Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

FMD jest bardzo niebezpieczna dla bydła. W końcu młode zwierzęta umierają na tę chorobę wirusową, a dorosłe zwierzęta mają z nią trudności i nawet po wyzdrowieniu mogą zarażać zdrowe krowy i byki. Choroba wpływa na produktywność bydła. Zmniejsza się wydajność mleczna, zwierzęta powoli przybierają na wadze, pogarsza się jakość mięsa. Krowy i byki chore na pryszczycę są często wysyłane na rzeź, aby zapobiec zakażeniu całego stada.

Co to za choroba

FMD to najgroźniejsza choroba wirusowa atakująca zwierzęta domowe, najczęściej młode cielęta, krowy i byki.Charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i niebezpiecznymi konsekwencjami prowadzącymi do śmierci bydła. Źródłem zakażenia są chore zwierzęta z niesprzyjających terenów (kraje azjatyckie). Szczepienie bydła przeciwko określonemu typowi pryszczycy (znanych jest 7 typów) pomaga zapobiegać chorobie.

Chore bydło ma gorączkę, ślina płynie cały czas, a na błonach śluzowych jamy ustnej i nosa, skórze wymion oraz w szczelinie międzykopytowej widoczne są pęcherze i wrzodziejące wysypki. Pacjenci z pryszczycą nie mogą połykać, odmawiają jedzenia, szybko tracą na wadze. Narządy trawienne zwierzęcia są dotknięte. Z powodu ran na wymieniach krowy nie mogą być dojone, rozwija się u nich zapalenie sutka. Wirus infekuje miękkie tkanki kopyt, zaczynają się ropieć. Choroba może prowadzić do martwicy blizny, odoskrzelowego zapalenia płuc i gangreny płuc, zaburzeń pracy serca i mięśnia sercowego.

Choroba trwa 1-2 tygodnie, okres inkubacji 2-6, maksymalnie 20 dni. W przypadku powikłań krowa umiera w ciągu 2-6 dni. U chorych, ale przeżywających zwierząt wskaźniki produktywności (wydajność mleka, przyrost masy ciała) spadają.Pryszczyca zwykle prowadzi do śmierci młodych zwierząt (śmiertelność - 80-100%) oraz dorosłego bydła (śmiertelność - 40-90%). W rezultacie zmniejsza się liczba stad, w tym z powodu przymusowych ubojów.

Zwierzęta, które wyzdrowiały z jednego typu pryszczycy, mogą następnie zachorować na inny typ tej choroby wirusowej. Próbują zapobiegać chorobie poprzez szczepienia.

Patogen, źródło i ścieżki

Czynnikiem sprawczym takiej choroby jak pryszczyca jest uważany za zawierający RNA wirus z rodziny najmniejszych pikornawirusów. Sam rinowirus składa się z 32 kapsomerów, które tworzą rombowy trójkąt. Udało się ustalić 7 różnych typów wirusa pryszczycy. Czynnik wywołujący chorobę wykazuje odporność na różne warunki pogodowe, ale ginie po podgrzaniu do temperatury powyżej 60 stopni Celsjusza, a także pod wpływem promieniowania ultrafioletowego i środków dezynfekujących.

Opinia eksperta

Wirus może przeżyć ponad miesiąc nie tylko w organizmie chorego bydła, ale także w wodzie, glebie, ściekach, mięsie i produktach mlecznych. W 65 przypadkach na 100 osoba zaraża się poprzez wypicie surowego mleka chorych krów.

Źródłem choroby są zwierzęta z pryszczycą, które są w okresie inkubacji i wyzdrowiały z tej choroby wirusowej. Z organizmu chorych wirus jest wydalany ze śliną, krwią, moczem, a także z kałem. Czynnik sprawczy utrzymuje się przez długi czas w sierści zwierząt, glebie (w odpadłych skorupach wrzodów), a także w mleku i mięsie. Wirus jest przenoszony przez zanieczyszczoną paszę, ściółkę, obornik, inwentarz, ukąszenia owadów.

Pryszczycą można zarazić się poprzez bezpośredni kontakt (poprzez zmiany na skórze oraz przez pysk, nos, oczy) z chorym zwierzęciem oraz poprzez wdychanie powietrza zawierającego cząsteczki wirusa.Gdy wirus dostanie się do krwi, następuje zatrucie całego organizmu. Pryszczyca z reguły nie jest przenoszona z osoby na osobę. Osoby zajmujące się hodowlą bydła zarażają się wirusem przez kontakt z chorymi zwierzętami.

Oznaki i objawy choroby

Na samym początku krowy i byki, które zaraziły się wirusem, odczuwają pieczenie w jamie ustnej, obrzęk, zaczerwienienie. Z tego powodu rozpoczyna się obfite wydzielanie śliny i zapalenie spojówek. Po kilku dniach na błonach śluzowych jamy ustnej, języka, dziąseł, a także na nosie pojawiają się wysypki - pęcherzyki wypełnione najpierw klarownym, a następnie mętnym płynem. Afty mogą pojawić się na wymieniu samicy i na skórze szczeliny międzykopytnej.

Po kilku dniach bąbelki łączą się, a następnie pękają, a na ich miejscu powstają czerwone rany.

Wirus po przeniknięciu do limfy i krwi rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i tkanki. U zwierząt cierpi układ pokarmowy, trudno im połykać, odmawiają jedzenia i szybko tracą na wadze.Rozwija zapalenie żołądka i jelit, ropne ropnie. Temperatura ciała wzrasta. Owrzodzenia na wymieniach powodują ból u krów, co powoduje niechęć do dojenia, choroba prowadzi do mastitis.

Jeśli zaatakowane są kończyny, możliwa jest erozja kopyt i kulawizna. W ciężkich przypadkach pryszczyca prowadzi do martwicy blizn, zapalenia oskrzeli i płuc oraz zgorzeli płucnej. Zwierzęta z dobrą odpornością wracają do zdrowia po 7 dniach, czasami choroba trwa 3-4 tygodnie i również prowadzi do wyzdrowienia bydła. W ciężkich przypadkach (z powikłaniami) krowy padają w 2-6 dniu. Po wyzdrowieniu zwierzęta opóźniają się we wzroście, rodzą martwe cielęta, często ciąża kończy się samoistnym poronieniem.

Diagnostyka patologii

Tak groźną chorobę jak pryszczyca rozpoznaje się na podstawie badania, obrazu klinicznego i badań laboratoryjnych. Wirus jest izolowany z krwi, śliny, rufy i kału. Podczas przeprowadzania badań laboratoryjnych konieczne jest określenie rodzaju wirusowej pryszczycy.Pomaga to wybrać odpowiednią szczepionkę do szczepienia zdrowego bydła. Identyfikacja wirusa trwa około tygodnia.

Podczas diagnozy należy wykluczyć obecność innych chorób o podobnych objawach (wirusowe zapalenie jamy ustnej, dżuma, ospa).

Jak leczyć pryszczycę u bydła

Nie ma lekarstwa na pryszczycę. Lekarze weterynarii zwykle przepisują leki w celu opanowania objawów tej choroby wirusowej. Chore zwierzęta są izolowane od głównego stada. Przez 2 miesiące są przetrzymywani w kwarantannie i leczeni lekami przeciwwirusowymi, surowicą rekonwalescencyjną. W razie potrzeby (infekcja ropna) przepisywane są antybiotyki („Bicillin”).

Jama ustna, dotknięte obszary skóry są leczone środkami dezynfekującymi i gojącymi rany (słaby roztwór nadmanganianu potasu, „Chlorheksydyna”, oksolin, maść interferonowa).Zwierzęta otrzymują lekką karmę, dużo płynów, w razie potrzeby karmione przez zgłębnik. Przypisz kompleksy witaminowo-mineralne. Gojenie wrzodów przyspiesza promieniowanie ultrafioletowe, preparaty Pantenol, Levovinizol, Vinizol.

Możliwe niebezpieczeństwo

FMD jest niebezpieczne ze względu na swoje konsekwencje. Nawet pozornie zdrowe zwierzęta, które przeszły łagodną postać tej choroby wirusowej, mogą zarazić bydło o słabszej odporności. Młode zwierzęta giną w 8-9 przypadkach na 10, śmiertelność krów dorosłych jest dwukrotnie niższa. Samice, które chorowały na pryszczycę, często rodzą martwe cielęta, a ich ciąża kończy się samoistnym poronieniem. Byki po wyzdrowieniu nie przybierają dobrze na wadze, ich mięso nie nadaje się do jedzenia.

Z tego powodu wszystkie zwierzęta z pryszczycą kierowane są na rzeź. Zdrowe krowy i byki są szczepione przeciwko pryszczycy. Szczepienie nie ma wpływu na nosicieli wirusa (chorych i wyzdrowiałych krów i byków).

Szczepienia przeciw chorobom

Aby zapobiegać i zapobiegać zakażeniu pryszczycy, zdrowe zwierzęta są szczepione przeciwko tej niebezpiecznej chorobie wirusowej. Istnieje wiele szczepionek mono i skojarzonych (przeciw kilku typom) do uodparniania bydła. Lek można kupić w dowolnej aptece weterynaryjnej. Zwierzęta są szczepione przeciwko dokładnie takiemu rodzajowi pryszczycy, jaki występuje na danym obszarze.

Szczepić dorosłe krowy i byki oraz cielęta w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy. W niesprzyjających regionach szczepienia przeprowadza się co roku. Nie szczepić ciężarnych i karmiących krów. Szczepienie z reguły przeprowadza się przed kryciem zwierząt lub wiosną, przed wypasem bydła na pastwisko.

Szczepionka nie jest lekarstwem, nie leczy pryszczycy, ale pozwala krowom i bykom wyzdrowieć z wirusa w łagodnej postaci i nabrać odporności na tę chorobę wirusową.Szczepionkę podaje się domięśniowo lub podskórnie. Dawka leku jest ustalana w zależności od wieku i wagi bydła.

Szczepionka jest całkowicie nieszkodliwa dla krów i byków, ale najważniejsze jest to, że szczepić można tylko absolutnie zdrowe i nie osłabione zwierzęta. Skontaktuj się z lokalnym lekarzem weterynarii, aby uzyskać harmonogram szczepień i rodzaj potrzebnej szczepionki.

Inne środki zapobiegawcze

FMD to jedna z groźnych chorób. Zwykle ta choroba wirusowa jest przenoszona z niekorzystnych regionów do korzystnych. Aby zapobiec zarażeniu lokalnych zwierząt w każdej miejscowości, podejmuje się szereg działań zapobiegawczych. Służby sanitarno-weterynaryjne kontrolują stan bydła, a także monitorują przemieszczanie, skup buhajów i krów hodowlanych z innych krajów, zwłaszcza azjatyckich.

Ryzyko zakażenia powstaje w przypadku nielegalnego wwozu zwierząt. Zaleca się rejestrację całego inwentarza żywego bydła.Właściciele krów i byków mogą uchronić się przed wirusem poprzez terminowe szczepienie swoich zwierząt. Szczepienia przeprowadzają lokalni lekarze weterynarii. Wskazane jest wypasanie bydła na pastwiskach, na których nie biegają dzikie zwierzęta, a także kupowanie paszy w rejonach sprzyjających pryszczycy.

Kontroli podlegają również produkty mleczne i mięsne sprzedawane na targowiskach. W domu można w prosty sposób uchronić się przed zarażeniem pryszczycą od zwierząt. Najważniejsze jest, aby zagotować mleko kupione na rynku i podgrzać mięso. Jeśli na danym obszarze znane są przypadki ognisk pryszczycy, nie zaleca się kupowania śmietany i kwaśnej śmietany na bazarze. Jeśli w jamie ustnej pojawi się zaczerwienienie, obrzęk, wysypka, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą chorób zakaźnych.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta