Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Sabrefish to ryba słodkowodna, która żyje w wodach Eurazji i Ameryki Północnej. Od czasów starożytnych ryba ta była ważnym źródłem pożywienia dla ludów żyjących w pobliżu rzek i jezior. Dziś jest popularny w wędkarstwie i kuchni ze względu na delikatny smak i miękką teksturę mięsa. W kuchni służy do przyrządzania różnorodnych potraw, od prostych smażonych placków rybnych po wykwintne dania doprawiane aromatycznymi przyprawami i sosami.
Co to za ryba
Sabrefish, członek rodziny karpiowatych, jest pospolitym gatunkiem ryb słodkowodnych. Znana jest pod kilkoma imionami, takimi jak szabla, Czech, kosa. Gatunek ten występuje w wodach Azowskich, Kaspijskich i Bałtyckich, obficie występuje również w Morzu Czarnym.
Caechon jest szkolącym się mieszkańcem wody. W ostatnich latach populacja szabli znacznie spadła, co doprowadziło do wprowadzenia zakazu połowów na kilku obszarach. Na przykład w 2018 roku nielegalne stało się łowienie szablodzioby w obwodzie moskiewskim i samej stolicy.
Jak ona wygląda
Ryba ma szablokształtne, lekko zakrzywione ciało z płaskim wierzchołkiem i wypukłym brzuchem. Jego łuski są duże i delikatne, przez co jest podatny na zrzucanie. Wzdłuż dolnej części ciała biegnie linia boczna, przypominająca zygzak.
Szablodziób ma zaokrągloną głowę. Pysk i dolna szczęka są wyraźnie zakrzywione ku górze. Ten gatunek ryb ma doskonały wzrok. Ma duże, przezroczyste oczy z szaro-żółtym odcieniem. Oczekiwana długość życia wynosi nie więcej niż trzynaście lat.
Płetwy sichla są niezwykłe. Są wymawiane na piersi ryby, a maleńka płetwa na grzbiecie znajduje się blisko ogona. Charakterystyczna płetwa odbytowa jest dłuższa niż grzbietowa, a jej cienka część sięga samego ogona.Górna część szabli ma opalizujący brązowy lub niebieski kolor, dolna część jest blada i srebrzysta, boki tego samego odcienia. Przezroczyste płetwy na grzbiecie i ogonie nadają szarawy odcień, a reszta płetw żółtawy.
Ryba ma dwa rzędy zębów gardłowych z małymi nacięciami, które są zakrzywione jak haczyk.
Szablodziób osiąga do 150 cm długości i może ważyć do dwóch kilogramów. Ale z reguły przy średnich rozmiarach zwykle waży około pięciuset gramów.
Habitat
Ta ryba występuje w Zatoce Fińskiej, a także w basenach Morza Azowskiego i Kaspijskiego. Chekhon występuje w wielu rzekach i innych zbiornikach słodkowodnych w całej Europie i Azji.
Saber zwykle żyje w głębokich miejscach rzek, zbiorników i jezior z płynącą wodą, zwłaszcza na ich szerokich odcinkach. Dolny relief powinien być bardzo nierówny, z dużą ilością szczelin.
Ryby są bardzo aktywne, zwłaszcza w ciepłe dni, wykazując niesamowity niepokój. Jej grupy często przemieszczają się wzdłuż rzeki lub jeziora i docierają tylko do linii brzegowej, aby się pożywić.
Opinia eksperta
Ryba ta zwykle zajmuje średnie głębokości, unika miejsc z roślinnością wodną, stroni od brudnych wód i odważa się schodzić na duże głębokości tylko w ciemności. Kiedy temperatura spada, szuka schronienia w basenach lub głębokich dołach.Jedzenie
Srebrne są aktywne rano i wieczorem w poszukiwaniu typowej zdobyczy:
- latające owady;
- zooplankton;
- larwy owadów;
- bezkręgowce, narybek;
- komary;
- robaki;
- ważki.
Sabrefish źle znosi gwałtowny spadek temperatury wody, w takich okresach z reguły je gorzej lub całkowicie przestaje jeść.Ta sama odmowa jedzenia jest często spotykana podczas tarła. Po zakończeniu procesu hodowlanego rybik staje się szczególnie żarłoczny. Wydaje się spokojna po zmieszaniu z narybkiem bez okazywania wrogości. Ale wtedy jest w stanie wykonać niespodziewany atak na swoją ofiarę i wciągnąć ją w głębiny.
Dieta młodych zwierząt składa się zwykle z planktonu, owadów i larw żyjących w stawie. Dorosłe szablodzioby żywią się narybkiem i małymi rybami, a także kawiorem. Ten niezwykle popularny gatunek ryb charakteryzuje się ciekawą cechą: po najedzeniu się odpływają do toni wodnej, bliżej dna.
Szabla ma specjalny talent - chwytanie owadów latających nad stawem. Aby to zrobić, wyskakuje z wody, chwyta jedzenie w powietrzu, a następnie spada z powrotem do wody z głośnym pluskiem.
Wrogowie naturalni
Młode szable polują na drapieżne ryby, w tym szczupaki, okonie i sandacze, które eksterminują ich populację. Podczas tarła szablodzioby ucztują też ryby drapieżne, które z przyjemnością zjadają jej kawior.
Mewy i inne szybko latające ptaki wodne chwytają szablodziób, który unosi się na powierzchnię wody, by ucztować na owadach.
Ta srebrna rybka, podobnie jak inni mieszkańcy rzek, jest podatna na niebezpieczne choroby pasożytnicze.
Głównym zagrożeniem dla tej ryby są ludzie, którzy są odpowiedzialni za jej przełowienie komercyjnymi sieciami. Ponadto wędkarze, którzy aktywnie łowią szablodzioby w licznych zbiornikach wodnych w centralnej i poza nią, również przyczyniają się do spadku populacji.
Wędkarze amatorzy uważają, że najskuteczniejszym sposobem łowienia szablodzioby jest koszyczek zanętowy podczas łowienia w głębokich rzekach z szybkim nurtem, a także spinning, spławik lub wędka gruntowa.Robaki, muchy, ważki, motyle, gzy i koniki polne są używane jako przynęta, a także żywa przynęta.
Wędkarz musi regularnie podnosić spławik, aby zwabić szablodziera do żyłki wędki spławikowej. Ryby najprawdopodobniej ugryzą, gdy wyczują ruch przynęty, więc poranek i popołudnie to idealny czas na łowienie, ponieważ wtedy są najbardziej aktywne i szukają pożywienia.
Rodzaje szablogłowych
Srebrne ryby występują w dwóch odmianach: osiadłej i półanadromicznej. Poza szybkim tempem wzrostu szabli półprzelotowej nie ma między nimi widocznych różnic. Gatunki osiadłe pozostają w tym samym zbiorniku wodnym przez całe życie, tworząc duże grupy.
Ryby półanadromiczne mogą istnieć zarówno w słonej, jak i odsolonej wodzie morskiej, na przykład w wodach Morza Kaspijskiego i Aralskiego. Opuszczają takie miejsca, kiedy przychodzi czas na rozmnażanie.
Miłośnicy wędkarstwa docenią szable azowską i kaspijską. Gatunek Don jest większy niż pozostałe dwa, a jego filet zawiera więcej tłuszczu. Z drugiej strony czech nadwołżański jest mniejszy, a jego mięso nie jest tak tłuste.
Szabla, nawet jeśli żyje w środowisku słonej wody, rozmnaża się tylko w słodkiej wodzie. Aby to osiągnąć, ryby zwykle muszą pokonywać duże odległości - czasem nawet setki kilometrów w dół rzeki.
Jak rozmnażają się ryby
Wraz z nadejściem wiosny ogromne grupy sichli udają się na tarliska. Występuje między kwietniem a czerwcem, w zależności od klimatu regionu.
Samica ryby osiąga dojrzałość płciową po około trzech latach i waży co najmniej sto gramów. Samiec szabli jest zdolny do zapłodnienia w wieku dwóch lat. W ciepłych wodach, takich jak wody południowych mórz i rzek, czeski dojrzewa znacznie szybciej - w ciągu roku do dwóch lat. W chłodnych wodach północnych okres ten rozciąga się czasami do czterech lub pięciu lat.
Tarło odbywa się zwykle przez cztery dni przy temperaturze wody od trzynastu do dwudziestu stopni Celsjusza, w miejscach o silnych prądach, takich jak płytkie wody.
