Warunki bytowania i żywienia świń stwarzają warunki do rozwoju wągrzycy (lub finnosis). Ta choroba jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi jedzących mięso. U świń wągrzyca rozwija się w wyniku zakażenia pasożytami, które dostają się do organizmu podczas jedzenia. Do niedawna ta patologia była klasyfikowana jako choroba nieuleczalna ze względu na brak aktywnego leku.

Jaka choroba i co jest niebezpieczne

Wągrzyca jest chorobą pasożytniczą, która występuje głównie w przypadku zakażenia organizmu zwierzęcego tasiemcem bydlęcym lub wieprzowym. Do zakażenia dochodzi podczas spożywania pokarmów zawierających larwy robaków.

Świnie są zarażone dwoma rodzajami tasiemców (inna nazwa robaczycy): celulozą i tenuikolem. Pierwszy typ choroby rozwija się na tle przenikania jaj tasiemca do organizmu. Po zakażeniu na organach wewnętrznych świni pojawiają się pęcherzyki z płynem o średnicy do 15 milimetrów.

Częściej tego typu ataki robaków:

  • tkanka mięśniowa;
  • narządy wewnętrzne (zwłaszcza serce);
  • mózg i rdzeń kręgowy;
  • kończyny.

Głównym niebezpieczeństwem tasiemców, do których należą tasiemce bydlęce i wieprzowe, jest to, że cykl rozwojowy tych pasożytów kończy się w organizmie człowieka. Oznacza to, że robaki wewnątrz ludzi osiągają dojrzałość płciową i zaczynają składać jaja.

Innym niebezpieczeństwem tasiemców jest zwiększona żywotność jaj.Te ostatnie stanowią zagrożenie dla organizmu zwierząt nawet po całkowitym wyschnięciu. Ponadto oddziaływanie agresywnych substancji, takich jak roztwór chloru, nie prowadzi do śmierci larw. W takim przypadku żywotność pasożytów ulega skróceniu, ale te ostatnie pozostają niebezpieczne dla zwierząt.

Zakażenie tasiemcem występuje częściej wiosną i latem. Wyjaśnia to fakt, że jaja robaków pozostają żywe przez długi czas w temperaturze powyżej 18 stopni iw warunkach wysokiej wilgotności. Wągrzyca Tenuicol (lepiej znana jako finnosis) rozwija się na tle zakażenia bydlęcym tasiemcem. W tym przypadku robaki wnikają do narządów wewnętrznych (często wątroby), prowokując tworzenie się cienkościennej bańki z płynem o średnicy od 5 milimetrów do 5 centymetrów.

Zakażenie wągrzycą tenuikolową jest możliwe o każdej porze roku. Grupa ryzyka zakażenia obejmuje młode świnie.

Aby zapobiec zarażeniu, zarówno zwierząt, jak i ludzi, wągrzycą, należy wiedzieć, jak rozwija się ta choroba. Dzieje się to w kilku etapach:

    Składanie i dojrzewanie jaj robaków występuje w organizmie człowieka.
  1. Jaja wraz z ludzkimi odpadami przedostają się do środowiska.
  2. Świnie spożywające wodę lub pokarm na pastwiskach zarażają się jajami tasiemca.
  3. Wnikając do żołądka świni, pod wpływem soku, jaja tracą gęstą skorupę, która chroni przed negatywnym wpływem środowiska.
  4. Uwolnione larwy dostają się do krwioobiegu i rozprzestrzeniają się po całym ciele.

Następnie larwy tworzą wskazane pęcherzyki w organach. Jeśli dana osoba spożywa surowe lub słabo smażone mięso zawierające robaki, te ostatnie, po przeniknięciu do nowego organizmu, osiągają dojrzałość płciową. Ten proces trwa do 90 dni.

Oprócz jedzenia psy stróżujące są uważane za źródło zakażenia wągrzycą u świń.

