięciem wszystkich resztek roślinnych;
  • zaprawianie nasion przed sadzeniem w 40% roztworze formaliny przez 5 minut;
  • obróbka na arkuszu chlorkiem potasu podczas tworzenia pąków.

Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie melonów na wysokich grzbietach, co czasami zmniejsza ryzyko infekcji roślin i uszkodzenia szkodników.

Szara pleśń

Zimna, wilgotna pogoda jest idealna do rozprzestrzeniania się szarej zgnilizny - grzybiczej choroby melona. Oznaki choroby pojawiają się na młodych jajnikach w postaci pleśni. Zainfekowane owoce stają się miękkie, wodniste.

Należy zauważyć, że choroba postępuje bardziej intensywnie, jeśli temperatura powietrza na ulicy będzie utrzymywana w granicach 15 ° C. Wraz z nadejściem ciepła zwalnia i przy należytej staranności znika. Opieka nad chorym melonem:

  • usuwanie chwastów;
  • usuwanie uszkodzonych liści i łodyg;
  • umiarkowane podlewanie traktowanych roślin.

Roztwór do leczenia melonów zakażonych szarą zgnilizną: mocznik 10 g, siarczan miedzi 2 g, siarczan cynku 1 g. Podano proporcje dla objętości wody 10 litrów.

Mączniak prawdziwy

O chorobie można dowiedzieć się po jej objawach: białawe plamy na początkowym etapie, brązowe plamy na późniejszych etapach. Grzyb wpływa na całą nadziemną część uprawy warzyw. Następujące środki pomagają zapobiegać chorobom i leczyć chore rośliny:

  • utrzymanie grzbietów w czystości: terminowe pielenie, usuwanie resztek roślin na koniec sezonu;
  • płodozmian;
  • koloidalne traktowanie siarką wszystkich roślin z objawami mączniaka prawdziwego.

Przepis na roztwór: woda (10 l), lek (100 g). Przetwarzanie - opryskiwanie liści, konieczne jest przeprowadzanie co tydzień. Ostatni - nie później niż 20 dni przed masowym zbiorem owoców.

Mączniak rzekomy (peronosporoza)

Młode rośliny cierpią na mączniaka rzekomego. Żółto-zielone plamy pojawiają się na delikatnych liściach. Z czasem ich rozmiar rośnie. Wysoka wilgotność prowadzi do powstania szarej powłoki na spodzie blach.

Aby uniknąć choroby:

  • przeprowadzić przedsiewną obróbkę nasion melona - na 2 godziny zanurzyć je w wodzie podgrzanej do 45 ° C;
  • traktować roztworem mocznika (1 g / l);
  • co 10 dni stosuj preparaty Topaz, Oksikhom.

Leczenie lekami, przeprowadzone dokładnie zgodnie z instrukcjami, nie zaszkodzi roślinom i zdrowiu ludzkiemu.

Mozaika Ogórkowa

Choroba wirusowa, której nie można wyleczyć, ale której można zapobiegać za pomocą prostych środków zapobiegawczych:

  • zgodność ze wszystkimi przepisami dotyczącymi płodozmianu;
  • zaprawianie nasion przed siewem przez ogrzewanie;
  • użyj 5% roztworu nadmanganianu potasu do obróbki narzędzi roboczych;
  • utrzymanie grzbietów i odstępów między rzędami w czystości;
  • niszczenie mszyc, gdy pojawia się na roślinach.

O chorobie można się dowiedzieć po mozaikowych plamach na powierzchni liści, deformacji płyt liściowych, opadłych kwiatach, śmierci dużych liści, brzydkich owoców z brodawkami na skórce.

Zgnilizna korzeni

Trudne warunki pogodowe, słaba pielęgnacja osłabiają rośliny. Przy słabej odporności rozwijają zgniliznę korzeni, w której najpierw zmienia się kolor łodyg i korzeni (goli się), a następnie stają się cieńsze. Na ostatnim etapie choroby w melonie pojawiają się ciemne plamy, które tracą swoje właściwości konsumenckie i stają się niejadalne.

Standardowo zajmują się gniciem:

  • zorganizować prawidłowe podlewanie;
  • poluzować przejścia;
  • nasiona są przygotowywane do sadzenia przez trawienie ich w roztworze formaliny (40%) przez 5 minut.

