Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Vomer to niezwykłe stworzenie fauny morskiej, które zasługuje na uwagę miłośników egzotyki i smakoszy ryb. Ten wodny mieszkaniec jest nie tylko atrakcyjny ze względu na swój wygląd, ale ma również wiele przydatnych właściwości, które sprawiają, że jest popularny w wielu kuchniach świata. Choć nie tak powszechnie znany jak inne odmiany morskie, vomer przyciągnął uwagę szefów kuchni poszukujących niezwykłych składników do przygotowania swoich potraw.
Opis ryby
Odcień i rozmiar vomerów różnią się w zależności od podgatunku. Ich kolor waha się od srebrzystego do złotego z zielonkawym.Ryby te są w stanie osiągnąć maksymalną długość dziewięćdziesięciu centymetrów, chociaż częściej pojawiają się informacje, że ich długość nie przekracza czterdziestu centymetrów. Dorosły osobnik waży zwykle około kilograma.
Kilka ciekawostek na temat selenu:
- Niektóre badania sugerują, że vomery komunikują się ze sobą w grupie, wydając niskie pomruki. Potrafią też wydawać głośniejsze dźwięki, aby odstraszyć potencjalne drapieżniki.
- Ze względu na ich zdolność do wtapiania się w otoczenie pod kątem 45 stopni, są trudne do zidentyfikowania.
- Kręgosłup vomera jest wyjątkowy ze względu na swój zakrzywiony kształt, który rozciąga się od płetwy piersiowej aż do jej wierzchołka.
- Kiedy selen zostaje złapany w nocy, okazuje się, że ma luminescencyjny blask i kształt księżyca, o czym świadczą zdjęcia wykonane przez żeglarzy, którym udało się go złapać.
Jak ona wygląda
Ciało vomera jest płaskie, więc patrząc prosto przed siebie, trudno je dostrzec. Dolna szczęka lekko wystaje, nadając vomerowi nieco zły wygląd. Wokół głosu znajduje się srebrna obwódka, a narządy wzroku znajdują się po obu stronach ciała. Pozwala to skutecznie ukryć się przed drapieżnikami, ponieważ tam, gdzie występuje vomer, jest ich bardzo dużo.
Grzbiet jest zakrzywiony z małymi, ostrymi płetwami. Dolna część ciała jest zakrzywiona pod szerokim kątem z długimi, wąskimi płetwami. Ogon jest mały i przezroczysty, wyróżnia się dwiema płetwami w kształcie litery V. Brak łusek.
Habitat
Ryby Vomera mają budowę podobną do stworzeń głębinowych, ale nie schodzą głębiej niż sześćdziesiąt centymetrów. Preferują muliste i piaszczyste podłoża wód Pacyfiku i Atlantyku. Występują również w zachodnioeuropejskiej części wybrzeża Atlantyku.Młode osobniki przenoszą się w górę rzeki do systemów słodkowodnych estuariów, gdzie mają więcej pożywienia.
Styl życia
Selena (drugie imię vomera) żyje w stadach. Stado idzie na polowanie w nocy. Ich srebrzysty odcień i spłaszczony korpus odbijają światło, przez co są prawie niewidoczne dla ofiar – małych ryb i narybku. Mniejsi członkowie stada polują na krewetki i skorupiaki. Czasami szukają robaków morskich, grzebiących w piaszczystym dnie oceanu. Większe okazy używają swoich zwartych, ale potężnych zębów do rozłupywania skorupiaków przed ich zjedzeniem.
Vomer wymyślił sprytną taktykę łapania zdobyczy, która czyni go praktycznie niewidzialnym. Rzucany jest pod kątem 45 stopni, co uniemożliwia potencjalnym ofiarom zauważenie zbliżającego się drapieżnika i zapewnia, że ataki selenowe zawsze kończą się sukcesem.
Vomera rozmnaża się latem poprzez typowe krycie - samiec zapładnia jaja samicy.Jednak wszyscy krewni ostroboków są całkowicie niedbałymi rodzicami. Składają jaja bezpośrednio do wody, a następnie odpływają, pozostawiając niezliczone jaja samym sobie. To czyni ją podatną na ataki drapieżników, ponieważ nie ma nikogo, kto mógłby chronić przyszłe potomstwo.
