Horse pacer: co to znaczy i najlepsze rasy, cechy koni

Fani książek i filmów historycznych znają zapewne pasjonujące opowieści o przygodach dzielnych wojowników. Być może żadna historia nie jest kompletna bez udziału wiernego konia-stepera. Legendarne konie wiernie służyły swoim panom. Słynny płynny chód i wytrzymałość ogierów znacznie ułatwiły życie człowiekowi. Niezwykłe zwierzęta są popularne w naszych czasach. Nie ma w tym nic dziwnego, pacer to wspaniały koń.

Co to jest amble?

Ruch to niezwykły sposób poruszania się konia. W tym przypadku najpierw w ruch wchodzą przednie i tylne nogi znajdujące się po prawej stronie zwierzęcia, a następnie kończyny po lewej stronie są synchronicznie przestawiane.Spacer różni się od tradycyjnego chodu krzyżowego, w którym koń rzuca do przodu prawą przednią nogę, a następnie lewą tylną, powtarzając manewr drugą parą kończyn.

W naturze są zwierzęta poruszające się w taki "równoległy" sposób. Jeśli spojrzysz na pracującego wielbłąda lub żyrafę, zobaczysz tę samą krzątaninę. Chód chroni kończyny tych zwierząt przed przypadkowym połączeniem tylnych i przednich kończyn. Sama natura zapewniła sposób zapobiegania obrażeniom długonogich stworzeń.

W historii koni jest trochę inaczej. Sprawcą niezwykłego zjawiska był mutujący gen odpowiedzialny za koordynację ruchów konia. Niektóre rasy koni mają wrodzoną zdolność do poruszania się. W niektórych przypadkach konie są sztucznie szkolone do ruchu „równoległego”.

Cechy charakterystyczne rozruszników

Niezwykły koń jest wytrzymały, aw warunkach stepowych to prawdziwy prezent dla jeźdźca.Ze względu na specyfikę chodu koń nie skacze, ale przenosi swój ciężar z jednej strony na drugą. W ten sposób podróż dla osoby staje się wygodna, a koń niestrudzenie pokonuje duże odległości, przebiegając do 120 km w ciągu 24 godzin. Na biegacza można patrzeć w nieskończoność. Piękny, szlachetny chód konia to niezapomniany widok.

Niestety konie nie mogą pochwalić się zwinnością i zdolnością manewrowania. Niezdarne zwierzęta są niestabilne i mogą poruszać się swobodnie tylko w linii prostej. Każde zboczenie z trasy powoduje trudności.

Jeśli chcesz zmienić tempo biegu, koń będzie musiał się najpierw zatrzymać. Ogier nie nadaje się do przewozu ładunku. W roli ciężarówki koń szybko się męczy.

Historia wystąpienia

Najnowsze badania naukowe dowodzą, że niezwykły koń pojawił się po raz pierwszy w Anglii.Pierwsza wzmianka o koniach pochodzi z IX wieku. Zwierzęta dotarły do innych krajów Europy i Azji dzięki podbojom Wikingów. Wojownicy wysoko cenili umiejętność pokonywania długich dystansów pod ludzkim siodłem. Poza tym jazda na takim koniu była wygodna.

Dzięki chodowi koń przenosił ciężar z jednej strony na drugą, więc jeździec się nie trząsł. Jednak w trakcie walk Wikingowie przestawiali się na kłusaki – na polu bitwy nie było zbyt wiele sensu ze strony pacerów. Niestandardowe konie są wyjątkowo niezdarne.

Kupcy również przyłożyli rękę do dystrybucji niestandardowych koni. W tamtych czasach koń był drogim towarem. Wraz z pojawieniem się dróg rozruszniki zaczęły być używane rzadziej. Jako środek transportu ludzie próbowali używać koni ras kłusaków.

Sztuczna hodowla rozruszników

Pierwsze poważne prace nad sztuczną hodowlą pacera wykonali Amerykanie.Pragmatyczni hodowcy odkryli, że prędkość rozrusznika przewyższa prędkość zwykłego konia wyścigowego. Aby osiągnąć ten wynik, eksperci skrzyżowali konia Norfolk z angielskim ogierem. Wiek XIX upłynął pod znakiem narodzin gniadego, rozbrykanego źrebaka o zwyczajach skoczka. Istniała więc rasa zwana standardbred.

Praca rosnących pacerów trwa do dziś. Pomimo negatywnego nastawienia do pacerów w krajach europejskich, amerykańscy eksperci z entuzjazmem kontynuują prace nad hodowlą koni. W czasach ZSRR próbowano używać pacerów w zawodach na hipodromach, ale ten trend szybko wygasł. Niezwykłe konie są mile widziane w Azji i na Kaukazie. W tych stronach niestandardowi pomocnicy są traktowani z wdzięcznością i miłością.

Niektórzy specjaliści uciekają się do trudnej metody przekształcenia zwykłego konia w rozrusznika. Metamorfoza następuje w wyniku zastosowania specjalnych pasków.Kończyny konia są splątane w określony sposób, w którym koń może poruszać się tylko stępem. Ta metoda jest obarczona niebezpieczeństwem dla konia. W pozycji uwiązanej koń może łatwo upaść lub doznać kontuzji. Ponadto barbarzyński zabieg nieuchronnie prowadzi do otarć kończyn konia.

Rasy z wrodzonym swobodnym chodem

Prawdziwi skoczkowie bardzo różnią się od swoich „przeszkolonych” odpowiedników. Dla nich chód „równoległy” jest naturalny.

Rasa pod romantycznym imieniem peruwiański Paso zasłużenie cieszy się miłością miejscowej ludności. Zwierzę jest wykorzystywane jako koń wierzchowy, a także do pracy w rolnictwie. Mały koń nie może pochwalić się wysokim wzrostem, ale ma szereg zalet. Peruvian Paso jest harmonijnie złożona, a prawdziwa fashionistka pozazdrości gęstości i długości grzywy. Mocnych kopyt nie trzeba kuć. Właściciel silnych nóg porusza się specjalnym rodzajem chodu. Kończyny tylne konia wykonują zamaszyste, długie kroki, a przednie zataczają łuk.Profesjonaliści nazywają ten sposób prowadzenia termino.
1. Kubańskie pacery wyróżniają się wyjątkową urodą. Elastyczna, pełna wdzięku szyja, duże wyraziste oczy i smukłe nogi zdobią gniadego pomocnika. Koń jest używany do udziału w triathlonie i wyścigach. Koń nie stroni od pracy w rolnictwie.
2. Kirgiskie rozruszniki mają nieestetyczny wygląd. W górach często można spotkać małe zwierzęta juczne. Pacers wiernie służą ludziom nie wymagając uwagi i szczególnej troski. Przez cały rok konie są wypasane.
3. Konie kazachskie. Ich przodkowie służyli najeźdźcom podczas inwazji Złotej Ordy. Odporne zwierzę mogło niestrudzenie galopować pod siodłem uzbrojonego wojownika, zostawiając za sobą setki kilometrów. Do transportu towarów konia zaprzęgano do wozu, aw razie potrzeby koń stawał się źródłem mięsa i mleka.
4. Brazylijska Campolina. Wysoki, krótkonogi koń ma potężną budowę ciała. Haczykowaty siłacz jest nieodzownym pomocnikiem dla właścicieli gruntów rolnych. Zwierzę jest często wykorzystywane do długich przejażdżek konnych.

Ciekawe fakty

Wyjątkowe konie mają niesamowite zdolności i nie przestają zadziwiać koneserów rasy.

Na otwartych przestrzeniach Kazachstanu spacerowicze czują się swobodnie. Ulubieńcy okolicznych mieszkańców często pasą się bez opieki o każdej porze roku. Zimą za pomocą kopyt konie grabią zaspy śnieżne i zdobywają pożywienie. Kazachowie nazywają takie śnieżne „polowanie” tebenevka. Lokalne rozruszniki mają godną pozazdroszczenia mrozoodporność, z łatwością wytrzymują temperatury nawet do 45 stopni.
1. W Indiach żyją konie o imieniu Marwari. Konie są niezwykle piękne i pełne wdzięku. Charakterystyczną cechą rasy jest unikalna budowa uszu. Słuch Marvariego jest dziesięć razy bardziej rozwinięty niż innych przedstawicieli królestwa koni. Zwierzęta są bezpretensjonalne, po prostu stworzone do życia w trudnych warunkach pustyni. Przez większość czasu konie pasą się same.Doskonale orientują się w każdym terenie i zawsze wracają do swoich właścicieli.

Miłośnicy sportów jeździeckich zapewniają, że styl biegu konia zależy od ciężaru podków. Jeśli przednie podkowy konia okażą się znacznie lżejsze od tylnych, koń natychmiast zmieni się w rozrusznik.