Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Tuńczyk to jedna z najbardziej znanych i popularnych ryb wykorzystywanych jako żywność na całym świecie. Należy do rodziny makreli i ma duże znaczenie gospodarcze w rybołówstwie i przemyśle przetwórczym. Tuńczyk słynie z mięsistych, soczystych i białkowych filetów, które są przyrządzane na różne sposoby, w tym grillowane, gotowane, smażone, pieczone lub używane do sushi.

Opis ryby

Tuńczyk to duża morska ryba drapieżna należąca do rodziny Scombriev. Ma smukły, gładki i wydłużony kształt ciała, który może osiągnąć długość do 3 metrów i ważyć ponad 600 kg.Ubarwienie tuńczyka waha się od ciemnoniebieskiego do zielonkawoszarego z tyłu, podczas gdy boki i brzuch są białe. Różni się od innych ryb wydłużonym kształtem ciała, co pozwala na rozwijanie bardzo dużych prędkości i dalekie pływanie.

Głowa tuńczyka jest duża, z dużymi oczami i ostrym pyskiem z licznymi zębami. Przednia strona głowy pokryta jest małymi łuskami, które pomagają tuńczykowi poruszać się w wodzie. Płetwa grzbietowa znajduje się prawie pośrodku ciała i jest bardzo długa, a płetwa tłuszczowa pomaga rybie zachować równowagę w wodzie. Różni się również od innych ryb doskonałą muskulaturą, co czyni ją popularnym celem wędkarstwa sportowego.

Występuje we wszystkich tropikalnych i umiarkowanych szerokościach geograficznych. Jest to ryba drapieżna, która wędruje na duże odległości w poszukiwaniu pożywienia i odpowiednich warunków do tarła. Niektóre z najpopularniejszych miejsc do połowów tuńczyka to Ocean Indyjski, Ocean Spokojny i Atlantyk. Tuńczyk może żyć zarówno w pobliżu wybrzeża, jak iw otwartym oceanie na głębokości do 500 metrów.

Tło historyczne

Dwa tysiące lat temu Fenicjanie łowili tuńczyka żyjącego w Morzu Śródziemnym. Obserwując ich starożytni Grecy nadali tej rybie nazwę thynō, co tłumaczy się jako „wyrzucony”. Arystoteles pisał o tym typie ryb w swojej Historii zwierząt, a Pliniusz zasugerował, że jedzenie dań z tuńczyka jest dobre dla osób cierpiących na wrzody.

Opinie na temat tuńczyka były bardzo różne. W czasach feudalnej Japonii mówiło się, że gardzą nim nawet koty. Prawdopodobnie jednym z czynników odrzucenia było niebezpieczeństwo zatrucia pokarmowego. Ryby stałocieplne szybko się psuły, więc przed wynalezieniem lodówek były zwykle wyrzucane.

A teraz Japończycy uważają tuńczyka błękitnopłetwego za najcenniejszą rybę na świecie i traktują go z takim samym szacunkiem, jak Francuzi traktują potrawy z truflami. W połowie ubiegłego stulecia roczne połowy tuńczyka kształtowały się na poziomie miliona ton, ale od czasu wynalezienia okrężnic liczba ta wzrosła do 4 milionów ton.Niestety doprowadziło to niektóre gatunki tuńczyka do wyginięcia.

Przydatne właściwości

Tuńczyk obejmuje kilka rodzajów. Najbardziej znane to:

    Czarny.
  1. Czerwony.
  2. Niebieski.
  3. Żółtoogon.

Wszystkie różnią się nieznacznie wyglądem i siedliskiem, ale ich właściwości użytkowe są podobne.

100 gramów tuńczyka zawiera następujące składniki odżywcze:

  • białko - 29 g;
  • tłuszcz - 6 g;
  • węglowodany - 0g;
  • cholesterol - 48 mg;
  • sód - 44mg;
  • cynk - 0,7 mg;
  • witamina A - 68 mg;
  • witamina C - 0mg;
  • witamina B6 - 0,5mg;
  • witamina B12 - 10.7mcg;
  • witamina D - 5mg;
  • witamina E - 0,4 mg;
  • wapń - 13 mg;
  • mangan - 0,1 mg;
  • niacyna 10mg;
  • selen - 36mcg;
  • fosfor - 250mg;
  • potas - 310mg;
  • magnez - 60mg;
  • żelazo - 1.3mg.

100 gramów ryb zawiera około 184 kalorii. Jest również bogaty w kwasy tłuszczowe omega-3, które są uważane za bardzo korzystne dla zdrowia układu krążenia i mózgu. Kwasy tłuszczowe omega-3 pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi, poprawiają przepływ krwi i zmniejszają ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. Dodatkowo wpływają na funkcjonowanie mózgu, zwiększając poziom koncentracji i zapamiętywania.

To wyjątkowa ryba, która ma zdolność zatrzymywania ciepła w głównych częściach ciała. Jego skrzela są 30 razy większe niż u innych stworzeń wodnych.

Najlepiej spożywać młode z jasnym miąższem, ponieważ nie zdążyły zgromadzić rtęci w organizmie, a ich mięso jest nadal miękkie i delikatne.

Tuńczyk ma wiele zalet zdrowotnych.