Ze względu na trudne warunki bytowe nowonarodzeni rodzice zostawiają jaja. Dlatego tylko jedno na pięć tysięcy jaj żyje i się z niego wykluwa.
Malkov ratuje ich przejrzystość i umiejętność szybkiego unikania niebezpieczeństw. Od urodzenia muszą przyzwyczajać się do rygorów życia na morzu. To właśnie te zdolności adaptacyjne podtrzymują populację vomerów. Niestety nie nauczyli się ukrywać przed drapieżnikami takimi jak ludzie, którzy są w stanie wyrządzić więcej szkód niż jakiekolwiek zagrożenie morskie.
Rybacy polują głównie na największe ryby, co pozostawia stada bez ochrony, narażając ich życie. Niektóre kraje, które doświadczyły spadków, wydały zakazy połowów, a także ograniczenia dotyczące liczby połowów rocznie.Jednak nadal nie nadano im statusu ochrony.
Otrzymanie dokładnej liczby ryb w dużych grupach jest trudne ze względu na brak niezawodnej metody. Przerwa wędkarska pozwala młodym rybkom rosnąć i rozmnażać się, pomagając populacji zachować siłę na wolności.
Ostatnio hodowla vomerów na użytek komercyjny stała się powszechna. To oczywiście wpływa na to, ile z nich pozostaje w naturze. W swoim naturalnym środowisku mogą żyć do siedmiu lat.
Vomer nie jest typową rybą. Można go znaleźć albo na półkach sklepów rybnych, jako egzotyczny import, albo w akwariach miłośników egzotyki.
Przydatne i szkodliwe właściwości
Ryba vomer (czasami błędnie nazywana boomerem) zawiera białka, tłuszcze, witaminy i minerały, dzięki którym jest przydatna w żywieniu człowieka. 100 gramów świeżej ryby vomer zawiera około 18 gramów białka, 4 gramy tłuszczu i 93 kilokalorie.Zawiera również witaminy takie jak A, D, E, C i grupa B, a także minerały, w tym fosfor, wapń, magnez i jod.
Pomimo niewielkiej ilości tłuszczu w vomerze, zawiera zdrowe kwasy tłuszczowe Omega-3, które odgrywają ważną rolę w utrzymaniu zdrowia serca i naczyń. Białko znajdujące się w mięsie jest wysoce strawne i służy do budowy tkanek i „naprawy” komórek w organizmie. Ponadto minerały i witaminy zawarte w vomerze są niezbędne do utrzymania zdrowych kości, zębów, układu nerwowego i odpornościowego.
Jak w przypadku każdego produktu, stosowanie vomeru może wiązać się z własnym ryzykiem i ograniczeniami. Warto więc pamiętać o:
- Reakcje alergiczne. Niektórzy ludzie są uczuleni na ryby vomer i inne owoce morza. Podczas stosowania selenu należy monitorować reakcję organizmu.
- Nagromadzenie substancji niebezpiecznych w mięsie. Vomer może zawierać związki rtęci, które zmniejszają wchłanianie składników odżywczych w organizmie, a nawet mogą prowadzić do zatrucia. Dlatego nie zaleca się spożywania vomerów w dużych ilościach.
Ogólnie ryba vomer jest uważana za zdrowy i pożywny pokarm, ale jej spożycie powinno być umiarkowane i świadome, szczególnie dla osób skłonnych do alergii oraz kobiet w okresie ciąży i laktacji.
Popularne gatunki
Według klasyfikacji istnieje kilka odrębnych odmian vomerów. Osobniki młodociane gatunków Pacyfiku i Atlantyku mają inną budowę płetwy grzbietowej i są pozbawione łusek.
- Odmiana peruwiańska jest łatwa do znalezienia w wodach wschodniego wybrzeża Pacyfiku, maksymalny rozmiar osiąga czterdzieści centymetrów.
- Gatunki afrykańskie żyją w wodach od Peru po RPA i charakteryzują się standardową wielkością.
- Brevoorts pływają w wodach Pacyfiku, osiągając długość czterdziestu centymetrów.
- Meksykański vomer mieszka wzdłuż wybrzeża Meksyku do Kolumbii, podczas gdy dorosłe osobniki nie dorastają więcej niż trzydzieści trzy centymetry.
- Karaibski vomer pływa między wybrzeżami Meksyku i Brazylii i jest uważany za najmniejszego członka swojego gatunku o maksymalnej długości dwóch centymetrów.
- Womery z zachodniego Atlantyku są czasami mylone z samogłowami ze względu na ich duże rozmiary w porównaniu z innymi członkami rodziny. Osiągają sześćdziesiąt centymetrów długości i ważą średnio cztery i pół kilograma.
- Wspólny przedstawiciel gatunku żyje w kanadyjskich wodach Atlantyku iw wieku dorosłym waży około dwóch kilogramów przy długości do pięćdziesięciu centymetrów.
Jak gotować ryby
Vomera jest przygotowywana na różne sposoby, na przykład na grillu, co pomaga odkryć całe bogactwo smaku. Ta ryba z wypukłym czołem jest również pieczona w piekarniku, duszona i gotowana. Jednak palenie pozostaje najpopularniejszą metodą.
Wyhodowane w niewoli vomery nie rosną tak duże jak te żyjące na wolności, ale kosztują mniej ze względu na mniejszy rozmiar.Ekwadorczycy mają szczęście, bo łowią selen, który jest nie tylko duży, ale i bogaty w białko. Peruwiańczycy zwykle jedzą pieczoną rybę vomer.
Pyszny przepis na vomer zapiekany na poduszce z warzyw. Składniki:
- 1 kg vomer ryby.
- 2 marchewki.
- 2 ukłony.
- 2 papryki.
- 2 pomidory.
- 4 ząbki czosnku.
- 50 ml oliwy z oliwek.
- 1 cytryna.
- 2 gałązki rozmarynu.
- Sól i pieprz do smaku.
Instrukcje krok po kroku:
- Pierwszym krokiem jest opłukanie ryby pod zimną wodą, usunięcie łusek, wnętrzności i głowy. Następnie odetnij ogon i oddziel filety od kości.
- Warzywa obrać i pokroić na duże kawałki. Drobno posiekaj czosnek.
- Filet posolić i popieprzyć, włożyć do lodówki na 15 minut, aby przyprawy nasiąkły.
- Weź dużą blachę do pieczenia i przykryj ją folią lub papierem do pieczenia. Ułóż warzywa na spodzie blachy do pieczenia, dodaj rozmaryn i czosnek.
- Rozłóż warzywa równomiernie na blasze do pieczenia, ułóż na nich filet, ułóż na wierzchu plasterki cytryny.
- Całość skropić oliwą i doprawić do smaku solą i pieprzem.
- Piec w nagrzanym piekarniku do 180 stopni przez 30-40 minut, aż ryba będzie złocista i miękka w dotyku.
Opinia eksperta
Upieczoną selenę podajemy na gorącym łożu z warzywami, można dodać świeże zioła i dodatek do gotowanego ryżu.Podczas wędzenia na gorąco
Wędzenie to starożytny sposób przyrządzania ryb, który pozwala zachować ich smak i aromat na długo. Oto przepis na gorące wędzenie tego morskiego życia:
Składniki:
- 1-2 ryby vomer (w zależności od wielkości).
- 1 łyżka soli.
- 1 łyżka brązowego cukru.
- 1 łyżeczka pieprzu czerwonego lub czarnego.
- Igły sosnowe (lub specjalne zrębki do wędzenia).
Jak gotować:
- Usuń łuski i wnętrzności z vomeru, pozostawiając tylko mięso.
- W dużej misce wymieszaj sól, brązowy cukier i pieprz.
- Zanurz rybę w mieszance soli i przypraw, pokrywając ją równomiernie ze wszystkich stron.
- Pozostaw rybę na 30-40 minut, aby wchłonęła aromat przypraw.
- Włącz wędzarnię i napełnij ją igłami (lub wiórami). Poczekaj, aż się zaświeci i zacznie dymić.
- Ułóż rybę na ruszcie wędzarniczym i zamknij pokrywę.
- Wędzenie ryby vomer w temperaturze 80-100 stopni Celsjusza przez 1-2 godziny, w zależności od wielkości ryby. W tej temperaturze tuszka powinna osiągnąć gotowość i nasycić się aromatem igliwia.
- Gotową rybę podawaj na ciepło lub zimno, z cytryną i ziołami.
Kiedy jest zimno
Wędzenie na gorąco i na zimno to dwa różne sposoby przyrządzania ryb. Główną różnicą między nimi jest temperatura i czas trwania procesu.
