Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wiele osób interesuje się czym jest - sudańska trawa, jak się ją uprawia i gdzie stosuje się hybrydę sorgo-sudańczyka. Ta uprawa jest lepiej znana jako proso Sorochinsky lub sudańskie sorgo. Jest to jednoroczna roślina kwitnąca z rodziny bluegrass. Kultura ma wysoką wartość odżywczą i może być stosowana jako pasza dla zwierząt. Podczas sadzenia i uprawy rośliny ważne jest przestrzeganie kilku zasad.

Co to jest

Sorgo sudańskie pojawiło się m.in. na początku XX wieku. Jednak dopiero 50 lat później uprawę tę zaczęto uprawiać na skalę przemysłową.

Cechy rośliny

Trawa sudańska to roślina jednoroczna z rodziny bluegrass. Roślina ta charakteryzuje się włóknistym systemem korzeniowym, który jest dobrze rozwinięty. Wchodzi głęboko w ziemię na 2,5-3 metry. W kierunku poziomym korzenie rosną o 75 centymetrów. W niektórych przypadkach z dolnych węzłów łodygi tworzą się korzenie powietrzne lub przybyszowe o wielkości 6-8 centymetrów.

Roślina charakteryzuje się cylindryczną, bezwłosą łodygą wypełnioną białym gąbczastym miąższem. Jego wysokość sięga 80-300 centymetrów. Liczba międzywęźli na łodydze zależy od sezonu wegetacyjnego. We wczesnych odmianach ich liczba wynosi 3-5, w późnych odmianach - 8-12. Dolny węzeł łodygi to węzeł krzewienia.

W zależności od ogólnej krzaczastości trawa sudańska dzieli się na następujące typy:

  • lekko krzaczasty - liczba pędów na krzaku dochodzi do 12;
  • średnio krzaczasty - na krzaku jest 12-25 pędów;
  • bardzo krzaczasty - ilość pędów przekracza 25.

W zależności od kształtu krzewu trawa sudańska dzieli się na następujące odmiany:

  • pionowo;
  • rozprzestrzenianie;
  • lekko rozłożysty;
  • leżący;
  • kłamie.

Najczęściej spotykane są odmiany należące do odmian wzniesionych i lekko rozłożystych. Z reguły uprawy o gęstej strukturze są bardziej produktywne niż luźne.

Trawa sudańska charakteryzuje się dużymi liśćmi, które składają się z pochwy i blaszki. W tym przypadku płyta jest szerokoliniowa. Osiąga 45-60 centymetrów długości i 4-4,5 szerokości. Najbardziej rozwinięte są liście środkowego poziomu.

Roślina posiada kwiatostany w postaci wielousznej wiechy, której długość dochodzi do 40 centymetrów. Kłoski są jednokwiatowe. Jednocześnie wiechy są różne - sorgo, zwarte, częściowo sprasowane, rozłożyste, opadające. Na końcach wiech znajdują się kłoski.

Opinia eksperta

Owocem jest ziarniak, który jest gęsto umieszczony w łuskach kłosków. W przeciwieństwie do sorgo, górna część ziarna nie wychodzi. W tym samym czasie 1 wiecha przynosi 4-5 gramów nasion. Waga 1000 ziaren wynosi 10-15 gramów.

Właściwości

Trawa sudańska ma wiele charakterystycznych właściwości:

    Zapotrzebowanie na ciepło. Ta kultura jest uważana za bardzo ciepłolubną i żaroodporną. Kiełkowanie materiału siewnego rozpoczyna się w temperaturze + 8-10 stopni. W tym przypadku optymalne parametry to + 20-30 stopni. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że mrozy -3 stopnie są szkodliwe dla młodych pędów.Pędy zaczynają intensywnie rozwijać się przy średniej dobowej temperaturze powyżej +10 stopni.
  1. Wymagania dotyczące wilgoci. Sudańska trawa jest bardzo odporna na suszę. Wynika to z silnego rozwoju korzeni i długiego sezonu wegetacyjnego. Umożliwia to roślinom wykorzystanie opadów drugiej połowy lata. Sorgo pochłania maksymalną ilość wilgoci z głębokich warstw gleby. Należy to wziąć pod uwagę przy umieszczaniu rośliny na polach płodozmianowych. Uprawa dobrze reaguje na nawadnianie. Zabieg ten znacznie zwiększa plon zielonej masy i siana. Jednocześnie nadmiar wilgoci ma szkodliwy wpływ na roślinę.
  2. Wymagania dotyczące światła. Sudańska trawa jest uważana za kochającą światło uprawę krótkiego dnia. Przy długich godzinach dziennych zaczyna pozostawać w tyle w rozwoju. Na etapie wschodów i krzewienia kultura normalnie znosi zacienienie. Dlatego może być stosowany jako podsiew.
  3. Wymagania naziemne.Roślina jest uważana za niezbyt wymagającą pod względem składu gleby. Czarnoziem i ciemnokasztanowa gleba dobrze nadają się do sadzenia sudańskiej trawy. Mniej udane opcje to gleby piaszczyste, piaszczyste i lekkie kasztany. Roślina normalnie toleruje lekką kwasowość. Jednocześnie słabo rozwija się na terenach podmokłych, przekonsolidowanych i zasolonych. Nie należy również sadzić sorgo na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych.

Powszechne odmiany

Dzisiaj odmian tej kultury jest stosunkowo niewiele. Do najpopularniejszych odmian sorgo należą:

    Brodskaya 2 - ta kultura została wyhodowana w Wszechrosyjskim Instytucie Hodowli Zwierząt Mięsnych, który znajduje się w mieście Brody. Na tym krzaku powstaje do 7 liści, które osiągają 60 centymetrów długości i 4 centymetry szerokości. Roślina ma pokrój rozłożysto-rozłożysty. Do czasu dojrzewania owoców kultura staje się nieco węższa.Wiecha osiąga długość 30 centymetrów. Struktura przeciętnego krzewu obejmuje 35 gałęzi. Masa nasion wynosi 10-12 gramów. Odmiana odporna na choroby tego gatunku.
  1. Yubileynaya 20 - hodowlę uzyskano w zakładzie produkcyjnym w Saratowie. Charakteryzuje się średnią krzaczastością. Roślina wyróżnia się rozłożystym parasolem. Jego nasiona znajdują się w przezroczystej skorupce. Ta hybryda ma wczesną dojrzałość. Po raz pierwszy trawę można kosić już po 35 dniach od pojawienia się kiełków. Ma średnią wytrzymałość.
  2. Chishminskaya wcześnie. Ta odmiana została wyhodowana w Baszkirskim Instytucie Rolniczym. Charakteryzuje się cienką łodygą, która osiąga długość 1 metra. Kultura jest uważana za wczesną dojrzałość. Już po 40 dniach od pojawienia się kiełków sorgo można kosić. Ponadto odmiana ta charakteryzuje się średnią odpornością na choroby.

W stosownych przypadkach

W Chinach i Indiach to zboże je się od dawna. Z niego przygotowuje się owsiankę, a do pieczenia ciast używa się mąki. Sorgo jest aktywnie wykorzystywane w rolnictwie jako baza paszowa dla zwierząt. Dzięki dużej zawartości cukrów w trawie możliwe jest osiągnięcie znacznych wydajności i przyrostów mlecznych.

Trawa sudańska jest uważana za najcenniejszą roślinę uprawną dla regionów południowych i południowo-wschodnich. Pod względem plonu zielonej masy sorgo zajmuje pierwsze miejsce wśród roślin pastewnych. Należy wziąć pod uwagę, że sudańska trawa jest uważana za szczególnie cenną podczas upałów i suszy. W takich warunkach plon innych zbóż znacznie spada, natomiast sorgo utrzymuje się na wysokim poziomie.

