Rasa owiec Romanow: opis i charakterystyka, hodowla i żywienie

Owce rasy Romanow to bydło grubo wełniane o futrzanym kierunku produkcyjności. Nazwa rasy pochodzi od jej pochodzenia - owce hodowano w rejonie Romanowsko-Borysoglebskim w prowincji Jarosław. Do selekcji wykorzystano bezrogie rasy miejscowego bydła. Owce Romanowów mają wiele zalet, dlatego wielu hodowców woli je hodować.

Pochodzenie rasy Romanowów

Pierwszy raz w faktach historycznych o rasie wspomniano w 1802 roku, co wskazuje na pojawienie się bydła Romanowów w XVIII wieku. Chłopi sami zajmowali się selekcją, starając się wyhodować rasę bezpretensjonalną dla warunków klimatycznych, wszystkożerną (mogła istnieć i aktywnie rozmnażać się na rasach siana i trawiastych), która miałaby dobre wskaźniki wydajności produktów mięsnych i wełna.

Mimo że hodowlą owiec zajmowali się nie-naukowcy, rasa Romanowów jest uważana za prawie najlepszą spośród innych odmian.

Opinia eksperta

Początkowo rasa była hodowana w większości północnej RFSRR, po tym jak owce stały się powszechne na Białorusi. Dziś rasy Romanowów są cenione i hodowane w Kazachstanie, Mongolii i krajach Europy Północnej.

Wygląd i cechy owiec

Ogólnie przyjęte cechy pozostały niezmienione do dziś, chociaż zostały zatwierdzone w 1908 roku:

• mocne, silnie rozwinięte kości;
• rogata, sucha głowa z haczykowatym nosem, podłużny kształt czaszki;
• stojące uszy;
• proste linie kręgosłupa i kłębu;
• korpus w kształcie beczki z okrągłymi żebrami;
• proste mocne nogi;
• ogony - dla owiec - 7-10 centymetrów, dla tryków - do 13 centymetrów;
• wzrost - około 70 centymetrów;
• średnia waga tryków - 65-70 kilogramów, jasna - 45-55 kilogramów.

Wełna zawiera dużo puchu, tworzącego warkocze z lokami w górnej części, wełna jest gruba, 2600-2800 włókien na centymetr kwadratowy powierzchni skóry. Nowonarodzone jagnięta mają czarną sierść, po miesiącu zaczyna się rozjaśniać, osiągając całkowitą depigmentację po pięciu miesiącach. Na głowie i uszach znajdują się białe znaczenia. Owce strzyżone są trzy razy w roku, do filcowania używa się wełny.

Główne pozytywy i negatywy

W skali hodowli owce Romanowów nie stanowią ogromnej części żywego inwentarza, chociaż rasa ta ma wiele zalet:

• łatwe w pielęgnacji - owce Romanov były hodowane jako bezpretensjonalna rasa chłopska, która nie wymaga specjalnych warunków do utrzymania. Te owce są bezpretensjonalne i prawie wszystkożerne. Drogie uprawy paszowe i specjalne warunki przetrzymywania nie są dla nich ważne, a opieka nie jest trudna;
• oszczędności na paszach - przez większą część roku bydło powinno wypasać się na pastwiskach. Zimą owce potrzebują stałego jadłospisu, w tym kiszonki, siana. Aby uniknąć rozwoju beri-beri, warto dodać niewielką ilość drogiej, wysokiej jakości paszy witaminowej;
• wysokiej jakości kożuch - wiele źródeł twierdzi, że kożuch Romanov jest najwyższej jakości na świecie i jest odpowiednio oceniany;
• płodność - liczba owiec Romanowów może wzrosnąć 2,5 razy w ciągu zaledwie roku ze względu na zdolność owiec do rodzenia kilku jagniąt jednocześnie;
• dobra wydajność mięsna - przy młodej jagnięcinie (7-8 miesięcy) ważącej 40 kilogramów, do uzyskania wydajności rzeźnej potrzeba co najmniej 20 kilogramów czystej masy mięsnej.

Romanow i inne rasy owiec mają wspólne wady - strachliwość, zależność od warunków pogodowych, w szczególności przeciągów, nietolerancja wilgoci, przyleganie do pasożytów.Rasa Romanowów mogłaby słusznie stać się powszechnie znana, gdyby owce produkowały więcej wełny. Wydajność owczej skóry z jednej głowy rocznie wynosi około 3,5 kilograma. Dla porównania owce merynosów przynoszą 7-8 kilogramów wełny w ciągu tych samych 12 miesięcy.

Kolejną wadą rasy jest skłonność do przeziębień i chorób oskrzelowo-płucnych.

Ze względu na słabe światło owiec, wielu rolników decyduje się na inne rasy, ponieważ boją się trzymać bydło na pastwisku do mrozów i są zmuszeni wydawać pieniądze na budowę przestronnych, ciepłych owczarni.

Subtelności konserwacji i pielęgnacji

Osoby, które po raz pierwszy podjęły decyzję o rozpoczęciu hodowli owiec, są zainteresowane tym, jak prawidłowo utrzymywać i pielęgnować bydło rasy Romanov. Jak już wspomniano, owce tego gatunku są bezpretensjonalne, nie wymagają specjalnych warunków. Nie zamarzają w ekstremalnych mrozach, ponieważ owce mają grubą skórę, grubą okrywę włosową. Lepiej jest używać czystej ściółki ze słomy lub siana, nie należy stosować podłóg z trocin i torfu.

