Trzmiel to stawonogi należące do klasy owadów skrzydlatych i prawdziwej rodziny pszczół. Owady biorą swoją nazwę od dźwięku, jaki wydają podczas lotu. Jednak wiele osób wie, jak wygląda trzmiel. Jednak nie wszyscy znają cechy stylu życia, strukturę społeczną i niuanse żywieniowe tych osób.
Pochodzenie gatunku
Trzmiele należą do rzędu Hymenoptera. Pojawiły się około 30 milionów lat temu. Stało się to w okresie oligocenu. Jednak znalezione szczątki owadów z tego okresu nie są dobrze zachowane.Dlatego naukowcy nie mają jednoznacznych dowodów na to, że osobniki należą do tego gatunku.
Najstarsze szczątki owadów, które zdecydowanie należą do trzmieli, pochodzą z miocenu. Ich wiek to około 20 milionów lat. Uważa się, że owady te pojawiły się w Azji, a następnie przeniosły się do krajów europejskich. Po pewnym czasie trzmiele dotarły także do Ameryki. W ciągu ostatnich 200 lat naukowcom udało się znaleźć kilkanaście szczątków trzmieli sprzed 10-20 milionów lat. Jednocześnie znalezisk dokonano na różnych kontynentach.
Opis i wygląd
Trzmiele należą do tej samej rodziny co pszczoły. Mają grube, futrzane ciało o dość dużych rozmiarach. Owady są odporne na zimno. Ich ciało ma grubą futrzaną osłonę. Ponadto owady często mogą redukować tkankę mięśniową. Daje im to możliwość szybkiego podniesienia temperatury do +40 stopni. Dlatego w naturze owady mogą żyć nawet w tundrze iw regionach górskich.
Długość ciała samic sięga 1,3-2,8 centymetra, a samców 0,7-2,4. Za największy gatunek trzmiela uważa się azjatyckiego olbrzyma, który występuje we wschodnich regionach Azji i Japonii. Jego ciało osiąga długość 5 centymetrów, a rozpiętość skrzydeł 8.
Budowa i wygląd tułowia różni się w zależności od płci. Samice mają wydłużoną głowę z zaokrągleniem. W tym przypadku górna warga ma prostokątny kształt. Tylne nogi mają błyszczącą i gładką powierzchnię. Jest też koszyk do zbierania nektaru i pyłku. Samce mają owalną lub trójkątną głowę z drobnymi nakłuciami. W tym samym czasie tylne nogi rozszerzają się z góry.
W budowie aparatu gębowego trzmieli znajduje się długi pień o długości 7-19 milimetrów. Owady mają również potężne szczęki. Tylko samice mają żądło. Ciało trzmieli ma zwykle żółto-czarny odcień i jest pokryte paskami. W tym przypadku dolna część ma biały odcień.Są jednak osobniki z czerwonymi i pomarańczowymi paskami lub całkowicie czarnym ciałem.
Życie tych owadów jest krótkie. Średnio jest to nie więcej niż 2 tygodnie. Śmierć owadów następuje z różnych powodów. Najczęściej szybko się zużywają, próbując zebrać więcej nektaru. Samce umierają po kryciu. Najdłużej żyją młode zapłodnione samice. Jednak większość czasu śpią.
Trzmiele są uważane za nieagresywne owady. Żądają ludzi tylko wtedy, gdy gniazdo jest zagrożone lub uszkodzone. Jednocześnie użądlenia przez trzmiele są bardzo bolesne. Jeśli tak się stanie, ważne jest, aby pomóc tej osobie. W domu powinieneś wykonać następujące czynności:
- potraktuj ugryzienie środkiem antyseptycznym lub umyj wodą z mydłem;
- nałóż chłodny kompres z octu;
- podaj ofierze ciepły napój;
- weź lek przeciwhistaminowy.
Gdzie mieszka i co je
Trzmiele tworzą rodziny liczące po 100-200 osobników. W tym przypadku wszystkie owady dzielą się na kilka grup:
- robotnicy;
- duże samice składające jaja;
- drony, które zapładniają.
