Viburnum stało się popularne wśród ogrodników-letnich mieszkańców ze względu na zwartą kompozycję krzewów, obfite owocowanie, atrakcyjny wygląd. Jagody są używane do różnych preparatów, przy pomocy liści przygotowują wywary i leczą wiele chorób. Ponadto hoduje się kilka odmian kaliny, które nadają się do uprawy w najcięższych warunkach klimatycznych.
Niuanse wyboru kultury
Na terytorium Rosji kalina zwyczajna, na podstawie której wywodzą się najlepsi przedstawiciele hodowlani. Dla miłośników słodkich kultur hodowane kalina. Odmiany te wyróżniają się brakiem goryczy nawykowej dla kaliny, chociaż podaż składników odżywczych pozostaje na tym samym poziomie.
Wybór odmiany zależy od warunków klimatycznych regionu:
- obszary napraw są odpowiednie dla regionu moskiewskiego, takie jak: Souzga, rubiny tajga;
- dla obszarów o niskich temperaturach zimowych: Ryabinushka, Zarnitsa, Sunset;
- w regionach południowych rosną odmiany słodkich owoców: Vigorskaya, Shukshinskaya.
Najlepsze odmiany kaliny
Kalina uprawiana jest nie tylko do zbioru, ale także jako krzew ozdobny. Owoce takich odmian dojrzewają zgodnie z głównym kalendarzem owocowania, ale nie nadają się do jedzenia.
Niebieska bułeczka
Gatunek dekoracyjny. Ze względu na niską mrozoodporność nadaje się do uprawy w regionach południowych i na środkowym pasie. Bezpretensjonalny. Ma drugie imię - Jagged Viburnum - ze względu na wycięcia wzdłuż krawędzi płyty liścia.
Charakterystyczne cechy buszu:
- duże białe kwiatostany;
- ciemnoniebieskie małe owoce zebrane w duże grona.
Ogrodnicy zauważają, że gatunek ten może tolerować podlewanie gleby, a także może ozdobić osobistą działkę dowolnego rodzaju.
Buldenezh
Krzew ozdobny, który może dorastać do 3 metrów, kwitnie w białych kwiatach, kwiatostany zbierają się w okrągłą kulę. Jest odporny na mróz, dlatego często występuje w ogrodach na Syberii i Uralu.
Zaletą jest odporność na infekcje i szkodniki.
Vigorovskaya
Kalina tego gatunku uzyskano przez kilka krzyżówek. Jagody dojrzewają w drugiej połowie września, odpowiednie do jedzenia. Smak owoców jest słodko-kwaśny, z charakterystyczną goryczką. Masa jagód sięga pół grama, zawiera do 45 procent kwasu askorbinowego.
Zalety klasy:
- mrozoodporność;
- stabilna wydajność.
Rozwidlony
Krzew osiągający 4 metry wysokości. Jest uprawiany na żyznych glebach, więc prawie niemożliwe jest spotkanie tego typu na terytorium środkowego pasa. Możesz rozpoznać ten gatunek jesienią, używając jasnych liści malin. Owoce krzaka mają nutkę goryczy, ale zawartość w nich składników odżywczych jest zwiększona.
Duma lub czerń
Jest to krzew, który jest często używany do dywersyfikacji ogólnego obrazu nasadzeń.
Owoce, które pojawiają się jesienią, stopniowo zmieniają kolor: z różowego na czarny. Zaleca się ich stosowanie do przygotowywania dżemów i galaretek.
Późne dojrzewanie jagód nie pozwala na uprawę tego typu w regionach z wczesnymi przymrozkami.
Żołobowskaja
Krzew jest sklasyfikowany jako średni, osiąga 2, 5 metra. Krzewy są zwarte, nie są podatne na chaotyczny wzrost.
Owoce mogą ważyć około 50-60 gramów. Odmiana była hodowana na słodko-owocach, ale z czasem, w 8-9 roku owocowania, zaczyna się w nich odczuwać gorycz.
Krzew jest odporny na obfite opady deszczu, ma średnią mrozoodporność.
Odmiana laurowa Viburnum
Ten krzew ma niewielki rozmiar, jego wysokość wynosi od 1 do 3 metrów. Na południowych terenach zaczyna kwitnąć wczesną wiosną. Kwiaty mogą być różowe i różowo-białe. Owoce są koloru niebieskiego i ciemnoniebieskiego, mają słodko-gorzki smak.
Ojczyzną tej odmiany jest kraina Morza Śródziemnego, ponieważ nie jest uprawiana w środkowym pasie Rosji z powodu wymagań klimatycznych.
Kanadyjski
Ojczyzną tej odmiany są wschodnie regiony Kanady, gdzie krzak rośnie obok lasów iglastych i świerkowych. Osiąga 5-6 metrów, ma rozkładaną koronę. Po dojrzewaniu małe owalne owoce stają się czarne. Krzew zaczyna owocować po osiągnięciu wieku 5 lat, po czym kwitnienie i jajniki stają się obfite i roczne.
Czerwona wiązka
Nadaje się do obszarów południowych, ponieważ jest niestabilny na mróz. Jagody mają klasyczny, jasnoczerwony kolor, ważący do 75 gramów. Jest to odmiana o słodkich owocach, z jednego krzaka ogrodnicy zbierają do 5 kilogramów owoców.
Gatunek jest odporny na susze, infekcje i szkodniki.
Maria
Gatunek lęgowy pochodzący z regionów północnych.
Charakterystyka jagód:
- smak jest gorzki;
- w kształcie - okrągły, o masie do 0, 65 grama;
- kolor jest szkarłatny.
Pomarszczony liść
Krzew osiąga 3 metry, kwitnie w szaro-żółte kwiaty. Nadaje się do obszarów o niskich temperaturach zimowych. Nazwa otrzymana ze względu na strukturę i kształt blach. Są podłużne i szorstkie w dotyku.
Jagody są czerwone, owalne. Osobliwością tej odmiany jest powolny wzrost, pomimo stworzenia optymalnych warunków.
Złożony kalina
Ojczyzną tej odmiany są Chiny, Japonia.
Zalety klasy:
- wysoka mrozoodporność;
- stabilność kwitnienia;
- tolerancyjny dla susz i obfitych opadów.
Owoce nie nadają się do jedzenia, są trujące.
Ulgen
Ten typ jest odpowiedni do lądowania w regionach centralnych. Ma kompaktowe wymiary, nie rośnie więcej niż 3 metry. Owocowanie rozpoczyna się 3-4 lata po posadzeniu, z jednego średniego krzewu zbierz do 4 kilogramów jagód. Owoce osiągają 60-70 gramów, jaskrawoczerwone, słodko-kwaśne, z goryczką.
Wady to:
- niemożność samozapylenia;
- potrzeba dodatkowego podlewania.
Funkcje hodowlane
Przy wyborze kaliny brane są pod uwagę cechy odmiany. Do dalszej uprawy starannie dobierana jest mieszanina gleby i miejsce umieszczenia krzewu.
Odpowiednia gleba
Wszystkie odmiany nadają się do uprawy o neutralnej lub lekko kwaśnej kwasowości. Powinien być luźny, nie ciężki, nawożony niezbędnymi substancjami.
Do sadzenia wybierz miejsce, które jest zaciemnione przez bezpośrednie światło słoneczne. W przypadku kaliny wilgotna gleba jest ważna przez cały sezon wegetacyjny, więc cień jest sposobem na uniknięcie szybkiego odparowania wilgoci z powierzchni ziemi.
Podlewanie i karmienie
Kalina potrzebuje regularnego górnego opatrunku:
- Wiosna Obejmuje obróbkę mocznikiem, siarczkiem potasu lub popiołem drzewnym.
- Lato Karmienie złożonymi nawozami potasowo-fosforowymi.
Co 2-3 lata podczas przesadzania i kopania gleby nawozi się ją kompostem.
Rada! Letni suchy top opatrunek zastępuje się płynem w suche i upalne dni.
Podlewanie kaliny odbywa się zgodnie ze schematem:
- co tydzień
- 3-4 wiadra na 1 dorosłego krzaka.
Okres suszy wymaga częstszego podlewania.
Przycinanie
Aby uformować koronę i zwiększyć wydajność wzrostu, wykonuje się 2 przycinania:
- Wiosna Sanitarne, kształtujące.
- Jesień Sanitarne, korekcyjne.
Choroby i szkodniki
Róża guelderowa podlega ograniczonej liczbie chorób. Krzewy rzadko chorują, w zależności od cech odmiany.
- Mączniak prawdziwy. Jest to infekcja grzybicza, która rozprzestrzenia się stopniowo. Na liściach tworzy się biaława powłoka i gromadzenie się wilgoci. Krzewy przestają kwitnąć, rozwijać się. Aby pozbyć się infekcji, liście są traktowane fungicydami.
- Oparzenie mrozem Specyficzna choroba, która powoduje niskie temperatury. Kora pnia jest pęknięta, liście wyblakły. W przypadku wykrycia uszkodzenia są one pokryte specjalnymi mieszaninami na bazie płynnej gliny.
- Zgnilizna owoców Zakażenie grzybicze występujące na jagodach. Stają się suche, skorupa pęka, staje się szara. Jeśli są puste komórki, zamiast owoców, krzew jest traktowany preparatami zawierającymi miedź, uszkodzone owoce są usuwane indywidualnie.
- Chrząszcz liść Viburnum. „Osobisty” pasożyt kaliny - zjada liście, pozostawia tylko żyły centralne. Aktywność i rozmieszczenie chrząszcza liściowego prowadzi do utraty krzaka. Uszkodzone części zaleca się usunąć, pozostały krzew jest traktowany karbofos.
- Czarna mszyca. Pojawienie się pasożyta na kalinie można zobaczyć na skręconych i przebarwionych płytkach liściowych. Zaczynają rdzewieć i wysychać. Walka z mszycami rozpoczyna się od przycinania gałęzi i niszczenia kolonii; pozostały krzak jest traktowany Karbofos.
Róża leśna nadaje się do uprawy na działkach wiejskich i osobistych, w ogrodach, strefach parkowych.