Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Uprawa żyta to jeden z obszarów gospodarstw rolnych zajmujących się uprawą zbóż. Zastanów się, czym jest żyto, opisz jego wygląd, pochodzenie, miejsce uprawy. Jaki jest jego skład chemiczny, właściwości lecznicze, jak uprawiać roślinę za pomocą technologii. Jak wykorzystać żyto w medycynie ludowej i kuchni, przeciwwskazania.

Co to jest żyto i jak wygląda

To jednoroczna lub wieloletnia roślina zbożowa. System korzeniowy siewu żyta jest mocny, włóknisty, długi, wchodzi w glebę na głębokość do 2 m.Łodyga jest pusta, prosta, z 5-6 lub 3 lub 7 międzywęźlami. Łodyga jest gładka, pokryta włoskami w pobliżu ucha. Roślina żyta dorasta do 80-100 cm.

Liście żyta do 2,5 cm szerokości, do 30 cm długości.Kolor rośliny szary. Powierzchnia liścia jest na ogół gładka, ale pokryta rzadkimi kosmkami. Kwiatostan kultury to wydłużony kłos osadzony na mocnej osi o długości do 15 cm.Budowa kwiatostanu jest złożona - składa się z dwukwiatowych kłosków osadzonych na czworościennej łodydze. Zewnętrzne lematy mają proste szorstkie awnki o długości 2-5 cm.

Owoce zbożowe to owalne lub wydłużone ziarna z podłużnym rowkiem. Długość owoców - 5-10 mm, grubość i szerokość - do 3,5 mm. Kolor ziaren jest inny - biały, szary, żółty, zielonkawy, brązowy. Masa tysiąca nasion to 50-55 g.

Żyto szybko kiełkuje i zaczyna wyrastać zielona masa. Rośliny tworzą gęste łodygi 18-20 dni po wykiełkowaniu, kłosy po 40-50 dniach, a po kolejnych 7-12 dniach zaczynają kwitnąć.Kwiaty są zapylane przez wiatr. Po 2 tygodniach ziarna osiągają fazę dojrzałości mlecznej, która trwa 10 dni. Ziarna dojrzewają 2 miesiące po fazie kłoszenia.

Pochodzenie

Zasiane żyto ma pochodzić z dzikiego zboża rosnącego w południowej Europie, Azji Środkowej i Południowo-Zachodniej. Istnieją wersje, że miejscem narodzin rośliny są m.in. jej południowe rejony.

Dzisiaj powszechnie przyjmuje się, że kultura pochodzi z Anatolii, położonej w Turcji. Początkowo był to chwast występujący na polach, ale stopniowo nabrał znaczenia jako roślina spożywcza i zaczął być uprawiany ze względu na swoją mało wymagającą i mrozoodporną. Jednoroczne żyto jest popularne w kulturze, chociaż pochodzi od gatunku wieloletniego.

Gdzie rośnie

Najwięcej kultur uprawia się w Niemczech, Polsce, Chinach, Białorusi, krajach skandynawskich, Ukrainie. W pierwszych trzech wiodących krajach zbiera się 60-68% całkowitego zbioru zbóż. Żyto uprawiane jest na terenach strefy leśnej.

Opinia eksperta

Żyto siewne to jedyny gatunek uprawny z rodzaju, który jest uprawiany na świecie i na całym świecie jako ważna roślina spożywcza i paszowa. W uprawie ponad 40 odmian, głównie w połowie sezonu. Wszystkie odmiany to var Vulgate Körn.

Skład chemiczny

100 g ziarna żyta zawiera 10,3 g białka, 1,6 g tłuszczy, 60,8 g węglowodanów, 15,1 g błonnika Kaloryczność produktu to 338 kcal. Ziarno zawiera witaminy B1, B2, B4, B5, B6 i B9, jest cały zestaw pierwiastków śladowych: potas, wapń, magnez, fosfor, żelazo, mangan, miedź, selen, cynk.