W regionach o krótkim lecie owady żyją samotnie. Faktem jest, że nie mają czasu na założenie rodziny w krótkim czasie. Gniazda znajdują się w ziemi, gniazda, nory, zagłębienia. Składają się z plastrów miodu i kokonów poczwarek. Jednocześnie gniazda trzmieli nie układają się tak gładko jak gniazda pszczół. Zwykle wyglądają niechlujnie.
Owady żywią się pyłkiem roślinnym i nektarem.W poszukiwaniu pożywienia pracujące trzmiele są w stanie latać z prędkością 18 kilometrów na godzinę. Do przemieszczania nektaru owady używają ostrog z kosmkami, które tworzą specjalny koszyk. Jeden trzmiel może unieść tyle nektaru, ile sam waży.
Opinia eksperta
Larwy żywią się nie tylko nektarem i pyłkiem kwiatowym, ale także miodem.W przypadku braku w pobliżu roślin miododajnych owady żywią się sokiem warzywnym.
Gniazdo
Gniazda trzmieli są w różnych miejscach:
- Pod ziemią żyje większość owadów. Budują mieszkania w norach różnych gryzoni i kretowiskach. Ponadto zapach myszy przyciąga samice trzmieli. Do izolacji gniazd osobniki używają wełny, suchej trawy i innych materiałów.
- Na ziemi - w tym przypadku gniazda znajdują się w trawie, w ptasich gniazdach, pod resztkami roślin.
- Nad ziemią - trzmiele żyją w dziuplach, budynkach, budkach dla ptaków.
Kształt gniazda zależy od zagłębienia, w którym zostało utworzone. Konstrukcje naziemne zwykle wyróżniają się kulistym kształtem. Do ogrzania gniazda używa się mchu i suchej trawy. Owady wzmacniają również swoje siedliska woskiem, który jest wydzielany za pomocą specjalnych gruczołów brzusznych.
Trzmiele potrafią utrzymać w gnieździe stałą temperaturę +30-35 stopni. Jeśli parametry zostaną zbyt mocno zwiększone, owady zaczną mocno trzepotać skrzydłami w pobliżu wejścia do mieszkania. Pomaga to poprawić wentylację.
Cechy charakteru i styl życia
Trzmiele to jednostki społeczne, więc zwykle żyją jako rodzina. Jego struktura obejmuje królowe, samce i osobniki pracujące. Rodziny żyją w dużych gniazdach.Liczba 1 rodziny liczy około 100-200 osobników. Mieszkają razem od roku. Następnie niektóre osoby tworzą nowe rodziny, podczas gdy inne hibernują.
Trzmiele prowadzą dość aktywny tryb życia. Każdy członek rodziny pełni określone funkcje. Owady robotnice szukają pożywienia, karmią larwy, chronią mieszkania. Królowa składa jaja, a drony zapładniają samice.
Te owady są spokojne i nieagresywne.
Nie tylko atakują ludzi. Trzmiel może ugryźć tylko wtedy, gdy istnieje niebezpieczeństwo.
Struktura społeczna i reprodukcja
Struktura społeczna trzmieli przypomina strukturę pszczół. Ich główną jednostką jest macica. Odpowiada za założenie rodziny iw początkowej fazie zajmuje się budową mieszkania i składaniem jaj. Następnie podążają mężczyźni i osoby pracujące, które następnie karmią potomstwo i zdobywają pożywienie.
Zapłodnienie żeńskie następuje wiosną. Zaraz potem zaczynają aktywnie wchłaniać pokarm. Wzmocnione odżywianie jest wymagane, aby macica mogła wydawać zdrowe potomstwo. Następnie samica zaczyna szukać miejsca do złożenia jaj. W tym samym czasie jaja dojrzewają w jej jajnikach. Po znalezieniu optymalnego miejsca samica zaczyna budować mieszkanie.
Królowa może złożyć 16 jaj jednocześnie. Mają wydłużony kształt i osiągają maksymalnie 4 milimetry. Po 6 dniach pojawiają się larwy. Przepoczwarzają się po 20 dniach. Dojrzewanie kokonu zajmuje 18 dni. Oznacza to, że dorosłe owady pojawiają się 30 dni po złożeniu jaj.
Kiedy macica umiera, rodzina nie przestaje istnieć. Funkcje głównego osobnika trzmiela przejmują pracujące owady, które mogą również składać jaja.
Wrogowie naturalni
Prawdziwym zagrożeniem dla trzmieli są mrówki.Kradną miód od samic, kradną jaja i larwy. Trzmiele mają trudności z walką z tymi szkodnikami, dlatego starają się budować gniazda nad ziemią lub umieszczać je w norach gryzoni z wieloma przejściami, do których mrówkom trudno się dostać.
Niektóre gatunki os kradną potomstwo trzmieli lub miód owadzi. To właśnie robią brachycomy. Muchy konopne są również uważane za bardzo niebezpieczne dla trzmieli. Atakują owady w locie i przyklejają do nich jaja. Następnie wyłania się z nich larwa, która zjada nosiciela.
Opinia eksperta
Motyle są uważane za niebezpiecznego wroga trzmieli, które niszczą jaja i larwy. Samice owadów są atakowane przez pasożytnicze nicienie sferoidalne. W tym przypadku owady giną, zanim gniazdo zostanie zbudowane.Również grzyby Hyphomycete stanowią realne zagrożenie dla samic. Roztocza Gamasid często znajdują się w gniazdach trzmieli. Spośród ptaków niebezpieczeństwem jest żołna złota. Zjada owady, zbierając nektar. Gniazda trzmieli są często niszczone przez jeże, lisy i psy.
Stan populacji i gatunku
Trzmiel jest uważany za cennego zapylacza, który ma pozytywny wpływ na działalność rolniczą człowieka i jest bardzo ważny dla całej przyrody. Owady skutecznie zapylają różne rodzaje roślin.
Te osoby są uważane za uniwersalne. Ponadto działają znacznie szybciej niż pszczoły. Ważnym punktem jest zapylanie koniczyny, lucerny i roślin strączkowych przez trzmiele.
Populacja takich owadów jest uważana za bardzo liczną. Obecnie istnieje ponad 300 gatunków trzmieli. Jednocześnie żyją w dużych ilościach na prawie wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Trzmiele rozmnażają się szybko i umiejętnie się maskują. Niektórzy rolnicy hodują je nawet do celów rolniczych. Wszystkie te czynniki pomagają utrzymać stabilną populację osobników.
Ochrona przed trzmielami
Pomimo imponującej populacji owadów, wielu ich przedstawicieli należy do gatunków zagrożonych. Niektóre rasy trzmieli wymierają, ponieważ zostały wymienione w Czerwonych Księgach.
Negatywny wpływ na populację tych osobników mają:
- znaczna degradacja środowiska;
- aktywność naturalnych wrogów;
- brak żywności;
- niszczenie gniazd trzmieli przez ludzi.
Trzmiele ormiańskie są uważane za rzadkie gatunki, które zostały wpisane do Czerwonych Ksiąg Ukrainy. Owady te zapylają rośliny strączkowe i rośliny uprawne. Żyją na stepach górskich, w strefach leśno-stepowych, na obrzeżach lasów - w strefie wzrostu sosny. Trzmiel zwyczajny jest również zawarty w Czerwonej Księdze. Kilka z tych osób nadal przebywa w wielu regionach kraju.
Chociaż wiele odmian trzmieli jest wymienionych w Czerwonych Księgach, nie podejmuje się żadnych aktywnych działań w celu zachowania ich populacji. Wynika to z istnienia wielu innych odmian. Ogólnie rzecz biorąc, trzmiele nie są krytycznie zagrożone. Jednocześnie w celu zachowania rzadkich gatunków zaleca się ograniczenie działalności rolniczej na ich siedliskach, wprowadzenie zakazu palenia ognisk oraz ograniczenie wypasu zwierząt gospodarskich.
Trzmiele są uważane za owady pożyteczne, które są uniwersalnymi zapylaczami. Nie krzywdzą ludzi i nie wykazują agresji. Trzmiele są szeroko rozpowszechnione na całym świecie i są w stanie tolerować zimny klimat. Niektóre rasy tych wyjątkowych owadów zostały już uwzględnione w Czerwonych Księgach, dlatego wymagają szczególnej uwagi ze strony ludzi.