Region Leningradzki to region naszego kraju o zimnym, zmiennym klimacie. Można tu uprawiać sady, ważne jest, aby prawidłowo wybrać odmiany i rodzaje drzew owocowych. Śliwka jest kamiennym drzewem owocowym dostosowanym do warunków pogodowych północnych regionów. Aby uzyskać przyzwoite zbiory, musisz poznać niuanse uprawy śliwek w regionie Leningradu: system sadzenia, strefy strefowe i zasady opieki nad sadami śliwkowymi na północy.
Trudności w uprawie śliwek w obwodzie leningradzkim
Region północno-zachodni ma specyficzny klimat i specyficzne gleby. Z drzew owocowych w obwodzie leningradzkim zakorzeniają się tylko odporne na zimno odmiany. Prace hodowców trwają i każdego roku powstają nowe ulepszone rodzaje śliwek.
Najlepsze odmiany odpowiednie dla regionu.
W regionie Leningradu hoduje się wiele odmian. Ten sam gatunek doskonale zakorzenia się na Uralu w regionie Wołgi, jest odporny na ekstremalne temperatury, przedłużone zatrzaskiwanie na zimno i odporność na zimę. Najlepsze odmiany śliwek dla regionu Leningradu są popularne wśród ogrodników w innych regionach.
Ochakov żółty
Pyszna odmiana śliwki, charakteryzująca się zwiększonymi wymaganiami pielęgnacyjnymi. Średnia wydajność, mrozy i ekstremalne temperatury są trudne do tolerowania, preferuje klimat południowy. Owoce są podatne na pękanie i opadają w wietrznych warunkach. W celach komercyjnych żółta Ochakovskaya nie jest uprawiana, kultura wymaga zapylenia z sąsiednich śliw. Owoce nie co roku.
Pomimo wszystkich swoich braków żółty Ochakovskaya lubił ogrodników z regionu Leningradzkiego ze względu na niezwykły soczysty słodki smak dojrzałych owoców, drzewa łatwo rozmnaża się przez sadzonki.
Zbiorowa szklarnia rolna
Sprawdzona od dziesięcioleci odmiana nie straciła popularności wśród ogrodników w obwodzie leningradzkim. Wspólna farma została stworzona przez Iwana Władimirowicza Michurina, krzyżując zakręt (dzika śliwka) z zielenią. W rezultacie śliwka odziedziczyła doskonałą mrozoodporność i odporność na skoki temperatury.
Stabilna produktywność i wczesna dojrzałość są cechami kolektywnej farmy Greengage. Jedyną wadą jest zrzucanie owoców, gdy śliwka nadpisuje się.
Prezent dla Petersburga
Hybrydowa śliwka wiśniowa, przeznaczona do uprawy w regionie Leningradzkim pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Spośród genetycznych zalet Daru Petersburg wyróżnia się wysoką produktywnością, odpornością na choroby i mrozoodpornością. Drzewo jest w stanie szybko zregenerować się po uszkodzeniu mechanicznym.
Główną wadą jest niemożność samozapylenia.
Study
Zaawansowana odmiana śliwki na początku i na początku o podwyższonej odporności na zimę. Pierwsze zbiory sadów śliwkowych przyniosą w czwartym roku życia młode sadzonki. Badanie dotyczy odmian niepłodnych drzew owocowych.
Celem tej odmiany jest stołówka, doskonała do uprawy na osobistych działkach ogrodowych. Zimą nie wymaga specjalnych dodatkowych schronień. Odporny na choroby grzybowe i szkodniki.
Wcześnie czerwony
Uprawiany w regionie Leningradu od późnych lat czterdziestych. Wczesne czerwone dojrzewanie to piękna odmiana śliwek, małe schludne drzewo ozdabia krajobraz osobistych działek. Odporny na mrozy do -38 C, odmiana jest samozapłodniona, bezpretensjonalna, odpowiednio toleruje zarówno suszę, jak i podlewanie gleby.
Wczesna runda jest okrągła
Odmiana należy do selekcji Leningradu i została opracowana specjalnie dla tego regionu. Wczesne dojrzewanie, wysokie walory smakowe dojrzałych owoców to jedna z zalet rundy Skorospelki. Odporność na mróz i zmiany temperatury jest średnia; w surowe zimy drzewa mogą całkowicie zamarznąć. Do zapylania potrzebni są towarzysze, Skorospelka to okrągła, samozapłodna odmiana.
