Koniczyna to roślina lecznicza znana od dawna w medycynie ludowej. Trawa jest również wykorzystywana w innych dziedzinach: w rolnictwie jako nawóz zielony, do karmienia zwierząt domowych i do wielu innych celów. Koniczyna słodka zwana jest również miododajną rośliną, która daje pszczołom pyłek, z którego pozyskuje się jeden z najcenniejszych rodzajów miodu. Dlatego wielu pszczelarzy celowo uprawia rośliny na swoich działkach.
Wygląd i dystrybucja
Słodka koniczyna należy do rodziny roślin strączkowych, podrodziny ćmy. Częściej jest to dwuletnia roślina zielna, rzadziej spotyka się okazy jednoroczne. W kulturze ludowej dzika gryka, włoska lub trawa denna nazywana jest burkun lub burkun.
Wysokość słodkiej koniczyny może osiągnąć 2 metry. Główna łodyga jest prosta, mocna, odchodzą od niej liczne ulotki, zwieńczone zębami wzdłuż krawędzi. Kwiaty są jasnożółte, niewielkich rozmiarów i przyczepione do krótkich szypułek. Często tworzą długie, zwarte racemes, czasem osiągające długość 0,8 metra.
Sam obszar miododajny znajduje się u podstawy korony. Roślina produkuje małe owoce - mniej niż 4 centymetry. Okres ich dojrzewania przypada na sierpień.
Początkowo słodka koniczyna rosła tylko w głębi Azji i Europy. Ale potem rozszerzył swoje siedlisko, zaczął być spotykany w Wielkiej Brytanii, Ameryce, Nowej Zelandii. Teraz kultura występuje wszędzie, nie jest uważana za rzadką roślinę miodową. Miejsce wzrostu - łąki, pola, nieużytki, strefy kamieniołomów.
Rodzaje słodkiej koniczyny
Główne odmiany kultury to biała i żółta koniczyna słodka. Każdy z nich ma podgatunki, które mogą również pełnić rolę roślin miododajnych. Znany jest również coroczny burkun, który jest uważany za bogate źródło nektaru dla pszczół.
Biały
Koniczyna biała to roślina jednoroczna lub dwuletnia, osiągająca wysokość od 30 do 150 centymetrów. Łodyga jest wysoka, liście złożone, trójlistkowe.
Kwiaty są małe, pomalowane na biało. Mają przyjemny aromat, wytwarzają dużo pyłku i nektaru. Okres kwitnienia koniczyny białej słodkiej rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca. Kultura jest szeroko rozpowszechniona na terytorium regionu Ryazan. Okres kwitnienia trwa 45-50 dni.
Żółty
Koniczyna żółta to dwuletnia roślina zielna, której wysokość waha się od 1,5 do 2 metrów. Łodyga jest rozgałęziona, gęsta. Kwiaty są żółte, zebrane w długie, wąskie grona, z których każdy zawiera od 30 do 70 kwiatów.
Jako roślina miododajna koniczyna żółta jest ceniona za wczesny początek okresu kwitnienia. Zaczyna wydzielać nektar 1-3 tygodnie wcześniej niż burkun biały, ale wszystko zależy od regionu jego wzrostu.
Roczny
W jednorocznej koniczynie słodkiej jest uważana za stosunkowo młodą roślinę miododajną. Został wyhodowany przez amerykańskich hodowców i charakteryzuje się:
- początek kwitnienia zaraz po wysiewie (a nie w następnym roku jak odmiany opisane powyżej);
- wyższa produktywność miodu w porównaniu do wcześniej rozważanych gatunków roślin;
- odporny na suszę.
Kultura dorasta do 1,8-2,5 metra wysokości. Kwiaty są białe, biseksualne, opadające, mają nieregularny kształt. Osadzone są na krótkich szypułkach, tworząc piękne kwiatostany. Tworzą się i kwitną 2-2,5 miesiąca po siewie.
Siew i pielęgnacja roślin
Koniczyna słodka jest bezpretensjonalna dla gleby, ale nie zaleca się jej siania na glebach kwaśnych lub podmokłych. Przed rozpoczęciem prac siewnych należy ostrożnie wykopać ziemię i ją poluzować. Do kopania stosuje się nawozy: wystarczy wymieszać z podłożem 50 g superfosfatu i 20 g soli potasowej.
Uwaga! Ziarna Burkun są twardym kamieniem, więc trudno je wykiełkować.
Aby przyspieszyć ten proces, eksperci zalecają cięcie każdego nasiona przed umieszczeniem go w glebie.
Wysiew najlepiej wykonać w kwietniu. Ziarna są ułożone w gotowych rowkach w odległości 50 centymetrów od siebie. Wykop uprawy małą warstwą ziemi i dobrze nawodnij.
Roślina dobrze znosi upały, nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie podlewać, nie dopuszczając do całkowitego wyschnięcia wierzchniej warstwy gleby. Przy tak prostej pielęgnacji pierwsze pędy pojawią się już za 3 tygodnie.
Donnikova kochanie
Koniczyna to roślina obficie nasycona pożytecznymi substancjami w postaci witamin, minerałów, aminokwasów, przeciwutleniaczy. Zawiera również fitohormony, fitoncydy i inne ważne pierwiastki. Dlatego miód z nektaru Burkunetów jest najcenniejszym produktem pszczelarskim. A dzięki działaniu enzymów pszczelich otrzymuje dodatkowe użyteczne właściwości.
Miód koniczynowy ma przepiękny zapach, przypominający świeżo skoszone siano. Jest biały z zielonkawym lub bursztynowym odcieniem. Smak jest miękki, słodki, przyjemny, w posmaku wyczuwalna jest lekka goryczka, nieco przypominająca wanilię.
Opinia eksperta
Produkt charakteryzuje się powolną krystalizacją. Podczas słodzenia tworzy stałą masę o gruboziarnistej strukturze.
Produktywność miodu
Burkun jest poszukiwany przez pszczelarzy i często jest celowo uprawiany przez pszczelarzy ze względu na imponującą produkcję miodu. Zależy to od rodzaju uprawy, ale rzadko spada poniżej granicy 200 kilogramów miodu zebranego z 1 hektara przez cały okres kwitnienia miodarki.
Krótka tabela porównawcza wydajności miodowej rozważanych wcześniej odmian koniczyny słodkiej:
| Odmiana słodkiej koniczyny | Produktywność miodu | |
| Biały | 200 kilogramów na hektar | |
| Żółty | Od 140 do 230 kilogramów na hektar | |
| Roczny | Od 300 do 800 kilogramów na hektar |
Roczna koniczyna słodka dostarcza najwięcej surowców do dalszego przetwarzania przez pszczoły. Jednocześnie nie wymaga tworzenia specjalnych warunków do jej uprawy. Pomimo tego, że jest sztucznie hodowaną rośliną miododajną, jest równie łatwa w uprawie jak biały lub żółty burkun.
Korzyść
Miód Donnikova uzyskuje wszystkie użyteczne właściwości, którymi obdarzona jest sama roślina miododajna. Użytkowanie produktu odbywa się w celu:
- zapobieganie lub leczenie przeziębień, SARS, grypy;
- likwiduje ból gardła;
- wzmocnienie układu odpornościowego;
- zwalczanie bólu;
- normalizacja snu;
- likwiduje zaburzenia nerwowe;
- stabilizacja metabolizmu;
- zwiększenie rezerwy energetycznej organizmu;
- zwiększenie laktacji u matek karmiących (zaleca się spożywanie 10 mililitrów miodu dziennie po posiłkach);
- rozrzedzanie i usuwanie lepkiej plwociny z oskrzeli w przypadku chorób układu oddechowego;
- stabilizacja ciśnienia krwi: produkt pszczeli będzie szczególnie przydatny przy atakach niedociśnienia tętniczego;
- przyspieszenie dojrzewania i samoistne otwieranie się ropni: panaritium, czyrak, karbunkuł;
- stymulacja procesów gojenia się ran i regeneracji w warstwach skóry właściwej.
Ogromnym plusem produktu jest brak przeciwwskazań do jego stosowania u osób z nadwagą. Dozwolone jest również spożywanie słodyczy w czasie ciąży, laktacji oraz u dzieci od 3 roku życia.
Miód koniczynowy jest również dodawany do wszelkiego rodzaju kosmetyków wykonywanych przez kobiety w domu. Słodka substancja jest w stanie odmłodzić, napiąć skórę, oczyścić pory, pobudzić procesy resorpcji blizn i blizn.
Zaprawdę, słodki miód koniczynowy to wyjątkowy dar natury. Jednak podobnie jak roślina miododajna, która dostarcza surowców do uzyskania tak cennego produktu pszczelego.