W gospodarstwach z dużą liczbą bydła trawa sudańska zbierana jest na siano i sianokiszonkę. Po drugim koszeniu pokos można wykorzystać do wypasu krów. W tym czasie naturalne pastwiska już wysychają.

Instrukcja sadzenia

Prace sadzenia należy rozpocząć po nadejściu ciepłej pogody. W takim przypadku gleba powinna ogrzać się do + 10-12 stopni. Przed sadzeniem materiał siewny należy zdezynfekować. Odbywa się to w roztworze nadmanganianu potasu. Następnie trzeba go wysuszyć.

15-30 kilogramów nasion na hektar. Materiał do sadzenia należy pogłębić o 3-6 centymetrów - wszystko zależy od gęstości gleby. Luźną glebę po siewie należy przewałkować. Pomoże to w uzyskaniu przyjaznych pędów.

Opinia eksperta

Należy wziąć pod uwagę, że sudańskie sorgo nie toleruje gęstej i podmokłej gleby. Jednocześnie kultura rozwija się normalnie w glebie zasolonej i solonetycznej. Jeśli chodzi o poprzedników, najbardziej odpowiednie opcje obejmują rośliny strączkowe i ich mieszanki ze zbożami. Dopuszcza się również sadzenie sorgo po roślinach ozimych, burakach cukrowych, kukurydzy.

Instrukcja pielęgnacji

W sprzyjającym klimacie sudańska trawa kiełkuje razem. Po kilku miesiącach na roślinach pojawia się 4-6 liści. Młode kultury mają słabo rozwinięty system korzeniowy. Ponieważ chwasty mogą wchłaniać wodę i składniki odżywcze, które są przeznaczone dla sorgo.

Aby poradzić sobie z niechcianą roślinnością, należy zastosować specjalne preparaty. Dość często rolnicy stosują suplementy organiczne i mineralne, które są odpowiednie dla sudańskiej trawy. Dzięki temu roślina zacznie się szybko rozwijać i zakorzenić w ziemi.

Trawa dobrze reaguje na wprowadzanie suplementów mineralnych – przede wszystkim azotu. Przyczyniają się do wzrostu zielonej masy i poprawiają cechy jakościowe surowców. Za pomocą takich nawozów możliwe jest zwiększenie zawartości białka w roślinie.

Możliwe szkodniki i ich zwalczanie

Sorgo sudańskie ma dość silną odporność. Odporność na choroby i szkodniki związana jest z woskowym nalotem na łodygach i liściach, zawartością garbników w ziarnach oraz obecnością glukozydów i krzemionki w liściach. Jednak czasami roślina nadal cierpi z powodu ataków pasożytów, które mogą spowodować znaczne szkody w uprawach.

Mszyca

Szkodnik ten jest najbardziej niebezpieczny dla młodych roślin w fazie wschodów 5-6 liści. Mszyca prowokuje porażkę zielonej masy rośliny, co prowadzi do opóźnienia wzrostu kultury, a nawet do jej śmierci. Ponadto szkodnik jest zdolny do rozprzestrzeniania różnych patologii.

W celach profilaktycznych uprawy należy potraktować preparatem Operkot Akro i Zenit. Takie środki należy zastosować dwukrotnie. Pomaga to uniknąć infekcji. Również dobre efekty można osiągnąć za pomocą takich kompozycji jak Bi-58, Sherpa.

Żarówka

Podczas dojrzewania ziaren ćma składa na nich jaja. Po 2-2,5 miesiącach pojawiają się gąsienice, które całkowicie zjadają zawartość zboża. Aby poradzić sobie ze szkodnikami, warto opryskać nasiona Opercot Acro. W magazynach zamkniętych można stosować Fosfinę. Zaleca się stosowanie produktu przez 10-15 dni. Na polu radzenie sobie z molami zbożowymi jest dość trudne.