Samica sichla jest w stanie złożyć dużą liczbę jaj, od dziesięciu do stu pięćdziesięciu tysięcy, w zależności od wieku. Te jaja są przezroczyste i mierzą do dwóch milimetrów średnicy. Nie mają zdolności przyklejania się do skał i roślin znajdujących się pod wodą.
Jaja przemieszczają się w dół rzeki w wodzie bogatej w tlen, która jest niezbędna do ich dojrzewania. Samice ryb poruszają się razem z nimi.
Młode rybki, które wykluwają się po trzech dniach, są porywane przez płynącą wodę. W rezultacie lądują daleko od miejsca, w którym zostały pierwotnie zdeponowane. Już dziesiątego dnia zaczynają spożywać plankton.
Za dwanaście miesięcy młody wzrost powiększy się nawet o dziesięć centymetrów. Ryba osiągnie wagę czterystu gramów dopiero w wieku sześciu lat. Tylko największe okazy, osiągające 150 cm długości, mogą ważyć około kilograma.
Sabrefish wolą rozmnażać się o wschodzie słońca, kiedy poranna mgła osiada nad jeziorem. Jego zachowanie podczas tarła jest niezwykłe: ryby często wyskakują z wody na imponujące wysokości, wydając głośne dźwięki i tworząc duże rozpryski.
Używanie ryb
Sabrefish to komercyjnie opłacalna ryba do połowu. Zwykle wydobywa się je jesienią, od końca sierpnia do września. Ponadto na wiosnę następuje drugi okres połowów komercyjnych, trwający od kwietnia do połowy czerwca, kiedy to Czesi gromadzą się w ogromnych grupach, liczących nawet setki tysięcy osobników, na migrację.
Rybacy używają sieci do łapania szabli. Odpowiednie są zarówno opcje pływające z przymocowanymi bojami, jak i zakotwiczone w dnie morskim. Również wędkarze z powodzeniem stosują żywą przynętę, taką jak robaki czy chrząszcze. Czasami do połowu tego typu ryb używa się również niewodów.
Nie tak dawno w dorzeczu Azowa łowiono szabloby w ogromnych ilościach, sięgających dziesiątek tysięcy centnerów. Od tego czasu jednak jego produkcja gwałtownie spadła.
Sabrefish jest szeroko stosowany w kuchni, medycynie i akwarystyce. Jego mięso jest uważane za przysmak i pożywne, dlatego często jest wykorzystywane w gastronomii do gotowania. W medycynie czeski ekstrakt jest stosowany w profilaktyce i leczeniu chorób takich jak artretyzm, miażdżyca, nadciśnienie, choroby serca i inne. W handlu akwarystycznym szablodzioby są popularne do hodowli i trzymania w domowych akwariach, ponieważ ich srebrny kolor wygląda atrakcyjnie. Ponadto szabla jest wykorzystywana w przemyśle, w szczególności do produkcji pasz dla zwierząt.
Jak smakuje szabla
Sabrefish jest uważana za zdrową żywność ze względu na niską zawartość kalorii. Charakteryzuje się wyśmienitym smakiem i przyjemnym zapachem, a jednocześnie zawiera umiarkowaną ilość tłuszczu. Ryba jest pożywna - bogata w białko i aminokwasy.
Ryby są doskonałym źródłem fosforu, wapnia, cynku, chromu, magnezu, molibdenu. Zawiera również korzystne pierwiastki śladowe, takie jak fluor i nikiel. Dodatkowo ryba jest nasycona wszystkimi witaminami z grupy B i PP.
Ciasto to jeden z najpopularniejszych dodatków do piwa. Wśród minusów ryb jest masa małych kości. Z szabli przygotowuje się apetyczne zupy i gulasze, które najlepiej smakuje z jakimś dodatkiem ziemniaczanym lub warzywnym. Ceniony jest również kawior sichel.
Kucharze kulinarni przygotowują sabrefish na różne sposoby, takie jak wędzenie, smażenie, solenie, pieczenie czy duszenie.
Czeskich potraw powinny unikać osoby, które mają indywidualną wrażliwość lub alergię na ryby. Suszonych ryb należy również odmówić pacjentom z nadciśnieniem i osobom z chorobami nerek.
Każdą rzeczną rybę, w tym szablę, gotuj ostrożnie i długo, ponieważ jest podatna na choroby pasożytnicze.