Rasa Romanov często ma problemy zdrowotne, pasożyty, pogarsza się jakość owczej skóry, spada płodność przy tej samej zawartości w boksie. Dlatego zaleca się wypas bydła rasy Romanow aż do nadejścia mrozów, ograniczając ich pobyt w owczarniach tylko w okresach mroźnej zimy.

Nawet zimą należy wyprowadzać owce na chwilę na dwór, aby miały możliwość zaczerpnięcia świeżego powietrza. Posłuży to jako profilaktyka chorób oskrzelowo-płucnych i wzmocnienie układu odpornościowego.

Wypas zaleca się nawet na wyeksploatowanych pastwiskach, najważniejsze jest unikanie łąk wodnych i leśnych, miejsc z podmokłymi glebami. Ze względu na zwiększoną wilgotność takich pastwisk, u zwierząt gospodarskich mogą rozwinąć się choroby układu pokarmowego. Możesz zrobić sztuczne, najpierw sadząc je zbożami i roślinami strączkowymi o wieloletnim kwitnieniu.

Karmienie rasy

Przedstawiciele odmiany Romanowów są bezpretensjonalni w jedzeniu. Można je karmić zarówno odpadami spożywczymi, jak i zielenią, roślinami okopowymi. W miesiącach letnich owce pewnie gromadzą zapasy tłuszczu na pastwiskach, ale konieczne jest ich dokarmianie dodatkami mineralnymi i niewielką ilością paszy treściwej. Musi być świeża, co pozytywnie wpływa na jakość skóry owczej i mięsa żywca.

W zimie koniecznie podawaj owcom paszę soczystą w postaci kiszonki i roślin okopowych, ale dieta składa się z siana (najlepiej lucerny) i paszy objętościowej (słoma i gałązki drzew, które są dodatkowym źródłem witamin ). Trawa koniczyny, roślin strączkowych i zbóż jest przydatna dla owiec Romanowów. Przed podaniem słomę należy ugotować na parze.

Karmienie matek powinno obejmować paszę treściwą, a buhajów – suplementy diety poprawiające funkcje układu rozrodczego.

To ważne dla uzyskania zdrowego potomstwa. Mąka z innymi rodzajami paszy nie jest preferowana w żywieniu bydła Romanowów, ponieważ powstająca skóra owcza jest głównym źródłem produkcji owiec, zwierzęta gospodarskie mogą znacznie zaplamić runo.

Jak rozmnażać

Jary Romanowskie są płodne:

• 6-8% królowych przynosi jedną owieczkę;
• dwa - 39-40%;
• trzy - 45-46%;
• cztery-osiem - 9-10%.

Yarki osiągają dojrzałość płciową w wieku około roku. Rolnicy hodujący owce Romanow uważają, że możliwe jest krycie owiec, które osiągnęły masę ciała 70-75% wagi dorosłej owcy (co najmniej 41-42 kilogramy).

Jeżeli jagnię się trzy razy w ciągu dwóch lat, zaleca się jagnię zagęszczone wg schematu:

• pierwsze krycie - od 15 lipca do 1 września, cielenie - od 15 grudnia do 1 lutego;
• drugie krycie - od 5 marca do 1 maja, cielenie - od 15 sierpnia do 1 października;
• trzecie krycie - od 15 listopada do 1 lutego, cielenie - od 14 kwietnia do 1 czerwca.

Od razu po urodzeniu jagnięta potrzebują ciepła – ważne jest, aby je wysuszyć i ogrzać pod lampami umieszczonymi 70-80 centymetrów od podłogi. Optymalny reżim temperaturowy wynosi 20 ° C, wilgotność - 70%. Po odstawieniu jagnięcia od potomstwa nie będzie już potrzebował specjalnej, czasochłonnej opieki. Wczesne odsadzanie polega na przejściu na mlekozastępcze w wieku 1-3 dni po urodzeniu, po 45 dniach jagnięta otrzymują paszę suchą i roślinną.

Powszechne choroby

Owce Romanowów mają cechę anatomiczną - jest to przejście dość wąskiego oskrzela od tchawicy do prawego koniuszka płuca.Ze względu na oddychanie brzuszne ten typ bydła ma zmniejszoną wentylację płuc, dlatego owce Romanow są wrażliwe na wilgoć, przeciągi i nagłe zmiany temperatury, zwłaszcza w warunkach nierównomiernego żywienia i obniżonej odporności. Bydło często cierpi na choroby oskrzeli i płuc.

Inne choroby owiec rasy Romanov są podobne do innych ras:

• patologie układu pokarmowego, takie jak niestrawność, zapalenie żołądka i jelit, tympania (wzdęcia);
• uszkodzenia przez pasożyty (robaki, larwy bąków, pchły);
• choroby epidemiologiczne (ospa, dżuma).

W celu zapobiegania epidemiom przeprowadzane są rutynowe szczepienia, które przyczyniają się do zachowania zwierząt gospodarskich. Pielęgnację skóry przed uszkodzeniami przez szkodniki, patogeny grzybicze i bakteryjne należy przeprowadzać regularnie.

Romanowską rasę owiec można słusznie uznać za dumę rodzimej hodowli, chociaż pomimo dobroczynnych zalet tego typu zwierząt, niewielu zagranicznych hodowców owiec zwraca na nią uwagę. Początkującym hodowcom owiec zaleca się zdobycie doświadczenia szczególnie w hodowli owiec rasy Romanow, ze względu na ich płodność, doskonałą jakość skóry owczej oraz dobre wskaźniki produkcji mięsa.