Gorąco oznacza gotowanie ryby w wysokiej temperaturze, około 70 do 80 stopni Celsjusza. Proces ten nie tylko wędzi, ale także gotuje rybę, dzięki czemu staje się miękka i soczysta. Zwykle wędzenie na gorąco odbywa się w ciągu kilku godzin. Zimno występuje w znacznie niższej temperaturze, zwykle w zakresie od 20 do 30 stopni Celsjusza. Ryba jest wędzona przez 12-48 godzin. W efekcie tuszka nabiera intensywnego aromatu i smaku.
Jak zrobić selen wędzony na zimno:
- Ryba Vomer jest patroszona, myta i suszona na ręczniku. Na rybę nakłada się mieszankę zmiażdżonych liści laurowych, pieprzu i soli.
- Solona ryba vomer jest następnie umieszczana w pojemniku do marynowania na pięć do sześciu dni.
- Następnie vomery są wyjmowane z mieszanki soli i moczone w wodzie, a następnie wieszane w dobrze wentylowanym pomieszczeniu do wyschnięcia na jeden dzień.
- Na koniec są nawleczone na sznurek i wędzone nieprzerwanie w wędzarni w temperaturze 25 stopni przez około pięć dni.
Jak przechowywać
Mrożony vomer można przechowywać w zamrażarkach przemysłowych w temperaturze nieprzekraczającej -18 stopni Celsjusza przez okres do ośmiu miesięcy. Podczas tego długiego okresu przechowywania zaleca się zawinięcie żywności w materiał izolacyjny, taki jak plandeka lub folia.
W sklepach spożywczych mrożone vomery są przechowywane w temperaturze -5-6 stopni Celsjusza nie dłużej niż dwa tygodnie, a w przypadku braku lodówek nie dłużej niż jeden dzień.
Wyroby wędzone zachowują swój smak w lodówce do pięciu dni, a wędzone na zimno do czternastu dni.
W przypadku nieprzestrzegania protokołów postępowania z towarem w łańcuchu dostaw, wady produktu są nieuniknione. Typowe to:
- odwodnienie polędwicy powodujące utratę koloru, sztywność mięsa, rozkład tłuszczów i przykry zapach;
- deformacja tuszy na skutek przedwczesnego przewracania podczas zamrażania lub składowania na pryzmach, co prowadzi do rozmrażania.
Najlepszym miejscem do kupowania vomerów będą targowiska ze świeżą rybą zlokalizowane w nadmorskich miastach. Niestety nie jest to opcja dla naszego regionu. Zamrożone tusze ryb vomer można znaleźć w sklepach i supermarketach. Jako dodatek do piwa dostępne są vomery wędzone na gorąco i na zimno. Ceny świeżo mrożonych surowców wahają się od 400 rubli. za kilogram, podczas gdy produkty wędzone kosztują od 800.
Wędkowanie
Połowy vomeru atlantyckiego nie są ekstensywne, ale dominują komercyjne połowy gatunków z Pacyfiku, zwłaszcza odmiany peruwiańskiej. Niezwykły kształt i wygląd tych ryb wzbudził zainteresowanie akwarystów-amatorów, którzy próbują je sztucznie hodować. Entuzjazm ten spowodował spadek liczebności małych selenów atlantyckich, zwłaszcza w wodach Europy Wschodniej.
Vomer jest całkowicie bezpieczny dla ludzi, a plotki o jego truciźnie okazały się nieprawdziwe. Zamieszanie powstało najprawdopodobniej z powodu podobieństwa jego nazwy do selenu, wysoce toksycznego pierwiastka, który pod względem toksyczności ustępuje tylko arsenowi.
Vomer wymaga dużego basenu i dużego akwarium z dobrą cyrkulacją i dobrą filtracją. Małe pojemniki nie nadają się do przechowywania ryb vomer.
Poza tym vomer to drapieżnik, chętnie zje małe rybki, które wrzucisz do tego samego akwarium. Potrzebuje również specjalnej diety i pewnych warunków, które nie są tak łatwe do zorganizowania w domowym akwarium.
Jeśli nadal decydujesz się na trzymanie selenu w domu, to zaopatrz się w przestronne akwarium, w którym vomery będą się dobrze czuły, a także zadbaj o specjalną dietę dla tego morskiego stworzenia.