Jeśli chcesz wyhodować jabłoń w zimnym klimacie, odmiana Persianka będzie bardzo dobrym wyborem. To drzewo zostało uzyskane przez skrzyżowanie ananasa i brzoskwini Kungursky. To drzewo owocowe wymaga umiarkowanej pielęgnacji i ochrony przed parchem, aw zamian jest dobrze odporne na mróz i suszę. Owoce tej odmiany są pyszne i piękne.
Historia wyboru
Odmiana Persianka została wyhodowana na stacji ogrodniczej w Swierdłowsku przez hodowców L. A. Kotova i P. A. Dibrova. Po otrzymaniu tego drzewa owocowego użyto odmian jabłoni Brzoskwinia i Ananas Kungursky. Został przetestowany w 1990 roku. Odmiana jest podzielona na strefy w regionach Wołgi-Vyatka i Uralu. Nadaje się również do uprawy w regionie Orenburg.
Opis odmiany Persianka
Drzewo perskie charakteryzuje się kulistą koroną, grubymi gałęziami, dorasta do 6 metrów i ma ciemnobrązowy odcień kory. Na rękawicach tworzy się żniwa.
Liście drzewa są szorstkie. Kwiaty białe, duże kwiaty zebrane w kwiatostany.
Kobieta perska jest uważana za samozapłodną, to znaczy, że powinna być sadzona z innymi późnymi jabłońami, takimi jak Skryzhapel, Antonovka, Slavyanka, Pepin Saffron.
Opisy producentów owoców:
- osiągają wagę 120 gramów;
- mieć soczysty kremowy miąższ;
- kształt owocu jest okrągły, a czasem okrągły-cylindryczny;
- żebrowanie owocu nie jest przydzielone;
- kolor jabłek waha się od jasnozielonego do kremowego;
- te owoce, które są bliżej słońca, rumieni się;
- owoce mają błyszczącą skórkę z lekką woskową powłoką;
- plon dojrzewa w pierwszym miesiącu jesiennym;
- przechowuj owoce do sześciu miesięcy w temperaturze kilku stopni ciepła.
Wygląd i smak jabłek Persianka czasami zmienia się na gorsze w niesprzyjających czasach.
Jakie są zalety i wady?
Wśród zalet są odmiany o dużych owocach, łatwość transportu, doskonały smak, długi okres przechowywania owoców, a także odporność na suszę i mrozoodporność rośliny. Roślina ta jest również często wykorzystywana do uprawy nowych odmian, ponieważ daje doskonałe potomstwo. Wadą jest brak odporności na strup, dlatego w warunkach wysokiej wilgotności jabłoń Persianka cierpi na tę chorobę grzybiczą.
Degustacja owoców
Owoce tej odmiany są słodkie i kwaśne w smaku, zawierają dużo soku w miąższu, chrupią. Dojrzałe owoce mają delikatny smak jabłka. Eksperci oceniają wynik na 4, 5 punktu, a przy niesprzyjających warunkach uprawy i przechowywania wyniesie 3, 8 punktu. Przed dojrzewaniem usuwalnym owoce dobrze trzymają się drzew, ale z ostrym podmuchem wiatru spadają bardzo szybko.
Przechowuj rośliny w drewnianych skrzyniach, ułożonych między warstwami papieru. Owoc doskonale smakuje po zerwaniu. Owoce są spożywane zarówno świeże, jak i przetworzone (dżem, dżem, kompoty).
Zimotrwalosc i choroby
Ta odmiana jest zalecana do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych ze względu na doskonałą zdolność regeneracyjną. Drzewo może z łatwością wytrzymać temperatury 40 ° C mrozu, a także ma zwiększoną odporność na suszę.
Na większość chorób perskie drzewo ma średnią odporność immunologiczną, ale strup jest wyjątkiem. W warunkach wysokiej wilgotności jest często podatny na tę chorobę grzybiczą.
Aby zapewnić ochronę przed strupami jabłoni każdej wiosny, należy wykonać higieniczne czyszczenie korony, aby lepiej dmuchać pod wpływem wiatru i słońca. Pamiętaj, aby wyczyścić i spalić opadłe liście. Następnie przeprowadza się dalsze przetwarzanie drzewa na początkowym etapie pojawienia się leków przeciwgrzybiczych.
Wydajność i częstotliwość owocowania
Jabłka perskie dojrzewają wczesną jesienią i można je natychmiast zjeść. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę częstotliwości, wydajność odmiany wynosi około 100 kilogramów na drzewo. Z zastrzeżeniem podstawowych zasad techniki rolniczej usuwa się z niej również 200 kg owoców.
Jabłoń zaczyna produkować plony 6-7 lat po pączkowaniu. Drzewo perskie nie ma okresowości, więc przynosi owoce co roku.
Podgatunek Persianka
Wszystkie opisane podgatunki mają podobną nazwę, ale istnieją Persianka, jabłonie w kształcie kolonii. To drzewo ma pień pośrodku, a liczba pędów jest minimalna i wszystkie są bardzo krótkie. Daje to dodatkową zwartość i możliwość sadzenia większej liczby jabłoni w określonym miejscu.
Jest też pełzający pers. Roślina ma niski układ pędów, które są przechylone w dół. Ta funkcja pomaga ukryć je na śniegu w zimie i zapobiec ich zamarznięciu. Winter Persian ma odporność na zimę nawet wyższą niż klasycznej odmiany. Karzeł jest uprawiany specjalnie w celu łatwego zbioru.
Najlepsze regiony do uprawy
Na początkowym etapie uprawy to drzewo owocowe zostało wyznaczone na Uralu i przystosowane do surowych, mroźnych zim. Następnie eksperymentalnie zobaczyli dobre przetrwanie i owocowanie w regionie Wołgi-Vyatki, regionu Orenburg i innych obszarach północy.
Jest ostrzeżenie, aby nie sadzić go w wilgotnym klimacie, ponieważ z roku na rok będzie on dotknięty parchem.
Wtedy nie można mówić o żadnej prezentacji jabłek. We wszystkich regionach, w których jest sadzona, ogrodnicy są zaskoczeni jej obfitymi owocami i obfitymi owocami.
Brak perskiej jabłoni pod postacią niewystarczającej odporności na strup jest opłacalny ze względu na inne zalety, takie jak wytrzymanie silnych mrozów i susz, lata o dużych owocach i długi okres przechowywania owoców. Połączenie wszystkich zalet tej odmiany sprawia, że jest to jedna z najlepszych w północnych regionach kraju.