    Zjedzenie tej ryby poprawi wzrok dzięki zawartym w niej kwasom omega-3, o których wiadomo, że zapobiegają zwyrodnieniu plamki żółtej, które jest częstą przyczyną upośledzenia wzroku u osób starszych.
  1. Tuńczyk jest również dobry dla zdrowia serca, ponieważ pomaga zmniejszyć ryzyko zakrzepów krwi i podnosi „dobry” cholesterol, jednocześnie zmniejszając stany zapalne.
  2. Ponadto ryba ta zmniejsza ryzyko zachorowania na różne rodzaje raka, takie jak rak okrężnicy, jamy ustnej, żołądka, przełyku i jajników czy piersi.
  3. Pomaga również regulować metabolizm i wydzielanie insuliny, kontrolując masę ciała i zapobiegając otyłości lub cukrzycy.
  4. Wspomaga także zdrowie mózgu, wspierając impulsy nerwowe i zmniejszając ryzyko zapalenia, jednocześnie chroniąc przed chorobą Alzheimera.
  5. Selen zawarty w tuńczyku pomaga w detoksykacji wątroby, neutralizując nagromadzone w niej szkodliwe substancje.
  6. Jego regularne stosowanie wpływa na dobry nastrój, ponieważ znacząco obniża poziom stresu i zwiększa produkcję serotoniny.

Szkoda ludziom

Członkowie rodziny makreli mogą gromadzić rtęć w organizmie, dlatego nie zaleca się spożywania ich w dużych ilościach przez wrażliwe grupy ludności, takie jak kobiety w ciąży cierpiące na zatrucie, matki karmiące i młodzież. Ponadto tuńczyka pacyficznego powinny unikać osoby z powikłaniami nerek i alergiami. Dzieci w wieku 12 lat i starsze mogą jeść do 100 gramów ryb tygodniowo.

Niestety, zatrucie rtęcią początkowo nie daje żadnych objawów, ale później prowadzi do problemów z koordynacją, opóźnieniem mowy, utratą słuchu i osłabieniem mięśni oprócz problemów neurologicznych.Zarówno zarodek w łonie matki, jak i niemowlęta są szczególnie podatne na szkodliwe działanie tego metalu ciężkiego.

Tuńczyk zawiera puryny, których nadmiar w organizmie prowadzi do dny moczanowej i kamicy moczowej. Spożywanie ryb czasami powoduje również alergie pokarmowe, którym towarzyszą takie objawy, jak zawroty głowy, nudności, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, wysypka skórna, obrzęk gardła i trudności w oddychaniu.

Aplikacja

Oprócz tradycyjnego zastosowania tej ryby w kuchni, dietetycy wykorzystują ją również do sporządzania diety dla osób chcących znormalizować swoją wagę. Tuńczyk błękitnopłetwy to bardzo smaczna i pożywna ryba.

Medycyna

Tuńczyk sam w sobie nie jest lekarstwem, ale zaleca się go stosować przy niedoborach witamin i minerałów, także surowego, pokrojonego w cienkie plasterki.Dietetycy zalecają włączenie tuńczyka do diety osób zmagających się z otyłością, ponieważ ryba ta potrafi zagłuszyć uczucie głodu. Jest wysoce zalecany dla osób, które chcą schudnąć lub nabrać masy mięśniowej, ponieważ ma niską zawartość tłuszczu, ale wysoką zawartość białka, które jest niezbędne dla naszych mięśni.

Gotowanie

Tuńczyk to produkt uniwersalny. Można na nim przyrządzać różnorodne dania, takie jak sushi, sałatki, przystawki i zupy. Najlepsza część znajduje się w jamie brzusznej. Ludzie często lubią carpaccio z tuńczyka – cienkie plastry surowego mięsa – jako przystawkę lub gotowane jako steki lub filety, pieczone, a nawet marynowane.

Pyszny przepis na tuńczyka ze spaghetti i cukinią

Składniki:

    2 filety z tuńczyka (około 150 gramów każdy).
  1. 250 gramów spaghetti.
  2. 2 średnie cukinie.
  3. 2 ząbki czosnku.
  4. 1/4 szklanki oliwy z oliwek.
  5. Sól i pieprz do smaku.
  6. Sok z cytryny (opcjonalnie).
  7. Świeża natka pietruszki (do dekoracji).

Przepis:

    Tuńczyka pokroić w średniej wielkości kawałki i posypać solą i pieprzem do smaku.
  1. Podgrzej 1/8 szklanki oliwy z oliwek na patelni na średnim ogniu.
  2. Smażyć kawałki tuńczyka na patelni przez 2-3 minuty z każdej strony, aż uzyskają złoty kolor. Przełożyć na talerz i odstawić.
  3. Cukinię pokroić w cienkie okrągłe plastry i posiekać czosnek.
  4. Dolej kolejną 1/8 szklanki oliwy z oliwek na patelnię i smaż cukinię i czosnek przez 4-5 minut, aż będą miękkie.
  5. Ugotować spaghetti zgodnie z instrukcją na opakowaniu do miękkości.
  6. Ugotowane spaghetti mieszamy ze smażoną cukinią i czosnkiem, dodajemy pozostały olej i mieszamy.
  7. Nałóż spaghetti z cukinią na talerz i udekoruj kawałkami smażonego tuńczyka.
  8. Posyp naczynie świeżą pietruszką i jeśli lubisz świeżym sokiem z cytryny.

Podawaj na ciepło i smacznego!

Porady dotyczące przechowywania

Tuńczyk jest dostępny przez cały rok, ale najlepsze połowy przypadają zazwyczaj między późną wiosną a wczesną jesienią. Filety powinny być jędrne i jędrne, o czerwonawym lub ciemnoczerwonym kolorze i niepowtarzalnym smaku. Im grubszy kawałek tuńczyka, tym bardziej soczysty będzie po ugotowaniu.

Puszki rybne to też dobry produkt. Najbardziej polecane odmiany to bonito i tuńczyk biały.

Jeśli nie zamierzasz od razu gotować świeżej ryby, połóż filety na talerzu, przykryj folią i przechowuj w lodówce. W przypadku konserw rybnych zasady są inne: przelej zawartość do szklanego słoika z pokrywką i przechowuj w lodówce nie dłużej niż 24 godziny.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: