Ludzie uprawiają wszystko, co jest piękne, a także przydatne. Wśród tych roślin był amarant. Niezmieniona - trawa chwastowa, zwana wyrzuconym glistnikiem. Każdy ogrodnik przynajmniej raz spotkał się na fabule tak zwanego „żołnierza”, to tylko amarant. Dziś hodowcy wyhodowali bardzo wiele odmian i rodzajów amarantu. Ze względu na swoje piękno i niezwykłość przyciągają wzrok, a poza tym roślina ta jest przydatna i owocnie używana w kuchni. Jakie unikalne i jakie gatunki są dziś znane.
Różnorodność odmiany amarantusa
W światowej florze amarantus jest reprezentowany przez ponad sześćdziesiąt gatunków. Istnieją rośliny jednoroczne i wieloletnie, które są odporne na nawet najcięższe mrozy i odporne na wszelkie szkodniki. Uprawa rośliny jest prosta i nie sprawia kłopotów. Przy tak dużej różnorodności odmian i gatunków można się pomylić i uzyskać paszę lub warzywa zamiast dekoracyjnych. Jakie odmiany są najbardziej popularne i pożądane oraz w jakiej jakości.
Ogon amarantowy
Reprezentantem tego gatunku jest dość silna roślina zielna, osiąga wysokość 1, 5 m lub więcej. Ma wyprostowaną grubą łodygę i duże liście zwisające lekko do ziemi. Liście często mają purpurowy odcień, rzadziej zielony. System korzeniowy ma zasadnicze znaczenie, a długi centralny korzeń rozciąga się na głębokość 50-70 cm. Takie korzenie mają wytrzymać ogromny krzew i zapobiec jego pękaniu pod własnym ciężarem i przy złej pogodzie.
Amarantus ogoniasty wczesnym latem wytwarza szypułkę przypominającą długi sznur lub ogon, dla którego jest nazywany ogonem. Kwiatostany to gęsto zebrane małe kwiaty nawleczone na długą szypułkę. Długość jednego przewodu czasami osiąga pół metra, a nawet więcej. W zależności od odmiany mają inny kolor.
Najpopularniejsze odmiany przedstawiciela ogoniastego są następujące.
Rothschwanz
Roślina jest wyprostowana, do 70 cm wysokości. Para krzewów zajmuje dość dużą przestrzeń. Liście są jasnozielone z białawymi, wyraźnymi żyłkami, karbowanymi w dotyku. Kwiatostany zebrane w miotle. W jednym kwiatostanie obserwuje się do 50 pojedynczych sznurków o długości do 30 cm Paleta kolorów wiechy jest zwykle czerwona, bordowa, z bardziej nasyconym kolorem u podstawy.
Ważne! Oddzielne liny kwiatostanowe mogą zwisać na ziemi, a nawet leżeć na niej.
Grünschwartz
Pod względem botanicznym przypomina odmianę Rothschwanz, ale ma jasnozielone kwiatostany. Duet idealnie wpasuje się w dekorację każdego kwietnika, ponieważ mają prawie taką samą wysokość i średnicę. Te kucyki lub wici są ulubionym materiałem kwiaciarni do komponowania zimowych kompozycji suszonych kwiatów.
Amarantowe zielone ogony
Wysoka roślina, do 80 cm, rzadka odmiana zielonego amarantusa. Wszystkie części są zielone: liście, kwiatostany, kwiaty, łodyga. Ale cudowne jest to, że długość wiszących wiechów lub poszczególnych elementów dochodzi do 80 cm. Wygląda świetnie jako samodzielne lądowanie lub dekoracja sztucznego plecionki lub żywopłotu. Potężne krzewy nie pozwolą wiatrowi dostać się do ogrodu.
Malinowe Koraliki
Mierniki tej odmiany mają czerwony, prawie malinowy kolor, jak kwiatostany, które wyglądają spektakularnie otoczone zielonymi liśćmi. Krzew może rosnąć bardzo na boki, więc sadzi się go na klombie w liczbie pojedynczej.
Kwiatostany zwisają do długości 1 m. Są piękne w świeżym kroju i mogą ozdobić każdą zimową kompozycję do wazonów podłogowych.
Lawina
Piękne długie ogony w kolorze fioletowym można zaobserwować od początku lata do późnej jesieni. Szczególnie interesujące są indywidualne kwiatostany, które są długimi sznurkami z kwiatami w kształcie pęczków, nawleczonymi na szypułkach jak koraliki. Odmiana Avalanche uwielbia przestrzeń i mnóstwo światła.
Zielona pochodnia
Roczna roślina zielna do 40 cm wysokości, ma zielone, jajowate liście i wyprostowaną, mocną łodygę. Termofilny amarant jest słabo odporny na niskie temperatury. Kwitnienie można obserwować od czerwca do mrozu, kiedy umiera.
Kwiatostany lub ogony rosną w górę i nie zwisają, jak to ma miejsce w przypadku amarantusa. Wiechy reprezentowane są przez pojedyncze pogrubione szypułki. Kolor jest jasnozielony.
Dredy
Ta różnorodność amarantu jest chyba najdziwniejsza. Można to przypisać panice i ogonowi. Zainteresowaniem jest wiecha kwiatostanu. Poszczególne wici przypominają dredy, afrykańską fryzurę. Na cienkim szypułce zawieszone są kule małych kwiatów w kolorze bordowym. W połączeniu z jasną zielenią roślina nie pozostawi żadnego hodowcy na boku.
Amarantowy trójkolorowy i dwukolorowy
Specjalne rodzaje rocznego amarantu są dwukolorowe i trzykolorowe. Te odmiany są doceniane przez ogrodników nie do kwitnienia, jak poprzedni przedstawiciel, ale za interesujący kolor liści, który łączy dwa lub więcej kontrastowych kolorów jednocześnie. Co więcej, różne odcienie dominują natychmiast na tym samym rdzeniu.
Liście są wydłużone, mogą być faliste, są jednocześnie czerwone, żółte i zielone. Odmiany te zwykle należą do średniej wysokości odmian, osiągając 60-70 cm, ale są okazy o wysokości 1, 5 m.
Oświetlenie
Najbardziej atrakcyjną odmianą jest Oświetlenie (Oświetlenie). Jest chyba najbardziej ukochanym wśród hodowców kwiatów. Dekoracja stworzona przez grę kolorów na jednym liściu. Czerwone, żółte, zielone odcienie jednego ostrza liścia, jakby ktoś rozlał trzy butelki farb na raz.
Wysokość nie przekracza 70 cm, kształt piramidy, to znaczy u podstawy rozszerzony i zwężony. Na młodych pędach pojawiają się kolorowe liście płatków. Na początku lata są mniej jasne, a jesienią ich pigment nasila się i nabierają prawie czerwono-pomarańczowych odcieni.
Efektowny blask
Wysokość amarantusa to nie więcej niż pół metra. Roślina ma zwarty krzew składający się z dużych liści. Dolne liście są ciemnozielone z bordową obwódką. Wierzch amarantu jest pomalowany na jasne odcienie bordo bez zieleni, dzięki czemu kwiat wygląda elegancko i poważnie.
Stopiony ogień
Dwukolorowy amarant o przyzwoitym rozmiarze. Wysokość krzewu wynosi do 80 cm, dolna część liści jest pomalowana na brązowo, bliżej czekoladowego koloru, a tę kompozycję wieńczy szkarłatne liście. Liście na górze mają długi kształt i lekko faliste krawędzie.
Splitter Airlie
Amarant Earley Slender należy do rodzaju jednorocznych. Zagęszczone łodygi tworzą krzak o wysokości większej niż 1 m. Dwukolorowy kolor odtwarza bordowe i malinowe, które malowały górne liście, raczej długie, wijące się jak węże. Dolne rzędy liści są bordowe z brązowym odcieniem.
W krajobrazie jest stosowany jako roślina centralna na dowolnych rabatach kwiatowych lub w połączeniu z petuniami. Gęste liście obserwuje się aż do ziemi.
Aurora
Bicolor Aurora dorasta do 1, 2 m wysokości. Kompozycja żółtych i zielonych liści idealnie pasuje do każdego ogrodu kwiatowego. Liście są podłużne, lekko faliste. Dolne liście są ciemnozielone, ale górne znacznie się różnią i reprezentują delikatny słoneczny bukiet żółtych lub kremowych tonów. Pięknie wygląda w połączeniu z smukłymi lub smukłymi odmianami Earley.
Splendance Perfect
Piramida amarantowa o wysokości 1, 2 m. Dla tego przedstawiciela trójkolorowej wolności potrzebna jest wolność, aby ukazał się w całej okazałości. Liście amarantowe wąskie na długich szypułkach. Dolna warstwa liści jest ciemnozielona z czarnymi plamami, góra jest reprezentowana jako skupisko różnobarwnych, żółto-czerwonych liści. Liście wyglądają elegancko do późnej jesieni.
Stopiony ogień
Oryginalna odmiana, w której kolor dolnych warstw jest pomalowany na bordowo, a następnie płynnie zmienia się w fioletowy na górze. Ekstremalne górne liście nie są całkowicie pomalowane na jasne kolory, ale tylko w połowie.
Dwukolorowy
Wysokość amarantusa wynosi nieco ponad 80 cm, ma strukturę piramidy. Liście są zielone poniżej, bardziej matowe niż przechodzenie na szczyt. U góry dominuje skupisko jasnych szkarłatnych, podłużnych, falistych liści. Wygląda najbardziej elegancko w słonecznych obszarach.
Amarant wpadł w panikę
Ludzie nazywają tę różnorodność amarantowym szkarłatem. Różni się znacznie od swoich odpowiedników: ogoniasty i kolorowy amarant. Ma wyprostowaną łodygę z dużą liczbą pędów bocznych, co w związku z tym zajmuje dużo miejsca w ogrodzie.
Kwiatostan jest prezentowany w postaci wiechy, ale wyprostowany. Tylko w niektórych odmianach wiecha spada z powodu jej ciężkości. Wzrost amarantusa wynosi od 35 cm do 150 cm, w zależności od tego rozróżnia się rośliny niskie, średnie i wysokie.
Odmiany panicznego amarantusa.
Oeschberg
Wysoki paniczny amarant z niemieckiej selekcji, osiągający wysokość 1 m. Krzew jest po prostu ogromny, dlatego nie wygląda w połączeniu z innymi odmianami, lepiej rośnie jako pojedyncza dekoracja. Liście są ciemnozielone, przez nie widać pionowe wiechy z gęsto upakowanymi łodygami kwiatów. Kwiaty są prawie bordowe, kiedy oświetlenie staje się bardziej nasycone kolory.
Bliźnięta
Amarant tej odmiany zdarza się wraz z zielonymi i burgundowymi kwiatostanami. Ciekawa forma szypułki. W samej wiechie środkowa szypułka różni się znacznie od bocznych, osiągając 30-40 cm, a boczne są 5-10 cm Na szypułkach małe kwiaty są położone bardzo blisko siebie. Średnica centralnej gałęzi wynosi do 7 cm.
Wiecha jest wyprostowana, na krzaku o wysokości do 80 cm. Duże zielone liście. Krzew ma pogrubioną łodygę, aby wytrzymać wystarczająco rozgałęzioną roślinę.
Brąz
Gigantyczna roślina, do 2 m. Wyprostowana, gruba łodyga gęsto obdarzona dużymi zielonymi liśćmi. Szykowne wiechy wznoszą się przez nie na zewnątrz. Kwitnienie jest długie, od czerwca do mrozów. Wspaniały widok, gdy ucho wychodzi spod śniegu.
Ulubieni hodowcy kwiatów w grupowych ogrodach kwiatowych, a także w ciętych. Wystarczy dodać kilka innych kwiatów, a bukiet jest gotowy. Roślina jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, uwielbia przestronność i mnóstwo światła, dzięki czemu wydaje się złota.
Ażurowe
Ta odmiana panicznego amarantusa jest podobna do odmiany Brąz. Ma wyprostowaną łodygę o wysokości do 1, 2 m, mocne pędy boczne, zielone liście i kwiatostan wiechy w kolorze brązu.
Czerwona ambona
Wysoki amarant, sięgający ponad 1, 2 m. Liście są jasnozielone, na których wyrastają piękne kwiatostany wiechy w kolorze bordowym. Ta odmiana ma długi okres kwitnienia. Jest uprawiany przez nasiona w glebie lub przez sadzonki.
Epoka brązu
Odmiana epoki brązu na zewnątrz przypomina ażurową i brązową, ale paleta kolorów wiechy ma kilka innych odcieni. W rzeczywistości jest brązowy, aw świetle słonecznym staje się bardziej nasycony kolor.
Czerwona pochodnia
Wysokość amarantusa 40 cm Pień jest dość gruby z potężnymi gałęziami bocznymi. Kwiatostan jest zbierany w środku i jest końcem wierzchołka. Trzepaczka ma bordowy kolor. Amarant jest termofilny, nie toleruje nawet małych mrozów. Ładnie pasuje do klombów z karłowatymi kwiatami.
Karma amarantowa
Wysoki, silny blask, obfitość zielonej masy, ogromne kwiatostany, tej cechy nie mogą przegapić hodowcy zwierząt. Amarantusy uprawia się w celu przygotowania mieszanek paszowych dla ptaków i kiszonki dla zwierząt gospodarskich. Żniwa amarantusa pastewnego zawsze ulegają degeneracji, a minimalne koszty finansowe powodują, że roślina ta jest popytem na zwierzęta. Odmiany hodowane dziś charakteryzują się bezpretensjonalną pielęgnacją i wysoką wydajnością.
Kinelsky 254
Ta odmiana jest produktem Wołgi NIISS nazwanej na cześć Konstantinowa. Sezon wegetacyjny trwa 100 dni. Wysokość rośliny do 1, 6 m. Ma kwiatostan wiechy o długości do 60 cm. Odmiana jest odporna na suszę i mróz. Pędy są słabo naświetlone. Wydajność zielonej masy wynosi do 30 ton na hektar przy suchej pogodzie i do 70 ton w sprzyjających warunkach. Nasiona są wykorzystywane do produkcji oleju leczniczego.
Gigant
Klasa paszy objęta państwowym rejestrem Federacji Rosyjskiej. Krzew ma ciemnozielone liście i żółty, rzadko czerwony kwiatostan wiechy. Wymiary wiechy można opisać następująco: nie mieści się w obu dłoniach, długość kwiatostanu wynosi do 42 cm. Krzak i soczystość części nadziemnych są obfite, co jest wykorzystywane w hodowli zwierząt do przygotowania kiszonki na paszę dla zwierząt. Wydajność amarantusa Giant wynosi 15-20 t / ha. Wysokość rośliny sięga prawie 2 m.
Lera
Karma amarantowa. Wysokość sięga 2, 2 m. Średnie dojrzewanie, do 105 dni. Łodyga i liście są zielone, na tym ostatnim są czerwone żyły, czerwona wiecha, której długość wynosi do 54 cm. Służy do przygotowania kiszonki, ponieważ zielona masa jest soczysta i pożywna, wzbogacona w białko niezbędne dla bydła.
Charków-1
Ta odmiana jest przeznaczona nie tylko do żywienia zwierząt i drobiu, ale również do celów leczniczych i jako ziarno. Sezon wegetacyjny wynosi 110 dni. Wydajność do 20 t / ha. Z liści przygotowuje się granulki paszowe, mączkę z trawy i makuch. Sadzić ponad 2 m, z jasnozieloną wiechą. Zielona masa amarantusa jest obfita i soczysta. Krzew ma dużą liczbę pędów, co sprawia, że sadzi w odległości 70 cm od siebie.
Aztek
Odmiana amarantusa pastewnego jest przeważnie czerwona, od liści i łodyg po kwiatostany. Okres dojrzewania wynosi 110 dni. Półtorej metra amarantusa ma kwiatostany wiechowe o długości do 50 cm, ma duży plon zieleni na paszę i zawartość jednostek paszowych w 1 kg suchej masy.
Kizlyarets
Różnorodność zielonego amarantu nadającego się na paszę. Począwszy od sześćdziesiątego sezonu wegetacyjnego możesz zacząć zbierać kiszonkę. Pień osiąga wysokość 1, 6 m, to nie jest granica, ale nie jest ceniony za wzrost, ale za obecność bogatej zielonej masy. Bezpretensjonalny w opiece, odporny na choroby i szkodniki. Wydajność od 1 hektara - do 50 ton.
Dżem Wiśniowy
Znany jako karma, amarant leczniczy i spożywczy. Krótka (75 cm) roślina zielna, w sprzyjających warunkach wzrostu, może być wieloletnia. Ma długie opadające kwiatostany wiechy w kolorze wiśni i zielonych liści. Wydajność 40 t / ha.
Amarant jest ciemny (smutny)
Wysokość rośliny wynosi do 1, 5 m. Krzew jest nierozgałęziony, liście są podłużne, lancetowate, fioletowe lub fioletowo-zielone. Kwiatostan rośnie pionowo, przypomina ucho lub trzepaczkę burgunda, prawie czarny.
Znana odmiana z krwawymi opadającymi kwiatostanami. Najpopularniejsze odmiany to: Pygmy Torch, Green Tamb. Są to niewymiarowe odmiany smutnego amarantu, ich wysokość wynosi od 40 do 60 cm. Służą do cięcia pęczków.
Amarantowy biało - biały shiritsa
Nisko rosnący krzew dorastający do pół metra. Swoją nazwę zawdzięcza jasnym odcieniom zielonego, prawie białego koloru liści i łodyg. Kwiatostany są interesujące w postaci osobnych wiązek, bardzo długich i białych. Kilka wici składa się w ciężkie skupiska, które zwisają z ziemią pod ciężarem. Jest aktywnie uprawiany w krajach europejskich, skąd pochodzi.
Amaranthus Red - Amaranthus Red
Naprawdę uzasadnia swoje drugie imię - „czerwony liść”. Roślina jest całkowicie czerwona, tylko łodyga i liście jednego odcienia, ale kwiatostany drugiego. Amarant rośnie do 2 m. Łodyga jest gruba, po prostu nie można jej złamać, bez przyciągania siły. Jest podawany roślinie jako wsparcie, ponieważ krzew jest silny i bardzo liściasty.
Kwiatostan jest prezentowany w postaci dużej wiechy ciemnego szkarłatu, prawie krwawego koloru. Roślina jest bezpretensjonalna, może rosnąć na każdej glebie. Co ciekawe, niektóre gospodarstwa uprawiane są nie w celu dekoracji i żywienia zwierząt, ale w celu ochrony gleb przed erozją wodną i wiatrem.
Amarant przechylny lub kolczasty - Amaranthus retroflexus
To nic innego jak „żołnierze” ogrodowi, spotkani jak zioło. Dorasta do 1, 5 m, ma wiele pędów bocznych. System korzeniowy jest różowy. Rośnie silnie w różnych kierunkach, zapobiegając wzrostowi trawy i roślin uprawnych.
Kolor - ucho małych zielonych kwiatów z przewagą szarości lub żółci. Gdy ucho dojrzewa, staje się kłujące. Materiał siewny jest dość mały, przypomina czarne koraliki.
Rodzaje dekoracyjnych amarantusów
Wszystkie odmiany amarantusa przedstawione powyżej są niewątpliwie piękne i ozdobią każdy kwietnik, ale inne odmiany do celów dekoracyjnych zostały wyhodowane.
Wiśniowy aksamit
Krótki amarant w kolorze czerwonym, od dolnych liści do góry. Wzrost wynosi 60 cm, kwiatostany są rozproszone kolcem, ażurową koronką. Niektóre rośliny są prawie fioletowe. Można powiedzieć, że Red Velvet jest rośliną uprawną, ponieważ uwielbia luźne i żyzne gleby oraz dużo światła. Przy małych mrozach marznie.
Warzywa amarantowe
Jest to raczej grupa amarantów, które służą nie tylko do dekoracji krajobrazu, ale także do jedzenia. Jadalne są kwiatostany i liście, które są używane w kuchni, medycynie ludowej. Bogata kompozycja witamin i minerałów, białka, czyli to, co odróżnia odmiany warzyw od dekoracyjnych. Dziś odmiany są znane jako: Valentina, Krepysh, biały liść i Opopeo.
Pokój amarantowy
Każdy z prezentowanych amarantusów można uprawiać w domu. Oczywiście będą miniaturami swoich braci na otwartym terenie. Обычно для комнатного содержания используют низкорослые сорта: Ротер Дам, Ротер Парис, Цвегфакел, Грюнефакел и Хот Бисквит. Условия содержания аналогичны комнатным растениям.
Как посадить и вырастить цветок в саду
Трудности возникают на первых порах. Молодые сеянцы медленно растут. Но достаточно обеспечить обилие солнца, тепло и нужную влажность, растение быстро набирает обороты. И вот маленький росток превращается в шикарный куст-дерево.
Агротехника также не отнимет много сил и времени, так как в открытом грунте амарант неприхотлив, засухоустойчив и лишь изредка требует к себе внимания.
Sposoby i lądowanie technologii
На выборе почвы не стоит задерживаться, так как многие виды декоративных амарантов, обычно это высокорослые хвостатые, метельчатые и колосовидные, могут произрастать на любой земле: глина, песок и даже щебень.
Способов посадки всего два: семенами и через рассаду. Каждый имеет свои нюансы, но не представляет особых сложностей.
Nasiona
Если в предыдущем году на участке уже выращивали амарант, то скорее всего на следующий сезон на этом месте взойдет поросль, так как семена имеют отличную всхожесть и перезимовать им ничего не стоит. Такие росточки можно будет пересадить в нужное место и обеспечить им должный уход.
Если амарант сажают впервые, то нужно заранее запастись семенами и приступать к работе. К посеву приступают в мае, когда почва прогрелась, и на улице установились постоянно теплые дневная и ночная температуры до +6 градусов.
Выбирается место, где в дальнейшем будет красоваться огромный куст или миниатюрный биколор. В почве делают небольшие лунки, примерно до 1-2 см в глубину, тщательно проливают и раскладывают семена.
Схема посадки зависит от целей выращивания. Если нужна декорация, то лучше обеспечить будущим всходам простор и посадить их на расстоянии 70-90 см друг от друга, если для кулинарных целей, посадки лучше загустить. В таком случае амарант станет наращивать зелень и поздно зацветет.
У амаранта довольно мелкие семена, поэтому при посеве их смешивают с песком, но и этот прием не позволит получить редкие всходы, поэтому лучше их будет проредить. Всходы из семян, посеянных на улице, появятся через неделю.
Sadzonki
К посадке рассады приступают в марте - середине апреля. В обычный рассадный ящик насыпают любую рыхлую почву, слегка уплотнив ее. Сверху распределяют семенной материал. Семечки присыпают тонким слоем земли. Накрывают пленкой или стеклом и убирают в темное и теплое место.
Когда семена проклюнутся наружу, ящик ставят на подоконник, а укрытие снимают. Обычно первые зеленцы появляются на 7-12-й день. Когда появится первая пара листиков, рассаду пикируют и рассаживают в отдельные емкости. Для них достаточно обеспечение светом и регулярный полив. С середины мая горшочки выставляют на улицу для закаливания и привыкания к солнечным лучам. А в конце мая высаживают на постоянное место.
Перед посадкой в почву вносят минеральные удобрения: 20 г нитроаммофоски на 1 метр квадратный.
Jak dbać o kulturę
Следить за состоянием саженцев необходимо в первые месяцы, поэтому нужно бывать чаще на даче. Из-за медленного роста сеянцы могут угнетаться сорняками. Своевременная прополка обеспечит им свободу, свет и кислород.
Уход в открытом грунте заключатся в выполнении следующих агротехнических приемов:
- В начале лета клумбы с амарантом следует мульчировать, чтобы влага сохранялась в почве. В качестве мульчи применяют скошенную и измельченную траву.
- Молодые амаранты нуждаются в достаточной влажности, поэтому поливают несколько раз в неделю при засушливой погоде. После того как растение примется в рост, поливы сокращают.
- В первый месяц растения можно подкормить настоем коровяка в пропорции 1 к 5 или древесной золой. Отзывчив амарант на зеленое удобрение. Вносить прикорм следует утром, на влажную почву.
- Со второго месяца амарант пускается в рост. Теперь прополка ему не нужна, так как под его кроной сорняки угнетаются, а вот полив еще нужно продолжать и не допускать пересыхания почвы.
Когда растение достигнет высоты 25-30 см, его убирают на зелень. В противном случае амарант остается в саду для украшения.
Metody hodowlane
Все виды щирицы воспроизводят из семян. К сбору семян приступают осенью, когда нижние листья осыпаются, а метелка начнет слегка подсыхать. Важно не упустить момент, так как семена быстро опадают на почву. Лучше срезать недозрелую метелку и определить на вызревание в проветриваемое помещение.
Через несколько дней нужно потереть соцветия руками над белой тканью или бумагой, а затем ссыпать семена в маленькую емкость для хранения. Амарант красив, неприхотлив, огромен, великолепен, полезен, и это не все достоинства.