Kozy mają dość silną odporność, rzadko chorują, ale ich najbardziej wrażliwym narządem jest wymię. Sutki kozy zagęszczają się, stają się bolesne, gdy są dotknięte zakaźnymi i niezakaźnymi patologiami z powodu niepiśmiennej opieki i utrzymania zwierząt. Również powodem, dla którego koza ma twarde uszczelki w wymieniu, są urazy. Rolnik musi znaleźć przyczynę patologii, aby rozpocząć właściwe leczenie.

Budowa wymion kóz a laktacja

Aby poznać przyczynę zagęszczania, trzeba wiedzieć, jak ułożone jest wymię kozy, jak przebiega laktacja. Wymię zawiera:

  • tkanka łączna nadająca kształt organowi;
  • gruczoły sutkowe;
  • kanały wydalnicze;
  • napędy;
  • kanał na sutki.

Kozy mają parę gruczołów sutkowych „zapakowanych” w skórzaną torebkę. Wymię jest podzielone na dwie części. Każda część syntetyzuje mleko oddzielnie od drugiej. Sutki składają się z tkanki mięśniowej pokrytej kilkoma warstwami skóry. Na końcu znajduje się zwieracz - mięsień w kształcie pierścienia, który zapobiega spontanicznemu wypływowi mleka. Synteza mleka zachodzi w pęcherzykach płucnych - pęcherzykach o średnicy 0,1-0,3 mm. Ich wewnętrzna powierzchnia pokryta jest tkanką wydzielniczą. Komórki tej tkanki pobierają z krwi witaminy, minerały i składniki odżywcze, które są przekształcane w kazeinę i tłuszcz mleczny.

Wzrasta ciśnienie w wypełnionych wydzieliną pęcherzykach płucnych. Mleko jest wyciskane do przewodów, z których spływa do zbiorników magazynowych. Stamtąd wnika do kanału brodawki sutkowej. Kiedy koza ssie matkę lub dochodzi do dojenia, zwieracz otwiera się i mleko wypływa.

Opinia eksperta

Podczas doju mleko najpierw opuszcza zbiorniki i przewody, a następnie pęcherzyki płucne. W celu stymulacji wydzielania mleka pęcherzykowego wymię masuje się oklepując i pchając ruchami palców.

Możliwe przyczyny zagęszczenia wymienia

Wymię jest delikatnym i wrażliwym narządem kozy, podatnej na wiele chorób. Zdrowe wymię jest symetryczne, bez owrzodzeń, sęków i fok, brodawki są elastyczne. W przypadku patologii narząd dojenia jest zdeformowany i staje się nieatrakcyjny. Zmniejsza się ilość mleka, pogarsza się jego smak.

Najczęstsze patologiczne stwardnienie wymienia kozy:

  • guzy (formacje torbielowate i guzowate);
  • zapalenie sutka;
  • czyractwo;
  • obrzęk;
  • urazy (otwarte i zamknięte rany, siniaki, pęknięcia).

Uderzenia

Starsze kozy są podatne na pojawienie się guzów łagodnych i złośliwych, ponieważ w ich organizmie zmienia się tło hormonalne, a następnie struktura tkanek wymienia. Łagodne torbiele i nowotwory złośliwe wyglądają jak guzy. Jednak od guzów należy odróżnić inne guzki:

  • kamienie mleczne - nagromadzenie soli fosforanowych lub wapienne twardnienie kazeiny w przewodach;
  • petryfikacja - wysycenie ropni solami mineralnymi.

Przyczynami powstawania kamieni mlecznych są reakcje zapalne w obrębie wymienia lub zastój mleka. Foki są ruchome, zwykle znajdują się w gruczołach spichrzowych, wychodzą w postaci ziarenek piasku z mlekiem. Skrystalizowane czyraki tworzą się w niewielkich ilościach, zawsze poprzedzone są pojawieniem się ropnej wysypki.

Formy guza są gęste w dotyku, powodując ból i dyskomfort u zwierzęcia. W przeciwieństwie do kamieni mlecznych są nieruchome. Kiedy guz rośnie, na powierzchni ciała często pojawiają się owrzodzenia. Cysty to wypełnione płynem pęcherze. Kiedy się pojawiają, tkanka gruczołowa stopniowo zamienia się w tkankę łączną.

Zapalenie sutka

Wymię kozy często ulega stanom zapalnym. Foki są szczególnie powszechne u ciężarnych i rodzących kóz, u których odporność jest czasowo obniżona. Rzadziej zapalenie sutka jest konsekwencją nieodpowiednich warunków dla zwierząt:

  • wilgoć;
  • szkic;
  • zimno;
  • niehigieniczne.

Możliwe zapalenie sutka spowodowane niepełnym dojem. Jeśli nie dojesz całkowicie, zalega ono w pęcherzykach płucnych, powodując stan zapalny.

Koza z zapaleniem sutka jest nerwowa, ponieważ guzek w wymieniu jest bolesny. Chorobie towarzyszą ciężkie objawy:

  • opuchlizna;
  • pieczęć ciała;
  • gorący w dotyku na skórze wymion;
  • stan letargu zwierzęcia;
  • wzrost temperatury;
  • powiększone węzły chłonne;
  • brak apetytu u kozy;
  • wylot śmierdzącego, wodnistego, grudkowatego mleka.

Jeśli koza ma powiększone węzły chłonne, ale nie ma innych objawów, to nie ma powodów do zmartwień. To jest reakcja organizmu na proces porodu.

Siniak

Czasami guzki w wymieniach są wynikiem urazu. Młode samce są energiczne i chętne do zabawy, mogą zranić wymię matki. Dlatego nie powinieneś trzymać kozy z młodymi.Po posiniaczeniu foki pod skórą są siniakami, które wyglądają jak sinicze rany. Koza cierpi, skóra wymienia staje się gorąca, w dojonym mleku pojawiają się plamy krwi.

Obrzęk

Nabrzmiałe wymię bardzo puchnie. Przyczyny stanu patologicznego:

  • słabe krążenie;
  • siedzący tryb życia zwierząt;
  • zła dieta.

Zwykle obrzęk znika po tygodniu od pojawienia się. Jeśli nie, należy wezwać lekarza weterynarii. Ponadto konieczna jest opieka weterynaryjna, jeśli obrzęk się nasila, sutki stają się zimne, a mleko staje się wodniste.

Czyraczność

Ropny proces zapalny atakuje gruczoły łojowe i mieszki włosowe. Kozy z gęstą sierścią pokrywającą wymiona i słabą odpornością są podatne na stany zapalne.

Ale głównym prowokatorem fok jest niepiśmienna opieka nad zwierzętami: zła higiena w oborze, rzadka zmiana ściółki.

Czyraki to małe pryszcze o średnicy 0,5 cm, stopniowo rosnące do 4-5 cm, które obejmują sutki, podstawę narządu, zagłębienie między płatami. Wysypka jest bolesna, skóra podrażniona, zaczerwieniona, opuchnięta.

Po dojrzewaniu pękają czyraki, wypływa ropa. Czasami pojawiają się grudki - guzowate uszczelki wypełnione nie ropą, ale tkanką łączną. W przypadku rozległej czyraczności koza jest odporna na dojenie, ponieważ odczuwa silny ból.

Rany

Kiedy cycki kozy są mechanicznie uszkodzone, powstaje rana szarpana. Zwierzę zostaje ranne podczas spaceru w ciernistym krzaku, wśród stert gruzu lub fragmentów metalu. Rany szarpane goją się powoli, ale rany głęboko penetrujące i zamknięte są znacznie bardziej niebezpieczne.Drugi na zewnątrz wygląda jak czarne plamy. Skóra puchnie, pojawia się stan zapalny, a wewnątrz tworzą się ropnie.

Pęknięte sutki

Sutki kóz pękają w wyniku uderzeń mechanicznych, niepiśmiennej pielęgnacji, rozwoju choroby bakteryjnej lub hipowitaminozy. Pęknięcia są bolesne, zwierzę opiera się dojeniu.

Metody leczenia

Po stwierdzeniu patologicznych fok w wymieniu kozy należy niezwłocznie udzielić pierwszej pomocy, a następnie wezwać lekarza weterynarii w celu postawienia diagnozy. Chore zwierzę wymaga starannej opieki, karmienia wysokiej jakości soczystą paszą i koncentratami, trzymania w czystej, suchej i wygodnej oborze. Każda patologia wymienia wymaga specyficznej metody leczenia.

Mastitis u kóz nie można leczyć maściami i gorącymi okładami, przez co choroba staje się przewlekła. Zwierzę otrzymuje antybiotyki tetracyklinowe, po dojeniu podaje się zastrzyki w wymię. Pieczęć jest traktowana Lyzolem lub Creolinem.

Jeżeli stan zapalny wywołany jest przez bakterie chorobotwórcze stosuje się zewnętrzne środki bakteriobójcze. W poidło dla kóz zawsze powinna być czysta ciepła woda.

Czyraczność leczy się w ten sposób:

    Wymię jest ogolone.
  1. Skórę traktuje się manganem lub innym roztworem antyseptycznym.
  2. Niepękające pryszcze smarujemy nalewką jodową (otwarte czyraki nie nadają się do smarowania).
  3. Maść Ichthyol lub Synthomycin stosuje się w celu przyspieszenia dojrzewania trądziku i zaciśnięcia pęknięć.
  4. Duże czyraki otwiera się przez nacięcie poprzeczne.

Antybiotyki nie są wymagane w przypadku furunculosis. Stosowanie gorących okładów na pieczęć jest surowo zabronione.

Rana jest leczona w następujący sposób:

    Wstrzykiwanie nowokainy.
  1. Oczyść ranę. Usuń martwą tkankę, wysięk ropny.
  2. Potraktuj zranione miejsce roztworem manganu lub nadtlenkiem wodoru.
  3. Ropiejąca rana jest częściowo zaszyta, pozostawiając otwór na ujście wysięku.
  4. Leczyć antyseptyczną maścią lub proszkiem, takim jak streptocyd.
  5. Zwierzę otrzymuje ogólnoustrojowy antybiotyk.
  6. Gdy ustanie wydzielina ropna, oczyść brzegi rany, zszyj.

Na siniaki stosuje się zimny kompres. Wykonaj dożylne wstrzyknięcie glukonianu wapnia, aby zwiększyć krzepliwość krwi. 3-4 dni po siniaku pieczęć smaruje się maścią jodową lub ichtiolową. Siniak zwykle utrzymuje się nie dłużej niż 10 dni.

Do snu puchnącego koza jest często wyprowadzana, odpowiednio karmiona. W przypadku pękniętych sutków stosuje się streptocyd, maść ichtiolową, mazidło balsamiczne. Zabrania się używania nalewki jodowej i innych substancji agresywnych.

Nie ma lekarstwa na stwardnienia guza. Chirurgiczne usuwanie guzów jest możliwe, ale nie jest to ekonomicznie wykonalne w gospodarstwach rolnych. Dlatego chora koza zostaje zabita.

Możliwe konsekwencje

W większości tych patologii poważne konsekwencje nie występują. Przy odpowiednim leczeniu zwierzę szybko wraca do normy. Niebezpieczne są tylko zapalenie sutka i furunculosis. W ostrej postaci zapalenia sutka w tkankach rozpoczynają się procesy wrzodziejące i martwicze. Mleko staje się ropne, pachnie zgnilizną. Koza, która nie otrzyma pomocy na czas, umiera.

Uruchomiona furunculosis obejmuje całe wymię, co komplikuje leczenie. Jeśli koza ma słabą odporność, choroba może rozwinąć się w ropowicę - ostry proces zapalny z gromadzeniem się ropy w podskórnej tkance tłuszczowej, która ma niewyraźną granicę, która rozprzestrzenia się na sąsiednie tkanki.

Zapobieganie chorobom

Wymię kozy należy sprawdzać codziennie przed dojem. Zadzwoń natychmiast do lekarza weterynarii, jeśli zauważysz jakiekolwiek podejrzane objawy.

Pielęgnacja wymion kóz obejmuje 3 zabiegi:

    Umyć. Wymię przeciera się ręcznikiem zwilżonym ciepłą wodą, wyciera do sucha.
  1. Smarowanie kremem dla dzieci lub olejem roślinnym. Procedurę przeprowadza się po dojeniu, a także w chłodne dni. Na pryszcze i pęknięcia stosuje się maść z antybiotykiem.
  2. Masaż przed dojem. Kremowymi dłońmi najpierw delikatnie ugniataj, a następnie wklep oba płaty wymienia.

Rolnik powinien mieć pod ręką nadmanganian potasu, jod, wodę utlenioną, maści do dezynfekcji i gojenia ran, aby w razie potrzeby pomóc zwierzęciu. Należy dbać o czystość i porządek w oborze, regularnie zmieniać ściółkę, zapobiegać przeciągom i niższym temperaturom.

Kategoria:

Zwierzęta