Typowe objawy i oznaki

Intensywność manifestacji objawów choroby zależy bezpośrednio od liczby robaków, które dostały się do organizmu i stanu odporności zwierząt. Wągrzyca charakteryzuje się następującymi cechami:

  • dysfunkcja przewodu pokarmowego (biegunka i inne objawy);
  • zapalenie tkanki mięśniowej, wskazujące na duże nagromadzenie larw na ograniczonym obszarze;
  • swędzenie i obrzęk skóry;
  • niebieskie błony śluzowe, wskazujące na uszkodzenie serca;
  • uszkodzenie małych naczyń włosowatych;
  • temperatura ciała powyżej 40 stopni.

W przypadku silnej inwazji możliwe są zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego. Objawia się to niedowładami (częściowym drętwieniem) kończyn, drżeniem i ogólnym osłabieniem. Nie jest również wykluczone pojawienie się objawów zapalenia wątroby, charakterystycznych dla robaków wątrobowych.Ponadto, z powodu ostrej reakcji alergicznej, możliwa jest niewydolność oddechowa. W rezultacie zakażenie wągrzycą może doprowadzić do śmierci zwierzęcia z powodu niewydolności narządów wewnętrznych.

Objawy te są niepokojące przez pierwsze dwa tygodnie po zakażeniu. W tym okresie larwy robaków pasożytniczych migrują po całym organizmie, powodując zaburzenia w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych. W przypadku niewielkiej inwazji choroba przebiega bezobjawowo.

Diagnoza choroby

Nie można wykryć wągrzycy u świń. Chorobę diagnozuje się tylko u zwierząt poddanych ubojowi. W przypadku wykrycia więcej niż trzech żywych pasożytów mięso zaleca się zniszczyć. Przy mniejszej liczbie robaków tusza i narządy wewnętrzne podlegają obowiązkowemu przetwarzaniu. W przypadku wykrycia przypadków zakażenia zwierząt po uboju, lekarz weterynarii zgłasza występowanie zakażenia w danym gospodarstwie do odpowiednich organów.

Jak leczyć wągrzycę (finnosis) świń

Leczenie finozy jest dziś nieopłacalne. Jednak mimo to prazikwantel można stosować przeciwko chorobie. Dawkę leku oblicza się z uwzględnieniem całkowitej masy zakażonego zwierzęcia. W leczeniu wągrzycy stosuje się 50 miligramów leku na każdy kilogram wagi świni.

W tym przypadku skuteczność terapii można poznać dopiero po uboju zwierzęcia. Dlatego ważnym warunkiem zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby na zwierzęta gospodarskie jest wdrożenie działań zapobiegawczych.

Zapobieganie

Zapobieganie finnosie u świń polega na przestrzeganiu następujących zasad:

  • terminowe leczenie robaczycy u psów stróżujących świnie;
  • unikaj kontaktu bydła z dzikimi zwierzętami;
  • budynki gospodarcze w gospodarstwie muszą być wyposażone zgodnie z obowiązującymi normami sanitarnymi;
  • obowiązkowe szkolenie dla właścicieli i pracowników ferm trzody chlewnej na temat cech zakażenia i rozwoju wągrzycy.

Jeśli świnie hodowane są w małych gospodarstwach, to właściciele tych ostatnich powinni wykluczyć dokarmianie zwierząt w pobliżu osiedli. W gospodarstwie obowiązuje zakaz uboju zwierząt gospodarskich. Procedura ta, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się robaczycy, musi być przeprowadzana w wyspecjalizowanych punktach, które dysponują sprzętem przeznaczonym do wykrywania larw pasożytów.

Kolejnym ważnym warunkiem zapobiegania rozwojowi choroby jest dopuszczenie do pracy przy świniach osób, które przeszły odpowiednie badania. Oznacza to, że osoba zarażona robakami nie powinna mieć kontaktu ze zwierzętami.

Kategoria:

Zwierzęta