Białe plamienie (septoria)

Septoria jest przenoszona przez zarodniki grzybów. Szczytowe występowanie występuje w porze deszczowej, kiedy wilgotność jest podwyższona. Czynnik sprawczy choroby przez długi czas pozostaje w glebie, w której znajdują się nieoczyszczone resztki roślin i nasiona roślin.

W chorej roślinie w początkowej fazie tworzą się białe plamki, które stopniowo nabierają ciemnego koloru.

Główne środki kontroli obejmują głęboką jesienną uprawę do głębokości 30–35 cm, usuwanie i niszczenie chorych roślin, zapobiegawcze opryskiwanie wierzchołków płynem Bordeaux (1%) i płodozmian.

Plamienie kątowe (bakterioza)

Bakterioza może wpływać na roślinę w dowolnej fazie rozwoju. Choroba powoduje więcej uszkodzeń liści i łodyg. Pojawiają się na nich brązowe plamy o nieregularnym kształcie. Na chorych owocach pojawiają się małe, tłuste, przygnębione miejsca.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby:

  • temperatury nocne od 18 ° C i powyżej;
  • rosa.

Ascochitosis

Grzyb infekuje szyjkę korzenia melona. Początkiem choroby są plamki na szyi o jasnym kolorze z wieloma kropkami (piknikami), postęp choroby to wzrost obszaru dotkniętych obszarów. Choroba rozprzestrzenia się na owoce i łodygi, ciemnieją i wysychają.

Niska temperatura gleby i nadmiar wilgoci wywołują chorobę. Zapobieganie i kontrola choroby:

  • głęboka jesienna uprawa (orka);
  • płodozmian;
  • oczyszczanie terenu ze starych resztek roślinnych;
  • terminowa dezynfekcja gleby;
  • usuwanie dotkniętych obszarów roślin;
  • wprowadzenie nawozów potasowych;
  • traktowanie nadziemnych części roślin płynem Bordeaux.

Antracnoza (miedziany)

Brązowe lub różowe plamy na liściach są oznakami melonów antracnozy. Najpierw plamy powiększają się, pokrywając całą blachę, później pojawiają się dziury w ich miejscu, liście są zdeformowane (skręcone) i ostatecznie wysychają.

Rzęsy są uszkodzone: stają się kruche, cienkie. Miąższ melona pokryty jest brązowymi plamami i zgnilizną. Środki zapobiegania i kontroli antraknozy:

  • regularnie poluzuj glebę następnego dnia po podlaniu;
  • posypywanie nasadzeń proszkiem siarki;
  • co 10 dni, aby spryskać rośliny 1% płynem Bordeaux.

Urządzenia do przetwarzania

Nie ma nowoczesnych odmian melona, które byłyby w stanie wytrzymać muchę melona. Metody kontroli: zapobieganie;

  • niszczenie zainfekowanych kopii;
  • przetwarzanie specjalnymi preparatami na etapie kwitnienia i tworzenia jajników.

Kardynowymi metodami kontroli są środki owadobójcze. Mucha melona boi się narkotyków:

  • Confidor.
  • Karbofos.
  • Fufanon.

Metody kontroli sprowadzają się do opryskiwania roślin podczas tworzenia jajników. Pojedynczy zabieg nie da pożądanego rezultatu. Rozpylanie powtarza się co najmniej 3 razy. Ich leczenie odbywa się za pomocą innych leków (insektycydów) z chorób melona:

  • Sherpa.
  • Decis.
  • Arrivo

Aby chemikalia nie powodowały gromadzenia się szkodliwych substancji w owocach, zabiegi na roślinach są przerywane na miesiąc przed zbiorowymi zbiorami.

Technologia przetwarzania

Na Zakaukaziu używają oryginalnej metody walki z muchą melona. Gdy jajniki osiągną wielkość jaja kurzego, są one zakopywane w ziemi na głębokości 14 cm, gdzie nie boją się larw much. Uszkodzone melony gniją i nie nadają się do dalszego użycia. Po wykryciu ruchów, które uszkodziły skórę płodu, melon jest niszczony przez wkopanie w ziemię do głębokości 0, 5 m lub spalony.

Kategoria:

Warzywa