Emma Lepperman
Odmiana śliwki niemieckiej selekcji, popularna w krajach bałtyckich, w Polsce, gdzie jest uprawiana do celów komercyjnych. Emma Lepperman zakorzeniła się dobrze w północno-zachodnim regionie naszego kraju, wymaga zapylenia krzyżowego i ma wysoką wydajność. Niuans opieki - drzewa wymagają systematycznego przycinania. Na Zachodzie odmiana jest uważana za jedną z najbardziej dochodowych.
Edynburg
Wysoko wydajna angielska zimotrwała odmiana śliwki. Drzewo jest genetycznie odporne na klyasterosporioz, samo płodne. Smak dojrzałych owoców jest słodko-kwaśny. Nadaje się do uprawy w regionie Leningradu.
Sen Orzeł
Przedstawiciel selekcji Dalekiego Wschodu - chińska śliwka ogrodowa. Młode sadzonki owocują w trzecim roku życia. Odmiana częściowo płodna, odporna na mróz, toleruje suszę. Wady obejmują stopniowe siekanie owoców.
Ludowa nazwa snu Oryol to trójkwiatowy, ze względu na cechy kwitnących śliwek.
Piękno Wołgi
Różnorodność hodowli Samara, uprawiana wszędzie: w centralnej Rosji, regionie Wołgi, obwodzie leningradzkim i innych regionach. Najwyższe plony można uzyskać w południowych regionach uprawy, drzewo jest ciepłolubne, wymagające światła. Toleruje suszę, daje dobre plony. Najbardziej wrażliwa śliwka na mróz w okresie kwitnienia.
Przy nadmiernej wilgoci owoce pękają, a okres trwałości świeżych roślin jest ograniczony.
Alyonushka
Wybór śliwki chińskiej Oryol. Zimotrwalosc rośliny jest średnia, ale drzewa są w stanie tolerować skoki temperatury w okresie wiosenno-jesiennym. Plon jest niewielki, ale drzewo wydaje owoce co roku. Odmiana jest genetycznie odporna na plamistość dziur i moniliozę.
Wady Alyonushka obejmują predyspozycje drzew do uszkodzenia mszyc.
Zasady lądowania
Obwód leningradzki jest najbardziej wysuniętym na północ regionem naszego kraju, gdzie można uprawiać sady owocowe roślin pestkowych.
Zaleca się sadzenie młodych sadzonek wczesną wiosną. Prace przygotowawcze są przeprowadzane z wyprzedzeniem:
- Wybierz słoneczne miejsce bez przeciągów.
- Glebę ostrożnie wykopano w promieniu jednego metra w oparciu o obliczenie szerokości otworu 90 centymetrów.
- Kopią dziurę o głębokości 60 cm i wprowadzają mineralny organiczny kompleks nawozów.
Jako górne opatrunki dodaje się mieszankę humusu, torfu, piasku i popiołu drzewnego zmieszane w równych proporcjach; można dodać garść mocznika.
Następnie przejdź do sadzenia sadzonek. Wzór sadzenia dla różnych odmian śliwek będzie się różnić: od 1, 5 metra między roślinami do 3 metrów. Odległość między rzędami w sadzie wynosi 5-6 metrów.
Korzenie młodego drzewa muszą być starannie wyprostowane i dociśnięte ręcznie, dziura powinna być równomiernie pokryta ziemią i sprasowana, następnie drenaż należy podlać i obrócić pień koła. Możesz użyć trocin lub świeżo skoszonej trawy.
Uwaga! W przypadku niektórych rodzajów śliwek można użyć dodatkowego wspornika w postaci kołka znajdującego się po północnej stronie w odległości 15-20 centymetrów od pnia drzewa .
Funkcje opieki
Opieka nad sadem obejmuje:
- System nawadniania.
- Zwykły górny opatrunek.
- Leczenie chorób i szkodników.
- Przycinanie gałęzi (dla niektórych odmian).
Większość odmian śliwek nie lubi nadmiernej wilgoci i łatwo toleruje suszę. Ale długotrwałe suszenie gleby może wpłynąć na jakość smaku owoców i zdrowie samej rośliny. Gdy upały trwają długo, zaleca się podlewanie drzewostanów w ilości 50 litrów wody na roślinę.
Uwaga: Po wyglądzie owoców można powiedzieć o poziomie wilgotności gleby: jeśli owoce są pęknięte, śliwka nie ma wystarczającej wilgoci, jeśli drzewo aktywnie zmienia żółte liście i końcówka umiera, wówczas może powstać stagnacja wody u korzeni rośliny .
Nadmiar wilgoci jest szczególnie szkodliwy dla roślin w sezonie wegetacyjnym, z dużą ilością deszczu w tym okresie, specjalne rowki drenażowe są wykonane w okręgu pnia.
Z nawozów śliwka potrzebuje nawożenia fosforem, azotem i potasem. Superfosforan lub mocznik zmieszane z nawozami organicznymi są niezbędnym nawożeniem drzew na różnych etapach wzrostu.
W trosce o śliwki należy zwrócić uwagę na niuanse pewnej odmiany: niektóre drzewa potrzebują zapylaczy towarzyszących, wymagają przycinania lub dodatkowych schronień na zimę.
Pierwsze przycinanie odbywa się wczesną wiosną, to przerzedzanie nazywa się sanitarnym. Głównym zadaniem jest usunięcie chorych gałęzi uszkodzonych przez mróz. Latem usuwa się pędy śliwy korzeniowej, odbierając siłę drzewu. Miejsca ciętych gałęzi pokryte są odmianami ogrodowymi lub gliną.
Choroby i szkodniki
W obwodzie leningradzkim sady śliwkowe są wrażliwe na następujące choroby i szkodniki:
- Monilioza. Choroba grzybicza atakująca kwiaty, pąki, gałęzie i pnie śliwek. Na korze drzew powstają szare odrosty, pędy nabierają brązowego koloru, wyglądają na spalone, liście stają się czarne i opadają.
- Powstawanie gumy na pniach i gałęziach roślin. Owoce mogą się zarazić. Na śliwkach pojawiają się rodzaj zbrylonych kropelek przypominających żywicę.
- Rdza jest chorobą grzybową, objawiającą się w postaci brązowych plamek z żółtą obwódką, roślina traci siłę, spowalnia wzrost.
- Kleasterosporiasis lub oczko plamiste - owoce śliwki są usiane czarnymi i szarymi plamkami, z czasem zaczyna się detonacja dziąseł u drzew.
- Mszyce to pasożytnicze owady, które żyją z drzew i żywią się sokami. Kolonie są w stanie całkowicie zniszczyć plony.
- Kleszcz żółciowy - żyje na liściach drzew, żywi się sokiem drzewnym. Dotknięte liście żółkną i opadają, wszystkie procesy metaboliczne są zawieszone.
Do zwalczania szkodników owadzich stosuje się insektycydy: Actellik, Aktofit, Iskra, Aktara. Środki grzybobójcze są leczone przeciwko chorobom grzybiczym, uszkodzone części są usuwane i palone.
Aby uzyskać lepszą odporność drzew owocowych na choroby, zaleca się wybieranie strefowych, genetycznie odpornych odmian na infekcje dolegliwości śliwkowych.
Jako środek zapobiegający infekcjom zaleca się bielenie pni wapnem w odległości 1, 5 metra od korzenia rośliny.
W okresie owocowania niemożliwe jest leczenie środkami owadobójczymi i grzybobójczymi. Owoce nie nadają się do jedzenia. Główne etapy przetwarzania: wczesna wiosna (okres zestawu pąków), zestaw pąków, kwitnienie, przetwarzanie jesienne (po owocowaniu).
Obwód leningradzki jest regionem północnym o zmiennym klimacie, ale można tu uprawiać sady. Podczas uprawy śliwek ogrodnicy powinni prowadzić systematyczną pielęgnację roślin, wybierać sprawdzone, niedrogie odmiany i opryskiwać drzewa przed szkodnikami i chorobami. Niektóre odmiany śliwek potrzebują dodatkowych schronień na zimę.