Natura tworzy wiele dziwnych i niezwykłych stworzeń, ale w większości przypadków żyją one gdzieś w egzotycznych miejscach lub w głębinach oceanu. Tymczasem wśród znanych nam zwierząt domowych są takie, które potrafią zadziwić wyobraźnię. Na przykład ludzie z dala od hodowli zwierząt raczej nie wiedzą, że istnieją kozy bez uszu i jaka to rasa, gdzie mieszka, co je.
Opowieść o początku
Kozy bezuszne nazywane są lamanchą. Jak sama nazwa wskazuje, miejscem powstania i sławy rasy jest Hiszpania, Półwysep Iberyjski.Te specyficzne zwierzęta najprawdopodobniej wywodzą się od przodków wywiezionych z Persji, a następnie z Afryki. Wraz z Maurami kozy przybyły na terytorium Hiszpanii, z powodzeniem się tam zaaklimatyzowały i stały się przodkami nowej rasy.
Nazwa "lamancha" to nie tylko nawiązanie do obszaru - hiszpańskiej prowincji o tej samej nazwie. Słowo to oznacza „plamę”, która odzwierciedla charakterystyczne cechy wyglądu zwierząt.
Opinia eksperta
Rasa została ostatecznie zatwierdzona w 1958 roku. Od tego czasu kozy bez uszu, bez względu na ich pochodzenie i siedlisko, nazywane są lamanczami.Opis i charakterystyka kóz bez uszu
W rzeczywistości koza bez ucha wcale nie jest pozbawiona uszu, po prostu rośnie w „formacie mini”. Jej małżowiny uszne są tak małe, że są prawie niewidoczne, zwłaszcza w porównaniu z wielkością jej głowy. Ze względu na tę cechę kozy mają niezwykły wyraz pyska, co dało powód do nazywania ich „małpami”.
Te urocze zwierzaki mogą mieć różne kolory, od białego do ciemnego, a także różnią się cętkowanymi, podłużnymi paskami wzdłuż grzbietu. Mają miękką, gęstą wełnę, jest krótka i długa, ale w tym drugim przypadku jest strzyżona, aby kozy wyglądały schludniej.
U zwierząt ciało ma kształt klina, masywne wymię, co wskazuje na przynależność rasy do kierunku mlecznego. Zwierzęta są średniej wielkości, mocne, na mocnych, smukłych nogach. Wysokość w kłębie samicy wynosi 71 centymetrów, a kozy 76 centymetrów. Wśród zwierząt są zarówno rogate, jak i bezrogie (bezrogie).
Ze względu na rodzaj uszu, Lamanchy dzielą się na dwa rodzaje:
- Elfy, z małymi spiczastymi uszami nie dłuższymi niż 5 centymetrów.
- Susaki, czyli karbowane, z uszami do 2,5 centymetra, mocno dociśnięte do głowy.
Przekroczenie rozmiaru uszu powoduje, że zwierzę nie jest rasowe, mimo że określone cechy są przekazywane potomstwu po skrzyżowaniu.
Wady i zalety rasy Lamancha



Wady obejmują wymagania żywieniowe paszy, w przeciwnym razie kozy bez uszu mogą stracić produkcję mleka. Również zwierzętom należy zapewnić warunki higieniczne, ponieważ uwielbiają czystość - pokoje, legowiska, karmę i wodę.
Wymogi konserwacji i pielęgnacji
Przedstawiciele tej rasy nie mają specjalnych wymagań co do trzymania. Potrzebują ocieplonej kozy z wybiegiem, gdzie zwierzęta będą mogły spacerować na świeżym powietrzu o każdej porze roku. Bardzo ważne jest, aby miejsca, w których przebywa stado, były utrzymywane w idealnej czystości. Ma to znaczenie dla wysokiej produktywności samic mlecznych, zdrowia całej populacji, a także zachowania specyficznej cechy zwierząt tej rasy – braku węchu.
Dieta
Kozy bezuszne rasy La Mancha trzeba karmić 2 razy dziennie, dają dużo wody. Ona, podobnie jak jedzenie, musi być czysta. Zwierzęta jedzą prawie wszystko, trzeba tylko uważać, aby trujące rośliny nie dostały się do ich pożywienia.
Musisz przechowywać dużo wysokiej jakości siana na zimę, zwłaszcza jeśli koza jest w ciąży lub karmi kocięta.
Nie zapomnij też dodać minerałów. Sól do lizania powinna być ogólnodostępna, do paszy czasami dodaje się również sodę, a do wody wkrapla się jod, aby zapobiec chorobom. Pomaga to utrzymać silne i zdrowe kozy Lamancha.
Reprodukcja
Polowanie na samice rozpoczyna się jesienią lub zimą, trwa od jednego do dwóch dni, cykl wynosi 21 dni. Czas trwania ciąży wynosi 155 dni. Najczęściej w miocie jest dwoje dzieci, rzadziej rodzą się trojaczki. Kozy bezuszne mają jak na swój rozmiar obszerne wymię, dzięki czemu są bardzo wydajne i produkują mleko o zawartości tłuszczu 4%. Średnio koza daje 3-4 litry mleka dziennie, ale rekordziści sięgają 5 litrów. Kozy są dojone przez co najmniej 10 miesięcy, ale są takie, które mogą dawać mleko przez dwa lata z rzędu, podczas gdy nie muszą ponownie zachodzić w ciążę i przynosić do tego koźląt.
Częste choroby
Kozy bezuszne La Mancha wyróżniają się stabilnym zdrowiem, są odporne i obojętne na zimno, dlatego są mało podatne na przeziębienia. Zasadniczo kozy cierpią z powodu pasożytów, mastitis, zatrucia czerstwym pokarmem lub toksycznymi roślinami oraz zapalenia kopyt.
Problemów zdrowotnych można uniknąć dobrze ułożoną dietą, staranną pielęgnacją, czystością w oborze i samym zwierzęciem. Kozy są czułe, potrzebują miłości, troski i uwagi, więc musisz komunikować się z nimi jak ze zwierzętami domowymi. Zachowują się jak koty lub szczenięta, przytulając się i biegając za swoimi właścicielami.
Dla profilaktyki chorób zakaźnych konieczne jest terminowe przeprowadzanie badań i szczepień. Na standardowej działce przydomowej nie jest konieczne utrzymywanie pełnoetatowego lekarza weterynarii. Ale w profesjonalnym gospodarstwie specjalizującym się w produkcji drogich kozich serów jest to ważny warunek. Uważna opieka nad stadem mlecznym może zapobiec licznym kłopotom i stratom finansowym.
Przy odpowiedniej i troskliwej opiece zwierzęta odznaczają się płodnością i produkcją mleka, dobrym zdrowiem oraz niezwykle atrakcyjnym wyglądem.