Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Główną cechą białoruskiego konia pociągowego jest to, że w przeciwieństwie do innych przedstawicieli jego gatunku rasa ta jest nadal poszukiwana w sportach jeździeckich, rolnictwie i innych dziedzinach życia ludzkiego. Zwierzęta charakteryzują się mocną budową ciała i spokojnym usposobieniem. Dlatego białoruskie konie pociągowe są często wykorzystywane do szkolenia młodych jeźdźców.

Opowieść o początku

Białoruscy hodowcy od wielu lat starają się wyhodować własną rasę koni. Naukowcy chcieli uzyskać zwierzę, które jednocześnie posiadałoby siłę, wytrzymałość, zwiększoną wydajność i szybkość.W tym celu hodowcy skrzyżowali przedstawicieli następujących ras:

  • polski;
  • ardeński;
  • północny szwedzki;
  • dobrej marki.

Pierwsi przedstawiciele białoruskiej rasy pociągowej pojawili się na początku XIX wieku. Jednak rasa ta została oficjalnie zarejestrowana dopiero w 2000 roku. Przez prawie 200 lat historii kilka białoruskich stadnin hodowało jednocześnie konie pociągowe. Do tej pory przetrwały tylko 2 takie przedsiębiorstwa. Stadniny w celu doskonalenia rasy wybierają sześć linii. Najpowszechniejsi są potomkowie ogiera Orlik Pierwszy. Przedstawiciele tej linii wyróżniają się dobrą budową ciała i energicznym usposobieniem.

Potomkowie Orlika Pierwszego nie raz zdobywali nagrody w różnych konkursach.

Linia Anody Pierwszej jest uważana za obiecującą. Potomkowie tego ogiera, uzyskani głównie poprzez sztuczne zapłodnienie, wyróżniają się wytrzymałością. Tak więc jeden z tych koni był w stanie przetransportować zaprzęg ważący ponad 20 ton.

Charakterystyka i opis białoruskiego konia pociągowego

Rasa białoruska dzieli się na 2 typy, różniące się między sobą zarówno wyglądem zewnętrznym jak i właściwościami trakcyjnymi.

Na zewnątrz

Średnia wysokość dorosłych koni tej rasy sięga 1,56 metra. Jednocześnie długość ciała zwierząt wynosi 1,62 metra. Ta różnica jest uważana za jedną z głównych cech rasy. Ciężka (główna) odmiana wyróżnia się masywnym ciałem. Całkowita waga dorosłych przedstawicieli tego podgatunku wynosi 600 kilogramów. Lekkie konie były hodowane do rywalizacji. Dlatego zwierzęta te różnią się cechami koni wierzchowych: małą masą, eleganckim wyglądem i innymi.

Wśród cech białoruskiego konia pociągowego wyróżnia się:

  • średniej wielkości głowa z krótką kufą;
  • trapez i masywna szyja;
  • szeroka i rozłożona klatka piersiowa, w obwodzie sięgająca 1,95 (dla ogierów) i 1,88 (dla klaczy) metrów;
  • długie ciało;
  • prosta linia pleców;
  • masywna i szeroka kość krzyżowa;
  • mocne i suche nogi średniej długości;
  • gęsty i bujny włos, zarówno w grzywie jak iw ogonie.

Konie białoruskie czystej krwi są jasnorude, bordowe (z czarną sierścią), brązowe, rude i kremowe. Rzadziej ciało tych zwierząt ma kolor biały, szary lub czarny.

Wygląd

Przedstawiciele tej rasy długo dojrzewają. Cechy zwierzęcia pojawiają się u ogierów 5-letnich. W tym wieku konie rozwijają długą i gęstą grzywę, której nie zaleca się ścinać. Podgatunek ważony ma przerost śródręcza.

Inną charakterystyczną cechą rasy jest to, że dorosłe osobniki mają mocny róg kopytny. Dzięki temu hodowcy nie podkuwają koni, które zajmują się robotami ziemnymi. Przedstawiciele lekkich podgatunków wyróżniają się wydłużonymi nogami i krótką, przerzedzoną grzywą. Ciało tych koni jest mniej masywne.

Produktywność

Konie białoruskie są często hodowane na kumys. Dorosłe osobniki są w stanie wyprodukować ponad 1,6 tony mleka podczas całej laktacji.

Ta rasa wyróżnia się również zwiększoną wydajnością mięsną. Wydajność rzeźna produktu u półtorarocznego źrebaka sięga 52%.

Porównanie z innymi rasami białoruskimi

Koń pociągowy to jedyna rasa wyhodowana na terenie Białorusi. Jednak lokalni hodowcy nie ustają w próbach poprawy cech zwierzęcia.W tym celu białoruscy hodowcy opracowują osobne linie koni pociągowych, dedukują podgatunki o własnych cechach. W szczególności istnieją odmiany tej rasy, które wyróżniają się większą wytrzymałością lub wykazują lepsze walory wyścigowe.

Konkretna konserwacja i pielęgnacja

Konie białoruskie zaleca się trzymać w boksach zbudowanych z drewna lub cegły. W przypadku zwierząt dorosłych konieczne jest zbudowanie boksów o wymiarach co najmniej 3,5 x 3,5 metra. Konie te wymagają codziennych kilkugodzinnych spacerów i regularnego kontaktu z innymi końmi.

Ze względu na to, że zwierzęta osiągają duże rozmiary, wysokość stropu na wybiegu musi przekraczać trzy metry. W każdym boksie należy zamontować okno i zapewnić dobrą wentylację. W takim przypadku konieczne jest zorganizowanie pokoju, aby w środku nie występowały przeciągi. Konie muszą codziennie zmieniać ściółkę, która jest zrobiona z torfu, trocin lub słomy.

Co karmić?

Dieta zwierzęcia zależy bezpośrednio od zakresu zastosowania. Konie tej rasy poleca się dawać:

  • siano;
  • owies;
  • otręby;
  • marchewka;
  • sól.

Jako suplementy zwierzętom podaje się kompleksy witaminowo-mineralne, jabłka, buraki pastewne i arbuzy. Przed każdym karmieniem konie potrzebują wody. Jednocześnie ważne jest zapobieganie niekontrolowanemu piciu. Ogiery po pracy (wyścigach) są w stanie wypić więcej wody niż potrzebuje organizm. Może to powodować problemy z trawieniem.

Jak rozmnażać?

Aby wykluczyć pojawienie się koni nierasowych, zaleca się hodować tylko zdrowe zwierzęta, w których zachowaniu nie było odchyleń. Za optymalną uważa się parę, w której klacz jest większa od konia.

Możesz rozmnażać się zarówno naturalnie, jak i sztucznie. Do krycia dopuszcza się ogiery starsze niż trzy lata. W tym czasie ciała koni są już w pełni uformowane.

Rekomendowany czas krycia to okres od marca do lipca. Jeśli w tym okresie dojdzie do poczęcia, źrebię urodzi się wczesną wiosną, kiedy będzie dostępna świeża trawa.

Choroby i leczenie

Białoruska rasa charakteryzuje się tymi samymi chorobami, które występują u innych koni:

  • zapalenie stawów;
  • gruźlica;
  • anemia;
  • egzema;
  • kolka;
  • tężec i inne.

Lista chorób występujących u przedstawicieli białoruskiej rasy pociągowej zawiera ponad 10 różnych patologii. Pod tym względem sposób leczenia dobierany jest z uwzględnieniem charakterystyki procesu zakaźnego oraz innych zaburzeń.

Zakres zastosowania

Przedstawiciele rasy białoruskiej wyróżniają się dobrym i spokojnym usposobieniem. Dlatego takie konie są wykorzystywane do jazdy konnej i sportów jeździeckich. Zwierzęta te nadają się również do szkolenia początkujących dżokejów. Białoruskie konie biegają swobodnie w zaprzęgu, a w pracach rolniczych używa się ciężkich lin.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta