Rosyjskie rasy koni: opis, lista najlepszych i historia hodowli

Na świecie są setki ras koni. Wszystkie mają wspaniałe właściwości. Na liście pięknych zwierząt wyróżniają się wyjątkowe rasy koni. Historia istnienia tych koni naznaczona jest szeregiem tragicznych wydarzeń. Mimo trudności konie dalej żyją i zachwycają koneserów tych pięknych zwierząt.

Historia koni w

Historia hodowli koni sięga wielu stuleci. Już w XIII wieku ludzie hodowali konie. Wojownicy sprowadzili konie pełnej krwi jako zdobycz po udanych bitwach z licznymi wrogami.

Podczas inwazji Złotej Ordy pierwszeństwo miały ciężkie konie.Dopiero wraz z nadejściem epoki Iwana Groźnego, orientalne rasy koni zaczęły zyskiwać na popularności. Czasy się zmieniły, zmieniła się moda na rasy koni. Imiona hrabiego Orłowa, Rostopczyna, Budionnego na zawsze przejdą do historii. Entuzjastyczni ludzie dali światu piękne rasy koni. Wielu z nich stało się dumą kraju.

Tragicznym wydarzeniom w historii towarzyszyła śmierć i cudowne odrodzenie wyjątkowych koni. Dziś specjaliści hodują różne rasy koni.

Klasyfikacja

Zgodnie z przeznaczeniem przedstawicieli rodziny końskiej można podzielić na 3 grupy:

• jazda konna;
• konie pociągowe;
• konie pociągowe.

Istnieją uniwersalne rasy koni, na przykład koń doński. Zwierzę jest używane jako koń pociągowy lub jeździecki.

Hodowcy dzielą konie na kategorie:

Aborygen. Być może najsilniejsze, najzdrowsze zwierzęta. Konie od dawna przystosowały się do trudnych warunków klimatycznych. O wykształcenie silnej odporności u koni zadbała sama natura. Bez strat znoszą mróz i silne wiatry. Bez wysiłku toruj sobie drogę przez głębokie zaspy śnieżne. Do gatunków tych należą konie wiatka, jakuckie, a także konie z Azji Środkowej czy Kaukazu. Unikalne właściwości rodzimych zwierząt wykorzystywane są do hodowli nowych ras koni.
1. Przejściowe. W tych koniach łączą się najlepsze cechy rodzimych koni i godność ogierów sprowadzonych z daleka.
2. Fabryka. Efekt złożonej, żmudnej i wieloletniej pracy nad wyhodowaniem nowej rasy. hodowcy wyhodowali takie rasy jak kłusak orłowski, koń budiennowski i inne typy koni.

Główne Rasy

Rasy koni nie są tak liczne. Niektóre z nich są podstawowe.

Budennowskaja

Siemion Michajłowicz Budionny włożył wiele wysiłku w opracowanie idealnej rasy koni dla Armii Czerwonej. Za podstawę przyjęto rasę Don. Po skrzyżowaniu konia z rasowym ogierem jeździeckim specjaliści otrzymali uniwersalną rasę pociągową i jeździecką. Koń Budionnowskiego może nie tylko chodzić pod siodłem, ale także służyć potrzebom ludzi jako siła pociągowa.

Wzrost zwierzęcia sięga 165 cm.Długa szyja konia przypomina przodków Achal-Teke. Koń różni się od innych ogierów masywnością i pewną kanciastością. Potężny zad i szeroka klatka piersiowa świadczą o sile i wytrzymałości konia. Sucha głowa o szerokich brwiach jest pięknie osadzona. Duże wyraziste oczy mówią o inteligencji i dobrym charakterze. Wydłużone ciało i mocne nogi nadają zwierzęciu imponujący wygląd. Konie Budionnowskiego można rozpoznać po ich „markowym” gniadym kolorze. Dziś armia nie potrzebuje kawalerii, więc ludzie Budionni są wykorzystywani w sporcie.Konie z powodzeniem biorą udział w zawodach ujeżdżeniowych, skokach przez przeszkody i wyścigach konnych.

Donskaja

Jedna z najstarszych ras wyhodowanych przez człowieka. Przodkami rasy Don są konie stepowe. Przez wiele lat konie krzyżowano z ogierami o krwi perskiej, tureckiej i arabskiej. Konie zostały sprowadzone przez wojowników po licznych bitwach.

W XIX wieku konie dońskie dzieliły się na 2 typy:

Stara rasa. Zwierzę bardzo przypominało stepowych przodków. Niewielki wzrost (146-155 cm) i niewyróżniający się wygląd rekompensowały zwinność i wytrzymałość konia.
1. Nowy typ rasy Don. Aby nadać koniowi atrakcyjny wygląd, krzyżowano go z ogierami krwi angielskiej. Stopniowo sytuacja się zmieniała, a mądre i odporne konie zaczęły służyć ludziom. Dostojne ogiery uderzająco różnią się od swoich poprzedników.

Kłusak Orłow

Rasa powstała dzięki staraniom hrabiego Orłowa. Wieloletnia praca hodowlana zaowocowała narodzinami wyjątkowego konia. Pełen wdzięku, silny koń o zaskakująco miękkim kroku i długiej, elastycznej szyi. Wzrost dużego ogiera sięga 170 cm Połączenie wdzięku i siły sprawia, że wygląd zwierzęcia jest wyjątkowy.

Waga konia dochodzi do 500 kg. Mała, sucha głowa, inteligentne oczy i spiczaste, wrażliwe uszy wyglądają harmonijnie. Muskularne ciało, smukłe, suche nogi i bujna grzywa dopełniają portretu zwierzęcia. Energiczne, ruchliwe kłusaki wyróżniają się usłużnym charakterem i bystrym dowcipem. Ogiery Oryol można zobaczyć na spektakularnych imprezach sportowych.

Rosyjska jazda konna

Rosyjski wierzchowiec powstał w wyniku połączenia rasy Oryol i Rastopchinsky. W trudnych czasach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej rasa została prawie zniszczona.Żałosne pozostałości dawnego luksusu zniknęły w latach rządów Chruszczowa. Kilkadziesiąt lat później dzięki staraniom pasjonatów odtworzono rosyjską rasę jeździecką.

Wysokość konia sięga 165-170 cm Elastyczne, rozwinięte mięśnie, szeroki, umięśniony grzbiet i smukłe nogi wyróżniają konie wierzchowe spośród przedstawicieli innych ras. Koń ma chłonny umysł i krnąbrny charakter. Zwierzę jest używane do ujeżdżenia i triathlonu.

Radziecka ciężka ciężarówka

Niski, mocny koń pociągowy. Rasa została wyhodowana w połowie lat 20. ubiegłego wieku. Ciężarówka powstała w wyniku skrzyżowania lokalnych koni pociągowych i ogierów Brabancon. Te europejskie konie mają niezwykłą siłę, ponieważ ich przodkowie wiernie służyli jako ciężkozbrojni rycerze.

Radziecka ciężarówka przypomina mały spychacz. Potężne zwierzę służy do ciężkiej pracy, a także jest źródłem mięsa i mleka.Wysokość ciężarówki jest stosunkowo niewielka - 160 cm, ale waga sięga 700-1000 kg. Szeroki grzbiet, potężny opadający zad i mocne nogi nadają zwierzęciu wygląd monumentalności. Koń jest często koloru czerwonego. Czasami można spotkać ładną ciężarówkę.

Jakucki

Zwierzę Aborygenów, przystosowane do silnych mrozów i złego odżywiania. Gęsty podszerstek i długa sierść sprawiają, że koń z łatwością znosi trudy klimatu. Ze względu na bezpretensjonalność konie przez cały rok trzymane są na dworze.

Niskie, masywne zwierzęta rzadko dorastają powyżej 142 cm.Umięśniona szyja i szeroki grzbiet świadczą o niezwykłej wytrzymałości koni. Koń Jakucki ma mocne nogi i rozwinięte stawy. Ogiery są wykorzystywane jako konie wierzchowe, a także do sportów jeździeckich dla dzieci.

Baszkir

Aborygeński koń jest powszechny w Tatarstanie, Baszkirii i regionie Swierdłowsku.Rasa powstała w wyniku naturalnego krzyżowania koni stepowych i leśnych. Bezpretensjonalne zwierzęta trzymane są na pastwiskach przez cały rok. Główną zaletą rasy jest umiejętność niestrudzonego pokonywania dziesiątek kilometrów.

Wzrost niestrudzonego konia to tylko 145 cm Mała głowa o szerokich brwiach, krótka szyja i szeroki grzbiet - to portret wspaniałego konia. Ze względu na przyjazne usposobienie ogiery wykorzystywane są w dziecięcych sportach jeździeckich. Zwierzęta są często hodowane na farmach mlecznych.

Terskaja

Wyjątkowa rasa powstała w latach 40-tych ubiegłego wieku dzięki skrzyżowaniu ocalałych ogierów rasy Strzelec z końmi krwi arabskiej. W rezultacie pojawiła się rasa Terek. Dzięki licznym zaletom konie uniwersalne biorą udział we wszystkich typach zawodów jeździeckich. Niesamowita zdolność uczenia się pozwala na wykorzystanie koni w przedstawieniach cyrkowych.

To właśnie na ogierze Tersk legendarny marszałek Żukow odbył defiladę zwycięstwa. Najczęściej można spotkać siwego konia. Mniej powszechne są konie gniadego koloru. Koń jest pięknie zbudowany. Krótki, prosty grzbiet, elastyczna, długa szyja i smukłe nogi nadają zwierzęciu elegancki wygląd. Zwierzę ma małą głowę. Wrażliwe ruchome uszy i błyszczące oczy dopełniają portretu konia.

Wiatskaja

Las, rdzenny koń. Północne piękno jest powszechne w regionie Kirowa, a także w gospodarstwach Udmurcji. Zwierzę jest energiczne, posłuszne i odporne. Bezpretensjonalny koń łatwo zadowala się złym odżywianiem, dobrze znosi mrozy i deszcze. Zgodna natura pozwala na wykorzystanie Wiatki w dziecięcym sporcie jeździeckim i turystyce.

W przeszłości pomocnik Vyatka był używany do transportu pocztowego. Główną cechą wyróżniającą niskiego zarobaka jest ciemny pasek biegnący wzdłuż grzbietu zwierzęcia. Vyatka dorasta do 150 cm, nogi są krótkie. Gruba skóra chroni konia przed ukąszeniami owadów.

Rosyjski kłusak

Rasa powstała w wyniku skrzyżowania legendarnych kłusaków Oryol i zwierząt selekcji amerykańskiej. Konie wyróżniają się wdzięcznymi formami i spokojnym charakterem. Wąski pysk i wydatny kłąb nadają koniowi niepowtarzalny wygląd. Mocne nogi i muskularny tułów świadczą o wytrzymałości zwierzęcia. Wydłużone, ruchome uszy i ciemne oczy to cechy kłusa rosyjskiego.

Koń jest używany jako lekkie zwierzę zaprzęgowe. Spokojne usposobienie i wysoka inteligencja sprawiają, że konie mogą być wykorzystywane do hipoterapii.

Don na koniu

Uniwersalna rasa. Koń Don jest z powodzeniem używany jako koń pociągowy i wierzchowy.

Wydłużone tułów, suche nogi i mała głowa dodają elegancji wyglądowi zwierzęcia. Wzrost konia 165 cm, na szyi wyraźnie widoczny dobrze rozwinięty grzebień. Ogon i grzywa są ciemne i grube.Posłuszny charakter zwierząt umożliwia wykorzystanie koni do nauki jazdy konnej.