Omacnica prosowianka

Gąsienice tego szkodnika zjadają młode liście, dostają się do wewnętrznych fragmentów łodyg i wchłaniają soki. W rezultacie roślina obumiera, a gąsienice przenoszą się do następnego krzaka.

Aby uniknąć pojawienia się szkodników należy w odpowiednim czasie pozbyć się resztek roślinnych, wykonać jesienną orkę gleby oraz stosować się do zaleceń dotyczących płodozmianu. Jednocześnie metody chemiczne nie zawsze dają rezultaty, ponieważ gąsienice chowają się w łodygach. Na etapie masowego pojawiania się larw można użyć „Zenith” lub „Bi-58”.

Ćma łąkowa

Gąsienice tych szkodników stanowią największe zagrożenie dla sorgo. Pochłaniają liście i spowalniają rozwój zielonej masy. Aby poradzić sobie z pasożytami, musisz użyć Bi-58 lub Rogora-S.

Fusarioza i Alternaria

Ta kultura często cierpi z powodu grzybów. Ich patogeny są w ziemi. Przy zwiększonej wilgotności i uszkodzeniu skorupy rośliny patogeny spadają na młode pędy. Może to doprowadzić do śmierci kultury. Aby poradzić sobie z patologią, nasiona muszą zostać zamarynowane przed sadzeniem.

Zgnilizna korzeni i łodyg

Bakterie bytujące w warstwie gleby prowadzą do powstawania tych patologii. Zgnilizna korzeni jest niebezpieczna, ponieważ powoduje poważne uszkodzenia korzeni. W rezultacie liście zwijają się i wysychają. Wraz z rozwojem zgnilizny łodyg górne liście stają się czerwone i wysychają.

Aby uniknąć rozwoju patologii, wymagane jest wybieranie odmian i mieszańców, które wyróżniają się stabilną odpornością. Również dla profilaktyki warto zaprawiać materiał siewny i zwalczać szkodniki dostępnymi metodami.

Twardy bunt

W tym przypadku cierpią organy generatywne rośliny. Jednocześnie na wiechach zamiast na ziarnach tworzą się zgrubienia głowni. Dotknięte ziarna przypominają wydłużone szare worki. Aby uniknąć rozwoju choroby, nasiona należy zaprawiać preparatem Vitavax. Jednocześnie zużywa się 3-4 kilogramy substancji na 1 tonę.

Zakurzony smutek

Zarodniki śliny znajdują się w glebie i nasionach. Infekcja występuje na etapie pojawiania się kiełków i objawia się podczas pojawiania się wiech. Po prostu zamieniają się w zakurzoną masę.

Aby poradzić sobie z infekcją, należy wykonać orkę jesienną, przestrzegać zasad płodozmianu, usunąć resztki roślin i zaprawiać nasiona.

Jak zbierać plony

Sorgo sudańskie jest odporne na linienie. Jednocześnie wymagane jest zebranie plonu w krótkim czasie, aby wilgotność ziarna nie wzrosła i nie było wymagane dodatkowe suszenie. Podczas sadzenia na kiszonkę zbiór należy rozpocząć na etapie dojrzewania wosku. Warto zbierać przy pomocy koszenia hederami w pokosy. Następnie ziarna trzeba wysuszyć i wymłócić kombajnami.

Metody rozmnażania

Trawa sudańska jest rozmnażana przez nasiona. Kulturę należy sadzić w szerokim rzędzie. W tym przypadku odstęp między rzędami wynosi 60-70 centymetrów. Zaleca się stosować 12-15 kilogramów ziarna na 1 hektar.

Trawa sudańska to bardzo pospolita roślina uprawna, która charakteryzuje się dużą odpornością i wysokimi plonami. Jest najczęściej używany jako pasza dla zwierząt. Aby uprawa tego typu sorgo zakończyła się sukcesem, konieczne jest przestrzeganie podstawowych zaleceń.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta