Bażant to ptak z rzędu kuraków. Pierzasty od XIII wieku używany do hodowli w gospodarstwie domowym. Popularność bażantów ułatwia fakt, że ptak ten ma dietetyczne mięso. W środowisku naturalnym dorośli są nieśmiali. Jednak po udomowieniu ptak wykazuje przyjazne usposobienie i umiejętność tresury. Bażanty nie są wymagające w pielęgnacji i są mrozoodporne.

Ogólny opis ptaka

Gatunki bażantów wyróżniają się następującymi cechami:

  • długość ciała - 90 cm lub więcej (połowa spada na ogon);
  • spiczaste upierzenie na ogonie i zaokrąglone upierzenie na skrzydłach;
  • brak upierzenia wokół oczu;
  • waga osoby dorosłej przekracza dwa kilogramy;
  • zdolny do znoszenia zimna;
  • nie toleruje ciepła i wysokiej wilgotności.

Bażanty wyróżniają się różnymi odcieniami upierzenia: od białego do ciemnobrązowego i czarnego. W swoim naturalnym środowisku ptak zasiedla tereny porośnięte wysoką trawą i krzewami.

Z zewnątrz bażant przypomina dużego kurczaka z jasnym upierzeniem i wyraźnymi fałdami na twarzy, które w okresie godowym stają się czerwone. Samce stają się agresywne podczas gniazdowania, często atakując inne ptaki. Skurcze w tym okresie często kończą się śmiercią ptaków.

Opinia eksperta

Kolor upierzenia samic jest mniej jaskrawy niż u samców. Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się obecnością ostrog na nogach, których kształt zależy od rodzaju ptaka.

Czym kobiety różnią się od mężczyzn?

Ze względu na to, że dzikie ptaki nieustannie muszą unikać drapieżników, samice tych ptaków są przeważnie mniejsze od samców i mają mniej kolorowe upierzenie. Jednak taki polimorfizm płciowy jest charakterystyczny dla bażanta pospolitego. U różnych ras ta cecha nie zawsze jest tak wyraźna.

U niektórych gatunków samice wyglądają prawie tak samo jak samce. Różnice pojawiają się w szczegółach, takich jak obecność i brak narośli na dziobie, mniej wyraźnych ostrogach i innych rzeczach.

Gatunki bażantów

Naukowcy identyfikują ponad 10 ras i podgatunków bażantów. Większość z tych ptaków można udomowić. Przedstawiciele skały diamentowej wyróżniają się następującymi cechami:

  • jasny wygląd (białe pióra na brzuchu, zielone pióra na grzbiecie, czerwony grzebień na głowie);
  • dojrzewanie następuje 6 miesięcy po urodzeniu;
  • nadaje się do hodowli prywatnej;
  • samica może złożyć do 30 jaj na raz.

Wady tej odmiany to:

  • lekki (do 1,1 kilograma);
  • nadmierne wymagania pielęgnacyjne.

Bażanty pospolite hodowane są w gospodarstwach domowych, ponieważ ptaki te różnią się następującymi cechami:

  • waga osoby dorosłej do dwóch kilogramów;
  • w ciągu roku samica składa do 50 jaj;
  • dojrzewanie następuje za 5 miesięcy.

Podczas hodowli tej rasy należy wziąć pod uwagę następujące wady:

  • agresywne zachowanie w okresie lęgowym;
  • każdy samiec potrzebuje jednej samicy;
  • Kurnik musi być chroniony przed przeciągami.

Rasy myśliwskie cieszą się dużym zainteresowaniem wśród hodowców. Gatunek ten charakteryzuje się zróżnicowanym upierzeniem (od czysto białego do czarnego) oraz następującymi cechami:

  • w ciągu trzech miesięcy samica składa do 60 jaj;
  • waga dorosłego mężczyzny dochodzi do dwóch kilogramów;
  • silne kończyny dolne;
  • szybko przytyć przy odpowiednim karmieniu;
  • dobre zdrowie i wysoka płodność, dlatego rasa jest wykorzystywana do hodowli.

Samce polujące na bażanty mogą żyć jednocześnie z 3-6 samicami. Jednocześnie przedstawiciele tej rasy:

  • agresywny wobec bliskich;
  • aktywne karmienie.

Bażanty uszatki są często trzymane w gospodarstwach domowych, ponieważ jest to gatunek:

  • ma silną odporność na powszechne choroby;
  • osiąga masę 2,1 kilograma;
  • mrozoodporny;
  • odporny.

Jednak ten ptak:

  • nie toleruje wilgoci, więc dom wymaga odwodnienia;
  • spożywa mieszanki paszowe w niewoli.

Hodowcy wyróżniają 3 podgatunki bażanta uszatego, które różnią się głównie wyglądem. Odmiana biała wyróżnia się tym, że samice nie wysiadują jaj.

Bażanty królewskie są również preferowane do mięsa. Rasę tę wyróżniają następujące cechy:

  • kruche i smaczne mięso;
  • mrozoodporność;
  • silna odporność.

Podczas rozmnażania tego ptaka należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

  • potrzebne grzędy w kurniku;
  • waga dorosłego mężczyzny nie przekracza 1,3 kilograma;
  • obudowy powinny być suche;
  • ptak ma nieśmiałe usposobienie.

Rzadziej na terytorium hodowane są bażanty zielone. Takie ptaki są hodowane w Japonii. Ale mimo to rasa ta ma te same cechy, co opisane powyżej.

Kategoria:

Ptaki