Właściwości lecznicze

Ziarna, zielone pędy i otręby są wykorzystywane do celów leczniczych. Białko zbożowe zawiera lizynę i treoninę, substancje wpływające na wzrost i odbudowę tkanek oraz biorą udział w syntezie substancji hormonalnych i przeciwciał.

Żyto pomaga organizmowi oprzeć się chorobom, jest korzystne w cukrzycy typu cukrzycowego jako składnik diety i ma działanie wykrztuśne. Chleb żytni działa jako łagodny środek przeczyszczający, otręby wręcz przeciwnie, jako środek wiążący. Kwas chlebowy z okruchów reguluje trawienie, poprawia przemianę materii, korzystnie wpływa na serce i naczynia krwionośne.

Technologia uprawy

Uprawia się kulturę odmian wiosennych i zimowych. Wiosnę uprawia się w północnych regionach środkowej Syberii, Transbaikalii i Jakucji, gdzie odmiany zimowe zamarzają z powodu niskich temperatur zimą. Ze zbiorów niektórych odmian formowane są zapasy ubezpieczeniowe do siewu w europejskiej części kraju na wypadek przemarznięcia zbóż ozimych.

Opinia eksperta

Pod względem produktywności wśród odmian syberyjskich prym wiedzie odmiana Onkhoiskaya, ze średnią wydajnością 18-27 centów na hektar. Rośliny doskonale znoszą mrozy, wiosenno-letnią suszę, wegetacja trwa 76-100 dni.Ze względu na mrozoodporność żyto wysiewa się wcześnie, przy temperaturze gleby 1-2°C, wystarczającej do kiełkowania ziarna.

Ze względu na wyższy plon żyta ozimego w porównaniu z żytem jarym, stało się ono odmianą bardziej uprawianą. Technologia uprawy jest pod wieloma względami podobna do uprawy pszenicy ozimej.

W celu zwiększenia plonu zboże wysiewa się na czysty ugór, dobrze uwilgotniony - na terenach obsianych zielonym nawozem. Samo żyto oczyszcza glebę z chwastów i jest uważane za dobrego poprzednika zbóż i warzyw. Przy odkładaniu odłogów prowadzona jest orka jesienna, natomiast po poprzednikach wystarczająca jest płytka uprawa.

Rodzaj żywienia upraw polega na wprowadzaniu w równych ilościach zarówno nawozów organicznych, jak i mineralnych. W przypadku upraw obornik organiczny i mieszanki torfowo-oborowe stosuje się w ilości 30-40 ton na hektar na glebach sodowo-bielicowych o dobrej wilgotności.W przypadku czarnoziemów i suchych regionów norma ekologiczna wynosi 15-20 ton na hektar. Stosowane są nawozy mineralne, azotowe, fosforowe i potasowe, dawka aplikacji uzależniona jest od oczekiwanego plonu, ale maksymalna dawka to 60 kg na hektar.

Wysiane nasiona o następujących cechach: czystość - 99%, waga tysiąca nasion - co najmniej 35 g, zdolność kiełkowania - 95%. Przed siewem ziarno jest zaprawiane, aby zapobiec rozwojowi poważnych chorób grzybowych. Żyto wysiewa się co najmniej 50 dni przed spodziewanym nadejściem chłodów, gdy temperatura powietrza spadnie poniżej 5°C.

Żyto ozime wysiewa się w rzędy tradycyjne, wąskorzędowe i krzyżowe. Dawkę wysiewu ustala się na podstawie plonu z metra kwadratowego. m. powierzchnia 5-6 setek produktywnych łodyg. W różnych regionach ta ilość da 3-6 milionów nasion na hektar.

Ze względu na wrażliwość upraw na głębokość siewu należy przestrzegać tego parametru. Na wilgotnej glebie nasiona zakopuje się nie więcej niż 5 cm, w suchej glebie konieczne jest pogłębienie o kolejne 1-2 cm.

Po siewie, wałowaniu i bronowaniu następuje zabieg herbicydami z kiełkujących chwastów. Walcowanie zagęszcza glebę i wyrównuje powierzchnię, poprawia kiełkowanie ziarna. Leczą zgniliznę korzeni, pleśń śnieżną, mączniaka prawdziwego i niektóre inne choroby.

Dojrzałe żyto zbiera się w 1 lub 2 fazach. W pierwszym przypadku rośliny są zbierane bezpośrednio z pola kombajnami, kiedy ziarno osiągnie pełną dojrzałość, jego wilgotność nie przekroczy 20%. Zbiór dwufazowy rozpoczyna się, gdy żyto osiąga dojrzałość woskową, a jego wilgotność wynosi 35-40%. Jest koszona hederami i układana w pokosy, gdy wyschnie ziarno i źdźbła, co nastąpi za kilka dni.Rośliny są zbierane i młócone. Wszystkie etapy zbioru muszą być przeprowadzone w krótkim czasie, aby ziarno nie zaczęło kruszyć się z kłosów.

Wykorzystanie żyta

Ziarno żyta służy jako pokarm dla ludzi i zwierząt. Zwierzęta karmione są również zielonką. Ziarno i jego produkty mają nie tylko wartość odżywczą, ale także leczniczą. Żyto jest doskonałym nawozem zielonym, prekursorem każdej uprawy. Rośliny oczyszczają glebę z zapychania chwastami, wzmacniają i gromadzą składniki odżywcze.

Tradycyjna medycyna

Jedzenie żyta tonizuje, poprawia nastrój. Produkty z niego normalizują metabolizm i działają regenerująco. Aby regulować aktywność jelit, warto jeść chleb na zaparcia, a na zaburzenia - wywar z otrębów. Odwar ma jeszcze inne właściwości - łagodzące kaszel i wykrztuśne.

Przydatne i zewnętrzne zastosowanie chleba żytniego. Jest moczony w mleku i nakładany na ropnie. Okłady z ciasta są nakładane na plecy z rwą kulszową w celu złagodzenia bólu.

Otręby i zielenina przydadzą się przy dysfunkcjach tarczycy i cukrzycy, miażdżycy, anemii, gruźlicy, nadciśnieniu, jako środek na poprawę pracy serca.

Gotowanie

Z dojrzałych nasion rośliny wytwarzają różne produkty: mąkę, piecze się z niej chleb, robi kwas chlebowy, zboża i skrobię otrzymuje się ze zboża, alkohol etylowy.

Kiełki są przydatne do zwiększenia wydolności, wytrzymałości, aktywności. Przyjmuje się je przy chorobach pęcherzyka żółciowego, w celu wzmocnienia zębów, poprawy kondycji włosów i skóry, przywrócenia wzroku, obniżenia poziomu cholesterolu. Dzięki witaminom, których jest więcej w kiełkach niż w mące czy zbożach, porośnięte ziarno jest korzystne dla funkcjonowania układu krwionośnego i nerwowego, normalizuje przemianę materii i wzmacnia układ odpornościowy.

Przeciwwskazania

Ze względu na kwasowość produktu nie jest możliwe stosowanie pieczywa żytniego przy wrzodzie, szczególnie w okresie zaostrzeń, przy przewlekłym nadkwaśnym zapaleniu błony śluzowej żołądka. Nie można jeść produktów z nietolerancją substancji w składzie; wykonane z surowców niskiej jakości.

Żyto to tradycyjna kultura na Rusi, do dziś nie straciła na popularności, mimo że pod względem powierzchni upraw ustępuje pszenicy. Robi pyszny i zdrowy chleb; zboża, wywary z otrębów mają właściwości lecznicze. Żyto jest wykorzystywane w rolnictwie i jako dobra pasza.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zboża