Przy odpowiedniej pielęgnacji i zbilansowanej diecie kozy rzadko chorują. Jednak należy je dokładnie zbadać na czas, aby nie przegapić początku jakiejkolwiek choroby lub innego problemu. W szczególności, jeśli koza ma guza na szyi, może to być wynikiem urazu zwierzęcia, objawem niedoboru jodu w organizmie lub oznaką wielu chorób, które są niebezpieczne nawet dla ludzi.

Przyczyny guzków u kozy

U dorosłych zwierząt przyczyny guzków na szyi są różne, w tym różnią się stopniem zagrożenia dla nich samych i dla ludzi:

  • zapalone miejsca zranione - kozy w boksach mogą niechcący wpaść na wystający gwóźdź lub wióry, które odłamały się od drewnianego stojaka, na pastwisku - przekłuć skórę gałęzią, metalowym prętem. Zainfekowana rana zostaje zaogniona i wypełniona ropą;
  • choroby wywołujące pojawienie się formacji - promienica, serowate zapalenie węzłów chłonnych, paratuberkuloza, cysty bąblowcowe (wymienione choroby są wysoce zaraźliwe, prowadzą do szybkiego zakażenia całego inwentarza, a ponadto są niebezpieczne dla ludzi);
  • niedobór jodu w organizmie - ciągły jego brak w diecie prowadzi do endemicznego wola u zwierząt. U kóz dorosłych widoczny wzrost tarczycy występuje tylko w bardzo zaawansowanych przypadkach (są skarłowaciałe, zajęta skóra, zmniejszona produkcja mleka). Od matek, które nie otrzymywały wystarczającej ilości jodu podczas ciąży, dzieci rodzą się z małymi guzkami na szyi, to znaczy z istniejącym wolem. Często umierają wkrótce po urodzeniu.

Zdrowe dzieci do czwartego miesiąca życia, czyli podczas karmienia mlekiem, pojawia się również wole mleczne. Częściej występuje u kóz nubijskich. Przyczyna powiększenia grasicy w tym przypadku jest nieznana. Ponieważ grasica jest aktywnie zaangażowana w układ odpornościowy organizmu, eksperci nie zalecają żadnego leczenia dzieci. Po odstawieniu mleka matki formacje te ustępują same.

Metody wykrywania

Nawet zdrowe i energiczne zwierzę z dobrym apetytem musi być regularnie i dokładnie badane. Pod sierścią drobne guzki mogą początkowo nie być widoczne, ale im szybciej lekarz weterynarii ustali przyczynę ich pojawienia się, tym szybciej koza zostanie wyleczona. Czego szukać:

  • guz jest umiejscowiony z boku szyi, od dołu pośrodku;
  • czy jej włosy pozostają na niej;
  • czy dotykanie guza, naciśnięcie go boli;
  • czy są jakieś ślady obrażeń - zadrapania, przebicia, zasuszone rany.

W każdym przypadku należy wezwać lekarza weterynarii, aby wykluczyć niebezpieczne choroby. Jeśli zachowanie zwierzęcia uległo zmianie lub na szyi słabego, niezdolnego do życia nowonarodzonego koźlęcia pojawiają się guzki, należy to zrobić natychmiast (w przeciwieństwie do wola patologicznego, wole mleczne zwykle nie pojawia się natychmiast, ale jakiś czas po urodzeniu, czasami po kilku tygodniach).

Im częściej stado jest kontrolowane, tym łatwiej określić, o której godzinie pojawił się guz. Konieczne jest zbadanie boksu, upewnienie się, że nie ma w nim żadnych urazów oraz wcześniejsze sprawdzenie miejsca wypasu poprzez usunięcie z niego suchych gałęzi i złomu.

Jak prawidłowo leczyć

Pożądane jest, aby leczenie guzków na szyi kozy, które pojawiły się z jakiejkolwiek przyczyny, było przeprowadzane przez lekarza weterynarii specjalistę.Jeśli nie jest to możliwe, istnieje duże ryzyko, że przyczyna zostanie błędnie ustalona, a terapia domowa będzie nieskuteczna. Na zainfekowane rany:

  • duże ropnie otwiera lekarz anestezjolog miejscowy, oczyszcza, w zaawansowanych przypadkach przepisuje antybiotyk, dobierając go w zależności od stanu zdrowia kozy;
  • małe stany zapalne w domu można nasmarować maścią Wiszniewskiego, a po przebiciu ropnia przemyć ranę nadtlenkiem wodoru i włożyć w nią kawałek bandaża z lewomekolem, ciągle go zmieniając.

Jeżeli stan rany się nie poprawia, trzeba zgłosić się do lekarza po antybiotyki. Konsekwencjom przewlekłego niedoboru jodu łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Stosowanie dostępnej w handlu soli jodowanej nie wystarczy. Potrzebujemy leków weterynaryjnych - „Sedimin”, „Iodomidol”, „Kayod” i innych.Ich liczbę i częstotliwość stosowania oblicza lekarz weterynarii na podstawie wagi i stanu zwierzęcia. Kozy muszą je również otrzymywać w czasie ciąży wraz z paszami ze zbilansowanymi mikroelementami.

Opinia eksperta

Szczególnie trudno jest opiekować się dziećmi, które urodziły się słabe, z trudnością w przyjmowaniu pokarmu z powodu dużych guzów na szyjach.

Możliwość i sposób leczenia chorób zakaźnych ustala lekarz:

  • przy promienicy weterynarz otwiera ropnie, usuwa ropę, wstrzykuje antybiotyki, sulfonamidy;
  • bąblowica torbielowata w zależności od jej rodzaju leczona jest przezskórnie, chirurgicznie lub lekami przeciwinfekcyjnymi;
  • Nie ma leczenia serowatego zapalenia węzłów chłonnych, w przemysłowej hodowli zwierząt chore zwierzęta są zabijane, a ich tusze utylizowane. W hodowli domowej, jeśli osobnik ma wartość emocjonalną, jest izolowany, przeprowadzana jest antybiotykoterapia, a otoczone ropnie są otwierane, oczyszczane z zawartości i dezynfekowane.

Terapia tych chorób jest zawsze długa, ale nie zawsze skuteczna.

Możliwe niebezpieczeństwo

W przypadku braku szybkiego leczenia, ropne ropnie u kozy mogą się przebić i oczyścić lub przedostać się do środka i doprowadzić do posocznicy zwierzęcia i jego śmierci.

Niedobór jodu prowadzi do wielu problemów zdrowotnych zwierząt:

  • u kóz cykl rui jest zaburzony, zmniejsza się płodność i płodność;
  • często dochodzi do resorpcji płodu, poronień na początku ciąży, poronień, narodzin nieżywotnych dzieci;
  • spada zawartość mleka i tłuszczu.

Młode zwierzęta urodzone z wolem, które przeżyły, spowolniły przyrost masy ciała. W celu zapobiegania rzekomej gruźlicy, bąblowicy i innym chorobom zakaźnym osoba powinna ściśle przestrzegać osobistych środków zapobiegawczych podczas opieki nad zwierzętami.W przypadku ich podejrzenia należy niezwłocznie odizolować osobnika od reszty stada i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu przeprowadzenia niezbędnych analiz zawartości szyszek.

Kategoria:

Zwierzęta