Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Paprocie i mchy należą do grupy roślin zarodnikowych wyższych. Kiedyś całkowicie opanowali Ziemię. Nieco później takie kultury ustąpiły wiodącym pozycjom roślin okrytonasiennych i nagonasiennych. Jednocześnie nie wszyscy dokładnie wiedzą, czym paprocie różnią się od mchów. Tego typu kultury charakteryzują się różnicami, które dotyczą wielu niuansów.
Co to za rośliny
Mchy należą do najwyższych upraw. Dział ten obejmuje ponad sto rodzin. Obejmuje 700 rodzajów i około 10 tysięcy odmian. Gatunek ten jest uważany za jeden z najstarszych.Jego pochodzenie datowane jest na okres karbonu. Jednocześnie wyróżnia się kilka klas mchów. Należą do nich liściaste, antocerotyczne. Ponadto istnieją odmiany wątrobowe. Najczęstsze są mchy liściaste, które są również nazywane prawdziwymi. Dziś nazywa się je „lenem z kukułki” i „sphagnum”.
Uprawy przypominające paprocie są uważane za najstarsze z roślin, które przetrwały na Ziemi. Ich pochodzenie datowane jest na okres dewonu. Istniał około 400 milionów lat temu. Takie rośliny mają różne kształty, wymiary, długość życia. Chociaż kultury charakteryzują się szeregiem cech wizualnych, mają ponad 10 000 odmian.
Główne różnice
Różnica między kulturami dotyczy szeregu charakterystycznych cech. Należą do nich rozmiar, struktura, reprodukcja.
W rozmiarze
Kluczową różnicą między rozważanymi odmianami jest ich wielkość. Mchy to małe rośliny. Są pozbawione tkanek mechanicznych, które są dobrze rozwinięte. Dlatego takie gatunki nie mogą utrzymać struktury. Duże wymiary spowodowałyby upadek.
Paprocie potrafią osiągać imponujące rozmiary. Wynika to z faktu, że mają dobry rozwój korzeni. Hodowle takie charakteryzują się wyraźnym zróżnicowaniem tkanek. Umożliwia to opracowanie potężnej struktury mechanicznej, która współdziała z innymi elementami rośliny. Dzięki temu paprocie mogą urosnąć do gigantycznych rozmiarów.
Co jest szczególnego w ich konstrukcjach
Paprocie to rośliny uprawne, które mogą być zielne lub zdrewniałe. Charakteryzują się zmodyfikowanymi pędami. Na nich, za pomocą ogonków, przyczepia się liście, które są uważane za pseudo-liście. Jest to początkowy etap ewolucji na drodze do powstania prawdziwych liści w uprawach. Vayi mają dwie ważne funkcje. Biorą udział w fotosyntezie i są odpowiedzialne za powstawanie zarodników.
Dla mchów charakterystyczna jest również obecność łodygi i liści.Ale różnią się wizualnie. Liście są małe i zawierają chlorofil. Wielu przedstawicieli tej kategorii charakteryzuje się dolnymi liśćmi o żółtawo-brązowym kolorze. Jest to spowodowane uszkodzeniem pigmentu przy braku światła. Jednak takie rośliny są pozbawione korzeni. Są przymocowane do podłoża za pomocą ryzoidów, które są wielokomórkowymi włoskowatymi kiełkami.
Przez reprodukcję
Rośliny paproci rozprzestrzeniają się na różne sposoby - wegetatywnie lub przez zarodniki. W pierwszym przypadku zaangażowane są nerki i korzenie. Mchy rozmnażają się przez zarodniki, które dojrzewają w zarodni sporofitu. On z kolei jest nogą, która posiada pudełko.
Sporofit ma krótką żywotność i szybko wysycha. Następnie pudełko otwiera się i wylewają się z niego zarodniki. Wyłania się z nich kultura, która charakteryzuje się haploidalnym zestawem chromosomów.
Inne różnice
Inne różnice kulturowe obejmują:
- Paprocie to stare kultury. Zajmowali wiodącą pozycję w mezozoiku.
- Paprocie są dwupienne, a mchy jednopienne.
- Gaz, ropa naftowa i węgiel powstały z roślin podobnych do paproci. Mchy były podstawą do powstania kęp torfu.
- Liście mchu produkują tylko chlorofil. Liście paproci biorą udział w fotosyntezie i produkcji zarodników.
- Mchy mają kłącza, a paprocie kłącza.
Co może się stać po wyginięciu paproci i mchów
Po wyginięciu paproci w glebie utworzyły się znaczne nagromadzenia cennych minerałów. Wśród nich warto wyróżnić ropę, gaz, węgiel. Mchy stanowiły podstawę do powstawania torfu wydobywanego na torfowiskach.Stosowany jest jako organiczny opatrunek wierzchni oraz baza surowcowa do produkcji farb, tworzyw sztucznych, spirytusu i innych materiałów.
Rośliny mchów i paproci charakteryzują się wieloma niuansami. Różnica dotyczy budowy, znaków wizualnych, długości życia i innych cech.